เจียงวู่เฉิงยักไหล่ และพูดอย่างเบาๆว่า"เย่เหมย เห็นแก่พ่อของเจ้า ข้าจะเตือนไว้ว่าเจ้าไม่ควรจะไว้ใจใครทั้งสิ้น แม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นคู่หู่ของเจ้า เพราะมนุษย์เรานั้นมีจิตใจที่ยากจะหยั่งถึง"

หลังจากถูกทำให้ตกใจเล็กน้อย เย่เหมยมองไปที่ชายที่สวมชุดคลุมและชายที่มีผมสี่ม่วงและพยักหน้า

"จบแล้วเหรอ?"ในขณะนั้น มีเสียงจากชายที่สวมชุดคลุมดำ ปาหยานเดินออกมาจากป่า

"หัวหน้าปาหยาน"

เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆมองไปที่ชายคนดังกล่าว

เมื่อเห็นศพของสัตว์ร้ายที่มีสองเขา บนใบหน้าของปาหยานก็ปรากฏรอยยิ้มอันพึงพอใจ ปาหยานโบกมือเพื่อนำศพมาเก็บไว้ในแหวนมิติ

ปาหยานนั้นรู้ว่าเจียงวู่เฉิงและคนทั้งสามร่วมมือกันฆ่าสัตว์ร้ายตัวนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ก่อนหน้านี้ไม่นานเจียงวู่เฉิงได้นำศพของปีศาจวานรไปเก็บไว้ในแหวนแล้ว

"ใครเป็นคนได้เขาไป?"ปาหยานถามอย่างสงสัย

หลังจากได้ยิน ชายที่สวมชุดคลุมสีครามและชายที่มีผมสีม่วงรู้สึกหดหู่ อย่างไรก็ตามเจียงวู่เฉิงยิ้มและพูดว่า"เย่เหมยมีหนึ่งอัน และข้าก็มีเหมือนกัน โชคดีจริงๆ"

"โฮ่?"สีหน้าของปาหยานแปลกไป

เขาไม่ได้สงสัยเรื่องที่เย่เหมยได้รับเขาสีทอง แต่อย่างไรก็ตามเย่เหมยก็อยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำแรกเริ่ม ความแข็งแกร่งของนางไม่ได้อ่อนแอแม้แต่น้อย

แต่เจียงวู่เฉิง....

เขาอยู่เพียงขั้นอาณาทะเลลมปราณ เจียงวู่เฉิงกลับได้รับเขามา?

ปาหยานไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่เขามองไปที่ชายสวมชุดสีครามและชายที่มีผมสีม่วง เขาพบว่าคนทั้งสองยืนอยู่เงียบๆและมองเจียงวู่เฉิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"ชายทั้งสองนี้..."ปาหยานนั้นมีประสบการณ์เยอะ เขาสามารถเข้าใจในความหมายที่สื่อออกมาจากสายตาของชายทั้งสอง เขาจึงอยากรู้มากขึ้น

เกิดอะไรขึ้น? ข้ารู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวจากคนทั้งสองที่มีต่อนักดาบ

ท้ายที่สุดแล้วนักดาบนั้นอยู่เพียงแค่ขั้นอาณาทะเลลมปราณ แต่พวกเขาทั้งสองอยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำ!

แม้ว่าปาหยานจะอยากรู้ แต่เขาก็ไม่ได้ถามออกไปแต่อย่างใด

"ตอนนี้ก็ได้รับเขาทั้งสองมาแล้ว เราควรจะไปหาไท่ซานในทันที ความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายที่มีสามเขานั้นสูงมาก ดังนั้นเราจึงใช้พลังไปมากเพื่อฆ่าพวกมัน ตอนนี้ไท่ซานและอีกสองคนกำลังฟื้นฟูพลังลมปราณของพวกเขาอยู่"ปาหยานยิ้มและพูดขึ้น

"ตกลง"เจียงวู่เฉิงพยักหน้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

...

ภายในป่า

"นักดาบเจ้าบอกข้าได้รึเปล่าว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น? ทำไมข้าถึงรู้สึกว่าพวกเขาหวาดกลัวเจ้า"หลังจากเหลือบมองไปที่ชายทั้งสอง ปาหยานถามขึ้นมาอย่างสุขุม

"หัวหน้าปาหยาน ข้าบอกไปแล้วว่าเป็นเพราะข้าโชคดี"เจียงวู่เฉิงยิ้มและไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม

"ช่างมันเถอะ ถ้าเจ้าไม่อยากพูด"ปาหยานยิ้มเยาะ"เป้าหมายของข้าคือศพของสัตว์ร้ายที่มีสองเขา ส่วนใครจะเป็นคนที่ทำภารกิจสำเร็จนั้นไม่ได้สำคัญสำหรับข้า"

เจียงวู่เฉิงยิ้มอย่างเงียบๆ เขาพบว่าปาหยานนั้นมองเขาในแง่ดีขึ้น

ขณะนั้น...

"ออกมา!"

"สารเลว เจ้าไม่กล้าที่จะสู้กับข้าตรงๆ?"

"อ่าาา"

ได้ยินเสียงคำรามที่น่าสยดสยองและโกรธแค้น เจียงวู่เฉิงและคนอื่นก็ตื่นตกใจ

"มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่"เจียงวู่เฉิงกล่าว

"นี่เป็นเสียงของไท่ซาน"ปาหยานขมวดคิ้ว"เร็วเข้า! เร็วเข้า!"

คนทั้งห้าเร่งความเร็วและพุ่งออกไปให้เร็วที่สุด หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็มาถึงดินแดนรกร้าง

ใจกลางของพื้นที่ ปรากฏชายที่มีหนวดเคราคนหนึ่งถือดาบขนาดใหญ่ เขาจ้องมองไปรอบๆและคำรามออกมาอย่างต่อเนื่อง

รอบๆชายคนนั้น มีศพอยู่สองศพ

"หวังฉง?หลินหยู?"

หลังจากได้เห็นศพของทั้งสอง เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆก็สีหน้าเปลี่ยนไป

คนทั้งเป็นเพื่อนร่วมภารกิจ พวกเขาได้ทำภารกิจร่วมกับปาหยานและไท่ซานเพื่อฆ่าสัตว์ร้ายที่มีสามเขา หลังจากนั้นหวังฉง,หลินหยูและไท่ซานต่างอยู่ที่นี่เพื่อฟื้นฟูพลังของพวกเขา ในขณะเดียวกันปาหยานก็ออกไปหาเจียงวู่เฉิงและคนทั้งสาม

อย่างไรก็ตามมันเกิดความคาดหมายของพวกเขา ทั้งสองได้เสียชีวิตก่อนที่ปาหยานและพวกของเจียงวู่เฉิงจะมาถึง

"ไท่ซาน เกิดอะไรขึ้น?"ปาหยานเดินไปหาไท่ซาน

"ไม่ต้องถามข้า ข้าไม่รู้"ไท่ซานตอบ นอกจากนี้ยังมีร่องรอยของความหวาดกลัวอยู่ในสายตาของพวกเขา

"เรากำลังถูกซุ่มโจมตีจากใครบางคน"เจียงวู่เฉิงกล่าวในทันที

"หืม?"ทุกคนมองไปที่เจียงวู่เฉิง

"ดูที่บาดแผลของพวกเขา"เจียงวู่เฉิงชี้ไปที่ศพของทั้งสอง

มีเพียงแค่แผลเดียวจากทั่วทั้งร่าง รอยแผลปรากฏขึ้นบนลำคอและมองเห็นได้อย่างชัดเจน

"ความตายที่เกิดจากการจู่โจมแค่ครั้งเดียว พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้ มันคล้ายกับศพบนถนนที่เราเจอก่อนหน้านี้"เจียงวู่เฉิงพูดเบาๆ

"เป็นเขา?"สีหน้าของทุกคนดูย่ำแย่หลังจากได้ยินสิ่งที่เจียงวู่เฉิงพูด

จริงๆแล้วพวกเขาไม่รู้ว่าเป็นใคร อย่างไรก็ตามพวกได้เห็นศพจำนวนมาก ผู้คนเหล่านั้นถูกฆ่าอย่างโหดร้าย

"เขาอาจจะอยู่ใกล้ๆ"เจียงวู่เฉิงมองไปที่ต้นไม้สูงใหญ่ เขาไม่สามารถบอกได้ว่าคนดังกล่าวซ่อนตัวอยู่ที่ไหน

"เขาคิดว่าเราเป็นเหยื่อ?"เย่เหมยถามเสียงเบา

"มีโอกาสสูง"เจียงวู่เฉิงพยักหน้า

ในเทือกเขาไร้ขอบเขต ไม่เพียงมีประโยชน์ในการไล่ล่าสัตว์ป่าแต่เป็นประโยชน์ต่อการไล่ล่ามนุษย์ด้วย การล่ามนุษย์นั้นทำเงินได้ดีกว่ามาก

ชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีเงินยืนอยู่บนยอดไม้ที่อยู่ติดกับดินแดนรกร้าง ตรงที่เขายืนเต็มไปด้วยใบไม้ เขาสามารถเห็นสิ่งที่เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆกำลังทำอยู่ แต่เป้าหมายที่เขามองจะไม่สามารถมองเห็นเขาได้

สองคนในอาณาแก่นทองคำลึ้งซึ้ง สามคนในอาณาแก่นทองคำแรกเริ่ม และอีกหนึ่งอยู่ขั้นอาณาทะเลลมปราณ พวกเขาทั้งหมดเป็นองครักษ์มังกรทอง

นี่มันน่าสนใจมาก ข้าจะเล่นกับพวกเจ้า

ชายในชุดคลุมสีเงินเลียริมฝีปากของเขาและยิ้มอย่างเย็นชา หลังจากเห็นการแสดงออกที่เป็นกังวลของปาหยานและคนอื่นๆ

...

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด