L.P.T: ตอนที่ 15 การอภิปรายและแขกที่ไม่สุภาพ
ภายใต้สายตาอิจฉาหรือริษยาของผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ซาโต้เดินจากไปและกลายเป็นผู้คัดเลือกคนแรกที่ออกจากสำนักงานจัดหางานลำดับที่ 3 ในเมืองนิบิ
และเมื่อซาโต้ออกจากหอพักหมายเลข 3 ในบริเวณแกนกลางของฐานใต้ดินของแก๊งร็อคเก็ตแห่งเมืองนิบิ ซีซาร์กำลังมองดูภาพบนจอขนาดใหญ่ตรงหน้าด้วยความสนใจ เนื้อหาของวิดีโอนั้นถ่ายทอดสดบทสนทนาระหว่างซาโต้และชายร่างสูงได้อย่างน่าประทับใจ
“มันดีจริงๆเขามีนิสัยสงบและรู้ว่าองค์กรนั้นเป็นอย่างไร เขาเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีอย่างแท้จริง” ซีซาร์เขย่าไวน์แดงในถ้วยด้วยมือจากนั้นดื่มมันในหนึ่งอึกใจ จากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้ม
ในเวลานี้นอกจากซีซาร์แล้วยังมีชายร่างกำยำและสมาชิกแก๊งร็อคเก็ตหญิงสาวสวยอีกสองคนนั่งอยู่ในห้อง ตัดสินจากเครื่องแบบของทั้งสามคนพวกเขาเป็นระดับหัวหน้ากองทหารทั้งคู่
หัวหน้ากองทหารทั้งสามคนนี้ล้วนอยู่ภายใต้ซีซาร์โดยตรง ในบรรดาพวกเขาชายร่างกำยำนามว่า ซากาตะ เรียวอิจิ เขาเป็นลูกน้องที่ซีซาร์ไว้ใจที่สุด และสาวงามที่มีผมลอนใหญ่มีชื่อว่า อลิซ ซึ่งเป็นคนรักของซีซาร์ และ สาวคนที่มีผมยาวสีฟ้าดั่งน้ำแข็ง และมีความงามที่เย็นชาคล้ายกับภูเขาน้ำแข็งชื่อ โซเฟีย ซึ่งเป็นเธอเป็นน้องสาวแท้ๆของซีซาร์
ความงามทั้งสองแบบนี้มีข้อดีในตัวเอง แต่ในแง่ของรูปลักษณ์และอารมณ์เห็นได้ชัดว่าความเย็นชาแบบภูเขาน้ำแข็งโซเฟียที่ดูเหมือนจะไร้มนุษยธรรมไปหน่อย
"ขอแสดงความยินดีด้วยกับหัวหน้าที่คุณจะได้เสือร้ายอีกตัวในอนาคตนี้อย่างแน่นอน" อลิซที่ทำกระนุ่งกระหนิงด้วยกันข้างๆซีซาร์จับมือของซีซาร์จากนั้นก็พิงศีรษะของเธอลงบนไหล่ของซีซาร์แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
ในอีกด้านหนึ่ง ซากาตะ เรียวอิจิ ชายร่างกำยำเหมือนพ่อบ้านผู้เอาใจใส่คนนี้ หยิบไวน์แดงในมือเพื่อเติมให้ถ้วยเปล่าในมือของซีซาร์ ในขณะที่โวเฟียนั่งอยู่บนโซฟาเดี่ยว โซเฟียผู้เป็นดั่งภูเขาน้ำแข็งอันงดงามมองไปที่ซีซาร์ด้านข้าง และยังคงหวีขนของ เนียส ที่นอนอยู่บนตักของเธอ
"ฮ่าฮ่าฮ่า~มันยากที่จะบอกนะอลิซว่าเขาไปได้ไกลแค่ไหน คุณยังต้องดูว่าเด็กคนนี้จะเป็นอย่างไรในอนาคตของเขา เรียวอิจิ เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่ฉันขอให้คุณตรวจสอบ?" หลังจากการได้ยินคำเยินยอของคนรักข้างๆตัว เห็นได้ชัดว่าซีซาร์มีความพอใจมาก ก่อนที่เขาจะกอดอลิซไว้ในอ้อมแขนของเขา จากนั้นก็ถาม ซากาตะ เรียวอิจิ ชายร่างกำยำที่มองตรงมาที่เขา
"ครับ ท่านซีซาร์ กระผมพร้อมแล้วโปรดตรวจสอบมันด้วย" ทันทีที่เขาได้ยินคำถาม ซากาตะ เรียวอิจิ ก็วางไวน์แดงในมือลงบนโต๊ะทันทีจากนั้นจึงหยิบข้อมูลโดยละเอียดจากนาฬิการ็อคเก็ตพกพาในมือของเขา แล้วโค้งคำนับก่อนส่งมอบให้ซีซาร์
เมื่อซีซาร์เห็นสิ่งนี้เขาก็ปล่อยมือที่จับร่างของอลิซแล้วเอาข้อมูลที่เรียวอิจิส่งมาให้ ก่อนวางต่อหน้าเพื่ออ่านอย่างละเอียด และที่มุมขวาบนของหน้าแรก ข้อมูลรายละเอียดนี้ถูกเติมเต็มไปด้วยภาพของซาโต้ที่แต่งตัวเป็นชาวนาในหมู่บ้าน
“ทารกที่ถูกทอดทิ้งและถูกเก็บมาโดยชาวนาในหมู่บ้าน นอกจากจะเป็นผู้บริสุทธิ์แล้ว เขายังเป็นลูกกตัญญูที่ยิ่งใหญ่ที่ให้ความสำคัญกับความรักและความชอบธรรมดูเหมือนว่าฉันจะต้องยอมรับเลยว่าในครั้งนี้ นี้โซเฟียเธออาจจะได้เก็บเกี่ยวต้นกล้าที่ดีได้ที่นี้ เธอสนใจพาเขามาที่นี่ไหม?” หลังจากอ่านข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับซาโต้เพียงแวบเดียวรอยยิ้มบนใบหน้าของซีซาร์ก็ยกขึ้นทันทีและเขาก็เงยหน้าขึ้นและพูดกับโซเฟียน้องสาวของเขา
"ฉันไม่อยากเป็นพี่เลี้ยงหนุ่มน้อยคนนี้ ปล่อยให้อลิซไปเธอมักจะไม่ได้ทำงานตลอดทั้งวัน เขาอาจจะทำอะไรแทนเธอได้" ด้วยความงามดั่งภูเขาน้ำแข็งของโซเฟียหลังจากได้ยินสิ่งนี้ โดยไม่ต้องคิดอะไรเธอก็ปฏิเสธทันที
"ใครบอกว่าฉันไม่ได้ทำงาน? การช่วยหัวหน้าซีซาร์ดูแลโปเกมอนของเขาทุกวันนี้ละ ถ้าคุณต้องการพูดคุยเกี่ยวกับการชอบนอนหลับและความเกียจคร้าน ฉันไม่ได้ว่างเหมือนใครสักคน ที่ทุกวันชอบออกไปข้างนอกและเดินไปรอบๆ และฉันก็ได้ยินว่าเธอทำงานบางอย่างด้วย” เห็นได้ชัดว่าอลิซไม่ใช่คนอารมณ์ดีและความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ไม่ค่อยดีนัก เมื่อได้ยินโซเฟียบอกว่าเธอไม่ได้ทำงานตลอดทั้งวันเธอ ก็ต่อสู้กันในทันที
ในวินาทีต่อมาดวงตาของหญิงสาวทั้งสองก็เปล่งประกายต่อสู้กันในอากาศและแล้วลำแสงที่มองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้นทันใดนั้นบรรยากาศในห้องก็ดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
และในเวลานี้ เรียวอิจิ ก้าวออกไปในพริบตาเพื่อไม่ให้รบกวนทั้งสามคนที่มีความสัมพันธ์กันอย่างแปลกประหลาดและไม่สนใจซีซาร์ที่มองเขาเพื่อขอความช่วยเหลือในเวลานี้เลย
"อะแฮ่มๆ โอเคอย่าสร้างปัญหาเลยโซเฟีย เธอคิดซะว่าไปช่วยพี่ชายของเธอฝึกเขาหน่อย ไม่งั้นพี่ชายของเธออาจจะเสียหน้าในการแข่งขันมือใหม่ครั้งต่อไป ถือว่าเธอทำเพื่อพี่เถอะ นี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะขอร้องเธอแล้ว” เมื่อเห็นเรียวอิจิ จงใจปล่อยให้เขาเผชิญหน้ากับความอึดอัดนี้ ในช่วงเวลาสำคัญซีซาร์จึงต้องแสร้งทำเป็นไอและปล่อยให้ทั้งสองคนไกล่เกลี่ยจากนั้นจึงแสร้งทำตัวเท่ แล้วจากนั้นจึงพูดกับน้องสาวของตัวเองอีกครั้ง
เมื่อได้ยินว่าพี่ชายของตัวเองต้องการให้เธอทำในสิ่งที่เขาขอเป็นครั้งสุดท้ายแล้วดวงตาของโซเฟียก็สว่างขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ ก่อนที่พยักหน้าเห็นด้วย
