ตอนที่ 279 คุณชายรองมีบางอย่างจะพูดกับคุณหนูเซิน

เฉียวเมียนเมียนลังเลเมื่อเธอเห็นข้อความ และใช้เวลาสักพักก่อนที่เธอจะตอบ : ฉันบอกเขาว่า ถ้ามีผู้หญิงคนไหนชอบเขา แล้วเขาก็ชอบผู้หญิงคนไหนก็ได้ ฉันไม่รังเกียจ จากนั้นเขาก็โกรธมาก

เจียงหลัวลี่ : ….

เมียนเมียน : หมายความว่ายังไง?

เจียงหลัวลี่ : เพื่อนรัก ถ้าเป็นฉัน ฉันก็โกรธเหมือนกัน มันเหมือนกับว่าเธอบอกเขาว่า เธอไม่สนใจเขาเลยใช่ไหมล่ะ ลองคิดดูว่าถ้ามีคนที่เธอชอบมาพูดกับเธอแบบนั้นดูสิ เธอฟังแล้วเธอจะไม่โกรธใช่ไหม? เขาจะไม่โกรธถ้าเขาไม่ได้สนใจเธอเลย

เจียงหลัวลี่ : ตรงกันข้าม เขาโกรธมากเท่าไหร่ ก็แสดงว่าเขาชอบเธอมากเท่านั้น เจ้าชายสุดหล่อโกรธมากเป็นพิเศษไหมล่ะ?

เขายิ่งโกรธ ก็ยิ่งชอบมากเท่านั้น...

เฉียวเมียนเมียนใจหล่นวูบเมื่อเธอได้อ่านข้อความนี้

เธออึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า : ดูเหมือนเขาจะโกรธจริง ๆ

เจียงหลัวลี่ : แน่นอนสิ เจ้าชายสุดหล่อต้องโกรธ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเขาชอบเธอ และปฏิบัติกับเธอเหมือนอย่างอัญมณีล้ำค่า เขาจะไม่โกรธได้ยังไงเมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น? แต่อย่ากังวลไปเลย เขาไม่โกรธเธอนานหรอก ก็เขาชอบเธอมากเลยนี่ แค่ขอโทษเขาและง้อเขา เขาก็หายแล้ว

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกตะลึงเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าเหมาเยซื่อชอบเธอเหรอ?

แม้แต่เจียงหลัวลี่ก็พูดเช่นนี้

เธออ่านข้อความของเจียงหลัวลี่อีกครั้ง และจมอยู่กับความคิดของตนเอง

............

เหมาเยซื่อเดินตรงไปหาลุงจาง หลังจากที่เขาออกจากห้องไป

เขาถามอย่างจริงจังว่า “คุณหนูเซินอยู่ไหน”

ลุงจางเห็นว่าเขาดูไม่มีความสุขจึงตอบอย่างระมัดระวัง

“คุณหนูเซินเพิ่งไปที่สวน เพื่อเดินเล่นกับท่านผู้หญิงครับ นายน้อยกำลังตามหาเธออยู่หรือเปล่าครับ? ผมจะไปตามเธอให้”

เหมาเยซื่อหรี่ตาของเขา “อืม.”

..............

เซินโย่วและคุณผู้หญิงเหมากำลังนั่งอยู่ในร่มและดื่มน้ำชา เมื่อลุงจางมองหาเธอ

ดูเหมือนพวกเขาจะมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน

ลุงจางเดินไปทักทาย “คุณผู้หญิง”

คุณผู้หญิงเหมาเงยหน้าขึ้นมองเขา หลังจากที่เธอจิบชาส้มโอผสมน้ำผึ้งที่เพิ่งลงใหม่ ๆ

“มีเรื่องอะไรสำคัญงั้นเหรอ?”

สายตาของลุงจางจ้องไปที่เซินโย่ว เขายิ้มอย่างลังเล

“นายน้อยคนที่สองมีเรื่องจะคุยกับคุณหนูเซิน เขากำลังคุณหนูเซินที่ห้องทำงานครับ”

รอยยิ้มของเซินโย่วแข็งกระด้างสองสามวินาที

“อาซื่อกำลังมองหาฉันอยู่เหรอ” ดวงตาของเธอฉายแววแปลก ๆ

“เขาพูดถึงเรื่องอะไรหรือเปล่า”

ลุงจางแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง เขาส่ายหน้าและพูดว่า

“นายน้อยคนที่สองไม่ได้แจ้งให้ผมทราบครับ”

แต่เซินโย่วคาดการณ์ไว้แล้ว

เธอเพิ่งคุยกับเฉียวเมียนเมียน ได้ไม่นาน และเหมาเยซื่อก็ตามหาเธอ บางทีเฉียวเมียนเมียนอาจจะเล่าให้เขาฟัง

เซินโย่วรู้สึกหงุดหงิด

เธอไม่คาดคิดว่าเฉียวเมียนเมียนจะเอาเรื่องแบบนี้ไปบอกเหมาเยซื่อ

เหมาเยซื่อเรียกหาเธอ เพราะเขาต้องการที่จะต่อว่าเธอแทนเฉียวเมียนเมียนใช่ไหม?

ไม่สิ ไม่น่าเป็นไปได้

นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่มีอะไรจะมาทำลายความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเซินและตระกูลเหมา ที่มีความสัมพันธ์อันดีกันมาตลอด 20 ปีได้

เขาไม่อาจทำแบบนั้นเพียงเพราะเฉียวเมียนเมียน

ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้สำคัญสำหรับเขาขนาดนั้น