Crisis ตอนที่ 4 : สกิลใหม่
Crisis : WorldDestruction ตอนที่ 4 : สกิลใหม่
ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่ง กำลังวิ่งตัดผ่านเข้าไปยังซอยเล็กๆ ด้านข้างของตึกแหน่งหนึ่งอย่างเร่งรีบ พวกเขาหลีกเลี่ยงฝูงซอมบี้ที่กำลังเคลื่อนตัวผ่านมาทางพวกเขาพอดี ถึงแม้ว่าซอมบี้จะเคลื่อนไหวเชื่องช้าลงในเวลากลางวัน แต่ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาสองคนในเวลานี้ ยังไม่มากพอที่จะรับมือกับฝูงซอมบี้เหล่านี้ได้
หลังจากทั้งสองคนวิ่งทะลุออกไปอีกด้านหนึ่งของตึก พวกเขาก็พบกับซอมบี้จำนวนหนึ่งพวกมันเคลื่อนไหวเชื่องช้า และเดินกระจัดกระจายกันไม่ได้รวมตัวกันเป็นฝูงขนาดใหญ่ ฟ่านเสียน มองเห็นว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเขาในการเก็บเลเวลบริเวณนี้
" ขงเชี่ยเอ๋อ! พวกเราจะแวะเก็บเลเวลกันตรงนี้ก่อน ผมจะยิงลูกธนูไปที่ขาของพวกมัน เพื่อทำให้พวกมันเคลื่อนไหวช้าลง คุณจะมีโอกาสฆ่าพวกมันด้วยตัวเอง ใช้สกิลของคุณเฉพาะในยามฉุกเฉินเท่านั้นก็พอ " ฟ่านเสียน กล่าวกับหญิงสาว
ฟ่านเสียน วางแผนเพิ่มเลเวลให้กับ ขงเชี่ยเอ๋อ แม้ว่าพวกเขาจะรวมกลุ่มกันเพื่อฆ่าซอมบี้ แต่คนที่ฆ่าซอมบี้เป็นคนสุดท้ายเท่านั้นถึงจะได้รับค่า Exp มันไม่เหมือนกับในเกมส์ที่ผู้เล่นร่วมปาร์ตี้กันแล้วจะสามารถแชร์ค่า Exp ให้กับคนในปาร์ตี้ได้ แต่อย่างน้อย ข้อดีของการร่วมกลุ่มคือมีคนคอยช่วยระวังหลังให้
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงวัน แต่บรรยากาศโดยรอบยังเต็มไปด้วยฝุ่นของหินอุกกาบาต และควันไฟจากเพลิงไหม้ของอาคารต่างๆ ภายในเมือง บางครั้งมีเสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะ ฟ่านเสียน ค่อนข้างกังวลเมื่อได้ยินเสียงปืนเหล่านั้น เพราะพวกเขามีเพียงมีดสั้น และธนูเท่านั้นที่ใช้เป็นอาวุธ พวกเขาพยายามหลีกเลี่ยงไปทางอื่นเพื่อความปลอดภัย เพราะกลุ่มคนเหล่านั้นอาจไม่ได้มาดี พวกเขาอาจเป็นกลุ่มโจรที่ออกมาปล้นฆ่าชิงทรัพย์ในช่วงเวลากลางวัน
" ผัวะ! ผัวะ! ตุ๊บบ! " ขงเชี่ยเอ๋อ ฟาดหัวของซอมบี้ด้วยไม้กระบอก มันเป็นอาวุธที่เธอได้รับจากการสุ่มของระบบ หลังจากที่หญิงสาวฆ่าซอมบี้เสร็จเธอก็หันมายิ้มให้กับ ฟ่านเสียน ทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมานิดๆ ซึ่งมันขัดกับหน้าตาของเธอ เพราะเวลาที่เธอหวดไม้ไปที่ร่างของซอมบี้แววตาของเธอดูน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูก
" เฟี้ยวววว! ปึกกก! ตุบบ! "
ฟ่านเสียน คอยยิงสกัดซอมบี้ที่พยายามวิ่งเข้ามาลอบโจมตี ขงเชี่ยเอ๋อ จากด้านหลัง เขาไม่กล้าประมาทเพราะหากเป็นเมื่อก่อนเขาสามารถเลือกที่จะหลบหนีไปโดยไม่ต้องกังวล แต่ตอนนี้เขามีเพื่อนร่วมทางเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ความปลอดภัยคือสิ่งสำคัญที่สุดภายใต้สถานการณ์เช่นนี้
พวกเขาฆ่าซอมบี้และรวบรวมไอเทมที่ดรอปจากซอมบี้ได้มาจำนวนไม่น้อย สำหรับคนทั่วไปพวกเขาสามารถมองเห็นแค่แสงที่ส่องสว่างออกมาจากไอเทมที่วางอยู่บนพื้น แต่ละสีของไอเทมจะบ่งบอกถึงระดับคุณภาพของไอเทมที่แตกต่างกัน เมื่อพวกเขาสัมผัสหรือถือมันเอาไว้ ถึงจะสามารถมองเห็นชื่อของไอเทม
แต่สำหรับ ฟ่านเสียน เขามองเห็นในรูปแบบที่ต่างออกไป มันจะแสดงกล่องข้อความปรากฏขึ้นเหนือไอเทมเหล่านั้นพร้อมกับบอกรายละเอียดข้อมูลของไอเทม สกิล [Eyes of Mind] ช่วยให้เขาได้รับไอเทมมากกว่าคนปกติถึง 120% และยังมีโอกาสตรวจพบไอเทมพิเศษที่ซ่อนอยู่อีกด้วย
ทันใดนั้น ฟ่านเสียน มองเห็นกล่องข้อความ [ตรวจพบไอเทมที่ซ่อนอยู่] ปรากฏขึ้นที่ศพของซอมบี้ ดวงตาของเป็นประกายขึ้นมาทันที เขาเดินเข้าไปตรวจสอบที่ศพของซอมบี้ทันที ในมือของเขาแกล้งถือไอเทมเอาไว้เพื่อปิดบังความสามารถพิเศาของเขาเอาไว้ หลังจากสกิล [Eyes of Mind] ได้เลื่อนระดับเป็นเลเวล 2 ดูเหมือนแถบดาวน์โหลดจะโหลดได้เร็วกว่าในตอนแรก
[ การค้นหาไอเทมเสร็จสมบูรณ์! ]
หน้าต่างแสดงไอเทมปรากฏขึ้น [Skill Book : Critical Shot!] เมื่อ ฟ่านเสียน เห็นหนังสือทักษะสกิลต่อสู้อยู่ในมือ เขาแทบจะเก็บอาการดีใจเอาไว้ไม่อยู่ มันคือสกิลต่อสู้ที่เรากำลังรอคอยอยู่ หลังจากระบบช่วยเหลือของพระเจ้าสุ่มสกิลให้ครั้งนั้น เขาไม่มีสกิลสำหรับต่อสู้เลย มันเป็นสิ่งที่รบกวนจิตใจของเขามาโดยตลอด
== [ Skill Book : Critical Shot ] ==
Type : Attack skills
= [รายละเอียด] =
[Critical Shot : Lv 1] ใช้ MP : 10 Cooldown skill : 5 วินาที
การโจมตีแบบพิเศษ สามารถสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับเป้าหมาย
คุณสมบัติพิเศษ : มีโอกาสติดสถานะมึนงงชั่วขณะ
[พลังโจมตี : + 50%] [อัตราติดคริติคอล : + 50%] [โอกาสกระเด็นถอนหลัง : + 50%]
สามารถอัพเกรดได้ : เงื่อนไขที่ต้องการ ใช้ 1 Skill point ในการอัพเกรด!
