ตอนที่ 86 ความแข็งแกร่งของเจียงวู่เฉิง
"เป็นไปได้อย่างไร?"ชายที่สวมชุดคลุมตกตะลึงจนตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า
"นี่มันเป็นไปไม่ได้!"ชายวัยกลางคนที่มีผมสีม่วงอีกคนก็ตกตะลึงเช่นกัน
"นี่...นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของศิษย์จากวังมังกร?"เย่เหมยรู้สึกตกใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
มันเป็นพลังที่ไม่อาจเทียบได้ เมื่อนักรบที่อยู่ในขั้นอาณาทะเลลมปราณเผชิญหน้ากับปีศาจวานรที่อยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำลึกซึ้ง ผลที่ปรากฏคือปีศาจวานรถูกทำให้กระเด็นกลับไป?
"เร็ว รีบฆ่าแรดตัวนี้ซะ"
หลังจากอาการตกตะลึงในระยะสั้นๆ ชายที่สวมเสื้อคลุมก็รู้สึกตัวและตะโกนเสียงดัง
เย่เหมยสะดุ้งและดวงตาของนางก็ทอประกาย วูบ! แสงดาบทอประกายออกมาในทันทีด้วยพลังที่น่าอัศจรรย์ ความแข็งแกร่งของนางปะทุขึ้นไปถึงขีดสูงสุด
นางไม่รู้ว่าเจียงวู่เฉิงจะสามารถถ่วงเวลาไว้ได้นานแค่ไหน ดังนั้นนางจึงต้องรีบปิดฉากทันที
"ไปตายซะ!"ชายทั้งสองก็ปลดปล่อยพลังออกมาเต็มที่เช่นกัน
เมื่อพลังทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมา แรดที่มีสองเขาก็ได้มาถึงขีดจำกัด จากนั้นมันก็ล้มและตายไปในทันที
เมื่อสัตว์ร้ายที่มีสองเขาตาย เขาทั้งสองบนหน้าผากของมันก็ตกเป็นเป้าหมายทันที
"เขาสีทอง"เย่เหมยกลอกตาของนางและเดินไปหาสัตว์ร้ายที่มีเขาสีทอง
"นำมันมา เร็ว!"ทันใดนั้นชายที่สวมชุดคลุมก็ตะโกนออกมา ตามด้วยขวานขนาดใหญ่พุ่งเข้าหาเย่เหมย
"อะไร?"เย่เหมยตกใจและฟันดาบของนางออกไปเพื่อต่อต้าน เมื่อขวานปะทะกับดาบยาวของนาง เย่เหมยก็ถอยหลังไปในทันที
"ฮ่าฮ่า!"
เสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมกับที่เย่เหมยถอยหลังกลับไป ชายที่สวมชุดคลุมและชายที่มีผมสีม่วงก็รีบไปที่ศพของสัตว์ร้ายในทันที จากนั้นพวกเขาก็พวกเขาก็เริ่มทำการตัดเขาของมันออกมา หลังจากลงมือไปได้สี่ครั้ง ในที่สุดพวกเขาก็ตัดมันออกมาได้สำเร็จ
เขาสีทองทั้งสองอันตกอยู่ในมือชายทั้งสอง
"เจ้าทั้งสองคน"เย่เหมยถือดาบและจ้องไปที่คนทั้งสอง สายตาของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
"สาวน้อย ต้องขอบคุณที่เจ้าที่ช่วยฆ่าแรดตัวนี้ให้ แต่เขาทั้งสองนี้เป็นของพวกเรา"ชายในชุดคลุมกล่าวพลางยิ้ม
"สารเลว"เย่เหมยโกรธมาก บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนเป็นตึงเครียด เห็นได้ชัดว่าพลังของนางพร้อมจะปะทุขึ้นตลอดเวลา
"อะไร? เจ้าต้องการจะสู้?"ชายที่สวมชุดคลุมยิ้มและชายที่มีผมสีม่วงก็มองไปทางนางอย่างเยือกเย็น
หากเป็นการสู้ตัวต่อตัว พวกเขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง แต่หากร่วมมือพวกเขาไม่กลัวแต่อย่างใด
"หืมมม ชายผู้แข็งแกร่งสองคนร่วมมือกันทำร้ายเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง พวกเจ้าไม่รู้สึกละอายอย่างงั้นหรือ?"เสียงหนึ่งดังขึ้น
การแสดงออกทางสีหน้าของชายทั้งสองเปลี่ยนไปทั้งคู่ และพวกเขาก็หันไปมองหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว
ที่ด้านข้าง เจียงวู่เฉิงที่ถือดาบสะบั้นพิฆาตในมือ รอบตัวของเขาเต็มไปด้วยพลังลมปราณ สำหรับปีศาจวานรที่น่าหวาดกลัวสำหรับพวกเขา ตอนนี้มันนอนอยู่แทบเท้าของเจียงวู่เฉิง มีเลือดไหลออกมาจากหน้าอกของมัน
สิ่งที่เห็นทำให้ชายทั้งสองสูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว
"ปีศาจวานรตายไปแล้ว!"เย่เหมยรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
หลังจากดูเจียงวู่เฉิงสู้กับปีศาจวานรและทำให้มันกระเด็นไปได้โดยการโจมตีเพียงครั้งเดียว พวกเขาก็ตกตะลึงแล้ว แต่ตอนนี้...
มันตายแล้ว!
ปีศาจวานรตาย
ตั้งแต่เจียงวู่เฉิงเริ่มต่อสู้กับปีศาจวานร มันใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที ในช่วงไม่กี่นาทีปีศาจที่น่าหวาดหวั่นก็ตายไป
เกิดอะไรขึ้น?
พวกเขาฝันอยู่งั้นหรือ?
ชายทั้งสองสับสนเล็กน้อย แม้แต่เย่เหมยที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเจียงวู่เฉิงก็ยังรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
ในเวลาเดียวกัน นางก็เข้าในทันทีว่าเพราะอะไรพ่อของนางถึงให้เจียงวู่เฉิงมาดูแลนาง
นางดูถูกเจียงวู่เฉิงมาตลอด โดยคิดว่าศิษย์จากวังมังกรผู้นี้เป็นคนไร้ประโยชน์
แต่ตอนนี้นางรู้แล้วว่านางเป็นคนโง่แค่ไหน
พวกเขาตกตะลึง แต่เจียงวู่เฉิงสงบนิ่งอย่างมาก อย่างไรก็ตามเขาเป็นถึงศิษย์จากวังมังกร
ศิษย์ของวังมังกรล้วนแต่เป็นคนมีพรสวรรค์อย่างมาก พวกเขาล้วนเป็นสัตว์ประหลาด แต่เขาเป็นคนที่ประหลาดในที่สุดในบรรดาพวกเขา เพราะเขาสามารถเอาชนะหนานกงจี้ได้หลังจากเข้าร่วมวังมังกรได้เพียงสามเดือน นอกจากนี้เขายังบ่มเพาะด้วยเคล็ดการบ่มเพาะที่ท้าทายสวรรค์ เคล็ดบัญญัติสวรรค์..
"ถึงแม้ว่าปีศาจวานรจะแข็งแกร่งมาก แต่มันก็มีเพียงความดุร้าย ความแข็งแกร่งของข้าที่บ่มเพาะด้วยเคล็ดบัญญัติสวรรค์นั้นเทียบเท่ากับอาณาแก่นทองคำแรกเริ่ม แต่ดาบและความเข้าใจในแก่นแท้ของข้านั้นสูงมาก ด้วยพลังของคลื่นดาบไร้ลัษณ์มันจึงเป็นการง่ายที่จะฆ่าสัตว์ร้ายตัวนี้"เจียงวู่เฉิงคิด
เจียงวู่เฉิงเหลือบมองไปที่ศพของปีศาจวานร เขาโบกมือ ทันใดนั้นศพของมันก็หายเข้าไปในแหวนมิติ จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายทั้งสองอีกครั้ง
ในระหว่างการฆ่าแรดสองเขา เย่เหมยและข้ามีส่วนร่วมมากที่สุด แต่เขาทั้งสองกลับต้องการได้มันไปอยู่ในมือของพวกเจ้าทั้งสอง นั้นมันไม่ยุติธรรมแม้แต่น้อย ใช่ไหม?"เจียงวู่เฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม
"เจ้าต้องการอะไร?"ชายทั้งสองจ้องไปที่เจียงวู่เฉิงและถามอย่างหวาดกลัว
พวกเขาคิดว่าเจียงวู่เฉิงจะต้องต่อสู้กับปีศาจวานรเป็นเวลานาน และไม่มีเวลามายุ่งกับพวกเขา พวกเขาจึงคว้าโอกาสนี่อย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่คาดคิดว่าเจียงวู่เฉิงจะฆ่าปีศาจวานรได้ในเวลาไม่กี่นาที
"ส่งเขาทั้งสองมา และข้าจะทำเป็นไม่เห็นกับเรื่องก่อนหน้านี้"เจียงวู่เฉิงกล่าว
ชายทั้งสองมองหน้ากันและจากนั้นชายที่สวมชุดคลุมก็พยักหน้าและพูดว่า"ตกลง พวกเราจะมอบมันให้"
เมื่อได้ยิน เย่เหมยก็รู้สึกโล่งใจ
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้น...
"วิ่ง"ชายที่สวมชุดคลุมตะโกนและชายที่มีผมสีม่วงก็กระโจนหนีไปในทันที
พวกเขาทั้งสองมีความต้องการที่จะผ่านภารกิจในครั้งนี้ ตราบใดที่พวกเขาสามารถหลบหนีไปยังวังมังกรทองสาขาย่อยได้ พวกเขาก็สามารถทำภารกิจได้สำเร็จ
แต่เมื่อพวกเขาเคลื่อนไหว แสงดาบเย็นยะเยือกก็ปรากฏออกมาในทันที
หวืด!หวืด!
แสงดาบแผ่วเบาพุ่งเข้าหาใบหน้าของชายทั้งสองโดยตรง
ชายทั้งสองหยุดการเคลื่อนไหวในทันที พวกเขาตกใจเมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่ใบหน้าของพวกเขา พวกเขายกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าอย่างรวดเร็วและสัมผัสได้ถึงเลือดที่อยู่บนหน้าของเขา
ในเวลาเดียวกันเจียงวู่เฉิงก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาในทันทีและเสียงที่เย็นยะเยือกก็เข้าในหูของพวกเขาอย่างช้าๆ
"ครั้งนี้มีแค่แผลบนหน้าของพวกเจ้า แต่ถ้ามีอีกครั้ง ข้าจะตัดคอของเจ้าซะ"
...