บทที่ 9
บทที่ 9 รินรดาร้องเสียงหลง เกิดมาจนอายุยี่สิบสี่เธอไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนล้วงเกินเธอมากมายขนาดนี้ ใบหน้าเปื้อนหนวดเคราทำให้เธอรู้สึกเจ็บระคายเคือง แต่ในขณะเดียวกันร่างกายเธอก็เหมือนจะร้อนระอุอยู่ภายใน ยิ่งดิ้นรนมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกอดรัดเธอแน่นมากขึ้นจนเธอแทบหายใจไม่ออก “คุณทำบ้าอะไร!ปล่อยฉันเดี๋ยวนี...