==================
[ คุณได้รับเรียนรู้ทักษะสกิล : Critical Shot! ]
ฟ่านเสียน รีบกดเรียนสกิลทันทีหลังจากหยิบมันขึ้นมา จากนั้นเขาก็เก็บไอเทมต่างๆ ที่วางเกลื่อนอยู่บนพื้นเพื่อไม่ให้ดูน่าสงสัย การได้รับสกิลต่อสู้มาครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก เพราะมันจะช่วยให้เขาจัดการกับซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย มันเหมือนกับสกิลท่าไม้ตายในเกม MMORPG หากอาศัยเพียงการโจมตีธรรมดาคงไม่สามารถกำจัดศัตรูได้ภายในเวลาอันสั้น
ฟ่านเสียน และขงเชี่ยเอ๋อ ฆ่าซอมบี้ไปเป็นจำนวนมากในที่สุดเลเวลของพวกเขาก็เลื่อนระดับ ฟ่านเสียน เลื่อนระดับเป็นเลเวล 5 ส่วน ขงเชี่ยเอ๋อได้เลื่อนระดับเป็นเลเวล 3 เหลือค่า Exp อีกไม่มากเธอก็จะเลื่อนระดับเป็นเลเวล 4 พวกเขากำลังนั่งพักอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่งในปั้มน้ำมัน มันเป็นอาคาร 3 ชั้นที่สร้างติดกันนับ 10 ห้อง พวกเขาจำเป็นต้องพักเพื่อฟื้นฟูค่า Stamina หลังจากฆ่าซอมบี้มาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานนับชั่วโมง
== [ ฟ่านเสียน : Lv 5 ] ==
HP : 95 / 100
MP : 81 / 100
Stamina : 68 / 100
[STR] 10
[AGI] 55
[END] 10
[INT] 10
[PER] 40
Exp Lv : 47 %
Exp Skill : 30 %
== [Skill Point : 2 ] ==
== [Status Point : 0 ] ==
= [Attack skills] =
[Critical Shot : Lv 1] ใช้ MP : 10 Cooldown skill : 5 วินาที
การโจมตีแบบพิเศษ สามารถสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับเป้าหมาย
คุณสมบัติพิเศษ : มีโอกาสติดสถานะมึนงงชั่วขณะ
[พลังโจมตี : + 50%] [อัตราติดคริติคอล : + 50%] [โอกาสกระเด็นถอนหลัง : + 50%]
สามารถอัพเกรดได้ : เงื่อนไขที่ต้องการ ใช้ 1 Skill point ในการอัพเกรด!
= [Special Skills] =
[Eyes of Mind : Lv 2] ใช้ MP : 25 Cooldown skill 30 นาที CoolTime skill : 30 นาที
มองเห็นข้อมูลรายละเอียดของเป้าหมาย และสามารถมองเห็นในเวลากลางคืน
คุณสมบัติพิเศษ : ได้รับไอเทมเพิ่ม 120% เมื่อฆ่าศัตรู มีโอกาสตรวจพบไอเทมพิเศษที่ซ่อนอยู่
สามารถอัพเกรดได้ : เงื่อนไขที่ต้องการใช้ 3 Skill Point ในการอัพเกรด!
= [Passive Skills] =
[Crafting] เมื่อเปิดใช้งานสกิล สามารถสร้างไอเทมระดับพื้นฐานได้ [ปลดล็อคฟังก์ชั่นเพิ่มเมื่อ Level 20!]
