ตอนที่ 223 พืชที่เติบโตในมือชายหนุ่ม

ตอนที่ 223 พืชที่เติบโตในมือชายหนุ่ม

ไนเรลยืนมือที่มีเมล็ดแอปเปิลอยู่ลงไปในโถหินเผาที่บรรจุร่างของซอมบี้เงาที่ถูกค่าตายเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา เขาใช้ความสามารถ [เร่งการเจริญเติบโตของพืช A] ส่งพลังงานไปที่เมล็ดแอปเปิล พลังงานจากในร่างกายของไนเรลเรลไหลไปช้า ๆ เมล็ดแอปเปิลเหมือนได้รับการเติมเต็มพลังชีวิตที่ขาดหายไปนาน มันดูดซับพลังงานเข้าไปอย่างหิวกระหาย

เฮกเตอร์และนักล่าคนอื่น ๆ มองไปที่ไนเรลด้วยความสงสัย

และในตอนนั้นเองไนเรลก็แบมือออก เมล็ดแอปเปิลในมือของชายหนุ่มก็แตกหน่อแทงยอดออกมา กลายเป็นต้นกล้าแอปเปิลขนาดเล็ก

“ในมือของท่านไนเรลมีต้นไม้งอกออกมา” หนึ่งในล่าร่างเล็กพูดออกมาด้วยความเหลือเชื่อ

เฮกเตอร์เองก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ผู้คนในเผ่าหนอนไฟที่อยู่รอบ ๆ เริ่มกระซิบกระซาบกันถึงสิ่งที่ไนเรลทำ มันให้ผู้คนในเผ่าเดินเข้ามามุงดู

ต้นแอปเปิลยังคงใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยดวงตาที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน เพียงไม่ถึงนาทีมันก็มีลำต้นสูง 5 เมตร รากของต้นแอปเปิลเลื้อยไปหาโถดินอื่น ๆ ราวกับมีชีวิต และแผ่ขยายกิ่งก้านสาขาออกไป เกิดเป็นร่มเงาปกคลุมตัวไนเรล

หลังจากนั้นอีก 1 นาทีก็ตามมาด้วยช่อดอกที่ผลิออกมา มันมีสีขาวอมชมพูส่งกลิ่นจาง ๆ ออกมา ทำให้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นดินแดนที่สวยงามในโลกที่ตายซากเหล่านี้

1 นาทีต่อมาดอกของต้นแอปเปิลทั้งหมดก็เริ่มหลุดร่วงลง พร้อมกับผลขนาดเล็กที่ติดอยู่ตามก้านค่อย ๆ เติบใหญ่ขึ้น ผลเริ่มจากสีเขียวไปสีส้มออกแดง จนในที่สุดมันก็แดงทั้งลูกราวกับสีของโลหิต

ไนเรลยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เขายืนมือไปเด็ดผลแอปเปิลใกล้ ๆ มากัดกินอย่างช้า ๆ

“มันทั้งหวานและกรอบ แถมเมื่อกินแล้วยังให้ความรู้สึกสดชื่นอีกด้วย ผลของมันเย็นโดยธรรมชาติดูเหมือนว่านี่คือหนึ่งในผลลัพธ์ของการกลายพันธุ์” ไนเรลพึมพำอย่างพอใจ ก่อนจะเด็ดออกมากินอีกผลท่ามกลางสายตาที่ตกตะลึงของคนในเผ่าหนอนไฟที่มารวมตัวกันหมดแล้ว

หลายคนยังตกตะลึงกับภาพที่เห็น อันที่จริงแล้วนักล่าที่ไปแลกเปลี่ยนของที่เผ่าใหญ่นั้นเคยเห็นพวกต้นไม้ที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ที่พวกเขาตกใจจริง ๆ คือความสามารถของไนเรลต่างหาก

ชายคนนี้สามารถทำให้พืชเจริญเติบโตได้ในเวลาไม่นาน นั้นหมายความว่าขอแต่มีเมล็ดพืชพวกเขาก็สามารถสร้างอาหารออกมาได้มาก ๆ ยิ่งพวกเขาคิดก็ยิ่งตื่นเต้น

