ตอนที่แล้วChapter 66 - Black Market Seventh Shopping
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 68 - Dark Elven City

Chapter 67 - Black Market Seventh Shopping (2)


Chapter 67 - Black Market Seventh Shopping (2)

หลังจากที่ซังจินได้อาบน้ำเสร็จและออกมาที่ห้องนอนอยู่ครู่หนึ่ง

"ก๊อก ๆ"

ดารูปินได้มาเคาะประตูห้องของเขา เห็นได้ชัดว่าเขานั้นรู้ว่าซังจินอาบน้ำเสร็จตอนไหน จากนั้นซังจินจึงตอบกลับไปในขณะที่เช็ดผม

"เข้ามาเลย"

เขาสามารถจะได้ยินเสียงประตเปิดออกมาจากทางด้านหลังของเขา

"ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับการจู่โจมในวันพรุ่งนี้มาให้และก็มีข้อมูลการซื้อขายมาอีกด้วย"

ซังจินได้ชี้ไปที่โต๊ะต้องทางเข้าห้องโดยที่ไม่หันไปมองและกล่าวออกมา

"ช่วยวางมันไว้บนโต๊ะด้วย และก็ดารูปินอย่าลืมปลุกฉันในเวลาเดิมด้วยนะ"

"รับทราบ"

จากนั้นซังจินก็ได้ยินเสียงปิดประตูจากข้างหลัง เมื่อซังจินได้เช็ดผมเสร็จเขาก็หันกลับไปที่โต๊ะและเข้าไปตรวจสอบสิ่งที่ดารูปินได้ทิ้งไว้ให้

มันมีใบบิลอยู่ทั้งหมด 4 ใบ ซังจินจึงค่อยๆหยิบมันขึ้นมาดู

ใบบิล - 1200 เหรียญดำ

ไอเทม 'หมวกป้องกันไฟ' ของคุณได้ถูกประมูลออกไปในราคาทั้งหมด 1200 เหรียญดำจาก 'นักสู้'

วางใบบิลไว้บนลูกบาศก์เพื่อที่จะรับเงินในทันที

เขาได้ตั้งราคาของไอเทมนี้ไว้ที่ 1000 เหรียญสำหรับการประมูลและ 1500 เหรียญสำหรับการขายออกไปในทันที แต่ว่ามันก็ได้ถูกขายออกไปในราคาระหว่างสองอย่างนั้น

'ไม่เลว'

จากนั้นซังจินก็นำใบบิลไปวางไว้บนลูกบาศก์

[คุณได้รับเงิน 1200 เหรียญดำ]

และซังจินก็ตรวจสอบใบบิลอันต่อไป มันคือธนูงูจงอาง 'ไฮดรา' มันได้ถูกประมูลออกไปในราคาเริ่มต้นเลย โดยที่ไม่มีการแข่งขันกันประมูล

'ฉันคิดไว้อยู่แล้ว...ว่าความต้องการธนูมันค่อนข้างต่ำ...'

ซังจินก็ยังคงนำใบบิลไปวางไว้บนลูกบาศก์ต่อ จากนั้นก็ดูบิลอันถัดไป มันเป็นหอก 'ไวเด็น' หอกที่สามารถจะปล่อยใบมีดลับออกมาได้ มันถูกตั้งราคาไว้ที่เริ่มประ 3500 เหรียญ และขายในทันที 4000 เหรียญ แต่ว่าก็ได้มีใครบางคนได้ซื้อมันออกไปในทันทีเลย

'หืมม...'

มันเป็นสิ่งที่ดีเมื่อมีใครบางคนซื้อมันออกไปในทันที แต่ว่าในทางกลับกันมันก็ทำให้ซังจินรู้สึกแย่แปลกๆ

'บางทีฉันควรจะขายมันแพงกว่านี้'

มันเป็นความรู้สึกปกติของการคิดถึงในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว จากนั้นังจินก็นำใบบิลไปวางไว้บนลูกบาศก์และดูบิลใบสุดท้าย

'หืมมม?'

