ตอนที่ 15

ตอนที่ 15

นารูโตะกลับบ้านรีบถอดเสื้อผ้าที่เปียกโชกออกไปอาบน้ำ

หลังจากนั้นเขาก็สวมเสื้อผ้าที่สะอาดเดินเข้าไปในครัวพลางฮัมเพลงและเริ่มยุ่งกับการเตรียมอาหารมื้อใหญ่

เมื่อซารุโทบิฮิรุเซ็นเดินเข้าไปในบ้านของนารูโตะเขาก็เห็นฉากนั้น

“นารูโตะคุณพบเจอสิ่งที่มีความสุขหรือไม่”

หลังจากมองอย่างเงียบ ๆ สักพักดวงตาที่นุ่มนวลของซารุโทบิฮิรุเซ็นก็พบกับอาหารจากในครัว นารูโตะที่ออกมาจากนั้นเริ่มพูดคุยด้วยสายตาที่สนุกสนานและรอยยิ้ม

แน่นอนว่าเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนารูโตะในวันนี้

ตอนนี้กำลังหาหัวข้อ

เขามาที่นารูโตะในเวลานี้เมื่อมันไม่ใช่ค่าครองชีพในแต่ละวัน แต่ยังเพื่อทำตามสัญญาก่อนหน้านี้ที่จะให้นินจุสึกับนารูโตะด้วย

ในฐานะ จินชูริกิของเก้าหาง นารูโตะได้แสดงความสามารถพิเศษโดยกำเนิดของนินจา ในฐานะโฮคาเงะเขามีความสุขมากที่ได้เห็นมัน

แม้ว่าเด็กคนนี้จะไม่มี เจตจำนงแห่งไฟ แต่ตัวละครก็ไม่ได้เลวร้าย เพียงเพราะเขาเป็น จินชูริกิของเก้าหาง เขาจึงควรมีความแข็งแกร่งในการต่อสู้เพื่อที่เขาจะได้รับการปกป้องที่เพียงพอ

มิฉะนั้นเมื่อผนึกเก้าหางมีปัญหาจะเป็นผลเสียสำหรับนารูโตะและสำหรับหมู่บ้าน

“ปู่คาเงะที่สามอยู่ที่นี่มาทานอาหารเย็นด้วยกันเถอะ ฉันได้เรียนรู้การปีนต้นไม้และการเดินบนผิวน้ำ ถ้าคุณไม่เชื่อฉันฉันจะแสดงให้คุณเห็นในขณะนี้ที่คุณสัญญาว่า นินจุสึ ของฉันควรให้ฉัน แค่นั้นแหละ.”

เมื่อเห็น รุ่นที่สาม ดวงตาของ นารูโตะ ก็สว่างขึ้น

นารูโตะวางจานในมือลงบนโต๊ะอย่างมีความสุขดึงเขาไปนั่งที่โต๊ะโดยไม่คำนึงว่าชายชราจะเห็นด้วยหรือไม่

จากนั้นเดินเข้าไปในครัวถอดผ้ากันเปื้อนและหยิบชามข้าวออกมาสองใบ

ทั้งสองนั่งตรงข้ามกันที่โต๊ะ ซารุโทบิ เหลือบมองอาหารบนโต๊ะแล้วยิ้ม“หมูตุ๋นน้ำแดงซี่โครงหมูนึ่งเนื้อสันนอกตุ๋นกับหัวไชเท้าหมูหยองผัดผักกาดไก่เผ็ดเคี่ยวผัด ผักมีประโยชน์มากจริงๆ ทำงานหนักนารูโตะตัวน้อย”

ตั้งแต่ฉันกินบะหมี่หมูต้มยำของนารูโตะเมื่อปีที่แล้ว ซารุโทบิ มักจะมาหานารูโตะเพื่อกินข้าว อาหารใหม่เหล่านี้แตกต่างจากอาหารแบบดั้งเดิม

แน่นอนว่ากลับกันค่าครองชีพต่อเดือนของนารูโตะมากกว่า แต่ก่อน

นารูโตะไม่สนใจเรื่องนี้เขาหยิบชามขึ้นมาและเริ่มกิน:“ปู่คาเงะที่สามกินเถอะฉันหิวจนตาย”

ด้วยอาหารมากมาย นารูโตะ ยังหมายถึงการเตรียมกล่องอาหารกลางวันสำหรับวันพรุ่งนี้

แต่ตอนนี้ รุ่นที่สาม อยู่ที่นี่มากินด้วยกันที่แย่ที่สุดเขาจะทำใหม่พรุ่งนี้

ซารุโทบิฮิรุเซ็นยิ้มและมองนารูโตะกวาดอาหารบนโต๊ะอย่างรวดเร็วด้วยอาหารจานด่วน แต่ไม่น่าเกลียดและมองไปที่สภาพแวดล้อมที่สะอาดและเป็นระเบียบในห้อง

ฉันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แม้ว่าเด็กคนนี้จะยังเด็ก แต่เขาก็ดูเหมือนมินาโตะมากขึ้นเรื่อย ๆ

เช่นเดียวกันก็เก่งในการทำอาหารเช่นเดียวกันมีพรสวรรค์โดยกำเนิดของนินจาที่โดดเด่นมากและยังดูคล้ายกันมากขึ้นเรื่อย ๆ

ดูนารูโตะถ้ามินาโตะรู้เรื่องนี้คงจะน่ายินดี

หลังจากนั้น ก็ได้เข้าร่วมในการกิน

“เฮ้นารูโตะตัวน้อยอย่าเป็นคนจู้จี้จุกจิกกิน กินผักให้มากขึ้น”

“คนแก่คุณต้องดูแลมัน คุณเป็นคนแก่อย่ากินเนื้อสัตว์มากเกินไปและระวังมันไม่ย่อย”

ในห้องแม้จะมีเสียงทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่บรรยากาศก็อบอุ่นมาก

ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะใครบางคนรีบไปกินข้าวกัน นารูโตะและซารุโทบิฮิรุเซ็นซึ่งเป็นโฮคาเงะทั้งคู่กินอย่างเอร็ดอร่อย อาหารโต๊ะใหญ่ถูกพวกเขากวาดไป

อย่างไรก็ตามผลของการกินมากเกินไปก็ชัดเจนเช่นกัน ในขณะนี้ทั้งคู่นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเกียจคร้านโดยมีท้องอยู่ในอ้อมแขนและไม่ต้องการขยับเลย

หลังจากพักผ่อนไม่นานนารูโตะก็ลุกขึ้นไปชงชาให้ตัวเองและให้ซารุโทบิน

หลังจากดื่มชาร้อนไปสองจิบ ซารุโทบิ ก็จำธุรกิจได้ในที่สุด เขาหยิบม้วนสองเล่มออกจากเสื้อคลุมและส่งให้นารูโตะ

หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า:“ นารูโตะฉันทดสอบ คุณสมบัตริจักระ ให้คุณเมื่อครู่แล้ว คุณคือจักระแห่งธาตุลม

นี่คือ“จุสึโคลนเงา” ตอนนี้คุณได้เรียนรู้การเดินผิวน้ำและการปีนต้นไม้แล้วฉันจะสอน นินจุสึ นี้ให้คุณ

ถ้าคุณไม่เข้าใจอะไรคุณสามารถมาที่สำนักงานของโฮคาเงะเพื่อขอคำแนะนำจากฉันได้”

นารูโตะหยิบม้วนหนังสือและขอบคุณเขา:“ขอบคุณปู่คาเงะที่สาม”

ซารุโทบิ บอกเขาว่ามีสามัญสำนึกบางอย่างเกี่ยวกับการฝึก นินจุสึ มีคุณสมบัติทั้งห้าของ หยิน หยาง และน้ำไฟลมและ โลก ยกเว้นนินจุตสึที่ไม่ใช่คุณสมบัตริส่วนที่เหลือมีเพียงคุณสมบัตริที่เกี่ยวข้องเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนได้

คุณสมบัตริของเขาได้รับการทดสอบเป็น ธาตุลม นอกเหนือจาก นินจุสึ ทั่วไปที่ไม่ใช่คุณสมบัติเช่น จุสึโคลนเงา แล้วจะมีเพียง คุณสมบัตริลม เท่านั้นที่สามารถฝึกฝนได้

นินจุทสึที่ต้องการเรียนรู้คุณสมบัติอื่น ๆ จำเป็นต้องฝึกฝนคุณสมบัติจักระที่พวกเขาไม่มี แต่นั่นคือเนื้อหาการฝึกที่จะเกี่ยวข้องหลังจากไปถึงระดับของโจนิน

ซารุโทบิฮยิ้มและมองไปที่นารูโตะที่กำลังมีสมาธิ เขาหัวเราะเบา ๆ และจากไปโดยไม่รบกวน

สำหรับนารูโตะหลังจากดูนินจุทสึทั้งสองชนิดแล้วเขาก็เริ่มทดลองตามเนื้อหาที่อธิบายโดยเลื่อน

อันดับแรกคือ จุสึโคลนเงา ที่มีตรามือ จักระโฟลว์ หลังจากที่มีควันคละคลุ้งร่างโคลนที่ดูเหมือนกับเขาปรากฏตัวข้างๆนารูโตะและเขาก็มองเขาอย่างสงสัยในขณะนั้น

ทั้งสองมองหน้ากันสักพักนารูโตะก็ปลดปล่อยร่างโคลนออกมาและจากนั้นเขาก็มีความทรงจำสั้น ๆ ที่ได้เห็นตัวเองจากมุมมองอื่น

“ จุสึโคลนเงา นั้นยอดเยี่ยมมาก สามารถใช้เพื่อช่วยในการต่อสู้และยังสามารถใช้เพื่อเรียนรู้ความรู้บางประเภทที่ไม่ใช่กำลังกาย แต่ฉันประสบความสำเร็จในการฝึกฝนเพียงครั้งเดียวและฉันก็เป็นอัจฉริยะจริงๆ

ก่อนที่จะฝึก นินจุสึ ช้ามากมันเป็นจิ้งจอกตัวใหญ่ทั้งหมด”

นารูโตะแตะคางของเขาและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขเล็กน้อย

แต่ไม่นานนักนารูโตะก็ชำเลืองมองเวลานั้นแล้วก็ปีนขึ้นไปบนเตียงอย่างเด็ดขาดและล้มตัวลงนอน:“นินจุทสึสไตล์สายลมจะฝึกอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ถ้าฉันไม่สามารถใช้มันที่บ้านเกือบจะถึงเวลาเข้านอน”

สุนัขจิ้งจอกตัวใหญ่ที่ยุ่งเหยิงได้สงบลงในที่สุด ระหว่างทางกลับบ้านเขาสอนเด็กซนสองสามคนที่ไม่มีสายตายาว หลังจากพบชื่อของเขาเขาก็ยังไม่เคยมองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ ฮินาตะ.

ฉันยังได้รับการสอน นินจุสึ โดยคุณปู่ และมันก็ประสบความสำเร็จในการฝึก จุสึโคลนเงา

แม้ว่าวันนี้จะเจอสิ่งดีๆมาตลอด แต่ก็ยังเป็นประโยคเดิม ๆ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาพักผ่อน

ยังมีหนทางอีกยาวไกลก่อนที่เขาจะกลายเป็นนินจาผู้ทรงพลังที่ไม่มีใครกล้าดูถูกและเขาต้องทำงานหนักต่อไป

หลังจากหลับไปนารูโตะก็มาถึงพื้นที่ผนึกก่อนการศึกษาตามปกติ