เปลวไฟเริ่มรุกลามเผาไหม้บริเวณรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว ซึ่งมันไม่สร้างความร้อนให้กับโม่ฝานแม้แต่น้อยเพราะเขาคือนักเวทธาตุไฟ น้ำแข็งที่เป็นชั้นปกคลุมร่างกายของเขาเมื่อถูกเปลวไฟเล่นงานเช่นนี้ พวกมันค่อยๆละลายหายไปอย่างรวดเร็ว!

โม่ฝานเงยหน้าขึ้นพร้อมกับจดจ้องไปที่หยู่อั๋นด้วยรอยยิ้มที่เหยียดหยามอย่างถึงที่สุด

คาถาแช่แข็งล้วนแต่หายไปจนหมดสิ้นเพียงเพราะถูกเล่นงานจากบอลเพลิงระดับหนึ่งเท่านั้น โม่ฝานไม่จำเป็นต้องเคลื่อนย้ายร่างกายไปที่ใดและเขาไม่ถูกแช่แข็ง!

“เขาใช้เปลวไฟระดับหนึ่งเพื่อเผาไหม้สภาพแวดล้อมโดยรอบเพื่อทำลายผลกระทบของเวทแช่แข็งงั้นเหรอ ผู้ชายคนนี้ค่อนข้างฉลาดเลยล่ะนะ!” ถังหยู่นั่งมองโม่ฝานอย่างชื่นชม

แม้ว่านักเรียนทุกคนในโรงเรียนจะได้เรียนรู้ทักษะเวทมนตร์ แต่ทว่าความเข้าใจเวทมนตร์ของพวกเขานั้นจำกัดอย่างมาก เช่นเดียวกับคาถาบอลเพลิงระดับแรกนี้ ถ้าหากเป็นนักเรียนทั่วไปแน่นอนว่าทุกคนย่อมคิดว่าการใช้มันก็คือการขว้างปามันออกไปให้ถึงร่างกายของศัตรู

แต่ความจริงแล้วบอลเพลิงแรกเริ่มนั้นมีประโยชน์หลากหลายอย่างมาก อย่างเช่นถ้าหากโยนมันลงบนพื้นมันจะก่อให้เกิดกองไฟลุกลามได้อย่างต่อเนื่อง สามารถแปลงเป็นกำแพงไฟหรือตัดขาดถนนออกจากกันก็ย่อมได้ การกระทำของโม่ฝานนั้นเรียกได้ว่าเขาเข้าใจธาตุไฟอย่างถ่องแท้และสามารถใช้ความสามารถของบอลเพลิงได้อย่างสมบูรณ์แบบเพื่อจัดการกับคาถาแช่แข็งของฝ่ายตรงข้าม

“อืม บอลเพลิงระดับแรกสามารถทำลายคาถาแช่แข็งระดับสองได้ เริ่มน่าสนใจแล้ว!” อาจารย์ใหญ่ซูพยักหน้าอย่างสนอกสนใจ

โม่ฝานสามารถยืดหยุ่นเวทมนตร์ของตนเองได้เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจทุกอย่างลึกซึ้งมาก

ตอนนี้ดูเหมือนว่าโม่ฝานจะได้เปรียบอยู่

“ถึงทีของฉันบ้างล่ะ!” โม่ฝานยืนอยู่กลางวงของเปลวไฟที่กำลังปกป้องเขาอยู่ ตอนนี้ดวงดาวเวททั้งหมดของเขาได้เชื่อมต่อกันอีกครั้ง

ความเร็วของเขานั้นรวดเร็วเพียงอึดใจเท่านั้น มือของเขาจับกันมั่นอย่างตั้งใจ

ในคราวนี้บอลเพลิงปรากฏขึ้นในมือของโม่ฝานอีกครั้ง แต่มันแตกต่างไปจากเดิม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าในคราวนี้เขาแสดงความเกรี้ยวกราดออกมาอย่างเต็มที่!

“บอลเพลิง เผาผลาญกระดูก!”

อุณหภูมิโดยรอบสูงขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับบอลเพลิงที่ถูกขว้างออกไป ความเร็วของมันทิ้งไว้เพียงเปลวไฟเป็นเส้นเบื้องหลังเท่านั้นก่อนที่จะพุ่งไปหาหยู่อั๋นอย่างแม่นยำ

“นั่นมันบอลเพลิงระดับสอง! ถ้าหากใช้ร่างกายสัมผัสมันโดยตรงล่ะก็จะต้องกลายเป็นเถ้าถ่านแน่นอน!”

ปัจจุบันคนที่ไม่รู้จักโม่ฝานเห็นว่าเขาสามารถใช้บอลเพลิงระดับที่สองได้ ทุกคนล้วนแต่เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาอย่างมากกับการประลองในครั้งนี้

“เวทแช่แข็งของหยู่อั๋นถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้เขาจะสามารถต้านทานได้ไหม” ไฉ่ถังกล่าวออกมาอย่างกังวล

“ไม่ต้องห่วงหรอก” มู่เห่อกล่าวออกมาอย่างสบายๆ

มู่โจวอวิ๋นนั้นเผยรอยยิ้มออกมาราวกับว่าทุกสิ่งอย่างถูกควบคุมโดยเขาจนหมดสิ้นแล้ว

บอลเพลิงเผาผลาญกระดูกนั้นร่วงหล่นลงพื้น แต่อย่างไรก็ตามหยู่อั๋นได้เคลื่อนย้ายร่างกายของตนเองอย่างรวดเร็วเช่นกัน เขาสไลด์ตัวห่างออกจากจุดเดิมราวสี่ถึงห้าเมตร ความเร็วเช่นนี้ทำให้ทุกคนตื่นตาตื่นใจอย่างมากเพราะไม่คาดคิดว่าหยู่อั๋นจะสามารถเปลี่ยนตำแหน่งได้ในพริบตาเช่นนี้

โม่ฝานที่มองบอลเพลิงของตนเองร่วงสู่พื้นได้แต่ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยเท่านั้น

เขาเห็นมันอย่างชัดเจนว่าหยู่อั๋นนั้นใช้พลังจากอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เท้าของเขาทำให้เขาสามารถเคลื่อนนี้ได้อย่างรวดเร็ว เขามีคาถาเคลื่อนย้ายของธาตุดิน!

‘บัดซบ นั่นมันอุปกรณ์เวทมนตร์!’

รองเท้าเวทมนตร์สร้างมาจากคาถาธาตุดิน!

การใช้อุปกรณ์เช่นนี้ทำให้การโจมตีของโม่ฝานพลาดเป้าไปอย่างง่ายดาย

แต่อุปกรณ์เหล่านี้นั้นจะต้องชาร์จพลังก่อนที่จะมีการใช้ครั้งต่อไป มันไม่สามารถใช้อย่างต่อเนื่องได้นับว่าเป้ความโชคดีอีกอย่างที่โม่ฝานรู้สึกได้ ไม่อย่างนั้นโม่ฝานจะต้องต่อสู้กันแบบนี้ไปตลอดจนกว่าพลังเวทของเขาจะหมดลง แม้ว่าความเร็วของบอลเพลิงนั้นจะรวดเร็วมากแต่ทว่ามันไม่อาจเทียบเคียงกับคาถาเคลื่อนย้ายของธาตุดินได้เลย

“ถ้าแกคิดว่าบอลเพลิงเน่าๆของแกจะผลกระทบอะไรกับฉัน เรียกได้ว่าแกก็คงจะไร้สมองเกินไป เรื่องตลกทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีที่ผ่านมาควรจะถูกสะสางได้สักที แต่ไม่ต้องห่วงฉันจะอนุญาตให้แกมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อที่จะได้ขอโทษพ่อของฉันต่อหน้าทุกคนในสถานที่แห่งนี้!” หยู่อั๋นเปล่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

หยู่อั๋นยกมือทั้งสองข้างขึ้นพร้อมกับบรรยากาศในสนามแห่งนี้เริ่มเปลี่ยนแปลงอีกครั้งหนึ่งราวกับว่ากำลังจะเกิดพายุหิมะ เกิดลมกรรโชกแรงและเกล็ดหิมะปลิวว่อนอยู่ในอากาศอย่างรุนแรง มันเริ่มกัดกร่อนและแช่แข็งทุกสิ่งอย่างให้กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง

หิมะทับถมกันอย่างรวดเร็วแม้แต่เปลวไฟในตอนนี้ก็ยังไม่อาจลุกไหม้ได้

ความหนาวเหน็บเช่นนี้ราวกับว่าทุกคนกำลังอยู่ในขั้วโลกเหนือ!

“พายุหิมะ!”

ในตอนนี้หยู่อั๋นเปรียบเหมือนอสูรร้ายในดินแดนหิมะที่ไม่อาจควบคุมความดุร้ายของตนเองได้อีกต่อไป

สนามทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ ความไร้ปราณีของเขาทำให้บรรยากาศในที่นี้ตึงเครียดอย่างรุนแรงราวกับว่าเขาจะไม่ยอมให้สิ่งใดมีชีวิตได้อีกต่อไป

ผู้ชมที่นั่งอยู่ด้านข้างของสนามประลองเริ่มปากสั่น ตัวสั่นอย่างไม่อาจควบคุม ทุกคนล้วนแต่ยกเข่าขึ้นมากอดไว้อย่างหนาวเหน็บถึงขั้วหัวใจ

“โอ้สวรรค์ ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้เจอกับหยู่อั๋นเขาเพียงใช้เวทแช่แข็งระดับสองได้เท่านั้น หลังจากที่ไม่ได้เจอเขามาร่วมปีเขาสามารถฝึกฝนจนสามารถใช้เวทแช่แข็งระดับสามได้แล้วงั้นเหรอเนี่ย เวทแช่แข็งระดับสุดท้ายนี่นับว่าเป็นหายนะมันสามารถดับไฟได้อย่างง่ายดาย! ไม่ว่าเด็กโม่ฝานนั้นจะหลบซ่อนอยู่ที่ในภายในสนามประลองแห่งนี้ เขาก็จะถูกแช่แข็งเป็นรูปปั้นในเวลาไม่กี่วินาที!” เฟยฉือตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น เขาไม่สามารถเก็บอาการได้เลยแม้แต่น้อย

เขาจำได้ดีเมื่อครั้งที่จัดการกับหมาป่าตาเดียว หยู่อั๋นและไฉ่ถังนั้นร่วมต่อสู้ด้วยกัน จนถึงตอนนี้ไฉ่ถังก็ยังไม่สามารถฝึกฝนเวทแช่แข็งระดับสามได้เลย แต่ทว่าหยู่อั๋นสามารถทำมันได้แล้ว ความเร็วของการฝึกฝนนี้มันคืออะไรกัน?!

“โอ้ว มันจบแล้ว จบแล้วจริงๆ! เห็นหรือไม่ว่าเปลวไฟของโม่ฝานดับลงแล้ว? หลังจากที่พายุหิมะพัดผ่านไป แน่นอนว่าพวกเราจะต้องได้เห็นรูปปั้นน้ำแข็งหนึ่งอัน!” หลีเหวินเจี่ยอุทานออกมา

อาจารย์ใหญ่ซู เติ้งข่าย หยางซัวเห่อและทุกคนในที่นี้ล้วนแต่รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน

นี่เป็นพิธีวันเกิดครบรอบอายุสิบแปดปีของหยู่อั๋น นักเวทอายุสี่สิบถึงห้าสิบปีบางคนยังสามารถคุยโวถึงตนเองที่ใช้เวทแช่แข็งระดับสองได้เท่านั้น แต่ทว่าในตอนนี้เด็กอายุสิบแปดปีใช้เวทแช่แข็งระดับสามได้ มันคือเรื่องอะไรกัน?

“มันก็คงจบเท่านี้แหละวันนี้น่ะ”

“แต่โม่ฝานยังมีอุปกรณ์เวทมนตร์นะ…” ลั่วหยุนปั๋วกล่าวออกมา

จ้านคงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “โล่ห์เคียวกระดูกนั้นไม่สามารถป้องกันเวทแช่แข็งได้”

โล่ห์เคียวกระดูกนั้นเป็นอุปกรณ์เวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยมมาก แต่มันจะสามารถป้องกันคาถาน้ำแข็งได้อย่างไรล่ะ? ถ้าหากหยิบหยกมันขึ้นมาแน่นอนว่ามันก็คงจะถูกแช่แข็งไปด้วยเช่นกัน

อุปกรณ์เวทมนตร์ของโม่ฝานนั้นไร้ประโยชน์โดยสมบูรณ์ในการประลองครั้งนี้….

••••••••••••••••••••

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด