ตอนที่ 487 เธอไปแล้วเหรอ?
“งั้นลองเปลี่ยนไปคิดอีกแบบ ครั้งสุดท้ายที่พี่มีอะไรกัน เมื่อไหร่?”
เหมาเยซื่อตัวแข็งและไม่สบายใจ เขานิ่งเงียบไปชั่วขณะก่อนจะตอบอย่างไม่เต็มใจว่า
“เราไม่เคยมีอะไรกันเลย นับตั้งแต่คืนแรก”
หยางเชาชิงพูดไม่ออก
“นั่นเป็นไปได้ไหม ว่าพี่อะไม่ได้เรื่อง นี่พี่ก็แต่งงานกันได้สักพักแล้วนะ ไม่มีอะไรกันเลยเหรอ? เป็นไปได้ไหมว่าเธอไม่ต้องการมีอะไรกับพี่”
เหมาเยซื่อพูดไม่ออก
เขาจะไม่ยอมรับเรื่องน่าอายเช่นนี้หรอก
“เธอไม่อยากทำกับพี่จริง ๆ เหรอ” หยางเชาชิงหัวเราะในขณะที่เขาไม่สามารถมีเสียงหัวเราะได้อีกต่อไป
“นั่นเป็นไปไม่ได้หรอก พี่รอง พี่ทั้งหล่อ หุ่นก็ดี ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานพี่ได้หรอก”
“พี่สะใภ้ปฏิเสธพี่หรือเปล่า? เธอจะทนปฏิเสธพี่ได้ยังไง? เป็นไปได้ไหมว่าครั้งแรกที่พี่มีอะไรกับเธอ พี่ทำเธอเจ็บและ...”
เหมาเยซื่อขมวดคิ้วและขัดจังหวะเขาอย่างไม่สบอารมณ์ “เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น”
ไม่มีการตอบสนองใด ๆ
หยางเชาชิงพูดไม่ออก
“นั่นเป็นไปได้ยังไงพี่รอง เกิดอะไรขึ้นระหว่างพี่สองคนกันแน่” หยางเชาชิงรู้สึกงงงวย
“พี่หมายความว่าเธอไม่รู้เรื่องในคืนนั้นเหรอ พี่ไม่ได้บอกเธอเหรอ?”
เหมาเยซื่อเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะตอบว่า “เธอเกลียดทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ฉันกังวลว่าถ้าฉันบอกความจริงกับเธอ เธอจะเกลียดฉันน่ะสิ”
“แต่พี่ก็ไม่สามารถปิดบังเรื่องนี้กับเธอไปได้ตลอดหรอก”
“ฉันรู้น่า”
“พี่รอง พี่ทำผิดนะ” หยางเชาชิงถอนหายใจ
เหมาเยซื่อกระพริบตา “นายหมายความว่าอะไร”
หยางเชาชิงถอนหายใจอีกครั้ง “ฉันเห็นนะ ว่าพี่ห่วยใยพี่สะใภ้มากขนาดไหน พี่น่ะ แคร์ความรู้สึกของเธอมากที่สุด”
“แต่พี่กลับกังวลว่า ถ้าพี่สารภาพเรื่องคืนนั้นกับเธอไป เธอจะเกลียดพี่ และทิ้งไปงั้นใช่ไหม?”
เหมาเยซื่อเงียบลง
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกลัวมาตลอด
“ฉันรู้แล้ว ทุกคนก็เป็นแบบนี้แหละเวลาที่เราตกหลุมรักใครสักคน ฉันไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดกับพี่”
หยางเชาชิงไม่ได้ตั้งใจจะล้อเลียนอะไรเขา
เขาแค่แปลกใจ
ที่ผ่านมาเหมาเยซื่อมักจะใจเย็นและสงบเสงี่ยม ดูเหมือนเขาจะไม่มีความปรารถนาและไม่มีวันตกหลุดรักใคร
ใครจะคิดว่ามันจะกลายเป็นเช่นนี้ ในวันที่เขาตกหลุมรักใครสักคน?
เขาเป็นคนที่เย่อหยิ่ง
แต่เขาก็ยังกลัวที่จะสูญเสียคนที่เขารักไป
“อย่ากังวลกับเรื่องนี้มากนักเลยพี่รอง ทุกคนก็ต้องมีผิดพลาดกันบ้าง ทำไมพี่ไม่ลองอีกครั้ง แค่ทำไปเรื่อย ๆ ไม่มีทางที่จะไม่ได้ผลหรอก”
จากนั้นเขาก็เล่าประสบการณ์เดิมของเขาต่อไป
เมื่อเหมาเยซื่อวางสายเขาจึงรู้ว่าใช้เวลาคุยกับหยางเชาชิงไปตั้ง 46 นาที 58 วินาที
...
เมื่อเหมาเยซื่อลงไปชั้นล่าง เขาไม่พบเฉียวเมียนเมียนแล้ว
เขามองหาเล่ยเอินและถามว่า “คุณผู้หญิงล่ะ อยู่ไหน?”
เล่ยเอินงงงวย “คุณผู้หญิงบอกว่าวันนี้เธอต้องเซ็นสัญญา ดังนั้นเธอจึงไม่รอคุณผู้ชายขอรับ เธอไม่ได้บอกคุณผู้ชายไว้เหรอครับ”
เล่ยเอินงง
คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายทะเลาะกันหรือเปล่า?
เหมาเยซื่อรู้สึกประหลาดใจ “เธอออกไปแล้วเหรอ?”
“ขอรับ”
เล่ยเอินรู้สึกได้ถึงความโกรธของเหมาเยซื่อทันทีที่เขาพูดจบประโยค