ในขณะที่หลายคนคิดไปไกล ไนเรลก็ยื่นมือไปจับอีกกิ่งหนึ่ง ผลทั้งกิ่งนั้นที่มีอยู่ 10 กว่าลูกเริ่มแดงขึ้นจนสุกงอมจากนั้นก็เน่าคาต้นจนสลายหายไปหมด เหลือเพียงเมล็ดแอปเปิลจำนวน 100 เมล็ดที่อยู่ในมือของไนเรล

“ฉันควรจะลองกับเมล็ดข้าวโพดด้วยหรือไม่” ไนเรลมองดูเมล็ดข้าวโพดที่อยู่ในมือ แต่คิดว่าไหน ๆ ก็แล้วก็ควรทำมันให้หมด เขาเริ่มลงมือทำกับเมล็ดข้าวโพดแบบเดียวกับที่ทำกับเมล็ดแอปเปิล

แต่ในครั้งนี้ไนเรลบอกให้เฮกเตอร์และคนของเขามาคอยช่วย

ครั้งนี้เขาทำหลายครั้ง จากข้าวโพด 1 ต้นกลายเป็นข้าวโพด 100 ต้นในเวลาไม่นาน และจากนั้นทั้งพื้นที่ตรงนี้ก็มีข้าวโพด 1000 ต้น ซึ่งแต่ละต้นมีฝักข้าวโพดขนาดใหญ่อยู่หนึ่งถึงสองฟัก

และแน่นอนว่าเขาลงมือเก็บเมล็ดข้าวโพดไว้ด้วย 100 เมล็ด เมล็ดทั้งสองสายพันธุ์ถูกไนเรลเก็บไว้อย่างดี เพื่อใช้มันในอนาคต

ศพของซอมบี้ทั้งหมดที่เก็บไว้ในโถดินเผาถูกใช้ไปจนหมด แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ เพราะสิ่งที่ได้มามันมากเกินกว่าจะเอามาเทียบได้

คนในเผ่าหนอนไฟทั้งหมดมองไปที่ไนเรลด้วยความเคารพ พวกเขารู้แต่เพียงไนเรลทรงพลังมาก จากคริสตัลสีม่วงบนหน้าผาก หลายคนคุกเขาลงมองไนเรลราวกับเทพ และก็มีอีกหลายคนค่อย ๆ ยื่นมือไปสัมผัสกับต้นแอปเปิลและข้าวโพดด้วยมือที่สั่นเทา

“แจกจ่ายแอปเปิล 1 ผลต่อ 1 คนให้พวกเขาลองกินดู ที่เหลือเก็บใส่โถดินเผาเอาไว้ ข้าวโพดตรงนั้นด้วยรวมทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกัน”

“ตามที่ท่านไนเรลต้องการ” ทุกคนได้ยินที่ไนเรลสั่งก็รีบทำตาม พวกเขาลงมือกันอย่างขยัน เด็ก ๆ หลายคนพากันปีนชื้นไปบนต้นแอปเปิลเก็บและโยนลงมาให้ผู้ใหญ่ด้านล่าง พวกผู้หญิงก็รับแอปเปิลจากมือของผู้ชายมาลองกัดกิน น้ำจากผลแอปเปิลที่ชุ่มฉ่ำกระจายไปทั่วทั้งปาก พวกเขายิ้มออกมาด้วยความสุข

อสูรหนูที่ตอนนี้นั่งมองคนเหล่านี้ด้วยความอิจฉา แม้จะเป็นแบบนั้นมันก็ไม่กล้าเข้าไป เหตุผลแลกนักล่าในเผ่าจ้องมองมันราวกับจะกินเนื้อ เพราะเมื่อสักครู่มันพึ่งจะขโมยของมา อีกเหตุผลมันไม่กล้าเพราะกลัวไนเรลที่ยังคาดโทษมันอยู่ ดังนั้นมันจึงได้แต่กลืนน้ำลายเท่านั้น

หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมงทุกอย่างก็ถูกรวมเอาไว้ แอปเปิลได้ทั้งหมด

