253 - จุดจบของฮวง
253 - จุดจบของฮวง
ต้นโพธิ์โลหิตแต่เดิมเป็นต้นไม้ล้ำค่าที่ไม่มีใครเทียบได้ มันสามารถใช้เพื่อทำความเข้าใจเต๋า แต่ตอนนี้มันกลายเป็นเรื่องเสียหายไปแล้ว
อย่างไรก็ตามสือฮ่าวยังคงพยายามและต้องการทำความเข้าใจ เต๋าผ่านต้นไม้โบราณนี้เพื่อรับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับมัน
เป็นเพราะต้นไม้มีรอยประทับอยู่ข้างใน เขาได้ยินเสียงกระดิ่งสีทองจากอารามโบราณที่สูงที่สุด
เมื่อเข้ามาที่นี่คราบเลือดก็กระจายอยู่เต็มพื้น
แม้แต่ในอากาศก็ยังเต็มไปด้วยหมอกดำ นี่คือโลกที่สือฮ่าวมองเห็นภายในจิตใจของเขา ทำให้เขาตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีนี้เมื่อเขาเดินขึ้นไปที่ศาลาเก็บพระคัมภีร์เสียงนั้นทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้านราวกับว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เสียงสวดมนต์ แต่เป็นปีศาจผู้ยิ่งใหญ่กำลังบรรยายธรรม
เขาควรเปิดประตูนั้นไหม ตอนนี้เขาลังเลเป็นอย่างมาก
เขามาถึงสถานที่ที่สำคัญที่สุดแล้ว แต่สถานที่แห่งนี้ก็อันตรายมากเช่นกัน
ถ้าเขาก้าวไปอีกขั้นใครจะรู้เขาอาจกลายเป็นปีศาจหรืออาจจะกลายเป็นพระในนิกายพุทธ?
ฮ่อง!
ในที่สุดสือฮ่าวก็ผลักประตูเปิดออก เขาต้องการที่จะเดินเข้าไปข้างในเพื่อดูสิ่งที่เรียกว่ามรดกลึกลับที่สามารถสร้างความเป็นอมตะไปจนถึงสร้างราชาอมตะออกมาได้จะมีความลึกลับมากแค่ไหน
…
นอกป่าอสูรสวรรค์
กองทหารจากต่างมิติยังคงหลั่งไหลเข้ามา แม้จะได้รับความสูญเสียมากมายแต่หากไม่สามารถนำหีบไม้นั้นกลับมาได้ พวกเขาจะไม่ยอมถอยหลังกลับอย่างแน่นอน
“ป่าโบราณนี้ส่วนใหญ่ถูกทำลายอย่างชัดเจนเหตุใดจึงเต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวชอุ่มและสัตว์อสูรกลับมาอีกครั้ง” มีคนร้องออกมาด้วยความประหลาดใจรู้สึกตกใจอย่างมาก
นี่เป็นเรื่องที่นึกไม่ถึงเกินไป พวกเขาทุกคนสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังทำลายล้างในตอนแรก ตั้งแต่แผ่นดินยุบลงไปเกิดหินหนืดพุ่งออกมาจากพื้นดินรวมถึงดาวตกจากฟ้า
อย่างไรก็ตามตอนนี้มันเต็มไปด้วยพลังและกลับสู่สภาวะปกติอย่างรวดเร็ว นี่เป็นเรื่องลึกลับอย่างยิ่ง
“เกิดอะไรขึ้นกับคนของเรา” ผู้อาวุโสผมสีแดงถามนี่หนึ่งในเป็นบุคคลสำคัญของกองทัพ
แน่นอนว่าเขายังไม่ได้เป็นคนที่มีอำนาจสูงสุดเพียงรับผิดชอบทหารกองทัพหนึ่งเท่านั้น
สำหรับสิ่งมีชีวิตสูงสุดที่แท้จริงมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มาที่นี่ พวกเขานั่งอยู่บนท้องฟ้าเบื้องบนร่างกายของพวกเขารายล้อมไปด้วยพลังแห่งความโกลาหล
“สถานการณ์อาจไม่เอื้ออำนวยอย่างยิ่ง การติดต่อกับคนของเราในภูเขาทั้งหมดถูกตัดขาด เราขาดการเชื่อมต่อกับคนเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง!”
“ไปตรวจสอบดูว่าเกิดอะไรขึ้น!”
ต้องบอกว่าการข่าวของผู้คนจากต่างมิติด้านนั้นมีประสิทธิภาพมาก หลังจากกองทหารหลายสิบคนรีบเข้าไปในป่าพวกเขาก็ได้มีผลลัพธ์อย่างรวดเร็ว
“พวกเขาเสียชีวิตหมดแล้ว ไม่มีร่องรอยของพวกเขาลงเหลืออยู่อีกเลย!”
“เป็นเช่นนั้นจริงๆตะเกียงวิญญาณของพวกเขาดับไปหมดแล้ว!” อีกกลุ่มยืนยันเรื่องนี้
นี่เป็นข่าวที่น่าตกใจอย่างยิ่ง มีผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่เข้าไป! แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังมากกว่าสามร้อยคน หากพวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตความสูญเสียของฝั่งพวกเขาจะมากเกินกว่าที่จะทำใจยอมรับได้!
“แล้วทายาทของตระกูลจักรพรรดิล่ะ?” มีคนถามอย่างใจจดใจจ่อ หากมีบางอย่างเกิดขึ้นกับผู้สืบเชื้อสายของจักรพรรดิตระกูลผลที่ตามมาอาจรุนแรงมาก
เป็นเพราะเป็นเวลาหลายหมื่นปีแล้วที่ผู้รับมรดกจากตระกูลจักรพรรดิไม่เคยออกจากดินแดนบรรพบุรุษของพวกเขา
ถ้าเขาเสียชีวิตทันทีหลังจากออกมามันคงยากที่จะอธิบาย ท้ายที่สุดพวกคนใหญ่คนโตก็จะโยนความผิดลงมาว่าพวกเขาดูแลได้ไม่ดีพอ
“แล้วองค์ชายตระกูลกู่ เขาประสบปัญหาด้วยหรือ?” อีกคนถาม. เป็นเพราะตระกูลนี้ก็น่ากลัวมากเช่นกันพวกเขามีสถานะทัดเทียมกับตระกูลจักรพรรดิ
“โชคดีที่ตะเกียงวิญญาณของพวกเขายังสว่างอยู่ พวกเขายังไม่ตาย!” หลายคนมีสีหน้าแช่มชื่น
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้รับการยืนยันแล้วว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่เข้าไปในป่าอสูรสวรรค์ได้ตายไปหมดแล้วจากเสียงคำรามของสัตว์ร้ายโบราณตัวนั้น
ในขณะเดียวกันผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ล้วนแต่อยู่ด้านนอกของป่าอสูรสวรรค์ในระยะไกล อย่างไรก็ตามพวกเขาหลายคนยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัสสภาพปัจจุบันของพวกเขาย่ำแย่มาก
“เป็นไปตามที่เราคาดการณ์ไว้ ก่อนหน้านี้สัตว์ร้ายโบราณได้ฟื้นขึ้นมาในช่วงเวลาสั้นๆและส่งเสียงคำรามเขย่าโลก สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในเส้นทางของคลื่นเสียงถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น!”
เมื่อข้อมูลนี้แพร่กระจายออกมาความโกลาหลก็เกิดขึ้นในทันที ผู้ยิ่งใหญ่หลายคนสั่นสะท้านจากภายใน ร่างกายของพวกเขาหนาวเย็นอย่างไม่สามารถควบคุมได้
ป่าแห่งนี้น่ากลัวเกินไปสิ่งมีชีวิตจำนวนมากเข้าไป แต่พวกเขาทั้งหมดก็ตายแบบนั้น มันช่างน่าเศร้าและน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง
“แล้วฮวงล่ะ? เขาตายหรือยัง?!” มีคนถามอย่างเร่งด่วน
สาเหตุที่ทุกคนมาที่นี่ส่วนหนึ่งก็เพราะเขา ดังนั้นชีวิตหรือความตายของสือฮ่าวจึงอยู่ในความใส่ใจของทุกคน
“เราไม่มีตะเกียงวิญญาณของเขาจึงไม่มีทางตรวจสอบได้ว่าเขาตายแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ อย่างไรก็ตามตามเหตุผลปกติถ้าเขาอยู่ในภูมิภาคนั้นเขาก็ต้องตายแน่นอน!”
“ก่อนหน้านี้เราได้รับรายงานว่าผู้คนของเราอยู่ที่นั่นก็เพราะกำลังไล่ตามฮวง จึงเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าเขาจะอยู่ที่นั่นด้วย!”
ทุกคนเริ่มเงียบ นั่นหมายความว่าฮวงได้ตายไปแล้ว
“แล้วหีบไม้ล่ะ? นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด!” ผู้อาวุโสผมสีแดงถามต่อ
ไม่ว่าฮวงจะตายหรือไม่ก็ตาม พวกเขาจะต้องพบหีบใบนั้น ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะได้รับการลงโทษอย่างแสนสาหัสแน่นอน
พวกเขากังวลมาก สัตว์ร้ายโบราณตัวนั้นอาจจะส่งเสียงคำรามออกมาอีกครั้ง?
ผู้ยิ่งใหญ่ทุกคนตายโดยโดยไร้ที่ฝัง หีบใบนั้นจะยังคงอยู่หรือไม่
“ก่อนข้าจะมาที่นี่บรรพบุรุษโบราณบอกว่าหีบจะไม่ถูกทำลายอย่างแน่นอน มันยังอยู่ในป่าพวกเราต้องหามันให้พบ!” ผู้นำกองทัพคำรามออกมา
เขาเป็นคนใจร้อนมากเพราะนี่เป็นคำสั่งที่อันหลานซือถูถ่ายทอดมาด้วยตนเอง ภารกิจนี้มีความสำคัญสูงสุด
“ต้องหาให้เจอ!” ในเวลานี้แม้แต่สิ่งมีชีวิตสูงสุดที่นั่งอยู่ในก้อนเมฆด้านบนก็ยังส่งเสียงออกมาอย่างหนักแน่น
นี่เหมือนกับการบังคับให้ทุกคนเข้าไปในป่า สั่งให้พวกเขาเสียสละชีวิตโดยไม่มีความเสียใจใดๆ
หลังจากนั้นไม่นานกองทหารจำนวนมากก็เคลื่อนออกไปโดยแบ่งออกเป็นหลายสิบกลุ่ม
“เจอแล้ว!”
หลังจากเวลาผ่านไปนานเมื่อเสียงตะโกนนี้ดังขึ้นจากระยะไกลทุกคนที่อยู่ใกล้ป่าอสูรสวรรค์ก็สั่นสะเทือนเป็นอย่างมาก
ในที่สุดก็มีผลลัพธ์ออกมาแล้ว!
“มันจบแล้ว! นำหีบออกมา!” ผู้เฒ่าหลายคนคำราม ความคิดแรกของพวกเขาคือการได้หีบไม้มาโดยไม่สนใจสิ่งอื่นใด
“ไม่…คนที่เราพบคือฮวงเขายังมีชีวิตอยู่!” ผู้ส่งสารจากป่ารีบอธิบาย
"อะไร?!" กลุ่มผู้อาวุโสตะลึงทันที
สำหรับคนอื่นๆ ใบหน้าของพวกเขาแสดงออกว่าไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขากล่าวออกมา ข่าวเหล่านี้น่าตกใจเกินไป! ภัยพิบัติร้ายแรงเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้แล้วฮวงจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?
“เจ้าเด็กชั่วร้าย!” ทันใดนั้นมีคนตะโกนขึ้นดวงตาก็กลายเป็นสีแดงก่ำ
เป็นเพราะผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขาเสียชีวิตไปหลายร้อยคน คนเหล่านี้ทั้งหมดเสียชีวิตเพราะตามล่าฮวง แต่สุดท้ายฮวงก็ยังมีชีวิตอยู่?
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนโกรธเกรี้ยวเต็มไปด้วยความเคียดแค้น พวกเขารู้สึกเหมือนการตายของคนเหล่านั้นไม่คุ้มค่าเลย
เพื่อประโยชน์ในการสังหารฮวงกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ต้องเผชิญกับภัยพิบัติโดยเสียชีวิตภายใต้เสียงคำรามของสัตว์ร้ายโบราณ
ในขณะที่ตัวละครหลักเองยังคงดูเหมือนสบายดีไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
สิ่งนี้ทำให้ดวงตาของผู้คนจำนวนมากเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำไอสังหารพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
“สังหารฮวงซะ!”
“ข้าจะจัดการไอ้หนูนั่นเอง! ข้าไม่เคยโกรธแค้นใครขนาดนี้มาก่อน! ผู้ยิ่งใหญ่ของเราเกือบสามร้อยชีวิตต้องสูญเสียไปจะให้ข้าทนได้อย่างไร!”
"ฆ่า! ตัดหัวของเขา อย่าดีกว่า! จับเขามาแล้วทรมานให้เขารู้สึกว่าการตายยังดีเสียกว่ามีชีวิตอยู่!”
ในขณะนี้บางคนลืมเรื่องหีบไม้ไปชั่วคราวเพียงต้องการกำจัดฮวงและแยกศพของเขาออกเป็นหมื่นๆชิ้น
แต่บางคนที่ยังมีสติและเริ่มคิดว่าเหตุการณ์ในฮวงถึงยังมีชีวิตอยู่ เป็นเพราะสิ่งนี้ไม่สมเหตุสมผลเป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างสิ้นเชิง
เขาเป็นเพียงผู้บ่มเพาะอายุน้อยดังนั้นเขาจะแข็งแกร่งกว่าผู้ยิ่งใหญ่เหล่านั้นได้อย่างไร? เขาผ่านมันมาได้อย่างไร?
“ระวังอย่าให้เกิดโศกนาฏกรรมอีก!” มีคนตะโกนเตือนทุกคน
เป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เป็นเรื่องที่น่าสังเวชเกินไป บุคคลที่มีอำนาจจำนวนมากเสียชีวิตอย่างน่าอนาถทำให้ทุกคนเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก
พวกเขาจะอธิบายสิ่งนี้ให้กับผู้คนในฝั่งของเขาได้อย่างไร?
“อย่ากังวลจะไม่มีอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน เราพบตำแหน่งที่แม่นยำของเขาแล้ว เจ้าเด็กตัวนี้นั่งอยู่ใต้ต้นไม้โบราณที่เหี่ยวเฉาต้นหนึ่งและกำลังบ่มเพาะอยู่ที่นั่น!” ใครบางคนพูดผ่านฟันที่ขบแน่น
“เขาจะไม่สามารถหนีไปได้!”
“เราจะไม่ให้โอกาสเขาอีก ล้อมสถานที่แห่งนั้นไว้ก่อน แล้วเราจะไปฆ่าเขาด้วยกัน!”
“เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน แม้แต่ผู้อมตะก็ไม่สามารถช่วยเขาได้!”
คนเหล่านั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้นพวกเขามุ่งหน้าไปที่ต้นไม้แห่งนั้นอย่างรวดเร็ว
“อย่ากระทำโดยประมาท หากผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากเสียชีวิตอีกครั้งมันก็เป็นหายนะครั้งใหญ่แล้วพวกเราจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการถูกลงโทษไปได้!” ผู้สูงสุดคนหนึ่งกล่าวตักเตือน