ด้วยความงามดั่งภูเขาน้ำแข็งโซเฟียจึงมักจะไม่ยิ้ม แต่ก็เป็นทิวทัศน์ที่สวยงามเช่นกันถ้าเธอยิ้มขึ้นมา และตอนนี้มันน่าทึ่งมากเมื่อเธอยิ้ม มันเหมือนกับมีเอฟเฟกต์แสงในตัวของมันเองโดยทำให้ทั้งห้องสว่างขึ้นมาทันที แม้แต่เรียวอิจิที่อยู่ข้างๆก็จ้องมองมันด้วยสายตาของเขา
ในขณะที่ซีซาร์และคนอื่นๆกำลังพูดถึงซาโต้นั้น บุคคลที่กำลังเป็นหัวข้อการพูดคุยก็เพิ่งย้ายหอเสร็จสิ้นในเวลานี้จากนั้นก็เดินออกไปที่บ้านใหม่
ต่อมาเขาพบว่ามีชายสองคนและหญิงหนึ่งคนทั้งสามคนยืนอยู่นอกประตูหอพักของเขา เมื่อทั้งสามคนเห็นซาโต้ออกมาแก๊งร็อคเก็ตชายสองคนก็ปิดกั้นด้านซ้ายและขวาของเขา อย่างจงใจและแก๊งร็อคเก็ตหญิงก็มองเขาอย่างหยิ่งผยอง
แก๊งร็อคเก็ตชายสองคนหนึ่งตัวสูงและแข็งแรงและอีกคนนึงผอมและเตี้ย ทั้งสองนั้นมีความแตกต่างอย่างชัดเจนและแก๊งร็อคเก็ตหญิงคนนี้ก็ค่อนข้างหน้าตาหวานและสูงทำให้เธอดูกลายเป็นสาวสวยคนนึงเลย
ทั้งสามคนกำลังแบกโปเกมอนอยู่เคียงข้าง สมาชิกแก๊งร็อคเก็ตชายร่างสูงยืนอยู่ข้างอิชิซึบูเตะขนาดเท่าลูกบาสเก็ตบอลสองลูก และแก๊งร็อคเก็ตชายที่เตี้ยและผอมอยู่ถัดจากงูอาร์โบ ที่มีดวงตาที่เย็นชา และบนไหล่ของแก๊งร็อคเก็ตหญิงก็คือโอนิสึซึเมะที่แข็งแรง พร้อมด้วยขนสีสว่าง
แก๊งร็อคเก็ตทั้งสามปิดกั้นทางออกซ้ายและขวาของซาโต้ โดยไม่พูดอะไรสักคำ เห็นได้ชัดว่าเป็นการเตรียมพร้อมที่น่ากลัวโดยเฉพาะแกํงร็อคเก็ตที่เป็นชายตัวเตี้ยและผอมที่คุ้นเคยกับโปเกมอนของเขาเป็นอย่างดีกับงูสีม่วงที่อยู่ข้างๆเขา ซาโต้รู้สึกอันตรายมากกับการจ้องมองที่มืดมิดนั้น
แน่นอนว่าซาโต้ นั้นนิ่งมาก ท้ายที่สุดแล้วแก๊งร็อคเก็ตก็ได้รับการกำหนดให้เป็นองค์กรที่มีชื่อเสียงและสมาชิกภายในไม่สามารถโจมตีกันได้ เมื่อฝ่ายหนึ่งเป็นผู้เริ่มในการโจมตีบุคคลนี้จะถูกตัดสินว่าเป็นคนทรยศและต้องโทษประหารชีวิตในทันที
"พวกคุณทั้งสามคนแจะโอเคไหมถ้าจะหลีกทางให้ฉัน?" ซาโต้พูดกับพวกเขาทั้งสามอย่างใจเย็นและในเวลาเดียวกันเขาก็ส่งซูแบทออกมาอีกครั้งเพื่อป้องกันสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด
แสงสีขาวบินออกมาจากลูกบอลเอลฟ์ที่เปิดโดยซาโต้จากนั้นหยุดที่ไหล่ขวาของเขา หลังจากพบว่ามีศัตรูที่แข็งแกร่งอยู่สามด้านซูแบทก็จ้องมองไปที่เอลฟ์ตัวน้อยทั้งสามในทันที
"หึฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าอันดับสามจะเป็นเด็กสารเลวคนนี้ ฟังฉันซะ จงคืนรางวัลให้กับผู้สมัครที่ควรเป็นที่สามแต่เดิมอย่างฉันแบบเชื่อฟังซะ ไม่เช่นนั้นฉันจะทำให้แน่ใจว่าเมื่อแกลงการแข่งขันคัดเลือกครั้งต่อไปจะต้องพบเจอกับอะไร ดูดีๆแล้วซูแบทของแกคงถูกกำหนดให้เป็นส่วนหนึ่งในทองของอาร์โบของฉัน" ทันทีที่ซาโต้พูดจบ แก๊งร็อคเก็ตชายที่เตี้ยและผอมจากทางซ้ายของเขาก็พูดด้วยใบหน้าที่อำมหิตทันที
