Crisis ตอนที่ 3 : ช่วยเหลือหญิงสาว
Crisis : WorldDestruction ตอนที่ 3 : ช่วยเหลือหญิงสาว
ในเวลานี้มีซอมบี้มากมายเดินเพ่นพ่านไปทั่วทั้งเมือง ฟ่านเสียน พยายามมองหาสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับพักค้างแรมคืนนี้ ถนนแทบทุกสายภายในเมืองเต็มไปด้วยรถยนต์ที่จอดกีดขวางบนถนน นอกจากนี้ ยังมีเศษเหล็ก และเศษปูนของอาคารที่ถล่มลงมาปิดกั้นเส้นทางเอาไว้ มันเป็นเรื่องยากที่จะขับรถยนต์ฝ่าฝูงซอมบี้เหล่านี้ออกไปได้อย่างราบลื่น
เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงท้องฟ้าก็จะมืด ฟ่านเสียน รู้สึกเริ่มกังวลใจมากขึ้น เขาไม่ต้องการปะทะกับซอมบี้ในเวลากลางคืน หลังจากได้เห็นรายละเอียดข้อมูลของซอมบี้จากสกิล [Eyes of Mind] ระบบไฟฟ้าทั้งหมดถูกทำลาย เมื่อไม่มีกระแสไฟฟ้าทั้งเมืองจะถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงไฟจากอาคารที่เกิดเพลิงไหม้ และรถยนต์ที่ยังมีไฟลุกท่วมอยู่บนถนนเท่านั้นที่ให้แสงสว่างในยามค่ำคืน
ซอมบี้แต่ละตัวมีความแข็งแกร่งไม่เท่ากัน ยิ่งพวกมันได้กินเหยื่อมากเท่าไหร่พวกมันก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ซอมบี้ส่วนใหญ่ที่ ฟ่านเสียน พบเป็นแค่พวกร่างวิวัฒนาการขั้นเริ่มต้น หากต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ที่แข็งแกร่งกว่าซอมบี้ทั่วไปในเวลานี้ เขาคงไม่มีทางที่จะเอาชนะมันได้
ทันใดนั้น มีเสียงปืนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฟ่านเสียน พยายามตั้งใจฟังเพื่อคาดเดาตำแหน่งทิศทางของมัน เสียงของปืนดังมาจากสะพานข้ามแม่น้ำฝั่งทิศเหนือของเมืองฉางไห่ ซึ่งห่างออกไปหลาย 10 บล็อค มันเป็นสะพานอีกหนึ่งแห่งที่สามารถจะออกไปจากเมืองนี้ได้ เมืองฉางไห่เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนเกาะขนาดใหญ่มีสะพานอยู่ 4 แห่งที่เชื่อมต่อกับเกาะนี้
หลังจากซอมบี้ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น พวกมันก็แห่กันมุ่งหน้าไปยังทิศทางของเสียงปืนทันที ฟ่านเสียน ตื่นตกใจเมื่อเห็นซอมบี้จำนวนมากมายกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ฟ่านเสียน มีเวลาไม่มากพอที่จะวิ่งหนีเขารีบมุดเข้าไปซ่อนตัวใต้ท้องรถยนต์คันหนึ่งทันที เสียงคำรามของซอมบี้จำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งผ่านรถยนต์คันที่เขามุดตัวซ่อนอยู่ หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาด้านนอกเพราะความหวาดกลัว
เวลาผ่านไปกว่า 30 นาที ทุกอย่างก็กลับคืนสู่ความสงบ แต่สำหรับ ฟ่านเสียน ราวกับว่าเวลาผ่านไปนานนับปี ฟ่านเสียน ค่อยๆ คลานออกมาจากใต้ท้องรถยนต์ ร่างของเขายังคงสั่นเทาเพราะความกลัว มันเป็นเหตุการณ์ที่เขาลืมไม่ลง หากเขาช้าไปเพียงนิดเดียวคงถูกฝูงซอมบี้รุมกัดกิน ในระหว่างที่เขามุดอยู่ใต้ท้องรถยนต์ดูเหมือนจะมีคนโชคร้าย ฟ่านเสียน ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนของชายผู้โชคร้ายคนนั้นอยู่นานก่อนเสียงของเขาจะเงียบหายไป
ท้องฟ้าเริ่มมืดเร็วกว่าที่เขาคาดเอาไว้ อาจเป็นเพราะฝุ่นละอองจากหินอุกกาบาตในชั้นบรรยากาศได้ปิดกั้นแสงของดวงอาทิตย์เอาไว้ ฟ่านเสียน รีบเปลี่ยนเส้นทางมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ทันที หลังจากผ่านเหตุการณ์อันเลวร้าย ทำให้เขาระมัดระวังตัวมากยิ่งขึ้น
ในที่สุด ฟ่านเสียน ก็พบร้านมินิมาร์ทตรงหัวมุมของถนน มันเป็นอาคาร 2 ชั้นที่ยังมีสภาพดีที่สุดในบริเวณนี้ ส่วนอาคารอื่นๆ ที่ผ่านมาถูกหินอุกกาบาตตกใส่จนไม่สามารถใช้อยู่อาศัยได้ ด้านหน้าของมินิมาร์ท มีประตูเหล็กม้วนปิดสนิทมันแข็งแรงมากพอสำหรับป้องกันซอมบี้ บนชั้น 2 เป็นหน้าต่างบานกระจก แต่บานกระจกทั้งหมดได้แตกไปตอนที่หินอุกกาบาตตกลงมา ฟ่านเสียน ปีนกำแพงด้านข้างของร้านมินิมาร์ทแล้วกระโดดปีนเข้าไปตรงหน้าต่างชั้น 2 ทันที
หลังจากปีนหน้าต่างเข้ามาก็พบว่ามันเป็นห้องเอกสาร มีชั้นวางแฟ้มเอกสารอยู่เต็มไปหมด ฟ่านเสียน หยิบมีดสั้นออกมา และค่อยๆ เปิดประตูออกไป บนชั้น 2 มีห้องอยู่ 3 ห้อง เขาไล่เช็คละห้องอยู่เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีซอมบี้อยู่บนชั้นนี้ ก่อนจะเดินลงบันไดไปยังชั้นล่าง
" แฮร่รร! ครืดดดด! ครืดด! " ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องด้านหลังของมินิมาร์ท ฟ่านเสียน ค่อยๆ เดินไปตามทิศทางของเสียง เขาก็พบซอมบี้ตัวหนึ่งกำลังใช้เล็บมือขูดประตูห้องเก็บของ มันพยายามพังประตูเข้าไปหาบางสิ่งที่อยู่ด้านหลังบานประตูนั้น
ฟ่านเสียน ย่องเข้าไปด้านหลังของซอมบี้อย่างเงียบเชียบ ก่อนจะใช้มีดแทงไปที่หัวของซอมบี้อย่างรวดเร็ว ร่างของซอมบี้ชักกระตุกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล้มลงกับพื้น ฟ่านเสียน ดึงมีดออกมาแล้วเช็ดทำความสะอาด หลังจากฆ่าซอมบี้มาหลายตัวทำให้จิตใจของเขาเข้มแข็งมากขึ้น แม้ก่อนหน้านี้แค่ได้กลิ่นคาวเลือดเขาก็แทบจะอ้วกแล้ว
ด้านหลังประตูห้องของนี้จะต้องมีผู้รอดชีวิตอยู่แน่ๆ
" เฮ้! มีใครอยู่ข้างในหรือเปล่า! ตอนนี้ซอมบี้มันตายไปแล้ว ด้านนอกปลอดภัยออกมาได้แล้ว! " ฟ่านเสียน ตะโกนเรียกคนที่อยู่ข้างในห้อง
" แกร๊กก! " หลังจากนั้นไม่นาน ประตูก็ค่อยๆ เปิดออกมา หญิงสาวคนหนึ่งใบหน้าของเธอเลอะไปด้วยมาสคาร่า เมื่อเห็น ฟ่านเสียน เธอก็น้ำตาคลอและโผเข้ามากอดเขาทันที ร่างของเธอยังคงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เธอร้องไห้ไม่ยอมหยุด ฟ่านเสียน พยายามปลอบเธออยู่พักหนึ่ง เขาสัมผัสได้ความนุ่มของหน้าอกขนาดใหญ่ที่เบียดกับหน้าอกของเขา กลิ่นหอมจากตัวหญิงสาวทำให้เลือดลมเขาสูบฉีดหัวใจเต้นแรง เขาพยายามข่มความรู้สึกเอาไว้มันไม่ใช่เวลาที่เขาจะมาคิดเรื่องพวกนี้ ผ่านไปสักพักหนึ่ง เหมือนหญิงสาวจะนึกขึ้นได้ เธอรีบคลายวงแขนออกและปล่อยเขา ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อ เธอก้มหน้าและยิ้มด้วยความเขินอาย ก่อนจะกล่าวขอบคุณเขาด้วยความซาบซึ้ง
" ไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ย ผมชื่อ ฟ่านเสียน ยินดีที่ได้รู้จัก! "
ฟ่านเสียน ไม่สามารถละสายตาจากหญิงสาวได้ แม้ใบหน้าของหญิงสาวจะเละไปด้วยมาสคาร่า แต่ความสวยของเธอทำให้เขาตกตะลึง ด้วยโครงหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตคิ้วโค้งมน และมีริมฝีปากที่อวบอิ่ม เมื่อนึกถึงสัมผัสอันอ่อนนุ่มของหน้าอกคู่นั้นมันทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
" ขอบคุณที่ช่วยฉันเอาไว้ ฉัน ขงเชี่ยเอ๋อ! คะ "
หญิงสาวยังรู้สึกเขินอาย เมื่อนึกถึงตอนที่เธอกำลังกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น เธอเป็นพนักงานของร้านมินิมาร์ทแห่งนี้ ซอมบี้ที่ตายเป็นนายจ้างของเธอ เขาถูกกัดก่อนจะหนีเข้ามาในร้านมินิมาร์ท หลังจากเขากลายเป็นซอมบี้เขาก็พยายามเข้าจู่โจมเธอ หญิงสาวหลบอยู่ในห้องเก็บของมาโดยตลอดจนกระทั่ง ฟ่านเสียน ช่วยเธอออกมา
== [ ขงเชี่ยเอ๋อ : Lv 1 ] ==
HP : 100 / 100
MP : 140 / 140
Stamina : 100 /100
===================
" คุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า! " ฟ่านเสียน กล่าว พร้อมกับใช้สายตาของเขา กวาดตามองสำรวจตามร่างกายของหญิงสาว
" ไม่ ฉะ . . ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว แต่ยังรู้สึกตกใจกลัวอยู่นิดหน่อย! " ขงเชี่ยเอ๋อ กล่าวตอบเขาอย่างอายๆ
" ผมว่าคุณควรจะไปล้างหน้าล้างตาซะหน่อยจะดีกว่า เดี๋ยวผมจะไปตรวจดูรอบๆ ก่อนท้องฟ้าจะมืด! " พูดเสร็จ ฟ่านเสียน ก็เดินไปเช็คความเรียบร้อยภายในร้าน จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องเก็บของแล้วกวาดเอาอาหารกระป๋อง น้ำดื่ม และของจำเป็นอื่นๆ เข้าไปในแหวน Ring Store ทันที
หลังจากดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าความมืดก็ปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ ไม่ได้พูดคุยกันมาก เพราะกลัวซอมบี้จะได้ยินเสียงของพวกเขา ทั้งสองหลับๆ ตื่นๆ อยู่ตลอดทั้งคืน พวกเขาไม่สามารถนอนหลับได้อย่างสนิท มีเสียงกรีดร้องดังมาจากที่ห่างไกล และมีเสียงปืน และระเบิดดังอยู่เป็นช่วงๆ แม้ว่าทุกคนจะได้รับความช่วยเหลือจากระบบของพระเจ้ามา แต่ชะตากรรมอันแสนโหดร้ายของมนุษยชาติยังไม่ได้สิ้นสุดเพียงเท่านี้ มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น
ขงเชี่ยเอ๋อ ลืมตาตื่นด้วยความยากลำบาก เธอได้นอนหลับจริงๆ เมื่อตอนใกล้เช้า หลังจากมีเสียงปืน และระเบิดดังอยู่ตลอดแทบจะทั้งคืน ทำให้เธอรู้สึกกลัวจนข่มตาหลับไม่ลง หลังจากสายตาของเธอเริ่มปรับตัวเข้ากับแสงภายในห้อง เธอมองเห็น ฟ่านเสียน ยืนอยู่ที่หน้าต่างสายตาของเขามองออกไปด้านนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าดูเคร่งเครียด
" ตื่นแล้วเหรอ! ผมเห็นคุณกำลังหลับสบายเลยไม่อยากปลุก "
ฟ่านเสียน หันกลับมาพูดกับ ขงเชี่ยเอ๋อ พร้อมกับยิ้มให้เธอ ภาพของหญิงสาวที่เพิ่งจะตื่นนอน ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิงเล็กน้อยทำให้เธอดูสวยไปอีกแบบ
" ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ! "
ขงเชี่ยเอ๋อ จัดแต่งทรงผม และเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อย ก่อนจะเอามือปิดปากที่กำลังอ้าปากหาว เธอบิดขี้เกียจอยู่คราวหนึ่งก่อนจะหันไปสบตากับชายหนุ่มที่กำลังมองมาที่เธอ หญิงสาวหลบสายตาของชายหนุ่มด้วยความเขินอาย เธอลืมไปว่านี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอนอนห้องเดียวกันกับชายหนุ่มแบบสองต่อสอง ทำให้เธอรู้สึกเขินอายจนเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่
" น่าจะ 3 ถึง 4 ชั่วโมงได้นะ! มันดีสำหรับคุณที่ได้หลับมากขึ้นอีกหน่อย หลังจากที่ต้องทนฟังเสียงปืนตลอดทั้งคืน " ฟ่านเสียน กล่าวกับเธอ
" ฟ่านเสียน นายวางแผนจะทำอะไรต่อไป? " ขงเชี่ยเอ๋อ พูดพร้อมกับตรวจเช็คข้าวของในกระเป๋า เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับออกเดินทาง
" ผมคิดว่าจะเราควรไปที่สะพานฝั่งทิศตะวันตก เพราะเมื่อวานมีฝูงซอมบี้จำนวนมากมุ่งหน้าไปที่สะพานฝั่งทิศเหนือ พวกมันมุ่งหน้ามาทางผมพอดีในตอนนั้น ผมเกือบเอาชีวิตไม่รอดหากช้าไปเพียงแค่ก้าวเดียว " ฟ่านเสียน พูดเสร็จก็ถอดหายใจยาว เรารู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น
" นายโชคดีมากที่รอดมาได้! " ขงเชี่ยเอ๋อ จ้องมองเขาด้วยความปลาบปลื้ม
" ตอนนี้พวกเราคงหวังพึ่งคนของกองทัพไม่ได้ พวกเราคงต้องพึ่งพากำลังของตัวเองเท่านั้น พวกเราต้องเร่งออกเดินทางไปให้ไกลจากเมืองใหญ่ให้มากที่สุด ระหว่างทางพวกเราพยายามเก็บสิ่งของที่จำเป็นเท่าที่จะขนได้ เพื่อให้มีโอกาสรอดชีวิตนานที่สุด ก่อนจะได้รับการช่วยเหลือ " ฟ่านเสียน พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" เราต้องเอาชีวิตรอดให้ได้นานที่สุด ฉันจะพยายามไม่เป็นตัวถ่วงของนาย! " ขงเชี่ยเอ๋อ กล่าวพร้อมกับยิ้มให้กับเขา
" อือ! " ฟ่านเสียน พยักหน้า หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่แย่ๆ ดูเหมือนเธอ และเขาจะเข้มแข็งขึ้น
ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ รีบออกเดินทางทันทีหลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเขาเดินลัดเลาะไปตามรถยนต์ที่จอดขวางอยู่เพื่อมุ่งหน้าไปยังสะพานฝั่งทิศตะวันตก ซอมบี้ดูบางตาลงมากหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แต่มันเป็นโอกาสดีสำหรับเขา และขงเชี่ยเอ๋อ ทำให้พวกเขามีโอกาสได้ฝึกฝนการต่อสู้ และเก็บค่า EXP เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง
