ตอนที่ 26 Hunting Hero 7

[เทรชเชอร์อีทเตอร์ใช้เปลวเพลิงแห่งความเเค้น! เปลวไฟลุกไหม้ครอบคลุมไปทั่วทุกพื้นที่!]

[คริติคอลฮิต!]

เทรชเชอร์อีทเตอร์เลเวล 2 ไม่มีสกิลนั้น! แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรมากได้ สุดท้ายเมื่อลีชินอู นึกขึ้นได้ว่ามันอยู่ในเลเวลที่สูงกว่าตัวอื่น เขาน่าจะเอะใจว่ามันน่าจะมีความสามารถที่เทรชเชอร์อีทเตอร์ตัวอื่นไม่มี

เพราะความมั่นใจว่าจะชนะแน่นอน ลีชินอูก็ลืมเลือนสัญชาติญาณระวังภัยและขาดความรอบคอบไป มันเป็นความผิดพลาดของเขาเอง

'ดีแล้วที่คิดถึงจุดนี้ได้ ถ้ารอดออกไปจากเปลวไฟนี่ได้แบบยังมีชีวิต มันน่าจะเป็นกำไรสำหรับเราแล้ว'

ลีชินอูไม่ได้รอช้า เขาใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดที่เขามีในการพยายามที่จะหนีออกจากเปลวไฟสีม่วงที่คลอบคลุมทั่วพื้นที่และสร้างความปั่นป่วนนี้ แม้ว่ามันจะยังไม่จบลง ถ้าเขาตายที่นี่ แต่เขาก็ไม่สามารถเชื่อมั่นในสกิลหัวใจล่องหนได้ตลอดไป!

เขาใช้สัญชาตญาณของตัวเองและคว้าเอาลูกธนูกระดูกขึ้นมาในขณะที่เกิดการระเบิดซึ่งเป็นการตอบสนองที่ชาญฉลาด แม้ว่าพลังของลูกธนูนั้นเทียบไม่ได้กับกระดูกที่ดรอปจากการล่ามอนสเตอร์ แต่อย่างน้อยมันก็เพียงพอสำหรับการปฐมพยาบาลเบื้องต้น

'อัพเกรดกระดูก, อัพเกรดกระดูก! ใช้ทั้งหมดเพื่ออัพเกรดกระดูก! '

ลูกธนูกระดูกถูกใช้ไปทั้งหมด จากนั้นร่างกายของเขาที่ถูกไฟไหม้อย่างรุนแรงจากการระเบิดก็ได้รับการเยียวยาทันที

เนื่องจากมันเป็นเพียงลูกธนูกระดูกธรรมดามันจึงไม่มีประสบการณ์ ความทรงจำ หรือสกิลอะไรและค่าสเตตัสของเขาก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่เขาจะสามารถหลีกหนีจากความตายได้ในทันที แน่นอนว่าเขายังไม่ได้ออกจากจุดนี้

'กระดูก ... เราต้องการกระดูกมากกว่านี้!'

โชคดีที่สนามรบเต็มไปด้วยกระดูกของโครงกระดูกที่ตายไปก่อนหน้านี้ ถึงอย่างนั้นกระดูกก็กำลังถูกเผาอยู่ในเปลวเพลิง เพราะอย่างนี้เขาจึงจะต้องเร่งมือถ้าเขาต้องการใช้มันเพื่ออัพเกรดกระดูกของตัวเอง

ความโล่งใจเข้ามาในใจเมื่อเขาสร้างการตัดสินใจในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างรวดเร็วทำให้เขาสามารถรวบรวมกระดูกได้หลายสิบชิ้น

'อัพเกรดกระดูก! อัพเกรดกระดูก! '

[กระดูกแขนของคุณได้รับการอัพเกรด]

[กระดูกขาของคุณได้รับการอัพเกรด]

[กระดูกไหล่ของคุณได้รับการอัพเกรด]

[กระดูกแขนของคุณได้รับการอัพเกรด]

เขาไม่สามารถได้รับอะไรเพิ่มเติมจากกระดูกของทหารกระดูกปกติอีกต่อไปแล้ว แต่มันยังสามารถฟื้นฟูให้เขาได้อยู่เมื่อเขาใช้การอัพเกรดกระดูก และเขามองเห็นได้เลยว่ากระดูกสีแดงอ่อนๆของตัวเองแทบจะไม่กลับมาเป็นสีตามธรรมชาติ

แน่นอนว่า หลังจากนั้นทันทีที่เขาเห็นเปลวไฟพุ่งตรงเข้ามาหาเขา และเขาก็รู้ทันทีเลยว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง ในขณะนั้นเองที่เขาตระหนักได้ว่าไฟแห่งหายนะคืออะไร ยิ่งไปกว่านั้นมันคือเปลวเพลิงวิเศษ!

'สตีฟ ไอ้ตูดเอ้ย ... ! อัพเกรดกระดูก, อัพเกรดกระดูก! '

[กระดูกแขนของคุณได้รับการอัพเกรด]

[กระดูกฝ่ามือของคุณได้รับการอัพเกรด ความแข็งแกร่ง +1 ดูดซับความทรงจำและประสบการณ์ของนักรบโครงกระดูก]

[คุณต้องฟันให้หนักกว่านี้ เราคือดาบแห่งอาณาจักร! - ทหารนิรนาม]

ในที่สุดกระดูกของนักรบโครงกระดูกก็เริ่มปะปนกัน ผลของการฟื้นฟูนั้นดีขึ้นกว่าเดิม! ดวงตาของลีชินอูเปล่งประกายและขยับร่างกายของตัวเองได้เร็วยิ่งขึ้น เขาจำเป็นต้องรวบรวมกระดูกอันมีค่าเหล่านี้ให้ได้มากที่สุดก่อนที่มันจะถูกไฟไหม้ทั้งหมด!

[กระดูกแขนของคุณได้รับการอัพเกรด]

[กระดูกฝ่ามือของคุณได้รับการอัพเกรด ดูดซับส่วนหนึ่งของความทรงจำและประสบการณ์ของ นักรบโครงกระดูก]

[ไม่มีประโยชน์ ถ้าแกเหวี่ยงดาบเป็นพันครั้ง แต่ไม่สามารถจัดการศัตรูได้ในครั้งเดียว เป้าหมายของเราคือฆ่าฝ่ายตรงข้ามอย่างแม่นยำด้วยการเหวี่ยงดาบเพียงครั้งเดียว - ทหารนิรนาม]

[กระดูกฝ่ามือของคุณได้รับการอัพเกรด ความแข็งแกร่ง +1 ดูดซับส่วนหนึ่งของความทรงจำและประสบการณ์ของนักรบโครงกระดูก]

[กองทัพอาณาจักรแข็งแกร่ง เราต้องทำให้ทุกคนมองเราเข้าใจว่าเป็นแบบนั้น - ทหารนิรนาม]

ดูเหมือนว่าเขาจะถูกทดสอบด้วยความเร็วในการโต้ตอบและความอดทนในเวลาเดียวกัน

แม้ว่าเขาจะอัพเกรดกระดูกของตัวเองจนถึงจุดที่เขารู้สึกหายใจไม่ทัน เขาก็ไม่รู้ว่าเปลวไฟของเทรชเชอร์อีทเตอร์มอดลงหรือไม่ และแม้ว่ามันจะมอดลง มันก็ไม่เหมือนกับว่าเขาสามารถยืนอยู่ตรงนี้และไม่ทำอะไรเลย จนกระทั่งเขาตายอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่มาถึงที่นี่ เขาก็คิดว่าจะตายแค่ครั้งเดียวและฟื้นคืนชีพ แต่จำนวนครั้งที่มากกว่านั้นเข้ามาในจิตใจของเขา ลีชินอูก็ตัดสินใจที่จะอดทนต่อไป

เขาตายไปแล้วสองครั้ง นั่นหมายความว่าถ้าเขาเข้ามาในอาณาจักรโดยที่ไม่มีสกิลพิเศษ เขาคงจะตายไปนานแล้ว หากไม่มีชีวิตพิเศษคงจะเขาตายไปแล้วเช่นกัน เขาไม่สามารถยอมรับได้ว่าจำเป็นต้องพึ่งพาเทคนิคพวกนั้น

'เราจะไม่ตายง่ายๆ ... อัพเกรดกระดูก!'

[กระดูกฝ่ามือของคุณได้รับการอัพเกรด ดูดซับส่วนหนึ่งของความทรงจำและประสบการณ์ของ นักรบโครงกระดูก]

[สำเร็จ! ตอนนี้ฉันมีเวทมนตร์ในดาบแล้ว! - ทหารนิรนาม]

เขารีบวิ่งผ่านเปลวไฟที่ไหม้อย่างบ้าคลั่งและค้นหาชิ้นส่วนกระดูก เมื่อเขาไม่สามารถหาชิ้นส่วนกระดูกเพิ่มเติมได้อีก เขาก็พยายามวิ่งหนีจากเปลวไฟที่กำลังลุกโชน แต่เขาก็ต้องตกใจอีกครั้งเพราะเปลวไฟเหล่านั้นติดอยู่บนร่างกายของเขาและมันก็ไม่ดับลงง่ายๆ

มันเหมือนกับว่าความโกรธแค้นของเทรชเชอร์อีทเตอร์อยู่ในเปลวไฟนั้น มันกัดฟันแน่น และบอกว่ามันจะฆ่าเขา และนั่นมันไม่ใช่ความเข้าใจผิด เปลวเพลิงมีกำลังชีวิตรัดรอบๆคอของเขา

'แล้ว ...'

ถ้าหากเขาไม่ได้ฆ่าเทรชเชอร์อีทเตอร์ เปลวไฟเหล่านี้ก็คงจะไม่หายไป เขานึกขึ้นได้ตามสัญชาตญาณตัวเอง ในขณะที่เขาแน่ใจ ลีชินอูก็เจอกับเทรชเชอร์อีทเตอร์และหมุนตัวกลับอย่างรวดเร็ว

เปลวไฟลามไปทั่วทุกทิศทางและมันเป็นสถานการณ์ที่เข้าไม่แม้แต่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่มานาภายในเปลวเพลิงเหล่านี้ที่ติดอยู่ตามร่างกายของเขาทำหน้าที่เป็นตัวนำทาง เขาคิดว่ามันแปลกที่เขาสามารถรู้สึกถึงมานาได้ ถึงแม้จะรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกแผดเผาทั้วทั้งร่างกายอยู่ก็ตาม

'ทางนั้น'

พูดไม่ได้ว่าถ้าคุณต้องการแก้แค้นใครสักคน คุณต้องขุดหลุมฝังศพสองหลุมใช่ไหม? สกิลนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ เปลวไฟแห่งความเเค้น เป็นสกิลที่เผาฝ่ายตรงข้ามโดยใช้เลือดและมานาของตัวเองเป็นเชื้อเพลิง เห็นได้ชัดว่าสองสิ่งนี้เชื่อมโยงกันกับพลังชีวิตและเวทมนตร์ของมัน

ตอนนี้ลีชินอูรู้สึกได้ถึงการเชื่อมโยงนั้น ในสถานการณ์เร่งด่วนแบบนี้ความสามารถของเขาได้พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

[สกิลเวทย์ตรึงมานาเบื้องต้นกลายเป็นเลเวล 4]

[สกิลเวทย์ตรึงมานาเบื้องต้นกลายเป็นเลเวล 5]

'บ้าเอ้ย!'

ความจริงที่ว่าสกิลเวทย์ตรึงมานาของเขาเลเวลเพิ่มขึ้นเป็นสิ่งที่ดีแน่นอน แต่มันก็ค่อยๆกลายเป็นเรื่องยากขึ้นๆเรื่อยๆที่จะวิ่งผ่านเปลวเพลงนี้ไปได้

เขามีกระดูกไม่เพียงพอที่จะอัพเกรดอีกต่อไปแล้ว ร่างกายของเขากำลังถูกเเผดเผาและเขาก็รู้สึกว่าความสามารถของเขาค่อย ๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

[สกิลเวทย์ตรึงมานาเบื้องต้นกลายเป็นเลเวล 6 ]

[สกิลนักวิ่งฝึกหัดได้กลายเป็นเลเวล 8]

'วิ่ง ... วิ่ง!'

เมื่อไหร่ที่เขาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความเกลียดที่เพิ่มมากขึ้นและความเศร้าที่ตัวเองยึดติดกับอดีตมากเกินไป

'บ้าเอ้ย ... !'

แต่การฟื้นฟูของเขาก็ค่อยๆลดลง และในช่วงที่มันกำลังลดลงเป็นเวลาที่เขาเตรียมพร้อมที่จะตายพร้อมกัดฟันแน่น มวลของมานาในร่างกายเปลี่ยนใจของเขา และเขารู้สึกว่ามันกำลังแพร่กระจายไปทั่วร่าง

[คุณได้เรียนรู้สกิลการฟื้นฟูเบื้องต้นเลเวล 5]

กระดูกของเขาที่รู้สึกว่ามันหักก็ถูกอัดแน่นเต็มไปด้วยเวทย์มนตร์และเริ่มกลับคืนสู่สภาพปกติ มากกว่าใครแล้ว ลีชินอูสามารถตรวจสอบเอฟเฟคของมันได้ มันเป็นสกิลที่เรียบง่าย มันใช้มานาเพื่อฟื้นฟูร่างกายของเขาเช่นเดียวกับการใช้ชิ้นส่วนกระดูก ลีชินอูสงสัยว่าเขาเรียนรู้สกิลนี้ได้ยังไง แต่เขาไม่มีเวลามาคิดอย่างสบายใจในตอนนี้ เมื่อเขาเห็นว่าพลังของตัวเองฟื้นฟูขึ้น ชินอูรีบวิ่งไปข้างข้างหน้าและกระแทกเท้าลงที่พื้นก่อนที่จะกระโดดลอยตัวขึ้นไปบนอากาศ!

'อยู่นั่นเอง!'

ลีชินอูที่หนีออกมาจากเปลวเพลิงนั้น ในเวลาสั้นๆเขาได้เห็นการขยับตัวของเทรชเชอร์อีทเตอร์  มันดูเหมือนนกำลังจะตาย แต่...

[Kuhi... Kieeek...!]

มันนั่งลงอยู่ตรงกลางของเปลวเพลิงและจากนั้นก็ขยายตัวมากขึ้น มันเคลื่อนที่ไปมาราวกับว่ากำลังวาดวงกลมบางอย่างอยู่ เขารู้สึกว่ามันกำลังรอจนกว่าเขาจะตาย หลังจากนั้นเทรชเชอร์อีทเตอร์ก็จะเก็บรวบรวมสมบัติ

ลีชินอูโกรธมาก แต่เขาก็รำคาญที่เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ในตอนนี้ เขาอยู่ไกลจากมันมากเกินไป! มันยอดเยี่ยมมากที่เขาปลุกความสามารถในการฟื้นฟูขึ้นมาได้ในเวลาที่เหมาะสม แต่มันมีข้อเสียของการใช้เวทย์มนตร์ นั่นหมายความว่าเขาจะหมดมานาก่อนที่เขาจะสามารถกำจัดมันได้

'ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่เหมือนกัน ถ้าเรายิงธนูจากบนฟ้าได้ ... !'

น่าเสียดายที่ความรู้เรื่องการยิงธนูของเขาเเทบจะเป็นศุนย์ แม้ว่าเขาจะมีความสามารถอยู่บ้างแต่เขาก็ได้ใช้ลูกธนูทั้งหมดเพื่อรักษาตัวเองไปหมดแล้ว!

ในขณะที่เขาขบฟันแน่น ร่างกายของเขาก็รู้สึกถึงแรงโน้มถ่วงและล่วงลงมาบนพื้นที่ถูกไฟไหม้จนเกรียม ในขณะที่ลีชินอูกำลังล่วงลงมา ฉับพลันโดยไม่ต้องคิดอะไร ชินอูยกมือซ้ายขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ

[สกิลติดตัวการใช้ธนูเบื้องต้นเลเวล 2 ถูกล้างสถานะ]

[คุณได้เรียนรู้สกิลยิงกระดูกเบื้องต้น เลเวล 5]

ความรู้สึกที่เขาได้สัมผัสเมื่อครู่นี้มันได้เข้าครอบงำร่างกายของเขา ความรู้สึกของการปลุกสกิล! หลังจากสกิลการฟื้นฟูเบื้องต้น เขาได้ปลุกสกิลยิงกระดูกเบื้องต้นขึ้นอีกหนึ่งสกิล!

'อัก!'

ความเจ็บปวดระยะสั้น ๆ และทรงพลังมาพร้อมกับนิ้วชี้ซ้ายของเขาที่ถูกดึงออกไป และเช่นเดียวกับชื่อที่บอกเป็นนัย มันยิงออกมาเหมือนลูกธนู มานาที่เขาเหลืออยู่ส่วนใหญ่อยู่ในกระสุนปืนนั่น

ความแม่นยำและความเร็วนั้นไม่สามารถเทียบได้เลยกับการยิงธนูเบื้องต้นเท่านั้น มันตัดผ่านอากาศและพุ่งเข้าที่กลางหน้าผากของเทรชเชอร์อีทเตอร์อย่างตรงเป้า และได้ทะลุผ่านหัวของมันไป เหตุการณ์นี้เกิดเพียงในพริบตาเดียว ชินอูไม่อาจรู้ถึงวิถีของมันได้เลย

[Gguiiiiiiiiiiiiiiiik!]

ผลลัพธ์นั้นเห็นได้อย่างชัดเจน ในขณะที่ลีชินอูตกอยู่ในเปลวเพลิง เทรเชอร์อีทเตอร์สั่นไปทั้งตัวอย่างน่ากลัวและล้มลงอย่างแรงเกิดเสียงดังก้อง

ทันทีที่เทรเชอร์อีทเตอร์ล้มลง หลังจากนั้นเปลวไฟที่ติดอยู่กับร่างกายและเปลวไฟที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาก็ดับลงไปจนหมด เขาตกตะลึงและเริ่มมีข้อความปรากฏขึ้นต่อหน้า

[คุณได้เอาชนะเทรเชอร์อีทเตอร์เลเวล3 คุณประสบความสำเร็จในการสั่งการสหายและเอาชนะศัตรูที่อยู่ในเลเวลที่สูงกว่าได้ ค่าสเตตัสทั้งหมดเพิ่มขึ้น +2 คุณได้รับสกิลติดตัว การบัญชาการ เลเวล 1]

[คุณได้รับฉายา 'นักล่าเทรเชอร์'! เมื่อไหร่ที่คุณตามล่ามอนสเตอร์หรือสำรวจดันเจี้ยน มันจะง่ายขึ้นที่จะได้รับรางวัลแรงค์ที่สูงกว่า]

[เป็นรางวัลสำหรับความสามารถของคุณ ความสามารถในการต่อสู้ของคุณจะเพิ่มขึ้น ระเบิดสายฟ้าระดับต่ำกลายเป็นเลเวล 2, การพรางตัวเบื้องต้นเลเวล 8, เสียงกรีดร้องแห่งความตายเบื้องต้นเลเวล 6, ยิงกระดูกเบื้องต้น เลเวล 6 และการบัญชาการเบื้องต้นเลเวล 3 ]

มันน่าตื่นเต้นมาก เขาแน่ใจว่าสกิลที่เขาใช้ในวินาทีสุดท้ายคือสกิลที่เขาได้รับมาจากแรทแมนและเขาก็ไม่คิดว่ามันจะมีพลังมากมายขนาดนี้

มันรู้สึกว่างโหวงๆเมื่อเขาสูญเสียนิ้วไป แต่เขาได้รับสกิลฟื้นฟูมาแล้ว เพราะฉะนั้นเมื่อเขามีมานาเพียงพอ เขาก็จะได้กระดูกคืนมา

'เดี๋ยวนะ  บางทีเราอาจจะได้รับสกิลฟื้นฟูมาจากราชินีหนู? '

ลีชินอูนึกถึงความสามารถของราชินีหนูที่ได้ให้กำเนิดทหารหนูระดับสูงแล้วพยักหน้าโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องคำนึงถึงว่ามีมานามากเท่าไหร่ จำนวนการเกิดนั้นหายากและเกินกว่าจะวัดได้ อย่างไรก็ตาม ถ้ามันมีความสามารถในการฟื้นฟู เขาก็สามารถเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมมันถึงให้กำเนิดได้จำนวนมากในระยะเวลาสั้นๆ

'สกิลยิงกระดูก ซึ่งจะดึงนิ้วออกแล้วปล่อยมันออกไป และการฟื้นฟูนั้นจะทำให้กระดูกกลับคืนมา... ใครจะคิดว่าเราจะได้เจอกับการจับคู่ที่เพอร์เฟ็คในดันเจี้ยนแห่งนั้นกัน'

ไม่ว่าจะในกรณีไหนเขาก็รอดชีวิตมาได้แล้วเพราะทั้งสองสกิลนั้น เขาคิดว่าคงจะดีกว่าถ้าสกิลตื่นขึ้นมาเร็วกว่านี้ แต่ ... เขาไม่โลภมาก.

"ฮู ... ว้าว ช่างเป็นการทำลายทีสมบูรณ์จริงๆ"

หลังจากที่เขาแน่ใจว่าเขาไม่อยู่ในจุดเสี่ยงที่อาจจะตายอีกแล้ว เขาก็ลุกขึ้นอย่างระมัดระวังและสำรวจสภาพรอบๆ แต่ก็ไม่มีอะไรให้สำรวจเพราะทุกอย่างได้กลายเป็นเถ้าถ่านไปหมดแล้ว

เขาไม่พบชิ้นส่วนกระดูกของทหารกระดูกหรือนักรบโครงกระดูกเลย เขาเห็นดาบดีๆที่นักรบโครงกระดูกเคยใช้ แต่ไม่มีหอกเลยแม้แต่อันเดียว เขาจึงตระหนักได้ว่านักรบกระดูกถนัดใช้ดาบมากกว่าหอก

"เอาไว้ทีหลัง มีสิ่งที่สำคัญมากกว่า... "

หลังจากที่ลีชินอูตรวจสอบร่างของเทรชเชอร์อีทเตอร์ที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย เขาหันกลับมาขณะที่น้ำตาไหลเล็กน้อย (ถึงเขาจะร้องไห้ไม่ได้ก็ตาม...) แม้ว่าเขาจะไม่มีทางแก้ไข ... เขายังคงได้รับรางวัลใหญ่ที่สุด

รางวัลที่เรียกว่าศพของเทรชเชอร์อีทเตอร์เลเวล 3

สามารถติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire