ตอนที่ 23

　　 บทที่ 23 สุ่มการ์ด

　　 เมื่อเกาป๋อกลับมาถึงที่อพาร์ตเมนต์ก็เที่ยงคืนแล้ว

　　 หลังจากชนะ สตาฟฟ์โค้ชก็ดื่มเหล้ากันอย่างหนักในบาร์ใกล้สนาม เพราะมีความสุขมากพวกเขาต่างปล่อยเนื้อปล่อยตัว แม้แต่ฮารุโกะแพทย์สาวสวยจากญี่ปุ่นก็ยังหน้าแดง

　　 เกาป๋อลูบไปที่ใบหน้าของเขาที่เย็นเฉียบเพราะถูกลมหนาวพัดใส่ ขณะที่เขากำลังหยิบกุญแจออกมาแล้วเปิดประตูนั่นเอง!

　　 “เฮ้...ไอ้หนู!!!”

　　 เกาป๋อตกใจมาก เพราะไม่มีแสงไฟที่ลานหน้าบ้าน เขาจึงมองไม่เห็นลุงโซลที่นั่งอยู่บนม้านั่ง..

　　 "ลุงทำอะไรอยู่น่ะ ลุงโซล"

　　 แม้ว่าเกาป๋อจะรู้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขากับมิสรอย แต่เขาก็รู้สึกเกร็งเล็กน้อยเมื่อต้องเจอหน้าลุงโซล

　　 "มาดื่มกันเถอะ!!!"

　　 เกาป๋อพบว่ามีขวดเหล้าสองสามขวดที่เท้าของลุงโซล ดูเหมือนว่าชายชราจะมอมตัวเองจนเมาแล้ว

"มันดึกแล้วนะ...."

　　 "หยุดบ่นเถอะน่า!!" ผู้เฒ่าโซลเลิกคิ้ว

　　 เป็นลูกสาวของเธอที่เดินมาตามพ่อของเธอไป เกาป๋อไม่สนใจและเดินเข้าไปหา ตาแก่โซหยิบแก้วที่ข้างเก้าอี้ เทเหล้าลงไปแล้วยื่นมาให้เขา

　　 “ฉันไม่ได้เห็นทีมเล่นได้สุดยอดแบบนี้มานานแล้ว” ลุงโซลดูเหมือนจะดื่มหนักไปหน่อย...

　　 เกาป๋อนั่งลงบนเก้าอี้ยาว ไม่ใช่เรื่องสนุกซักเท่าไหร่ที่ต้องมานั่งฟังชายชราพูดกลางดึก

　　 “เดี๋ยวจะได้เห็นบ่อยๆ...” เกาป๋อยกแก้วขึ้นดื่ม

　　 "ฉันเชื่อว่า... นายจะเป็นโค้ชที่ดี!" ตาแก่โซลหันกลับมา “เสียงโห่ในบ้านวันนี้เกิดจากข่าวที่พวกสื่อที่น่ารังเกียจพวกนั้นพากันใส่สีตีไข่…”

"ฉันรู้." เกาป๋อไม่ได้สนใจ เขาไม่มีความผูกพันธ์กับทีมนี้นัก สำหรับเขาทีมนี้เป็นเพียงเครื่องมือที่จะช่วยให้เขาก้าวไปในเส้นทางอาชีพโค้ช สำหรับความคิดของแฟนบอลเขาไม่ได้สนใจเท่าไหร่

　　 “ก็ดี...” ลุงโซลเชื่อเกาป๋อง่ายๆ

　　 “ถ้าฉันได้ดูเกมแบบนี้ทุกสัปดาห์...ฉันจะไม่ขัดขวางเรื่องของนายกับรอย...” ลุงโซลขยิบตาให้เกาป๋อ

　　 เกาป๋อไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี: "รอยกับผมไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบที่คุณคิด..."

　　 “เอาเถอะน่า...” ลุงโซลหยิบขวดขึ้นมาแล้วแกว่งเบาๆ “ลูกสาวของฉันสวยมาก นายจะไม่ลองจีบหน่อยเหรอ?”

　　 “ฮ่า... สวยจริงๆนั่นแหละ...” เกาป๋อจิบเหล้าจากแก้วของเขาแล้วเอนหลังพิงม้านั่ง

　　...

　　 เมื่อเกาป๋อตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาก็ปวดหัวมาก ปกติเขาจะคุมตัวเองไม่ให้ดื่มหนัก แต่หลังจากก๊งที่บาร์เมื่อคืน และมาต่อกับตาแก่โซล เมื่อเขากลับถึงห้องเขาก็สลบไปเลย

　　 มองดูนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียง ตอนนี้ก็เลยเก้าโมงเช้ามาแล้ว

　　 เกาป๋อนั่งมึนอยู่บนเตียง หลังแข่งเกาป๋อก็ให้วันหยุดกับทีมตามปกติ แต่แน่นอนเพราะว่าชนะ หากแพ้ละก็ เกาป๋อสัญญาว่าจะให้พวกนักเตะรู้ซึ้งถึงความโกรธของเฮกโค้ช

　　 เกาโบ้นั่งบนเตียงอยู่พักหนึ่ง จำได้ว่าหลังจากที่ทีมชนะแล้ว เขาไม่ได้เปิดระบบการ์ดฟุตบอลดูว่าระบบจะมีอะไรเพิ่มมาหลังจากชนะครั้งแรก

　　 ม่านแสงปรากฏขึ้นจากอากาศบาง เกาป๋อไม่สงสัยเรื่องม่านแสงที่ปรากฏขึ้นบนอากาศอีกต่อไป ตราบใดที่สิ่งที่ระบบนี้มอบให้เขาเป็นสิ่งที่ดีเกาป๋อจะไม่สนใจหลักการทำงานของมัน

　　 "ยินดีด้วย คุณชนะเกมแรกอย่างเป็นทางการในอาชีพของคุณ! คุณได้รับประสบการณ์ 300 และคุณจะมีโอกาสได้สุ่มการ์ดเป็นรางวัล !!"

　　 เสียงหวานเลี่ยนอีกแล้ว ขนลุกไปหมด

　　 “เปลี่ยนเสียงก็ได้!”

"ตกลง!"

　　 เสียงเปลี่ยนกลับไปเป็นเสียงกลไกของหุ่นยนต์ เกาป๋อเลยเริ่มก็รู้สึกปกติขึ้นมาบ้าง

　　 เขาเปิดหน้าจอระบบของเขา หลังจากชนะเกมนี้ คุณสเตตัสของตัวละครของเขาไม่เปลี่ยนแปลง ยกเว้นมุมค่าประสบการณ์กลายเป็น:

　　 เลเวล 1: 300/3000

　　 ดูเหมือนว่าในศึกดิวิชั่น 2 นี้ ค่าประสบการณ์ที่ได้จากการชนะหนึ่งเกมคือ 300 แล้วจะเป็นไปได้ไหมที่จะชนะสิบนัดเพื่อขึ้นเป็นเลเวลสอง?

　　 ข้อดีของการอัพเกรดคืออะไร?

　　 เกาป๋อจำไม่ได้

　　 "ช่องเสียบการ์ดสามารถขยายได้หลังจากเลเวลขึ้น!"

　　 เสียงกลไกดังขึ้นอีกครั้ง

เรื่องที่ระบบรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่เกาป๋อรู้ดี แต่ว่าเขาไม่มีวิธีที่จะหยุดมัน　　

　　 แต่การขยายช่องเสียบการ์ดนี่มันดีมาก หลังจากเห็นผลลัพธ์ของการใช้การ์ด เกาป๋อก็คาดหวังในการ์ดใบต่อไปมาก

　　 "โอกาสพิเศษในการสุ่ม นี่หมายความว่าฉันมีโอกาสสุ่มอีกสองครั้งใช่ไหม"

“แบบนี้เองเหรอ!”

　　 เกาป๋อแตะคางของเขาครู่หนึ่ง ในเวลานี้ เสียงกลไกของระบบดังขึ้นอีกครั้ง

　　 "คุณสามารถเลือกแลกบัตรกำนัลไวท์การ์ดได้ 2 แบบ!"

　　 บัตรแลกใบเหลือง?

　　 เกาป๋อจำได้ว่าระบบได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ว่าตามลำดับพลังของการ์ด การ์ดสีเหลืองจะดีกว่าการ์ดสีขาวที่แย่ที่สุดหนึ่งขั้น

　　 "ฉันขอรู้ข้อมูลเรทการสุ่มการ์ดสีอื่นๆในลอตเตอรีได้ไหม" เกาโบถาม

"โอกาสลอตเตอรีมีโอกาสได้ใบขาว 80%, โอกาสได้ใบเหลือง 15%, โอกาสได้ใบสีเขียว 3% และใบสีฟ้า ความน่าจะเป็นของการ์ดนี้คือ 1 เปอร์เซ็นต์..."

　　 “เดี๋ยวนะ!! ไหนลองบอกเปอร์เซนต์ของการสุ่มการ์ดสีม่วงระดับสูงสุดมาทีซิ!” หัวใจของเกาป๋อเริ่มเย็นเฉียบเมื่อเขาได้ยินโอกาสสุ่มได้การ์ดแต่ละใบ

　　 “ศูนย์จุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์”

　　 เชี่ย...

เกาป๋อล้มลงบนเตียง นี่คือความน่าจะเป็นที่ 1 ใน 100,000.... อาศัยลอตเตอรีเพื่อได้การ์ดระดับสูงโดยปกติแล้วนี่เหมือนกับการซื้อลอตเตอรี.... ถ้าคุณโชคไม่ดี มันก็ไม่มีทางได้ ฉันคงไม่ได้การ์ดขั้นสูงในชีวิตแน่ๆ....

“เดี๋ยวก่อน ถ้าหากสุ่มแล้วได้การ์ดขาง แล้วทำไมบัตรสุ่มสองใบถึงแลกการ์ดขาวได้แค่ใบเดียวล่ะ?”เกาป๋อเกิดข้อสงสัย

　　 "บัตรสุ่มสามารถใช่เลือกการ์ดที่คุณต้องการได้เลย"

　　 เกาป๋อเข้าใจทันทีว่าลอตเตอรีจะเป็นการเสี่ยงดวง ส่วนการแลกนั้นคุณสามารถเลือกได้ว่าต้องการเอฟเฟคแบบใด

　　 "ฉันขอดูได้ไหมว่าการ์ดอะไรบ้างที่สามารถแลกเปลี่ยนได้"

"แน่นอน!"

　　 ในไม่ช้า หน้าจอด้านหน้าของเกาป๋อก็กระพริบอย่างรวดเร็ว และหมวดการแลกเปลี่ยนการ์ดก็ปรากฏขึ้นในไม่ช้า

　　ดูการ์ดสีม่วงที่ดีที่สุดก่อน!

　　เกาป๋อเปิดอินเทอร์เฟซการ์ดสีม่วง

　　 โกหก...น่าาา...

　　 เกาป๋อตกตะลึง

　　 การ์ดใบแรกในอินเทอร์เฟซการ์ดสีม่วงทำให้เกาป๋อตกตะลึง

　　 Player Card (Maradona): มีความสามารถทั้งหมดของ Maradona ในช่วงเวลาสูงสุด 90 นาที และสามารถกำหนดให้ผู้เล่นหนึ่งคนใช้งานได้ เวลาคูลดาวน์คือหนึ่งสัปดาห์และสามารถใช้ได้สิบครั้ง

　　 ทีมของคุณที่มีมาราโดน่าช่วงกำลังพีค! !

　　 นี้คืออะไรงั้นเหรอ! ? นี่มันซุปตาร์ชัดๆ! !

จากนั้นเกาป๋อดูไพ่นักเตะที่คล้ายกันหลายใบรวมถึง Ronaldo ช่วงท็อปฟอร์มของเขา, Messi , Zidane, Maldini, Buffon, Ronaldo, Ronaldinho, Baker ช่วงที่เก่งที่สุดของเขา... แม้แต่สตาร์รุ่นก่อนอย่าง เบ็คเคนบาวเออร์ และ ครัฟฟ์ ก็ปรากฏขึ้น

　　 เกาป๋อยังคงน้ำลายไหลและมองไปที่การ์ดประเภทอื่นอย่างเสียดาย

　　 นอกเหนือจากการ์ดนักเตะเหล่านี้แล้ว การ์ดสีม่วงส่วนใหญ่เป็นการ์ดที่เพิ่มค่าสถานะโดยรวม

　　 "อัตราการส่งสำเร็จเพิ่มขึ้น 15% อัตราการยิงประตูสำเร็จเพิ่มขึ้น 15% และสมรรถภาพทางกายของทีมเพิ่มขึ้น 20%..."

　　 เกาป๋อมองดูการ์ดเหล่านี้แบบน้ำลายไหล หากการ์ดทั้งหมดของเขาเป็นการ์ดดีๆพวกนี้ เขาจะกลายเป็นโค้ชระดับพระเจ้าแน่นอน เป็นเทพแห่งโค้ช

　　 ตอนนี้เกาป๋อเข้าใจแล้วว่าทำไมการ์ดสีม่วงถึงหายากนัก เมื่อเทียบกับความที่การ์ดสีม่วงมอบให้ทีม ความหายากนี้ก็เหมาะสมดี

　　 เกาป๋อไม่อยากจะดูการ์ดใบอื่นหลังจากที่เขาเห็นการ์ดสีม่วง แต่ก่อนอื่นเขาต้องไปดูที่การ์ดสีขาวที่เขาสามารถแลกเปลี่ยนได้

　　 การ์ดสีขาวส่วนใหญ่จะเพิ่มค่าสถานะเดี่ยวๆสำหรับบางตำแหน่งเช่น ความสามารถในการโหม่งเพิ่มขึ้น 5% ความสามารถในการยิงไกลเพิ่มขึ้น 5% เป็นต้น

　　 เกาป๋ออยากแลกการ์ดสีขาวที่เพิ่มยิงไกล แต่หลังจากคิดแล้วคิดอีกเขาก็รู้สึกว่ามันไม่ได้มีประโยชน์ซักเท่าไหร่

　　 "ถ้าอยากได้การ์ดขั้นสูง ฉันจะหาได้มาได้ยังไง"

　　 "คุณสามารถใช้บัตรสุ่มลอตเตอรีได้ การ์ดขาวใช้แต้มสุ่มสองแต้ม การ์ดเหลืองใช้แต้มสี่แต้มในการสุ่ม..."

　　 “การ์ดเขียวแปดแต้ม!!” เกาป๋อพูดอย่างมั่นใจ

　　 “ไม่...สิบหกแต้ม!”

　　 “แล้ว...การ์ดฟ้าล่ะ?” เกาป๋อเริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในใจของเขา

　　 "ยกกำลังสอง...256แต้ม!!!"

　　 เกาป๋อหมดหวัง หากคุณจะแลกตามนี้ คุณจะต้องแลกเปลี่ยนการ์ดที่สูงกว่าสีฟ้าคุณจะต้องใช้แต้ม 256*256 ส่วนการ์ดที่สูงกว่านั้นก็คูณไปอีกที

　　 มีโอกาสเดียวเท่านั้นที่จะได้มันมาไม่ต้องพูดถึงการแลกเลย นี่มันต้องใช้ดวงสุ่มเอาเท่านั้น...

　　 "อย่าห่วงไป นอกจากลอตเตอรีและแต้มแลกของรางวัลแล้ว คุณยังสามารถรับรางวัลได้ด้วยการทำภารกิจให้สำเร็จ!"

"สำเร็จภารกิจ?"

　　 อินเทอร์เฟซงานปรากฏขึ้นทันทีต่อหน้าเกาป๋อ

　　 "ภารกิจหลัก: ช่วยลูตัน!"

　　 “ช่วยลูตันไม่ให้ตกชั้น รับ 3,000 ประสบการณ์ บัตรรางวัลแลกการ์ดเขียว และโอกาสสุ่มอีก 10 ครั้ง!”

　　 "พาลูตันเลื่อนชั้น รับค่าประสบการณ์ 5,000 บัตรรางวัลและการ์ดฟ้า และโอกาสสุ่มอีก 10 ครั้ง!"

　　 "พาลูตันคว้าแชมป์ดิวิชั่น 2, รับ 8,000 ประสบการณ์, บัตรแลกการ์ดส้ม, และโอกาส 100 ครั้งในการสุ่ม!"

　　 เกาป๋อน้ำลายไหลออกมา

　　 "รางวัลภารกิจถูกกำหนดตามความยากของงาน!"

　　 แข่ง! ! แข่ง! ! ฉันอยากคว้าแชมป์! !

　　 เกาป๋อกรีดร้องในใจ รางวัลที่ยั่วยวนพวกนี้ คุ้มค่าที่จะต่อสู้เพื่อมัน!