ตอนที่ 22

บทที่ 22 เดินออกไปพร้อมเสียงเชียร์...

　　 "โกลลลลลลลล!!!!!!!"

ประตูของป้อมยามตรงทางเข้าสนามฝึกถูกกระแทกอย่างรุนแรง เมจิสรีบวิ่งออกทางประตู เขากำหมัดแล้วคำรามขึ้นไปบนฟ้า ท้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเบียร์ทะลุเสื้อของออกมา เข็มขัดหนังเส้นเล็กบางๆห้อยอยู่ใต้ท้องดูน่าสงสารยิ่งนัก

　　 ภายในสนาม แฟนๆของทีมลูตันโบกไม้โบกมืออยู่บนอัฒจันทร์ ทั่วทั้งสนามเดือดพล่าน

　　นักเตะของพอร์ทเวลต่างยืนอึ้ง พวกเขาไม่ได้พากันบอกว่านักเตะของลูตันต่างก็เป็นแค่มือสมัครเล่นรึไง? พวกเขาไม่ได้พูดกันเหรอว่าเราจะชนะในเกมนี้ได้สบายๆ? หลังจากเริ่มเกมได้เพียงแค่นาทีเดียวเท่านั้น ลูตันก็ทำประตูได้ ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่วางไว้ก่อนการแข่งขัน…

　　แซม ปาร์คเกอร์ยังคงทำหน้างง ทุกสิ่งที่เขาพูดก่อนเกมตอนนี้เหมือนย้อนกลับมาตบหน้าเขา...

　　เป็นไปไม่ได้ นักเตะมือสมัครเล่นสองสามคนจะสามารถร่วมมือกันเล่นเกมรุกแบบนี้ได้ยังไง?

　　 โชค! !

　　 จะต้องเป็นโชคเข้าขางแน่ๆ! !

　　 แซม ปาร์คเกอร์เริ่มได้สติขึ้นมาและเขาก็เริ่มกลับมาดูดีขึ้น

　　 "พวกเขาช่างโชคดีมาก!!!" แซม ปาร์คเกอร์ปรบมือและตะโกนเรียกสติเพื่อนร่วมทีม

　　นักเตะของพอร์ทเวลไม่อยากจะยอมรับว่าพวกเขาอ่อนกว่านักเตะมือสมัครเล่น ดังนั้นพวกเขาถึงยอมเชื่อคำพูดของแซม ปาร์คเกอร์อย่างง่ายดาย

　　 โชค!

　　 ในโลกแห่งฟุตบอล แม้แต่นักเตะมือสมัครเล่นก็สามารถทำประตูที่เหนือคาดได้ในบางครั้ง หรือไม่ก็เล่นตุกติกบางอย่าง เพราะยังไงกีฬาฟุตบอลก็เต็มไปด้วยเรื่องโชค

　　นักเตะของพอร์ทเวลฟื้นคืนขวัญกำลังใจกลับมาอย่างรวดเร็ว

　　 หลังจากที่วาร์ดี้ยิงประตูได้ รอยที่อยู่บนอัฒจันทร์ก็ลุกขึ้นยืนจะเชียร์ แต่เธอก็ลังเลขึ้นมา

　　 ถ้าฉันเชียร์ตอนนี้ นี่มันก็เหมือนอยู่ข้าเดียวกับไอ้บ้านั่นไม่ใช่เหรอ?

　　 หลังจากลังเล รอยก็ไม่ได้ตะโกนออกมา แต่เธอก็ยังปรบมือ

　　 ยังไงก็เถอะประตูนี้มันดีมาก

　　 ลอยปลอบใจตัวเอง

　　 อันที่จริง เมื่อเกมกลับมาเล่นต่อ นักเตะของพอร์ทเวลก็ได้รู้ว่าความคิดก่อนหน้านี้ของพวกเขาไร้สาระแค่ไหน

เกมเยือนของพอร์ทเวลถูกจัดการอย่างราบคาบ การกดดันจนแทบหายใจหายคอไม่ทันจากทีมลูตันทำให้พอร์ทเวลแทบจะไม่สามารถตั้งเกมได้ พวกเขาทำได้แค่สาดบอลยาวจากแดนหลัง แต่เมื่อกองหน้าของเขาเจอกับนักเตะของลูตัน มันก็ยากที่จะเก็บบอลไว้ได้ และถึงแม้กองหน้าจะพักบอลเอาไว้ได้ แต่ก็ยังถูกนักเตะของลูตันเข้ากดดันจนหัวหมุนอยู่ดี

　　 การปรากฏตัวของก็องเต้ในเกมนี้ทรงพลังมาก เขาเป็นเหมือนเครื่องจักรคอยเก็บกวาดทุกอย่างในแดนกลาง ไม่ว่าจะพยายามบุกผ่านก็องเต้ยังไงก็ล้มเหลว ความสามารถในการตัดบอลและแย่งบอลทำให้พอร์ทเวลรู้สึกสิ้นหวัง

　　 "ก็องเต้อีกแล้ว! เขาแย่งบอลอีกรอบ!!" นักพากษ์อุทาน

　　 ในตอนนี้เกาป๋อปรบมืออย่างแรง: "ทำได้ดีมาก! ก็องเต้!!! เร็วเข้า!!! รีบป้องกันเร็วเข้า!!!"

　　 “ฉันไม่รู้จริงๆว่าเกาป๋อไปได้นักเตะที่นิสัยไม่ดีแบบนี้มาจากไหน การป้องกันของก็องเต้ มันแทบจะไม่มีช่องโหว่เลย!”

　　 แน่นอนว่าผู้บรรยายไม่รู้ว่าตอนนี้ข้างหน้าของเกาป๋อ มีม่านแสงปรากฏขึ้นในอากาศและที่ตำแหน่งของช่องเสียบการ์ด การ์ดที่มีแสงสีน้ำเงินก็กระทบกับขอบของช่องเสียบการ์ดพอดี

　　 "เพิ่มอัตราความสำเร็จของการแย่งบอลขึ้น 13%"

　　 นี่คือเอฟเฟคของการ์ดใบนี้ แม้ว่าจะมีการ์ดเพียงใบเดียว แต่เอฟเฟกต์ของการ์ดใบนี้สำคัญมาก

แต่ถึงแม้ว่าจะไม่มีโบนัสการ์ด ความสามารถในการแย่งบอลของก็องเต้ ก็โดดเด่นมากอยู่แล้ว แม้ว่าก็องเต้จะอายุเพียงแค่สิบเจ็ดปี แต่หลังจากผ่านการฝึกซ้อม สเตตัสแย่งบอลของเขาก็ได้เพิ่มมาถึง 82 หากบวกกับเอฟเฟคเพิ่มขึ้น 13% ความสามารถของเขาแทบจะเท่าตอนที่ก็องเต้อยู่ในช่วงพีคเลย

　　 เครื่องจักรเก็บกวาดในแดนกลางแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงทีมในลีกทูเลย ขนาดในพรีเมียร์ลีกยังปวดหัวกับเกมรับของก็องเต้!

　　 ฉากเดิมวนกลับมาอีกแล้ว!

　　 หลังจากที่ก็องเต้สกัดบอลได้ที่กลางสนาม เขาก็จ่ายบอลไปยังที่ว่างทันที เควิน คีนวิ่งไปรับบอลแล้วยิงไกลจากกรอบเขตโทษด้านขวา!

　　 ฟุตบอลพุ่งออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่เข้าประตูพอร์ทเวล!

　　 เกาป๋อยกแขนขึ้นเล็กน้อยและเตรียมจะฉลองประตู

　　 เขาได้เห็นจุดเด่นของเควิน คีนแล้วกัปตันแห่งลูตันมีความสามารถในการยิงไกลที่สุดยอด!

　　 ลูกยิงช็อตนี้ดีจริงๆ แต่ผู้รักษาประตูของพอร์ทเวลก็โชคดี เขาเอื้อมมือออกไปและปัดลูกบอลด้วยปลายนิ้ว

　　 แต่สุดท้ายเขาก็ป้องกันไว้ไม่ได้

　　 ชาร์ลี ออสติน วิ่งอยู่ในกรอบเขตโทษอย่างชาญฉลาดและส่งบอลเข้าประตู!

　　 สองประตูต่อศูนย์! !

　　 เกาป๋อยกแขนขึ้นและตะโกน!

　　 ไม่ใช่เพราะทำประตูอย่างเดียว สิ่งที่ทำให้เขามีความสุขจริงๆ คือเขาเห็นว่าระบบที่เขาสร้างในลูตัน นั้นมีประสิทธิภาพในอังกฤษ!

　　 ผู้เล่นตัวจริงชุดนี้จะเป็นต้นทุนในการเริ่มต้นของเขาในโลกแห่งฟุตบอล!

　　 นี่เป็นไหทองคำไหแรกของเขาซึ่งเขาได้ทุ่มเทความพยายามลงไปนับไม่ถ้วน

　　 หลังจากทำงานอย่างหนักติดต่อกันสองเดือน ก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยว

　　พอร์ทเวลพ่ายแพ้อย่างราบคาบ และพวกเขาไม่มีทางต่อกรกับแทคติกของลูตัน

　　 ในไม่ช้าลูกที่สามของลูตันก็มาถึง

　　 คราวนี้เป็นการสวนกลับเร็ว หลังแบ็คซ้ายโซโลเดวิสเปิดบอลเข้าไปในเขตโทษลูตัน ข้างในมีนักเตะของลูตันอยู่สามคน!

　　 สุดท้าย ดริงค์วอเตอร์ ก็โหม่งบอลเข้ากลางประตู! !

　　 เกาป๋อวิ่งดีใจไปในสนาม ดริงค์วอเตอร์ก็วิ่งเข้ามาหา นักเตะกับสตาฟโค้ชของลูตันก็พุ่งออกไป  และทั้งสนามก็กำลังเดือดพล่าน!!

　　 ถูกมองว่าเป็นทีมที่อ่อนแอที่สุดในลีกเสมอมา แต่ในบ้านของเขา พวกเขาเล่นซะจนถึงตอนนี้ พอร์ทเวล ยังหาโอกาสยิงไม่ได้เลย! !

　　 ในครึ่งหลัง เมื่อวาร์ดี้โหม่งบอลเข้าประตูพอร์ทเวลอีกลูก พอร์ทเวลก็ดูเหมือนจะยอมรับความพ่ายแพ้ไปแล้ว

　　 ความผิดของลูตันยังคงดำเนินต่อไป ในนาทีที่ 68 ของเกมชาร์ลี ออสตินถูกกองหลังสกัด สุดท้ายผู้ตัดสินก็ให้ใบแดงและให้จุดโทษกับลูตัน

　　 กัปตันทีมเควิน คีน ซัดจุดโทษ และเปลี่ยนสกอร์ให้กลายเป็น 5 ต่อ 0

　　 และนี่ไม่ใช่ลูกสุดท้าย ในนาทีที่ 76 ของการแข่งขัน สกอร์ขยับอีกครั้ง คราวนี้เป็นเซ็นเตอร์แบ็คของลูตันเจฟฟรีย์ที่ขึ้มาทำประตู

　　 เจฟฟรีย์ที่ได้เปรียบในลูกเตะมุม ได้เทคตัวขึ้นในกรอบเขตโทษและทำประตูด้วยลูกโหม่ง!

หลังจากทำประตูได้ วัยรุ่นชาวดัตช์รู้สึกตื่นเต้นมาก นี่เป็นประตูแรกของเขาในลีกอาชีพ! !

　　ลูกสุดท้ายของเกมนี้คือ 8 ต่อ 0 และวาร์ดี้ก็ทำแฮตทริกได้ในนาทีสุดท้าย!

　　 ก่อนที่จะหมดช่วงทดเวลาบาดเจ็บ เกาป๋อลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินไปหาโค้ชของพอร์ทเวล แต่โค้ชอีกคนปฏิเสธที่จะจับมือกับเกาป๋อเพราะเกมยังไม่จบ

　　 เกาป๋อยิ้มเหยียดๆ เขาหันหลังกลับไปและและเดินเข้าไปในอุโมงค์นักเตะ

　　 คราวนี้ไม่มีเสียงโห่มีแต่เสียงเชียร์อย่างกระตือรือร้นจากผู้ชม

　　 ในเกมเดียว โค้ชหนุ่มชาวจีนได้พิชิตสนามนี้ไปแล้ว