เขารู้สึกประหลาดใจในทันทีเมื่อได้อ่านข้อมูลของมัน

ใบบิล - 3000 เหรียญดำ

ไอเทม 'แมนต้า -คถาของโชวรอช' ได้ถูกประมูลออกไปในราคาทั้งหมด 3000 เหรียญดำจาก 'จอมเวทแนวหน้า'

วางใบบิลไว้บนลูกบาศก์เพื่อที่จะรับเงินในทันที

มันเป็นไอเทมที่เขาได้ลงประทูลเอาไว้เมื่อสองบทที่มาและเขาก็ได้ลืมเกี่ยวกับมันไป หลังจากที่เขาได้ลงประมูลมันทิ้งไว้สองวัน แล้วในที่สุดก็ได้มีใครบางคนมาเสนอราคาและประมูลมันไป คนที่ซื้อไปนั้นมีชื่อว่า 'จอมเวทแนวหน้า'

มันเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมแล้วที่จะเริ่มมีจอมเวทปรากฏออกมา ในบางครั้ง 'สุดยอดจอมเวท' เอ็ด ก็ได้กล่าวบางอย่างออกมาในชีวิตก่อน

'ในตอนแรกมันเป็นเรื่องยากมากที่จะเกิ่มค่าพลังจิตใจและพลังเวท แต่หลังจากเวลาผ่าน นายก็จะรู้เองว่าการทำเช่นนั้นมันมีประโยชน์มาก แน่นอนว่าเพื่อที่จะเติบโตแข็งแกร่งยิ่งขึ้ย ไอเทมที่ดีและหนังสือเวทมนตร์ระดับสูงก็เป็นสิ่งจำเป็น'

ซังจินก็ยังคงวางใบบิลลงไปในลูกบาศก์ต่อไปในขณะที่คิดเช่นนี้

[คุณได้รับเงิน 3000 เหรียญดำ]

ยังมีไอเทมอีกสองอันที่ยังคงอยู่ในตลาดประมูลนั้นคือ ไอเทมระดับแรร์ 'รองเท้าฉุกเฉิน' และหอกระดับตำนาน 'อแมนไทป์'

แม้ว่าสำหรับซังจินที่ได้รับผลงาน 70%'หรือสูงกว่านั้นในทุกๆหนึ่งการจู่โจม เขาก็ไม่เคยจะได้รับเหรียญมากกว่า 9000 เหรียญเลยในทุกๆการจู่โจม

สำหรับนักล่าโดยปกติ พวกเขาจะต้องเก็บรักษาเงินไว้ถึงสองการจู่โจมเพื่อที่จะเก็บเงินให้ได้มากพอที่จะซื่อของที่ต้องการ

'เยี่ยม มันเป็นสิ่งที่ดี...ดังนั้นฉันก็ควรจะขายของบ่อยๆ'

ซังจินหันไปถามกับโอเปอเรเตอร์เมื่อเขาคิดสิ่งนี้เสร็จ

"โอเปอเรเตอร์ในตอนนี้ฉันมีเงินอยู่เท่าไหร่"

[คุณมีเงินอยู่ 21468 เหรียญดำ]

ในหนึ่งการจู่โจม เขาได้รับเหรียญมากกว่า 20000 เหรียญ ในจุดนี้เขาก็สามารถที่จะซื้อ 'ดาวของผู้ไร้นามได้'

'ในตอนแรกฉันคิดว่ามันจะต้องใช้เวลาไปถึงสองบท...'

เมื่อซังจินได้เคลียใบบิลเสร็จเขาก็ลมตัวลงนอนหลับไป เพราะในช่วงรุ่งเช้าเขาจะต้องไปที่ร้าน 'มืดมิดยิ่งกว่าสีดำ'

****

"ฮ่าห์~"

ซังจินได้มาถึงที่ด้านหน้าของร้าน 'มืดมิดยิ่งกว่าความมืด' เขาได้ปล่อยลมออกมาเนื่องจากอากาศในตอนนี้ที่หนาวเป็นอย่างมาก และจากนั้นเขาก็เอาหมวกเบสโกโร่ออกมาเนื่องจากที่แห่งนี้มันมืดเกินไป

"สวมใส่"

เมื่อเขาได้สวมหมวกลงไปบนหัว 'วิสัยทัศน์ของวิญญาณ' ก็ได้ใช้งานออกมาทำให้ซังจินสามารถมองในความมืดได้อย่างชัดเจนราวกับตอนเช้า จากนั้นเบสโกโร่ก็พูดออกมา

'...ท่านกำลังจะกลับไปที่นั่นอีกครั้งหรอ?'

"ใช่แล้ว จากตอนนี้ไปฉันก็คงจะต้องมาที่แห่งนี้ในทุกๆเช้า"

ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งสตืตนเองอยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้นเขาก็ตอบกลับมาอย่างจริงจัง

'ฉันแค่ไม่ชอบบรรยากาศของที่นั่น แม้ว่าผีอย่างฉันก็รู้สึกว่ากลัวสถานที่นั่น'

ซังจินไม่ได้ตอบกลับไปสิ่งที่เขาทำก็เพียงแค่กลืนน้ำลาย ซังจินนั้นเคยมีประสบการ์การตายมาก่อน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างพ่อค้าที่อยู่ด้านในนั้นก็ให้ความรู้สึกที่น่ากลัวกว่าความตาย

ในขณะที่ซังจินกำลังมองออกไป ทันใดนั้นมันก็ได้มีแสงสว่างออกมาจากความมืด มันเป็นเวลา 4.30 น. แล้วมันคือเวลาที่ร้านแห่งนี้จะเปิดขึ้น

"ช่วยอยู่เงียบๆด้วยในตอนที่ฉันซื้อขายอยู่"

'ฉันไม่มีความต้อวการที่จะพูดกับชายคนนั้นอยู่แล้ว'

จากนั้นซังจินก็ได้เข้าไปที่ร้าน 'มืดมิดยิ่งกว่าความมืด' ในขณะที่สวมหัวกระโหลกเบสโกโร่ และอย่างทุกครั้งชายที่นั่งอยู่ด้านในก็กล่าวออกมา

"ยินดีต้อนรับ แล้วหินแสวงหาฆาตกรที่นายได้รับไปมันมีประโยชน์ไหม?"

ซังจินหยักหน้ารับ

"มันมากกว่าที่ฉันจิตนาการเอาไว้ซะอีก"

"แล้วในตอนนี้นายมีเหรียญดำอยู่เท่าไหร่หละ?"

ซังจินกำลังจะตอบกลับไปแต่แล้วลูกบาศก์ก็ได้ประกาศออกมาแทนเขา

[21468 เหรียญดำ]

มันช่วยไม่ได้ที่ซังจินจะรู้สึกประหลาดใจและมองสลับไปมาระหว่างชายคนนั้นและลูกบาสก์ มันเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นลูกบาศก์ได้ตอบสนองต่อผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของ

'ชิ้ง"

ซังจินได้ชักดาบออกมาในทันทีและจ่อไปที่คอของชายคนนั้น

"นายเป็นใคร?"

และเขาก็ได้ตอบกลับมา

"นายต้องการจะรู้งั้นหรอ? ฉันจะบอกนายถ้าหากนายให้ฉัน 10000 เหรียญ"

ซังจินกำลังจะยกดาบออกไปเมื่อได้ยินข้อเสนอนี้ แต่แล้ว

"เหรียญขาวเท่านั้น"

เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วย 10000 เหรียญขาว มันเป็นจำนวนเงินที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเก็บรวบรวม เมื่อซังจินจ้องมองไปที่เขาด้วยสายตาที่หรี่ลง ชายคนนั้นก็ได้วางมือลงบนมูนสเปคและกล่าวออกมา

"เก็บมันลงไปซะ นายก็รู้อยู่แล้วนี่ว่ามันไม่สามารถใช้ได้ในตลาด"

ซังจินจ้องไปที่เขาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเก็บดาบลงไป เขาพูดถูก ซังจินได้กอดอกขึ้นมาหลังจากนั้นก็ฟังที่ชายคนนั้นพูดต่อ

"นายสามารถที่จะรวบรวมเงินได้มากกว่า 20000 เหรียญในการจู่โจมครั้งเดียว...มันวิเศษมาก นายจะมาซื้อมันแล้วใช่ไหม?"

เขาได้หยิบดาวที่มีรูปร่างเป็นเกลียวขึ้นมา มันไม่ใช่อะไรอื่นนอกไปเสียจาก 'ดาวของผู้ไร้นาม' ซังจินจ้องมองไปที่มันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถามชายคนนั้น

"ในตอนสุดที่นายบอกว่า 'เขาผู้ที่ค้นหาคำตอบก็จะพบกับคำถาม และเขาผู้ที่ค้นหาคำถามก็จะพบกับคำตอบ'

"ใช่แล้ว ฉันไม่ได้เป็นผู้คิดมันขึ้นมา...แต่ว่าฉันก็ชอบที่จะพูดมัน"

"ฉันมีคำถาม"

"ว่ามา"

ซังจินวาง 'หินแสวงหาฆาตกร' ลงไปบนโต๊ะในขณะที่เขากล่าวต่อ

"เจ้าสิ่งนี้มันสามารถที่จะใช้ได้มากกว่าหนึ่งอันต่อการจู่โจมใช่ไหม?"

ด้วยคำพูดนี้ ชายคนนั้นก็ได้เผยร้อยยิ้มออกมาราวกับว่าเขากำลังรอคำถามนี้อยู่

"ใช่แล้ว"

ซังจินไม่ได้ลังเลเลยที่จะพูดต่อออกไป

"ซื้อมันอีกสองอันและเติมพลังงานอันที่ใช้ไป"

ด้วยคำพูดนี้ของซังจิน ชายคนนั้นก็ได้ก็ตอบกลับมาอย่างสุภาพ

"มันจะมีราคาเป็น 21000 เหรียญดำ คุณลูกค้าที่รัก"

"ทำการซื้อ"

ด้วยคำพูดนี้ลูกบาศก์ก็ได้ส่องแสงสว่างออกมา

[ทำการซื้อเสร็จสิ้น]

โอเปอเรเตอร์ได้ประกาศออกมา และซังจินก็ได้เก็บหินของเขากลับไปพร้อมกับอีกสองอันมี่เขาพึ่งจะซื้อมา สองอันที่เขาเพิ่งจะซื้อมาแทบจะไม่แตกต่างไปจากอันเก่าเลย

การที่ซังจินมีหินนี้เขาก็จะสามารถเข้าไปแทรกแซงการจู่โจมได้ถึงสามครั้งและจัดการฆาตกรได้อย่างน้อยสามคน จากนั้นชายคนนั้นก็กล่าวออกมา

"ฆ่าฆาตกรและรวบรวมเหรียญให้มากขึ้น มันเป็นไอเดียที่ดี แต่ว่า"

เมื่อซังจินได้จ้องไปพร้อมด้วยคิ้วที่ค่อยๆขมวดขึ้น ชายคนนั้นก็กล่าวออก

"นายจะเสียเวลา ถ้าหากว่านายต้องการที่จะไปที่มิติอื่น นายก็จะเสียเวลาไปบ้างไม่กี่นาทีระหว่างกระบวนการนั้น"

ซังจินนั้นรู้ในเรื่องนี้อย่างเต็มที่อยู่แล้ว

"ฉันจะทำในสิ่งรอบๆตัวก่อน"

ด้วยคำพูดนี้ พ่อค้าก็ได่ยิ้มกว้างออกมา

"ตั้งแต่ที่นายได้ใช้เงินไป 21000 เหรียญจากทั้งหมด 21468 เหรียญ ฉันก็คิดว่าเราควรที่จะลากันแล้ว มันไม่มีอะไรที่นายจะสามารถซื้อได้ด้วยเงินเพียงแค่ 468 เหรียญ"

ซังจินเอียงหัวลงและตอบกลับมา

"ไม่ มันยังมีอยู่อย่างนึง"

"อะไร?"

พ่อค้าได้พูดออกมาอย่างประหลาดใจเป็นครั้งแรก จากนั้นซังจินก็ได้หยิบเหรียญขาวออกมาจากในกระเป๋า

"ฉันได้รับเหรียญขาวมา"

ชายคนนั้นได้มองไปที่เหรียญขาวด้วยตาที่เบิกกว้าง ทันใดนั้นเองข้อมูลก็ได้ปรากฏขึ้นมาจากลูกบาศก์

เหรียญขาว

สกุลเงินมาตรฐาน

ทักษะติดตัว

แลกเปลื่ยน(II) - ไอเทมที่ใช้เป็นตัวกลางในการซื้อขายแลกเปลื่ยน

เหรียญที่สามารถจะหาได้จากความจริงใจและความซื่อสัตย์เพียงเท่านั้น

ใช้ในการซื้อไอเทมที่พิเศษ

มันไม่ได้รู้ดีเลยที่มีใครบางคนสามารถที่จะใช้ลูกบาศก์ของเขาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ เมื่อเห็นไอเทมนี้ชายคนนั้นก็ได้พึมพัมออกมา

"จริง...."

ในเวลานี้ซังจินได้ยิ้มกว้างออกมา

"อะไรกัน นายคิดว่าฉันจะใช้สีขาวทาทับลงไปในเหรียญสีดำหรืออะไรทำนองนั้นหรือยังไง?"

"จริงๆ...มันไม่น่าเชื่อเลย แล้วอะไรกันที่นายกำลังมองหาและต้องการจะซื้อ"

ซังจินกำลังจะบอกว่าต้องการน้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งบาติศมา แต่แล้วเขาก็นึกขึ้นได้

"มีอะไรอื่นอีกไหมนอกจาก 'น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งบัพติศมา' ที่ฉันจะสามารถใช้เหรียญขาวซื้อได้?"

พ่อค้าได้ตอบกลับมา

"ใช่แล้ว

"มีอะไรอื่นอีกมั้ง ช่วยทำรายการมาให้ฉันที"

"สำหรับคำถามนี้ นายจะได้รับรายกายก็ต่อเมื่อนายจ่ายเงินมา 100 เหรียญดำ"

ซังจินขมวดคิ้วขึ้น ดูเหมือนว่าเขาจะทำทุกอย่างที่เขาต้องการ ซังจินจึงตัดสินใจที่จะซื้อ 'น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งบัพติศมา' เพราะในตั้งแต่ตอนแรกแล้วที่เขาสงสัยในผลลัพท์ของมัน

"ถ้างั้นช่วงส่ง 'น้ำศักดิ์สิทธิ์แห่งบัพติศมา' มาที"

"เข้าใจแล้ว"

ชายคนนั้นได้เอาขวดน้ำออกมาจากกระเป๋าและวางมันลงบนโต๊ะ ซังจินจึงถามเขาไปอีกครั้งนึงก่อนที่การซื้อขายจะจบลง

"แล้ว...ด้วยไอเทมนี้ ฉันจะสามารถพูดคุยกับนักล่าคนอื่นๆได้ใช่ไหม?

"ไม่ใช่เพียงแค่พูดคุยเท่านั้น...แต่จะสามารถทำได้มากกว่านั้นอีก"

ซังจินจ้องไปที่เขา ชายคนนั้นยังไม่ได้เปิดเผยข้อมูลทั้งหมดออกมา แม้ว่าในคำพูดของเขามันจะไม่มีคำโกหกก็ตาม

ซังจินส่งเหรียญออกไปแล้วกล่าวออกมา

"ทำการซื้อ"

****

เมื่อเขาทำธุระเสร็จสิ้นแล้ว เขาก็กลับไปที่โรงแรมและตรงไปที่ห้องนอนของเขา บนโต๊ะที่อยู่ถัดไปจากหน้าประตูได้มีกระดาษข้อมูลที่ดารูปินได้ทิ้งเอาไว้ให้เขาวางไว้อยู่

'ข้อมูลของรูดาร่า - เมืองดาร์คเอลฟ์'

เมื่อซังจินกำลังอ่านมันอยู่ จากนั้นเขาก็

"หาวว~"

ซังจินไม่สามารถจะหยุดอาการหาวของเขาไว้ได้ เขาได้ตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามันจึงทำให้เขาดูง่วงเป็นอย่างมาก ซังจินจึงเก็บกระดาษลงไปในขณะที่กำลังคิดพิจารณา จากนั้นเขาก็ตัดสินใจ

''การพักผ่อนของฉันมันสำหรับกว่าข้อมูลนี้'

เขาได้หลอกตนเอง และจากนั้นเขาก็กระโดดลงไปนอนบนเตียง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด