319 - ทำลายหมื่นวิชา
319 - ทำลายหมื่นวิชา
แม้ว่าเย่ฟ่านจะเกิดมาเพื่อต่อสู้ แต่กลับถูกเตาหลอมด้านล่างดึงลงมาอีกครั้งและต้องการจะปิดผนึกเขาไว้ในกองไฟขนาดมหึมา
ในเวลาเดียวกัน ฝาเตาหลากสีที่แตกหักก็บินกลับมาและกระแทกเข้าใส่ร่างกายของเย่ฟ่านโดยตรงเพื่อต้องการจะปิดผนึกเขาอีกครั้ง
"แดง!"
ดวงตาของเย่ฟ่านแดงฉานฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ของเขาตบฝาหม้อที่แตกออกเป็นสองส่วนให้เบี่ยงเบนออกไปด้านข้าง
"เก็บ!"
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวกำลังรอโอกาสนี้อยู่แล้ว เขาพ่นแก่นแท้ของโลหิตออกไปติดต่อกันสามคำเพื่อเสริมกำลังให้กับเตาหลอมทองแดงของเขา
“ปัง!”
ภูเขาขนาดใหญ่พังทลายในที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างถูกดูดเข้าสู่วังวนสีดำที่อยู่ด้านล่างอย่างรุนแรง เตาหลอมศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นนรกที่ไม่มีก้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่ถูกดูดเข้าไปจะหายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอย
"แดง"
เย่ฟ่านถูกดึงลงมาอย่างแรง แต่ไม่ได้ตกลงไปในเตาหลอม เท้าของเขาเหยียบไปที่ปากเตาราวกับค้อนขนาดใหญ่ที่ถูกทุบลงมาด้วยน้ำหนักมากกว่าล้านจิน
ปัง!
แรงกระแทกนี้ทำให้หม้อขนาดใหญ่เกิดรอยร้าวยาวไปจนสุดก้น
เท้าของเย่ฟ่านประทับอยู่ที่ปากเตาทำให้แผ่นดินที่อยู่ด้านล่างเกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่
ไม่ไกลนักผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวก็มีเลือดทะลักออกมาจากปากและจมูก สภาพของเขาน่าสังเวชและแทบจะไม่สามารถทนต่อไปได้แล้ว
"นี่ ......"
ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่มีใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง เขาปลดปล่อยภาพวาดออกมาโดยหวังจะทำร้ายเย่ฟ่านในทีเผลอ แต่สุดท้ายมันก็ถูกดูดเข้าไปในเตาหลอมใบใหญ่นั้น
เย่ฟ่านเหยียบอยู่บนปากเตาอย่างมั่นคง ร่างกายของเขาดูเหมือนจะหยั่งรากลึก และพลังกลืนกินอันทรงพลังก็ยากที่จะสั่นคลอนร่างกายของเขาได้
"แดง แดง แดง!"
มือของเขากลายเป็นสีทองเจิดจ้าและในตอนนี้มันกำลังกระแทกเข้าไปที่ปากหม้ออย่างรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ร่างกายของผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวสั่นสะท้าน เขาต้องการหลุดพ้นจากท่าสังหารนี้แต่สุดท้ายวิญญาณของเขาและเตาทองแดงก็ผูกติดกันอย่างแน่นหนามันยากที่เขาจะหลีกเลี่ยงอาการบาดเจ็บได้
แม้ว่าเตาทองแดงจะมีขนาดใหญ่ แต่ทุกครั้งที่เกิดการกระแทกก็จะมีรอยร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ
กำปั้นสีทองของเย่ฟ่านนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่มีอยู่ในโลก ทุกครั้งที่เขาทุบทำลายเตาทองแดงจะทิ้งรอยกำปั้นไว้อย่างชัดเจน
"ไอ้เด็กสาระเลว"
ในที่สุดผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวก็ทนไม่ไหว พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาเกือบจะแห้ง เขากระอักเลือดออกมาไม่หยุดสุดท้ายก็ร่วงลงมาจากท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
ความแข็งแกร่งและความกล้าหาญอันศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านไม่เคยลดลง เขาเหนือกว่าผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับเดียวกัน ในตอนนี้ไม่เพียงแต่พลังโจมตีของเขาจะไม่อ่อนลงเท่านั้นแต่มันยังแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย
"แดง"
ในท้ายที่สุดเขาได้ทุบทำลายเตาศักดิ์สิทธิ์ที่มีขนาดใหญ่กว่าร้อยวาให้จมลงไปใต้ดินด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้
ในขณะนี้ เขาหันกลับมาหาผู้อาวุโสสูงสุดนิกายหลี่ฮัวด้วยรอยยิ้มเย็นชา ในระยะไกลลูกศิษย์ทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวไม่กล้าแม้แต่จะระบายลมหายใจออกมาด้วยซ้ำ
"ตาย!"
เย่ฟ่านตะโกนเบาๆ มือของเขาประสานอินอย่างต่อเนื่อง รวดเร็ว ลวงตา สับสน ราวกับพระโพธิสัตว์ที่มีพันแขน
ในทันใดนั้นเมฆสีทองก็เข้าปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าในขณะที่สายฟ้าสีทองสาดกระจายไปทุกทิศทุกทาง
“นี่คือ ......”
ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่มีสีหน้าที่บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง เขามีความรู้สึกว่าสิ่งที่กำลังจะมาถึงนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเตาทองแดงหลายสิบเท่า
“นั่นมันหงส์เพลิงหรือเปล่า!” ศิษย์ของนิกายหลี่ฮัวตกตะลึงอย่างเหลือเชื่อ
เก้าญาณวิเศษลึกลับเป็นทักษะลับสุดยอดการโจมตีและการฆ่า เมื่อใครคนนั้นสามารถฝึกฝนจนรู้แจ้งได้ก็จะสามารถสร้างการโจมตีได้หลายพันรูปแบบ
ก่อนหน้านี้เย่ฟ่านถูกผนึกอยู่ในเตาทองแดงของนิกายหลี่ฮั่วและได้เผชิญการโจมตีจากหงส์เพลิงอยู่หลายครั้ง เขามีความประทับใจในความแข็งแกร่งของเทพอสูรตัวนี้เป็นอย่างมากดังนั้นจึงได้ลอกเลียนการโจมตีของมันขึ้นมา
"บูม"
หงส์เพลิงสีทองเคลื่อนไหวไปทั่วท้องฟ้า เมื่อมันโฉบลงมาที่พื้นดินความร้อนของมันก็ละลายทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นหินหนืดสีแดง
"ตาย!"
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวซึ่งสูญเสียเตาทองแดงไปแล้วก็ไม่สามารถต่อต้านได้อีก เมื่อหงส์เพลิงโฉบลงมาที่พื้นศีรษะของเขาก็ถูกเผาผลาญกลายเป็นเถ้าถ่านในทันที
“ราชาอสูร นักพรตนี้เป็นราชาอสูร!”
บนท้องฟ้าอันไกลโพ้นศิษย์ของนิกายหลี่ฮัวมีใบหน้าที่ไร้สีเลือด ผลลัพธ์นี้ยากสำหรับพวกเขาที่จะยอมรับ บุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในนิกายพวกเขาถูกสังหารแบบนี้แล้วพวกเขาจะมีโอกาสรอดชีวิตได้อย่างไร?
พวกเขาต้องการหลบหนี แต่พวกเขาพบว่ามีหมอกควันสีเขียวผลึกทางออกไว้ทั้งหมดไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ ในเวลานี้ใบหน้าของทุกคนซีดเซียวอย่างถึงที่สุด และสายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่ก็ร่างกายเย็นเยียบราวกับตกลงไปในหล่มน้ำแข็ง
แม้แต่เตาไฟศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถระงับความแข็งแกร่งของเด็กน้อยคนนี้ได้ ในตอนนี้เขารู้แล้วว่าชะตากรรมของตัวเองจะต้องเลวร้ายอย่างถึงที่สุด
"บูม"
เย่ฟ่านกางแขนออกและมือสีทองขนาดใหญ่ของเขาก็เคลื่อนเข้าหาผู้อาวุโสใหญ่แห่งนิกายซวนเยว่ ทันทีที่มือของเขามาถึงชายชราก็ถูกจับอยู่ในอุ้งมือโดยไม่สามารถดิ้นรนได้
โดยปราศจากความกังวลใจใดๆ นิ้วสีทองขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านก็บี้ศีรษะผู้อาวุโสใหญ่นิกายซวนเยว่ให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเพื่อส่งชายชราคนนี้ให้ออกเดินทางในทันที
เย่ฟ่านยืนอยู่อย่างเงียบๆในความว่างเปล่า ผมสีดำของเขาปลิวไสว แม้กระทั่งลงมือสังหารยอดฝีมือรุ่นอาวุโสสองคนแต่เสื้อผ้าของเขาก็ไม่ได้แปดเปื้อนแม้แต่น้อย
" ข้า…"
ตู้เฉิงคุนลูกศิษย์ของหัวหน้านิกายหลี่ฮัวน้ำเสียงสั่นสะท้านไม่สามารถกล่าววาจาได้
เย่ฟ่านหันกลับมาและชี้นิ้วเบา ๆ “ปลั๊ก!” ดอกไม้สีแดงก็เบ่งบานอยู่บริเวณศีรษะของตู้เฉิงคุน เขาถูกฆ่าตายง่ายๆเช่นนั้น
“เจ้า ......” หลี่โหย่วหรานศิษย์ของนิกายซวนเยว่แสดงความกลัวและถอยกลับอย่างรวดเร็ว
"ถึงเวลาของเจ้าแล้ว"
เย่ฟ่านชี้นิ้วอีกนิ้วหนึ่งและคิ้วของหลี่โหยวหรานก็เบ่งบานเป็นดอกไม้สีเลือด ร่างกายที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าของเขาตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง
"อย่าฆ่าเรา ......" คนอื่นตัวสั่นด้วยความกลัว
เย่ฟ่านไม่ได้พูดอะไรเพียงสะบัดแขนเสื้อครั้งเดียวผู้คนมากกว่าเจ็ดสิบชีวิตก็กลายเป็นซากศพนอนระเกะระกะอยู่เต็มทางเข้านิกายชิงเซี่ย
เย่ฟ่านถอนหายใจเบาๆ การฆ่าคนไม่ใช่เรื่องน่ายินดี ไม่มีใครอยากให้มือของตัวเองเปื้อนเลือด ไม่มีใครเกิดมาไร้ความปรานี แต่เขาจำเป็นต้องทำเช่นนี้
เมื่อก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งการต่อสู้หากเจ้าไม่ฆ่าคนอื่นคนอื่นก็ต้องฆ่าเจ้า เรื่องนี้ไม่สามารถต่อรองได้มีเพียงแต่ต้องทำให้จิตใจของตัวเองชินชาเท่านั้น
เย่ฟ่านรู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนเลว และแน่นอนว่าไม่ใช่คนดี ในโลกนี้ความจริงไม่มีคนดีคนชั่วอยู่แล้วทุกคนต่างก็มีเหตุผลในการกระทำของตัวเองทั้งสิ้น
"คลืน!"
เตาไฟศักดิ์สิทธิ์ถูกดึงออกมาจากพื้น เตาไฟที่มีขนาดใหญ่กว่าร้อยวาเล็กลงเรื่อยๆจนมีขนาดประมาณหัวนิ้วโป้งก่อนจะลอยเข้าสู่ฝ่ามือของเย่ฟ่าน
"แคร็กๆ"
เพียงแค่เย่ฟ่านอัดพลังลมปราณของเขาเข้าไปในเตา เตาขนาดเล็กที่เคยมีรอยร้าวก็เริ่มรักษาตัวเองก่อนที่มันจะฟื้นคืนสภาพในเวลาอันรวดเร็ว
“หรือว่ามันจะเป็นรูปแบบจำลองของเตาเทพสุริยันจริงๆ?”
ปลายนิ้วของเย่ฟ่านเปลี่ยนเป็นสีทองและแม้ว่าเขาจะออกแรงมากแค่ไหนเตาทองแดงนี้ก็ไม่สามารถถูกทำลายลงได้
เย่ฟ่านเก็บเตาทองแดงไว้ในทะเลแห่งความทุกข์จากนั้นเขาก็ตรงไปยังนิกายหลี่เซี่ยโดยปลอมตัวเป็นผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮั่วที่เขาเพิ่งฆ่าไปเมื่อสักครู่นี้
หลังจากนั้นไม่นานเปลวไฟก็ลาเลียไปทุกที่ในพื้นที่สีเขียวของนิกายหลี่เซี่ย สุดท้ายดินแดนแห่งนี้ก็ไม่มีผู้ใดรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
หลังจากนั้นเหตุการณ์เดียวกันก็เกิดขึ้นที่ศาลาเจ็ดดาว เตาศักดิ์สิทธิ์ของนิกายหลี่ฮัวเผาผลาญยอดฝีมืออาณาจักรลึกลับที่สามสองคนให้กลายเป็นเถ้าถ่านอย่างง่ายดาย
ในตอนนี้เย่ฟ่านที่สวมชุดนักพรตยืนอยู่ด้านหน้านิกายซวนเยว่
หยกจักรพรรดิ์ในมือของเขาเปล่งประกายด้วยแสงอ่อนๆ และมีความร้อนขึ้นเล็กน้อย
