SH.1 – จุดจบของตำนาน

1 – จุดจบของตำนาน

เมฆดำทมิฬปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า ตามมาด้วยความมืดและความโกลาหลมากมายบนโลกใบนี้ บันไดหินเต็มไปด้วยศพ อาวุธ ชุดเกราะที่อาบชุ่มไปด้วยเลือด ทุกสิ่งทุกอย่างเต็มไปด้วยความวุ่นวายและเยือกเย็น ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นไอของความตายและอันตรายกระจายไปทั่ว

โรดส์สูดหายใจเข้าลึกๆ แต่เขาไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสัมผัสของความหนาวเย็นและกลิ่นเลือดในอากาศได้เลย เพราะว่าท้ายที่สุดมันเป็นแค่เกมส์ เขาส่ายศีรษะไปมาและหันไปมองสหายของเขาที่กำลังนั่งอยู่บนพื้นไม่ไกลมาก ตอนนี้พวกเขากำลังพักผ่อนอย่างเงียบๆ ฟื้นฟูพละกำลังและซ่อมแซมอาวุธของตัวเอง สถานการณ์ในวันนี้ไม่ได้แตกต่างจากวันอื่นๆ แต่โรดส์รู้ดีว่าการต่อสู้ในครั้งนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนแต่ก่อน

“รอดมาได้กี่คน?”

เขาถามด้วยเสียงต่ำ

เมื่อได้ยินคำถามนี้ เพื่อนของเขามองหน้ากัน จากนั้นจอมเวทย์ร่างผอมลุกขึ้น

“หัวหน้ากิลด์ครับ รายงาน! มีคนรอดชีวิตเหลืออยู่ 96 คน ดันเจี้ยนมังกรแห่งความว่างเปล่าอันตรายกว่าที่พวกเราคิดไว้มากครับ พี่น้องของพวกเรามากมายถูกทิ้งไว้ด้านหลังจากกับดักก่อนหน้านี้ โชคดีที่พวกเรามีผู้เล่นหลายคลาสรอดมาได้”

“ดีแล้ว”

โรดส์พยักหน้า เขาไม่ได้พูดสิ่งใดต่อ คนอื่นๆได้แต่นั่งเงียบเช่นกัน

ถ้าเป็นกิลด์ธรรมดา พวกเขาคงหมดกำลังใจและสับสนวุ่นวายไปนานแล้ว ทั้งหมดที่พวกเขากำลังเผชิญหน้าอยู่คือ หนึ่งในบอสที่แข็งแกร่งที่สุด ทรงพลังที่สุดและน่ากลัวที่สุดในเกม มังกรไร้พ่ายแห่งความว่างเปล่า มันเป็นบอสตัวสุดท้ายของเนื้อเรื่องบทที่ 3 ในเกม Dragon Soul Continent Online (DSCO) ในขณะนี้เป็นที่รู้กันดีว่ากำลังเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวที่สุด กิลด์ทั่วไปจำเป็นต้องใช้อย่างน้อย 10 ปาร์ตี้ในการโจมตีมัน แต่ตอนนี้ กิลด์ของโรดส์เหลือคนเพียง 96 คน เห็นได้ชัดว่ามันไม่เพียงพอ ถึงกระนั้นแล้วพวกเขาก็ไม่มีความวิตกกังวลในสายตาแม้แต่น้อย มีเพียงความสงบ ความมั่นใจและเชื่อใจ

บุคคลที่เขาไว้วางใจที่สุดในชีวิตของพวกเขากำลังยืนอยู่ไม่ไกลจากบันไดของพวกเขา เขาเงยขึ้นมองท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยพลัง รอยแผลเป็นที่เยือกเย็นปรากฎอยู่บนคิ้วของเขาสามารถทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้ เกราะเวทมนตร์ที่เรืองแสงปกคลุมไปทั่วทั้งร่างราวกับว่ามันเป็นป้อมปราการอันยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยพังทลายมาก่อน

แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะรูปร่างหน้าตาที่สง่างามของเขาที่ทำให้ผู้อื่นเชื่อใจชายตรงหน้า ไม่ว่าจะดูแข็งแกร่งเพียงใด มันเป็นแค่ตัวละครออกแบบ รอยแผลเป็นบนคิ้วของเขาก็เป็นเพียงเครื่องประดับ

ปัจจัยที่แท้จริงคือความสำเร็จมากมายและตำแหน่งอันทรงเกียรติที่อยู่เบื้องหลังของเขา

ผู้เล่นคนแรกที่ขึ้นสู่ Top Rank ในกลุ่มผู้เล่นมืออาชีพทั้งหมด

ผู้เล่นคนแรกที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้เล่นอันดับต้นๆที่เล่นคลาส ‘นักดาบอัญเชิญ’ ที่เล่นยากที่สุด

ตั้งแต่เนื้อเรื่องบทแรกของ ‘Dragon Soul Continent Online : ความมืดกำลังเข้ามา’ เขาได้นำกิลด์ของเขาโดยใช้ความสามารถของตัวเอง ความคุ้นเคยเกี่ยวกับความสามารถของแต่ละคลาสช่วยให้เขาเป็นผู้นำถึง 3 ไตรมาสและสามารถเอาชนะบอสและสังหารบอสครั้งแรกได้ทุกตัวในฐานะหัวหน้ากิลด์  วีดีโอดันเจี้ยนทั้งหมดของเขาถูกนำไปเผยแพร่ให้กับผู้เล่นมากมาย เขาถูกเทิดทูนในฐานะผู้สอน และเขาเป็นหัวหน้ากิลด์หมายเลข 1 ของ Dragon Soul Continent Online – โรดส์

เขาสามารถเอาชนะ ‘ความมืดที่กำลังเข้ามา’ ด้วยตัวคนเดียว และปูทางไปสู่เนื้อเรื่องที่ 2 ‘ยุคแห่งความโกลาหล’ จากนั้นเขาสามารถเอาชนะ ‘ยุคแห่งความโกลาหล’ และมาถึง ‘การทดลองแห่งความว่างเปล่า’ และตอนนี้จุดจบของ ‘การทดลองแห่งความว่างเปล่า’ มาอยู่ในมือของเขาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ยุคสมัยใหม่จะไม่ถูกเปิดโดยเขาเพียงคนเดียว

มันใช้เวลามากี่ปีแล้ว?

โรดส์ละสายตาออกจากื้องฟ้าและมองไปยังกลุ่มสายตาที่อยู่ในก้อนเมฆและถามตัวเอง

นับตั้งแต่การตายของน้องสาวของเขา เขาอยู่ใน Dragon Soul Continent มาเป็นเวลา 7 ปีและใน 7 ปีที่ผ่านมาเพื่อบังคับให้ตัวเองลืมความเจ็บปวดในอดีต เขาได้ตั้งเป้าหมายที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมานับไม่ถ้วนเพื่อตัวเขาเองซ้ำๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า ในเวลานั้น มันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขอย่างมาก และทำให้ความเจ็บปวดในใจของเขาค่อยๆจางไป

อย่างไรก็ตาม มันต้องหยุดที่นี่

หนึ่งเดือนที่ผ่านมา พ่อแม่ของโรดส์ได้ออกเดินทางไปยังต่างประเทศ โชคร้าย เครื่องบินของพวกเขาลอยเข้าไปในพายุเฮอร์ริเคนและถูกทำลาย ทั้งสองถูกฆ่าในทันที โรดส์จำไม่ได้ว่าเขาได้รับข่าวนี้เมื่อไหร่และเขารู้สึกอย่างไรเมื่อได้ยินข่าวนี้ ตอนนี้เขาตัดสินใจออกจากเกมและกลับไปสู่ชีวิตจริง นี่ไม่ใช่เพื่อพ่อแม่ของเขา แต่เพื่อประโยชน์ของตัวเขาเองด้วย เขามั่นใจแล้วว่าถึงเวลาที่ตัวเขาต้องเปลี่ยนแปลง

“หัว…หัวหน้า?”

เสียงที่ฟังดูขี้อายดังขึ้นขัดจังหวะ เขามองกลับไปและเห็นจอมเวทย์สาวที่ชูมือขึ้นท่ามกลางฝูงชน ดวงตาของเธอเปล่งประกายเมื่อมองมาที่เขา

“คุณ...คุณจะไปจริงๆเหรอ?”

“ใช่”

โรดส์พยักหน้า จากนั้นเขาเริ่มควบคุมอารมณ์ที่ซับซ้อนของเขาและส่ายศีรษธไปมาก่อนจะมองไปที่เพื่อนๆของเขา ความทรงจำของพวกเขาตลอด 7 ปีที่ผ่านมา พวกเขาเป็นสหายร่วมรบที่ต่อสู้เคียงข้างกับมาตลอด 7 ปี อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาจะทิ้งคนเหล่านี้ไว้ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่เกมส์ แต่เขารู้สึกว่าคนอื่นๆต้องการจะบอกอะไร หลังจากที่ถอดหมวกกันน็อคของเกมออกและกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถจำมันได้

“ขอบคุณสำหรับน้ำใจของทุกคน แต่น่าเสียดายที่ผมจะไม่ได้เขียนประวัติศาสตร์ของเกมแล้ว อย่างที่ทุกคนรู้กิลด์ของเรามีศัตรูมาก ถ้าข่าวนี้หลุดรอดออกไป ชีวิตผมคงจบแน่”