= [Credit Coin : 640 Copper : 2 Silver : 0 Gold : 0 Platinum] =
===================
ฟ่านเสียน นั่งตรวจเช็คไอเทมที่ดรอปจากศพของซอมบี้ เขาได้รับ HP Potion 5 ขวด และ MP Potion 8 ขวด และลูกธนูหัวเหล็กที่มีพลังโจมตีสูงกว่าลูกธนูธรรมดารวมทั้งหมด 70 กว่าลูก แต่ครั้งนี้มีไอเทมที่น่าสนใจดรอปออกมาจากศพของซอมบี้ด้วย นั่นก็คือ ยาต้านไวรัส [Antibiotics] 1 ขวด
== [ Antibiotics ] ==
สามารถใช้รักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อไวรัส
= [รายละเอียด] =
หากติดเชื้อไวรัสนานเกิน 3 ชม. จะต้องใช้ปริมาณยาเพิ่มขึ้น
==================
ระบบช่วยเหลือของพระเจ้า ทำให้ร่างกายของมนุษย์มีภูมิต้านทานเชื้อไวรัสได้ระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น พวกเขาจำเป็นต้องพึ่งยาต้านทานไวรัสในการรักษา แม้ว่าจะรักษาหายเป็นปกติ แต่พวกเขาก็สามารถติดเชื้อได้อีกครั้งหากถูกกัดซ้ำ
" มีอะไรน่าสนใจเหรอ! เห็นนายนั่งจ้องมันอยู่ตั้งนาน " ขงเชี่ยเอ๋อ ถามชายหนุ่ม หลังจากมองไอเทมที่อยู่ในมือเป็นเวลานาน
" อือ! ใช่! ไอเทมที่ดรอปจากซอมบี้รอบนี้ มียาต้านไวรัสด้วย " ฟ่านเสียน กล่าวพร้อมกับหันไปสบตาหญิงสาว
" จริงเหรอ! ไหนๆ ขอฉันดูหน่อย " ขงเชี่ยเอ๋อ รีบเดินเข้ามาหา ฟ่านเสียน
ฟ่านเสียน ยื่นยาต้านไวรัสให้เธอดู หลังจากนั้น เขาก็พูดกับเธอว่า " ตอนนี้มันมีแค่ขวดเดียว! ถือว่ายังน้อยเกินไป หากติดเชื้อไวรัสไม่นานเกิน 3 ชั่วโมง เราต้องใช้มันมากกว่า 1 ขวดถึงจะรักษาได้ "
ขงเชี่ยเอ๋อ ส่งยาต้านไวรัสคืนให้กับ ฟ่านเสียน พร้อมกับมองเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว หลังจากพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ถึงแม้เธอจะมีญาติสนิทอยู่คนหนึ่งซึ่งเป็นป้าแท้ๆ ของเธอ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรเธอได้มากนัก เธอตัดสินใจออกมาอยู่คนเดียวเพื่อไม่ต้องการเป็นภาระของใคร
" ฟ่านเสียน! นายมีใครรอให้กลับไปหาหรือเปล่า " ขงเชี่ยเอ๋อ มองไปที่ ฟ่านเสียน แล้วถามเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
" คงเป็นพ่อกับแม่ของผมนะ พวกท่านตอนนี้อยู่ที่ศูนย์หลบภัยน่าจะปลอดภัยดี ส่วนคนอื่นที่รอออ . . ให้กลับ อืมมม . . ตอนนี้ที่คิดไว้ก็มีคนหนึ่งนะ " ฟ่านเสียน แกล้งพูดอ้ำๆ อึ้งๆ พร้อมกับมองด้วยหางตาไปที่ ขงเชี่ยเอ๋อ
" เหรอ! น่าอิจฉาเนอะ! " ขงเชี่ยเอ๋อ นิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะถามต่ออีกว่า " แล้วววว . . . พวกนายคบกันนานหรือยัง! "
" ก้ออ . . . ไม่นานเท่าไหร่! " ฟ่านเสียน พูดแล้วก็ได้แต่อมยิ้ม
" แฟนนายเป็นคนยังไงเหรอ สวยมั้ย? " ขงเชี่ยเอ๋อ ถามต่อด้วยท่าทีที่เหม่อลอย
" สวยมั้ยเหรอ อืมม . . ก็พอใช้ได้ ส่วนนิสัย ก็เหมือนจะขี้แยนะ เวลาร้องไห้ทีก็นานเหมือนกัน " ฟ่านเสียน มองไปที่ ขงเชี่ยเอ๋อ แล้วก็ยิ้ม พร้อมกับพยายามกลั้นไม่ให้ตัวเองขำ
" นายยิ้มอะไร? " ขงเชี่ยเอ๋อ หันมาสบตากับ ฟ่านเสียน พอดี เมื่อเห็นชายหนุ่มยิ้มพร้อมกับส่งสายตามองเธอแบบมีความหมายลึกซึ้ง ขงเชี่ยเอ๋อ ถึงกับหน้าแดงทันที เมื่อคิดทบทวนสิ่งที่ชายหนุ่มพยายามพูดจาทีเล่นทีจริงอยู่นานสองนาน พร้อมกับเอามือทุบที่ไหล่ของ ฟ่านเสียน
" โอ๊ยย! " ฟ่านเสียน แกล้งทำเป็นเจ็บแล้วจับแขนทั้งสองข้างของ ขงเชี่ยเอ๋อ เอาไว้แล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด
จากนั้นเขาก็กระซิบที่ข้างหูว่า " เธออยากรู้มั้ยว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร "
หญิงสาวพยายามหลบสายตา แต่ ฟ่านเสียน เชยคางเธอขึ้นมาแล้วค่อยๆ บรรจงจูบไปที่ริมฝีปากอันอวบอิ่ม และสอดลิ้นเข้าไป หญิงสาวตอบสนองต่อรสจูบของชายหนุ่ม เธอเอามือโอบรอบคอของเขาแล้วตวัดลิ้นพันกันอย่างลืมตัว ชายหนุ่มเลื่อนมือข้างไปหนึ่งบีบเค้นหน้าอกอันใหญ่โตทั้งสองข้างสลับไปมาด้วยความเมามันส์ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งของชายหนุ่มค่อยๆ ลูบไล้ไปตามหน้าท้อง และลากเลื่อยลงไปเรื่อยๆ จนถึงจุดซ่อนเร้นของหญิงสาว
หญิงสาวหลับตาพริ้มด้วยความรู้สึกเสียวสยิว ทั้งสองหายใจหอบถี่และเร็วขึ้น กลิ่นหอมจากตัวของหญิงสาวปลุกเร้าอารมณ์ของชายหนุ่มให้ทวีความรุนแรงมากขึ้น รสชาติที่หอมหวานบนริมฝีปากของหญิงสาวทำให้ ฟ่านเสียน อดไม่ได้ที่จะใช้ริมฝีปากดูดงับเบาๆ เพื่อลิ้มลองรสชาตินั้น
แต่ดูเหมือนบรรยากาศจะไม่เป็นใจอย่างที่คิด ช่วงเวลาแห่งความสุขที่คู่พระนางกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มแบบนี้ มักจะมีเหตุบังเอิญคอยมาขัดจังหวะให้เสียความรู้สึกอยู่เสมอ
" โครมมมมม! "
ฟ่านเสียน ละริมฝีปากออกจากปากของ ขงเชี่ยเอ๋อ ทั้งสองมองหน้าด้วยกันความประหลาดใจ ก่อนจะหันมองไปที่หน้าร้านอาหาร มีเสียงบางอย่างดังมาจากด้านนอก พร้อมเสียงคำรามดังห่างออกไปไม่ไกลนัก ทั้งคู่ต้องรีบแแยกออกจากกัน ฟ่านเสียน ถอนหายใจยาวด้วยความรู้สึกเสียดาย ชายหนุ่มพยายามสลัดความรู้สึกที่งุ่นง่านออกไป และเรียกคืนสติของตัวเองให้คืนกลับมา เพราะตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่น่ากลัวกำลังใกล้เข้ามา
