ตอนที่แล้ว319 - ทำลายหมื่นวิชา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป321 - เมืองต้นกำเนิด

320 - เคลื่อนย้ายต้นกำเนิด


320 - เคลื่อนย้ายต้นกำเนิด

หยกอันอบอุ่นนั้นอุ่นมีหมอกอ่อนๆไหลจากนิ้วของเย่ฟ่านทำให้จิตใจของเขาสงบนิ่งเหมือนนั่งอยู่ใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน

หลังจากยืนนิ่งอยู่นาน เขาก็ก้าวไปที่ถ้ำหินและสัมผัสกำแพงหินที่เย็นยะเยือกด้วยมือของเขา ถ้อยคำโบราณที่ค่อยๆเลือนลางไปหลายปีก็มีส่วนจางหายไปบ้าง

เขาใช้นิ้วของเขาเป็นปากกาคัดลอกข้อความสามบรรทัด ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาพยายามทำความเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้น

เย่ฟ่านลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ภายนอก สายตาของเขาจับจ้องอยู่บนกำแพงในขณะที่นิ้วของเขาก็เคลื่อนตัวอย่างช้าๆ

เขาต้องการก้าวไปข้างหน้า แต่พบว่าปราศจากจุดเริ่มต้น ไม่มีจุดสิ้นสุด ไม่มีทางเข้าใกล้ และเขารู้ว่านั่นคือพลังของจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้น

เย่ฟ่านจมดิ่งลงในสถานการณ์ที่ไร้ตัวตน นิ้วของเขาค่อยๆเคลื่อนไหวอย่างยากลำบากราวกับว่าเขากำลังยกภูเขาลูกใหญ่ขึ้นบนท้องฟ้า

หยกจักรพรรดิ์ในมือซ้ายของเย่ฟ่านเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ และถ้ำหินนี้ก็สั่นสะเทือนเบาๆพร้อมกับเศษหินตกลงมาอย่างมากมาย

หยกโบราณเต็มไปด้วยแสงไหลเข้าไปในถ้ำหิน เศษหินปลิวว่อน ฝุ่นเต็มไปหมด เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาอยู่ใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเมื่อกว่าแสนปีที่แล้ว

หยกจักรพรรดินี้มีความพิเศษจริงๆ มันมีหมอกมากขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆกลิ้งไปมาทำให้ถ้ำโบราณสว่างไสวด้วยแสงจ้า

“มองเส้นทางแห่งความเป็นอมตะที่พังทลาย ไม่มีใครจากอดีต ไม่มีใครจากอนาคตที่หลงเหลืออยู่”

นี่เป็นตัวอักษรที่ถูกสลักขึ้นจากฝีมือของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เมื่อหนึ่งแสนปีที่แล้วทำให้หัวใจของผู้คนพลุ่งพล่าน

อย่างไรก็ตามเวลานั้นยาวนานเกินไป ทุกสิ่งทุกอย่างไม่สามารถอยู่ได้นาน ในที่สุดตัวอักษรเหล่านี้ก็แทบจะไม่สามารถอ่านได้แล้ว

"ใหญ่เท่ามหาสมุทร เล็กเท่าฝุ่น ทุกสิ่งมี......" ตัวอักษรหยุดอยู่ตรงนั้น

เย่ฟ่านไม่ขยับนิ้วของเขาและหยุดอยู่ในความว่างเปล่าเป็นเวลาสองชั่วยามเต็มก่อนที่เย่ฟ่านจะค่อยๆฟื้นคืนความชัดเจนของสติเขา

“คัมภีร์ปราศจากจุดเริ่มต้นข้าต้องได้มันมา!”

เขาไม่ต้องการญาณวิเศษอันยอดเยี่ยมอื่นใด เพียงตัวอักษรที่เขียนออกมาด้วยลายมือของจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นก็เต็มไปด้วยจังหวะแห่งเต๋าอย่างไม่รู้จบ

ปัง!

เมื่อเกิดเสียงดังกึกก้องกำแพงหินก็พังทลายลง และเย่ฟ่านต้องถอยออกไป

เมื่อมองย้อนกลับไป ถ้ำโบราณไม่มีอยู่แล้ว ระหว่างด้านบนและด้านล่างกลายเป็นซากปรักหักพัง เขามีความเสียใจอยู่ในใจ แม้ว่าเขาจะรู้มานานแล้วว่าคัมภีร์ปราศจากจุดเริ่มต้นไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ก็ยังมีความผิดหวังอยู่บ้าง

หยกจักรพรรดิยังเรืองแสงไม่หรี่ลงเย่ฟ่านเข้าใจดีว่าจะต้องมีบางอย่างลงเหลืออยู่ข้างใน

หน้าผาหินตั้งตระหง่านเป็นภูเขาสั้นๆทีละลูก เถาวัลย์เซียนถูกสร้างเป็นสะพานขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อผนังด้านหนึ่งไปหาอีกด้านหนึ่ง

เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้า ผ่านภูเขาหิน เดินท่ามกลางดอกไม้และต้นไม้มาถึงที่เปลี่ยวร้าง

"เจ้าเป็นใคร?" ผู้คนในนิกายซวนเยว่ตื่นตระหนกและมีร่างหนึ่งพุ่งเข้ามา

เย่ฟ่านมาถึงที่ด้านหลังของภูเขาเพียงสะบัดมือเบาๆชายหนุ่มที่พุ่งเข้ามาก็กระเด็นกับหลังไปกระแทกภูเขาหินอย่างรุนแรง

“รายงานผู้อาวุโสอย่างรวดเร็ว มีคนกำลังบุกรุกนิกายซวนเยว่ของเรา”

"ศัตรูที่แข็งแกร่งได้เข้ามาและเข้าไปในภูเขาด้านหลังของนิกายซวนเยว่"

......

หลายคนรีบไปรายงานเหตุการณ์ร้ายให้กับผู้อาวุโสของนิกายได้ทราบ

เย่ฟ่านลอยผ่านยอดเขาที่สวยงาม และมาถึงสถานที่ที่ชัดเจนและเงียบสงบ เมื่อเขามาถึงที่แห่งนี้หยกจักรพรรดิ์ก็สว่างขึ้นและปลดปล่อยความร้อนออกมาราวกับว่ามันต้องการจะบินหนีไป

ที่นี่คือหุบเขาร้าง เต็มไปด้วยเศษขยะจากผู้คนของนิกายซวนเยว่ เตาหลอมที่พัง กระบี่ขึ้นสนิม และสัญลักษณ์เต๋าที่แตกหัก

ไม่รู้กี่ปีผ่านไป หุบเขาอันกว้างใหญ่ใกล้จะเต็มแล้ว สิ่งของทั้งหมดถูกทิ้งโดยผู้บ่มเพาะทำให้บรรยากาศดูหดหู่เล็กน้อย

"ที่นี่ ......"

เย่ฟ่านขมวดคิ้วแต่ก็ไม่รีรออะไรมาก แขนเสื้อของเขากวาดสะบัดไปและเศษขยะทั้งหมดที่อยู่ด้านหน้าก็กระจัดกระจายขึ้นสู่ท้องฟ้า

“สหายเจ้าทำอะไร!” หนึ่งในผู้อาวุโสของนิกายซวนเยว่มาถึงในที่สุด

เย่ฟ่านเพิกเฉยแขนเสื้อของเขากางออกไปมา ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสิ่งของที่แตกหักก็ถูกกวาดล้างอย่างต่อเนื่องและในที่สุดหยกจักรพรรดิก็ร้อนขึ้นอีกครั้ง

"ปัง!"

ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่รีบวิ่งเข้ามาก็กลายเป็นหมอกเลือดในทันที

“เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามาที่นี่ได้” ผู้อาวุโสหลายคนบินจากนิกายซวนเยว่และลงจอดรอบหุบเขา

เย่ฟ่านปิดกั้นนิกายซวนเยว่มานานแล้วดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมากนัก

"ข้าเป็นคนที่ฆ่าผู้อาวุโสใหญ่ของพวกเจ้า"

"อะไร?" คนรอบข้างตกใจ

พวกเขายังไม่ได้รับข่าว พวกเขารู้เพียงว่าผู้นำนิกายคนก่อนอยู่ในนิกายชิงเซี่ยและไม่เคยกลับมา

“ไปรายงานกับผู้นำนิกายคนปัจจุบันของเจ้า ข้าจะไปเอาชีวิตเขาในภายหลัง” เย่ฟ่านพลิกหุบเขาที่พังพินาศและค้นหาต่อไป

“เจ้า ...... ไร้สาระ ผู้นำนิกายของพวกเรายิ่งใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้จะมีผู้ใดสามารถทำอันตรายต่อท่านได้”

เย่ฟ่านมีสีหน้าเย็นชา เขาสะบัดมือออกไปอีกครั้งและผู้คนกว่าสิบคนก็กลายเป็นหมอกเลือดในทันที

"เจ้า ......"

ทุกคนมีใบหน้าซีดเผือดพร้อมกัน ผู้อาวุโสหลายคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขาไม่มีแม้แต่โอกาสจะส่งเสียงร้อง วิธีการดังกล่าวทำให้แผ่นหลังของพวกเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น

เย่ฟ่านใช้เตาศักดิ์สิทธิ์หลอมขยะทั้งหมดที่อยู่ในหุบเขาจนกระทั่งสุดท้ายเขาพบบางสิ่งบางอย่าง

"ติง"

เสียงดังมาจากด้านล่างของหุบเขา เย่ฟ่านไม่รอช้ามือขนาดใหญ่สีทองของเขาขุดลงไปใต้ดินโดยตรงก่อนที่จะสัมผัสได้ถึงวัตถุที่ร้อนลวกชิ้นหนึ่ง

“หยกจักรพรรดิอีกชิ้น!”

เย่ฟ่านตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ที่อยู่ในโคลนด้านล่างของหุบเขา มีหยกหักเต็มไปด้วยโคลนและสิ่งสกปรก และเขาไม่รู้ว่ามันถูกทิ้งไว้ที่นี่มากี่หมื่นปีแล้ว

"บัซ"

หยกจักรพรรดิ์ทั้งสองมาบรรจบกัน และทั้งหมดก็เบ่งบานด้วยแสงสี

“ยังไม่สมบูรณ์ นี่เป็นเพียงสองมุม อย่างน้อยที่สุดยังมีอีกหกหรือเจ็ดชิ้นที่ขาดหายไป” เย่ฟ่านขมวดคิ้ว

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะรวบรวมหยกจักรพรรดิทั้งหมดได้ในคราวเดียวซึ่งมันเป็นเรื่องไม่สมจริงตั้งแต่แรก

ผู้นำนิกายของนิกายซวนเยว่ และผู้อาวุโสสูงสุดทั้งแปดมาถึงแล้ว ในตอนนี้พวกเขาเตรียมจะทำการต่อสู้ครั้งใหญ่

น่าเสียดายที่มันมันเป็นการสังหารเพียงข้างเดียว เมื่อเตาไฟทองแดงถูกปล่อยออกมา ดินแดนทั้งหมดที่นี่ก็มีลักษณะเหมือนปากปล่องภูเขาไฟ

ไม่นานหลังจากนั้นสถานที่ก็กลับคืนสู่ความชัดเจน และยอดฝีมือในระดับอาณาจักรลึกลับที่สองเก้าคนก็ถูกสังหารทั้งหมดอย่างง่ายดาย

เย่ฟ่านก้าวไปอย่างสบายๆและมาถึงภูเขาด้านหน้า เขาเคลื่อนไหวไปไม่กี่ครั้งก็สังหารผู้คนหลายร้อยคนที่อยู่ในนิกายซวนเยว่

ในท้ายที่สุดเหลือคนเพียงสามสิบเอ็ดคนที่รอดชีวิต จริงๆ แล้วพวกเขาไม่เคยทำความชั่วอะไร มิหนำซ้ำยังคอยต่อต้านการปล้นสะดมที่นิกายของพวกเขาทำ

เย่ฟ่านเปิดห้องเก็บสมบัติของนิกายซวนเยว่และดวงตาของเขาก็สว่างไสว มีต้นกำเนิดหนึ่งพันสี่ร้อยจิน เทียบได้กับนิกายชิงเซี่ยซึ่งเขาหยิบใส่กระเป๋าของเขาอย่างไม่ลังเล

เขาเดินผ่านผู้คนที่เหลืออยู่ของนิกายซวนเยว่จากนั้นก็โยนอาวุธและคัมภีร์ต่างๆของนิกายให้กับพวกเขา

คนเหล่านี้เป็น "คนงานเหมือง" ในอนาคตเพียงแต่ตอนนี้เย่ฟ่านยังไม่พูดออกมา

ก่อนที่จะมาที่นิกายซวนเยว่เย่ฟ่านเดินทางเข้าสู่นิกายหลี่ฮัว หลี่เซี่ย และศาลาเจ็ดดาราพร้อมทั้งกวาดล้างนิกายพวกนั้นทั้งหมด และทำให้เขาสามารถรวบรวมต้นกำเนิดที่มีน้ำหนักรวมกันกว่า 6,600 จิน

นี่คือการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ แต่ก็ยังมีระยะห่างเล็กน้อยจากสิ่งที่เขาต้องการ ทุกย่างก้าวต้องซ้อนกันสิบครั้ง ซึ่งหมายความว่าเขาต้องรวบรวมต้นกำเนิดให้ได้หมื่นจินในการทะลวงเข้าสู่อาณาจักรลึกลับที่สาม

เย่ฟ่านเวียนหัวเล็กน้อย เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดถึงเรื่องนี้ในอดีต และตอนนี้ต้นกำเนิดที่เขาต้องการนั้นไม่สามารถวัดเป็นจินได้อีกต่อไป

หมื่นจินเขายังคงจินตนาการได้ แต่เมื่อคิดถึงตัวเลขต่อไปซึ่งก็คือแสนจินมันทำให้เขาอยากอาเจียนลงตรงนั้น

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด