ตอนที่ 25 Hunting Hero 6

นักรบโครงกระดูกเมื่อเปรียบเทียบกับทหารกระดูกหรือนักธนูกระดูก นักรบโครงกระดูกค่อนข้างแข็งแกร่งกว่ามาก นั่นเป็นเรื่องจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เกี่ยวกับจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกมันที่ได้ถูกจุดประกายจากคำพูดของลีชินอู

แต่ความคิดของพวกมันเกี่ยวกับระบบคำสั่งยังคงเป็นปัญหา และเพียงแค่เขาพูดให้ดูกล้าหาญนิดหน่อย ในบางส่วนของพวกมันก็นึกว่าเขาอยู่ระดับสูงกว่าซะแล้ว

[Kuook ... Kuheeeeeeeeeek!]

ในเวลาเดียวกับที่ลีชินอูได้รวบรวมนักรบโครงกระดูก เทรชเชอร์อีทเตอร์ได้จบการต่อสู้เลือดสาดของพวกมัน ในทางที่แย่ที่สุดนั้น

[Kueeeeeeeeeek!]

เหนือซากปรักหักพังของอาคารที่ถูกทำลาย เทรชเชอร์อีทเตอร์เลเวล 3 เพียงตัวเดียวที่เหลืออยู่กรีดร้องออกมาราวกับว่าเป็นผู้ถือครองชัยชนะ หลังจากถูกฉีกเป็นสองชิ้นแล้วกินเข้าไป ซากศพของเทรชเชอร์อีทเตอร์ที่ยังหลงเหลืออยู่นั้นดูน่าอนาถใจ แต่ลีชินอูไม่แปลกใจเลยสักนิดเพราะเขารู้ถึงผลลัพธ์อยู่แล้ว

"เราจะได้สมบัติทั้งหมดนั่น ถ้าเราสามารถจัดการมันได้ อ่า ดูเหมือนว่ามันก็ได้รับบาดเจ็บมากจากการต่อสู้ด้วย... "

[รายงานไปยัง ... หัวหน้า ... !]

"ใช่แล้ว ฉันเข้าใจแล้ว แต่เราต้องไปจัดการมันก่อน ถูกต้องมั้ย?"

แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้มีหัวหน้าเพื่อให้รายงานสักคน แต่นักรบโครงกระดูกก็ยังคงพูดถึงหัวหน้าอยู่ตลอด ลีชินอูจึงเอาใจพวกเขาอย่างมากและชูดาบขึ้นเพื่อเป็นการยั่วยุเทรเชอร์อีทเตอร์โดยตรง

แม้จะมีฝุ่นหนาปกคลุมรอบๆเนื่องจากความโกลาหลที่เกิดขึ้น แต่ดาบกระดูกลาสธันเดอร์ของเขาก็ยังคงเปล่งแสงออกมา แม้มันจะถูกเปลี่ยนเป็นกระดูก แต่ใบมีดยังคงเปล่งประกายด้วยแสงสว่าง เกิดเป็นภาพที่ดูลึกลับ

[Kuhaaaaaaaaaa!]

[เทรชเชอร์อีทเตอร์เลเวล 3 ใช้เสียงกรีดร้องแห่งความตายแต่มันไม่ไร้ผลเนื่องจากมานาของมันไม่เพียงพอ!]

"ตอนนี้แหละ ไปกันเถอะ!"

[ฉันเข้าใจแล้ว!]

[ปกป้องอาณาจักร ... ! นั่นเป็นความประสงค์ของ ... นายพลซีกอลด์ ... !]

นายพลซีกอลด์นั่นทำอะไรกันแน่!?

[Khuaaaaaah]

ทันทีที่เทรชเชอร์อีทเตอร์ใช้สกิลเสียงกรีดร้องแห่งความตายพลาด มันก็ดูเหมือนลุกรี้ลุกรนอย่างมากเมื่อเผชิญหน้ากับนักรบโครงกระดูกจำนวนมาก มันเริ่มตะโกนร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าทันที

ความรุนแรงของมันใกล้เคียงกับสปีดของรถไฟ!

นักรบโครงกระดูกพยายามที่จะพุ่งเข้าใส่เทรชเชอร์อีทเตอร์อย่างบ้าคลั่ง ...

"โจมตีเท่าที่พวกเราทำได้!! เราต้องรอดและปกป้องอาณาจักรเอาไว้ให้จงได้!"

[Oh, Ooooh...!]

[ข้าจะทำตาม ... คำพูดของท่าน!]

เขาใช้สกิลวิ่งและกระโดดขึ้นไปในอากาศ คำที่ลีชินอูพูดออกมานั้นดูเหมือนจะกระตุ้นความรู้สึกของนักรบโครงกระดูกแต่ละตัว เนื่องจากพวกมันบางตัวเปลี่ยนความคิดและพยายามหลบหนีการโจมตีนี้

แน่นอนว่ามีบางตัวที่ตั้งรับไม่ทันกับความเร็วในการโจมตีของเทรชเชอร์อีทเตอร์ เพราะแบบนั้นพวกมันจึงถูกกระแทกอย่างซึ่งๆหน้า แต่โชคดีที่พวกมันไม่ได้ตายในการโจมตีเพียงครั้งเดียวและได้เริ่มสวนกลับด้วยการแทงดาบของมันเข้าใส่ตัวของเทรชเชอร์อีทเตอร์อย่างรวดเร็ว 'แม้ว่ามันจะเน่าเฟะ แต่ก็ยังเป็นปลาแฮร์ริ่ง' [1]; คุ้มค่าแล้วที่มันรอดชีวิตมาได้นานขนาดนี้!

"ระเบิดสายฟ้า!"

จากความพยายามของเหล่าพอล เทรชเชอร์อีทเตอร์ที่กำลังพุ่งชนอยู่นั้นได้หยุดลงทันที ลีชินอูที่กำลังรอเวลานี้เริ่มโจมตีมันอย่างรวดเร็ว เนื่องจากประสิทธิภาพของพลังตอนนี้ขึ้นมาถึงขีดสุด เขาจึงเล็งไปที่หัวของมันและพุ่งลงมาทันที ดาบของเขาพุ่งลงมาราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

[คริติคอลฮิต!]

[Gguweeeeeek!]

แม้ว่าระเบิดสายฟ้าจะไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าสกิลติดตัว แต่เมื่อใช้ต่อสู้กับศัตรูด้วยอาวุธระยะประชิด เกิดการประสานกันระหว่างการเคลื่อนไหวของร่างกายและมานาแล้วทำให้เกิดแรงระเบิดขึ้นจนถึงจุดที่เรียกได้ว่ารุนแรนมาก ถ้ามันอยู่ในเลเวลกลางๆการต่อสู้นี้ก็คงจบไปแล้ว

และแม้ว่าสกิลนี้จะอยู่ในระดับต่ำในตอนนี้ หลังจากที่ผ่านดันเจี้ยนมาเเล้วเขาค่อนข้างคุ้นเคยกับเทคนิคนี้ค่อนข้างมาก ดังนั้นการโจมตีด้วยดาบก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความรุนแรงที่คล้ายๆฟ้าผ่ามาลงบนตัวของเทรชเชอร์อีทเตอร์

"นี่ เอาไปอีกดอก!"

[Kuwaaaaahk!]

ตอนนี้เขาสามารถตีความหมายของคำง่ายๆนั่นได้ มันกำลังพูดว่าตัวมันกำลังทรมานอย่าสาหัส

ร่างกายของลีชินอูส่องแสงและหลบหลีกเทรชเชอร์อีทเตอร์ที่กำลังกระอักเลือดที่เหม็นเน่าออกมา เขาใช้สกิลวิ่งเพื่อกระโดดถอยมาอยู่ในบริเวณที่ปลอดภัยอีกครั้ง เขามองเห็นนักรบโครงกระดูกบางตัวที่ไม่สามารถหลบการโจมตีที่บ้าคลั่งของมันได้และถูกบดขยี้ทันที

“หมอบลง แม้จะต้องกลิ้งลงบนพื้น! ก็ต้องโจมตีมันให้ได้!”

[ฮึ ...ในฐานะนักรบ ในฐานะทหาร ... ! ข้าจะเผชิญหน้ากับมัน!]

[หลบหลีกให้ทัน...! คุณต้องหลบหลีกการโจมตีของมันให้ได้ถึงจะสามารถปกป้องอาณาจักรได้สำเร็จ...!]

[พวกเราเป็นนักรบที่น่าภาคภูมิใจของอาณาจักร ... !]

ความตั้งใจจริงๆเบื้องหลังคำพูดของเขาคือ 'มันยากสำหรับฉันที่จะเอาชนะมันด้วยตัวคนเดียว เพราะอย่างนั้นพวกแกห้ามตายต่อหน้าฉันเด็ดขาด!' แต่นักรบโครงกระดูกกลับใช้มันในการเป็นกำลังใจแทน

ตอนนี้ ไม่คำนึงถึงสิ่งที่เขาพูด จิตวิญญาณการต่อสู้ของนักรบโครงกระดูกกำลังเพิ่มขึ้น เขาคิดสั้นๆว่า 'นี่เป็นความรู้สึกเหมือนกำลังโดนผู้นำทางศาสนาหลอกล่ออยู่รึเปล่านะ?' ถ้าพระเจ้าที่เป็นคนทำให้เขากลายเป็นโครงกระดูกการได้เห็นฉากนี้ เธอน่าจะความดันขึ้นแล้วล้มทั้งยืนไปแล้วหล่ะ

'ไม่ว่าในกรณีไหน เราก็ต้องเอาชนะมันให้ได้ก่อนที่มานาของมันจะกลับมา ตอนนี้เรามามากกว่าครึ่งทางแล้ว... ! '

เขาเช็คสภาพของเทรชเชอร์อีทเตอร์รวมถึงสภาพนักรบโครงกระดูกและคำนวณอย่างละเอียดว่าเขาควรจะทำอย่างไรต่อไป

ถ้ามันดูเหมือนจะฟุ้งซ่านจากจำนวนของนักรบกระดูก เขาจะยั่วยุมันด้วยการแกว่งดาบไปมาผ่านสายตาของมัน และถ้าดูเหมือนว่านักรบโครงกระดูกจะยังคงเหลืออยู่มากในขณะที่ทางเทรชเชอร์อีทเตอร์ค่อยๆสะสมความเสียหาย เขาจะนำพวกมันไปสู่ความตายอย่างเลือดเย็นเอง การตัดสินใจไปตามสถานการณ์แบบนี้เป็นความสามารถที่เขามีอยู่เสมอ

[Kuek, Kuheeeeek ... !]

การต่อสู้ที่น่าสยดสยองนี้ดำเนินมานานขนาดไหนกัน? หนึ่งในนักรบโครงกระดูกนั้นเสียสละตัวเอง ลีชินอูบล็อกการโจมตีของเทรชเชอร์อีทเตอร์และโจมตีกลับด้วยดาบอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาแทงเข้าที่ท้องเน่าเฟะของมัน เทรชเชอร์อีทเตอร์ก็สำลักออกมาอย่างรุนแรงและกระอักก้อนเลือดออกมา

"ตอนนี้แหละพวกเรา! ไปรุมมันเลย”

[Keuhaaaaahp!]

[เพื่อเกียรติ ... ของอาณาจักร!]

ในขณะที่มันกำลังจะตาย พวกเขาจะต้องรีบจัดการมัน! ลีชินอูชูมือขึ้นส่งสัญญาณและนักรบโครงกระดูกก็พุ่งไปพร้อมกันโดยมีจุดหมายคือเทรชเชอร์อีทเตอร์ เทรชเชอร์อีทเตอร์ตกอยู่ในสภาวะที่ถูกทหารกระดูกรุมที่ละตัวสองตัว ตามร่างกายของมันได้ถูกดาบเสียบแทงลึกเข้าไปในเนื้อที่เน่าเฟะนั่นเป็นจำนวนมาก

[Kuhek, Kueeeeek ... !]

เทรชเชอร์อีทเตอร์กระอักเลือดออกมาอีกครั้งด้วยความเจ็บปวด ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันกำลังอยู่ในสภาพที่ถึงตาย! ลีชินอูชูดาบขึ้นแล้วตะโกนเสียงดังก้อง ถึงเวลาเก็บเกี่ยวจากการต่อสู้ที่ยาวนานและน่าสังเวชนี่แล้ว! รูปแบบการล้อมทำลาย (หรือหมาหมู่) บรรลุผลแล้ว!

"มาทางนี้! จับมัน ฉันบอกให้จับมันไว้! ฆ่ามันซะ!"

[ฆ่ามัน!]

[ถ้าข้าอยู่กับเจ้า ... ข้าไปได้ทุกที่!]

นักรบโครงกระดูกแตะหลังของลีชินอูในขณะที่พูดบางอย่างที่รู้สึกเหมือนเป็นภาระกับเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงบทสรุปก่อน มันกลายเป็นการคำนวณที่ผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของลีชินอูในการต่อสู้ครั้งนี้

[Kik... Kigihiiiiiiiiiiii!]

เทรชเชอร์อีทเตอร์ไอออกมาเป็นก้อนเลือด ดวงตาที่เน่าเฟะของมันตวัดขึ้นและจ้องมาที่พวกเขา ทันทีหลังจากนั้น ภายในก้อนเลือดนั่น ไฟ...

"โอ้ เฮ้ เดี๋ยวก่อนนะ... "

ก้อนเลือดระเบิดออกดูเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่ มันปกคลุกไปทั่วอาณาบริเวณแห่งนี้!

สามารถติดตามได้ที่ : อย่ายิง นี่เพื่อนเอง - Stop, Friendly Fire