ตอนที่ 4 ความเป็นไปได้แค่สองอย่าง
ตอนที่ 4 ความเป็นไปได้แค่สองอย่าง
สามวันต่อมา
ตรงหน้าอำเภอจงหลิง
กองทัพของกบฏโพกผ้าเหลืองห้าพันคนได้มาถึงแล้ว
ดวงตาแห่งความโลภหลายพันคู่กำลังมองไปยังอำเภอจงหลิง
ในช่วงหลายวันมานี้ พวกเขาได้ทำการปล้นสะดมอำเภอและหมู่บ้านมามากมาย
ทุกครั้งที่ปล้นสะดม พวกเขาจะได้ไก่ตัวอ้วน เป็ด วัว ควาย แกะ หรือแม้แต่หญิงสาวบริสุทธิ์
อำเภอจงหลิงก็ไม่มีข้อยกเว้น!
บนหัวเมือง
เฉิงชงกำลังยืนอยู่บนสุด
ถัดจากเขาเป็นนายกองเจี้ยนเฟิง
ทหารอีกสามร้อยนายเองก็ยืนป้องกันเมืองอยู่บนกำแพง
ดวงตาของพวกเขาต่างเต็มไปด้วยความกระหายสงคราม!
หลังจากฝึกฝนอย่างหนักมาเป็นเวลาสามวัน พวกเขาก็เชี่ยวชาญค่ายกลเกล็ดปลาขั้นเทพเจ้า
นอกจากนั้นพวกเขายังให้ความร่วมมืออย่างดีเยี่ยม!
ทหารทุกคนต่างเชื่อมั่นว่าตราบเท่าที่ติดตามเฉิงชง พวกเขาจะเอาชนะกบฏโพกผ้าเหลืองได้แน่นอน!
นอกจากนั้นยังมีผู้คนที่กล้าหาญจากในเมืองอีกมากมาย
พวกเขาย่อมออกมาปกป้องบ้านเมืองของตัวเองโดยธรรมชาติ
กุยแกก็เป็นหนึ่งในนั้น
แน่นอนว่าเขาไม่ได้มาเพื่อปกป้องเมือง แต่มาเพราะเฉิงชง
“น่าสนใจ”
กุยแกมองไปที่เฉิงชงและพูดออกมาเบา ๆ
ด้วยสายตาอันเฉียบคม เขาสามารถมองเห็นมันได้
จิตวิญญาณของทหารเหล่านี้แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างมาก
ด้วยจิตวิญญาณที่กระหายสงครามอันแรงกล้า มันจึงถือได้ว่าเป็นกองทหารที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!
ชั่วขณะหนึ่ง กุยแกรู้สึกสงสัยขึ้นมา
เฉิงชงใช้วิธีการใดในการเปลี่ยนกองทัพที่อ่อนแอ ท้อถอย และหมดหวังให้กลับมามีความฮึกเหิมได้ภายในเวลาสามวันที่ผ่านมา?
“หรือเป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่าค่ายกลนั้นจริงหรือ?”
กุยแกพึมพำกับตัวเอง
ด้านล่างเมือง
ตู้ชางผู้มีใบหน้าหล่อเหลาจากทัพกบฏโพกผ้าเหลืองได้แสยะยิ้มและชี้ดาบออกไป
ปลายดาบค่อย ๆ ชี้ขึ้นไปบนฟ้า
“นภาครามดับสูญ นภาเหลืองผงาด ตราบสิ้นฤดูกาล ใต้หล้าจงเจริญ!”
“ราชวงศ์ฮั่นสิ้นสุดลงแล้ว ตอนนี้ขึ้นอยู่กับพวกเราเป็นคนตัดสิน!”
“คนที่อยู่ในอำเภอจงหลิง หากเคยได้ยินข่าวลือมาบ้างแล้ว เช่นนั้นจงเปิดประตูเมืองเสีย บางทีท่านปู่คนนี้อาจจะแสดงความเมตตา!”
“มิเช่นนั้นหากพังประตูเข้าไปได้ ท่านปู่จะแสดงให้เห็นว่าการขัดขืนจะได้รับผลเช่นไร!”
เจี้ยงเฟิงมองไปยังทัพกบฏโพกผ้าเหลืองอย่างเย็นชาก่อนจะเอ่ยถามเฉิงชง
“นายท่าน?”
เฉิงชงยกมือขึ้นอย่างเงียบ ๆ
“เปิดประตู”
“เตรียมตัวสู้ศึก”
“ฆ่าพวกมัน”
น้ำเสียงของเขาดูสงบอย่างมาก มันราวกับกบฏโพกผ้าเหลืองทั้งห้าพันคนไม่ใช่ศัตรูที่ร้ายกาจ แต่เป็นเพียงฝูงวัว หรือฝูงแกะที่กำลังจะโดนเชือด!
ดวงตาของกุยแกเผยความตกตะลึง
ในฐานะฝ่ายรับที่เสียเปรียบ กำแพงของอำเภอจงหลิงย่อมเป็นปราการตั้งรับที่สำคัญที่สุด
หากอาศัยที่ตั้งตามภูมิศาสตร์ พวกเขาสามารถลดความสูญเสีย และสร้างความเสียหายให้กับทัพศัตรูได้อย่างมาก!
ตอนนี้เฉิงชงต้องการจะทิ้งกำแพงเมืองและทำการโจมตี?
หรือไม่เฉิงชงก็เป็นเพียงคนเขลาที่ไร้ซึ่งความสามารถในการรบ...
มีความเป็นไปได้เพียงสองอย่างเท่านั้น
แต่ใบหน้าของเฉิงชงกลับดูมั่นใจอย่างมาก
ทหารที่เขาฝึกมาสามารถสู้ได้ถึงสิบต่อหนึ่ง!
คำสั่งได้กระจายออกไป
เสียงแกร๊กดังขึ้น
ประตูเมืองกำลังเปิดออกอย่างช้า ๆ
ทหารทั้งสามร้อยคนสวมชุดเกราะพร้อมดาบเหล็กกล้าได้เดินออกมาจากประตูเมือง
เฉิงชงควบม้าไปยืนอยู่ตรงกลางของค่ายกล จากนั้นได้มองออกไปอย่างเย็นเยือก
เจี้ยงเฟิงยืนอยู่ด้านข้างเขาพร้อมธงศึกที่อยู่ในมือ
ตัวอักษรฮั่นสีแดงขนาดใหญ่กำลังโบกพริ้วไปตามแรงลม
ตู้ชางไม่อาจเชื่อสายตาของตัวเอง
ต่อต้าน...
ทหารรักษาการณ์เหล่านี้กำลังจะเข้ามาหาความตายด้วยตัวเอง?
พวกเขาเสียสติไปแล้ว?
ทหารรักษาการณ์ของจงหลิงมีเพียงสามร้อยคน
แต่ทหารของกองกบฏโพกผ้าเหลืองมีถึงห้าพัน!
ความแตกต่างของตัวเลขต่างกันราวฟ้ากับเหว!
มันแตกต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย?
“ในเมื่อพวกเจ้าอยากตายนัก ท่านปู่คนนี้จะสนองให้เอง!”
ใบหน้าของตู้ชางเผยความดุร้ายออกมา
เขาใช้แรงถีบตรงท้องม้าและเดินหน้าออกไป
“พี่น้องทั้งหลาย ตามข้ามา!”
กบฏโพกผ้าเหลืองทั้งห้าพันคนค่อย ๆ เคลื่อนทัพตามตู้ชาง!
มันราวกับคลื่นยักษ์กลางมหาสมุทร!
แม้จะเผชิญหน้ากับแรงกดดันอันหนักแน่น แต่สีหน้าของเฉิงชงยังคงสงบนิ่ง เขาค่อย ๆ ดึงดาบออกมาจากเอว
“ฆ่า”
คำสั่งสังหารถูกเปล่งออกมาจากปากของเขา
เจี้ยงเฟิงโบกธงโดยพลัน
ทหารทั้งสามร้อยนายที่อยู่ในค่ายกลเกล็ดปลาขั้นเทพเจ้าได้วิ่งออกไปเพื่อเผชิญหน้ากับพวกกบฏโพกผ้าเหลือง
พวกเขามีจำนวนที่น้อยกว่าศัตรูมาก
แต่กลับดูทรงพลังราวกับสายรุ้ง!
มันแทบไม่มีจุดอ่อน!
กุยแกมองลงมาก่อนจะเผยแววตาที่เปล่งประกาย
“นี่มันค่ายกลเกล็ดปลา?”
“ไม่... มันแตกต่างออกไปเล็กน้อย รายละเอียดและกระบวนทัพถูกปรับเปลี่ยน”
“รูปร่างคล้ายกัน แต่อานุภาพแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!”
เขาเกิดที่สถาบันเองฉวน และได้รับการศึกษาผ่านปราชญ์ร่วมสมัยหลายคน
ในจุดนั้นเขาย่อมได้ศึกษาเกี่ยวกับค่ายกลของกองทัพ
แต่ถึงแม้จะมีความรู้ เขาก็ไม่เคยเห็นค่ายกลที่ลึกลับเช่นนี้มาก่อน
กลุ่มของคนชรา คนอ่อนแอ คนป่วย และคนพิการสามารถทรงพลังได้ถึงเพียงเลยหรือ?
นี่มันราวกับพรจากสวรรค์ที่เปลี่ยนพวกเขา!
เวลานี้กองทัพของกบฏโพกผ้าเหลืองที่วิ่งเข้ามาได้ปะทะกับทหารของจงหลิงแล้ว
ทั้งสองฝ่ายเริ่มสู้กันอย่างดุเดือด!
ภายใต้อาณาเขตของค่ายกลเกล็ดปลา ค่าพละกำลังของทหารจงหลิงเพิ่มขึ้นถึงสิบห้าจุด
ประสิทธิภาพของเขาราวกับทหารที่ผ่านศึกมาอย่างโชกโชน
กบฏโพกผ้าเหลืองเป็นกลุ่มที่รวมตัวกันโดยไม่เคยฝึกฝน พวกเขาจะสู้กับกองทัพที่ทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?
เพียงไม่นาน การโจมตีอันดุเดือดของกบฏโพกผ้าเหลืองก็เริ่มถูกยับยั้ง
ด้วยความฮึกเหิมที่ไม่มีใครต้านทานได้ของทหารจงหลิง พวกเขาได้ทะลวงเข้าไปยังใจกลางกองทัพทันที!
มันกำลังจะเป็นการตัดสินระหว่างผู้ที่แข็งแกร่งและอ่อนแอ!