“พวกเราจะทำอะไรกับพวกมัน” เฮกเตอร์มองไปที่โถดินเผาขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยผลแอปเปิลและข้าวโพด

‘จะเอาไปขายทั้งแบบนี้ก็น่าเสียดาย ในเมื่อลงแรงแล้วก็ควรจะกินมันให้อร่อย’ ไนเรลคิดในใจเขามีแผนการดี ๆ ไนเรลนึกไปถึงสมัยที่ยังเรียนอยู่ในตอนเด็กมันเคยมีวิชาคหกรรมที่ทำของกินง่าย ๆ อยู่ มันมีหลายเมนูเอามาปรับใช้กับวัตถุดิบพวกนี้ได้ และแม้เขาทำไม่เป็นแต่เขาสามารถบอกคนพวกนี้ให้ทำได้

ผู้หญิงในเผ่าหนอนไฟหลายคนทำอาหารเป็น พวกเขามีฝีมือที่ดีกว่าไนเรลมาก

“ให้คนเอาเมล็ดข้าวโพดไปบดให้ละเอียดและผสมน้ำและเอาไปอบกับโถดินที่ใส่ไฟไว้ตรงกลาง ลองอบมันด้วยความร้อนดูน่าจะได้แผ่นแป้งข้าวโพด ที่คล้าย ๆ สิ่งที่เรียกว่าขนมปัง”

“ส่วนพวกนี้ลองเอาไปย่างทั้งเปลือกเป็นข้าวโพดเผาก็แล้วกัน”

“แล้วก็แอปเปิลเอาไปหันเป็นชิ้นเล็ก ๆ และเคี่ยวด้วยไฟอ่อน ๆ ทำเป็นแยม”

“ลองให้ผู้หญิงที่ทำอาหารเก่ง ๆ ในเผ่าคุณลองทำดูก็แล้วกัน เย็นนี้เราอาจจะมีของอร่อยกินกัน”

ไนเรลบอกกับเฮกเตอร์ ซึ่งตอนนี้พอได้ยินไอเดียของไนเรลก็สายตาเป็นประกาย เฮกเตอร์หันไปพูดคุยกับผู้หญิงในเผ่าหนอนไฟกันสักพักก็ได้ข้อสรุปและเริ่มลงมือทำกันทันที

หลังจากนั้นผลลัพธ์มันออกมาดูดีกว่าที่คาดการไว้

ไนเรลมองไปที่ถาดอาหารด้านหน้าที่คนยกมาให้ เขาหยิบแผ่นแป้งข้าวโพดขึ้นมาลองกิน “แข็งไปหน่อย แต่ถ้าเอาจุ่มกับแยม...”

ไม่รอช้าไนเรลเอามันไปจุ่มกับแยมและลองกินดูอีกครั้งทุกอย่างก็เข้ากันจนน่าเหลือเชื่อ แป้งแข็ง ๆ ที่หอมกลิ่นข้าวโพดบวกกับแยมแอปเปิลที่เปรี้ยว ๆ หวาน ๆ มันเข้ากันดีมาก

ส่วนข้าวโพดเผามันคือของพื้น ๆ ที่ทำง่าย ๆ และโคตรจะอร่อยมันมีความหวานในตัวเองอยู่แล้ว

“ได้ของทั้งหมดเท่าไหร่”

“เราได้แยมแบบนี้ 50 โถดินขนาดกลาง แล้วก็ขนมปังข้าวโพด อีก 500 ก้อน”

“แล้วที่ยังไม่ทำละ”

“แอปเปิล 500 ผล กับข้าวโพด 1000 ฝัก ส่วนนี่เมล็ดที่ได้จากแอปเปิลที่ผ่าเอาไม่ทำแยม”

“เก็บไว้ ถือเป็นค่าตอบแทนเรื่องเมล็ดก็แล้วกันแล้วก็พวกแยมกับขนมปังข้าวโพดไปแบ่งคนของคุณกินกันบางส่วนก็แล้วกัน”

เฮกเตอร์พยักหน้าขอบคุณที่ไนเรลให้ของพวกนี้ ไนเรลไม่ได้คิดอะไรมาก ที่เขาใช้ไปแค่พลังงานเล็กน้อยในการเร่งการเจริญเติบโตพวกมันเท่านั้น เพราะพวกมันนั้นไม่ได้เป็นพืชกลายพันธุ์ระดับสูงอะไร

อีกอย่างของพวกนี้ก็มาจากเผ่าหนอนไฟ ถ้าเขาเอาไปทั้งหมดคงเป็นเรื่องไม่ค่อยดี

“ที่เหลือเอาขายตอนไปที่เผ่าใหญ่ได้ไหม”

“ได้อย่างแน่นอนมันถือว่าเป็นของที่มีค่ามาก” เฮกเตอร์เองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน

“งั้นก็ดี เอาเป็นว่ากำไรแบ่งกันคนละครั้งก็แล้วกัน ผมตัดสินใจแล้ว” ไนเรลพูดตัดบทเพื่อไม่ให้เฮกเตอร์ปฏิเสธ เขาหันไปกินของในถาดต่อ คนทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ใต้ต้นแอปเปิลเพราะมันเย็นกว่าที่อื่น ๆ มาก อีกอย่างหลายคนก็ยังตื่นเต้นที่ตั้งเผ่าของพวกเขามีต้นไม้เป็น ๆ เกิดขึ้นมา

ในตอนนั้นเองอสูรหนูก็ไม่สามารถทนได้อีกมันวิ่งเข้ามาคุกเข่าตรงหน้าไนเรล

“นายท่านข้าน้อยของกินแอปเปิลด้วยได้หรือไม่ จี๊ด ๆ แค่ 1 ผล ไม่สิ แค่คำ ๆ เดียวก็ได้ จี๊ด ๆ”

“แกยังมีบทลงโทษรออยู่ แต่ได้ฉันจะให้ ถือซะว่าแกทำให้ฉันเจอเมล็ดพวกนั้น”

“ขอบคุณนายท่าน จี๊ด ๆ”

ไนเรลหยิบแอปเปิลมา 3 ผลโยนให้กับมันและกล่าวว่า “รีบตามมาเรามีงานต้องทำ”

ไนเรลและกัสออกไป พร้อมกับคนของเผ่าหนอนไฟ

พวกเขาไปล่าซอมบี้กัน คนพวกนี้รู้ว่าไนเรลมีพลังที่เปลี่ยนศพพวกนี้ให้ต้นไม้ออกผล มันหมายถึงเผ่าของพวกเขาหนอนไฟกำลังจะเปลี่ยนไป

.............

หลังจากรอมาหลายวันก็ถึงเวลาออกเดินทางของเผ่าหนอนไฟ คนที่เดินทางในครั้งนี้มีแค่ 30 คนเท่านั้น พร้อมกับของที่พวกเขาแบกใส่หลังกันไปเต็มพิกัด

กำหนดเดินทางของพวกเขาไวกว่าปกติเพราะมีของเยอะกว่าเก่า

ไนเรลเดินเท้ามาพร้อมกับคนอื่น ๆ ด้วยส่วนอสูรหนูมันถูกใช้ให้ลากของที่อยู่บนรถลากเลื่อนตามเขามาด้านหลังถือเป็นการลงโทษตามที่ลับปากไว้กับเฮกเตอร์ มันลากด้วยความยากลำบาก แต่พอมันนึกถึงผลแอปเปิลและข้าวโพดที่จะได้กินหลังจากถึงเวลาพักมันก็ฮึดสู้

“ดูเหมือนพวกหนูจะชอบกินอะไรแบบนี้ ต่อให้มันกลายเป็นอสูรแล้วแต่มันก็ยังเป็นหนูอยู่”

หลังการเดินทางหลายวัน แผลของไนเรลก็เริ่มฟื้นตัวมากกว่า 70% แล้ว เขารู้สึกว่าก่อนไปถึงที่นั่นคงจะหายดี

“ท่าไนเรลน้ำดื่มค่ะ”

ฮาเดรียเดินเอาน้ำสะอาดมาให้เขา หลายวันมานี้เด็กสาวดูมีความสุขมากโดยเฉพาะแยมหวาน ๆ นั้น เธอกินมันทุกครั่งที่มีโอกาส