โรดส์ยิ้มและตอบ หลังจากนั้นเขาเริ่มเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจัง

“ผมคิดว่าพวกเราทุกคนรู้ว่าพวกเราเอาชนะปีที่ผ่านๆมาได้อย่างไร”

เมื่อได้ยินเสียงของเขา ทุกคนปิดปากเงียบและเริ่มตั้งใจฟัง

“พวกเรารู้ดีว่าในกระดานข่าว มีผู้คนมากมายโทษเราว่าพวกเราเป็นตัวทำลายสมดุลเกมส์ การยึดครองบอสทุกตัวและทำให้คำว่า ‘การแข่งขัน’ หมดความหมาย.... แต่จริงๆแล้ว พวกเขาไม่ได้ผิด เพียงแต่ว่า....”

ทันใดนั้น โรดส์ชูกำปั้นขึ้นและเหวี่ยงมันออกไป

“เพียงแต่ว่านี่คือสิ่งที่พวกเราทำ! พวกเราคือกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุด พวกเราคือปาร์ตี้ที่แข็งแกร่งที่สุด! พวกเราแข็งแกร่ง จากนั้นพวกเราจะปล้น! กิลด์อื่นที่ไม่แข็งแกร่ง ดังนั้นมันจึงเป็นปัญหาของพวกมันที่พ่ายแพ้เอง ถ้าพวกมันแข็งแกร่งพอ พวกมันจะเผชิญหน้ากับพวกเราได้ เรายึดครองบอสได้ ไม่ได้เป็นเพราะตำแหน่งหรือคำเยินยอจากบริษัทเกมส์ แต่เป็นเพราะพวกเราแข็งแกร่ง! พวกเราไม่เคยยอมแพ้ พวกเราไม่เคยพ่ายแพ้ พวกเราไม่เคยหยุด สิ่งที่เรามีอยู่ตอนนี้เป็นสิ่งที่พวกเราสมควรได้รับ”

โรดส์หยุดและพูดต่อ

“ผมรักกิลด์นี้ ผมคิดถึงช่วงเวลา 7 ปีที่พวกเราใช้ร่วมกัน แต่ในโลกนี้ ทุกสิ่งก็มีจุดจบ ผมจำเป็นต้องออกไปตามหาเป้าหมายในชีวิต แต่ผมไม่เคยลืมทุกคน ผมจะไม่ลืมกิลด์ที่มีทั้งความทรงจำแสนเจ็บปวดและมีความสุขที่สุด ผมจะขอจดจำ ‘สตาร์ไลท์’ ตลอดไป”

โรดส์พูดพร้อมทั้งชี้นิ้วไปที่ศีรษะ

“ผู้คนมากมายมักพูดว่า ถ้าผมออกจากกิลด์ กิลด์จะไม่สามารถคงอยู่ต่อไปได้ ผมรู้ว่าคนอื่นรู้เกี่ยวกับการจากไปของผมและตอนนี้กำลังเตรียมลับคมดาบเพื่อทำลายกิลด์ของพวกเราหลังจากที่ผมออกไป อย่างไรก็ตาม พวกเขาประเมินพวกเราต่ำไป Dragon Soul Continent Online ไม่ใช่เกมส์ที่มีแค่ผมคนเดียว ผมเพียงคนเดียวไม่สามารถสร้างกิลด์ขึ้นมาได้ ผมเพียงคนเดียวไม่สามารถปาร์ตี้ขึ้นมาได้ และเป็นไปไม่ได้เลยที่ผมจะจัดการกับบอสได้ด้วยตัวคนเดียว นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมกิลด์เราถึงแข็งแกร่ง พวกคุณทั้งหมดสามารถบอกเหตุผลกับคนเหล่านั้นได้ว่า กิลด์นี้แข็งแกร่งแค่ไหน....”

“เพราะพวกเรามีความสามารถ ความสามารถในการพากิลด์ของพวกเราขึ้นสู่อันดับ 1 ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเรา!”

“ใช่เลย!”

“ไม่มีปัญหาครับ หัวหน้า!”

“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเรา เมื่อถึงเวลา พวกเราจะตอบคำถามของไอ้พวกปัญญาอ่อนนั่นด้วยตัวเอง!”

“เยี่ยมมาก”

เสียงตอบรับของทุกคนดังขึ้น โรดส์พยักหน้า เขาหันไปทางขวาของฝูงชน

“ตาแก่หลิว”

หลังจากได้ยินเสียงของโรดส์ จอมเวทย์ร่างบางเดินออกมาจากฝูงชนและมายืนข้างเขา โรดส์มองไปยังจอมเวทย์เบื้องหน้าเขาและเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาหยิบตรากิลด์ออกมาและวางมันไว้ในมือของคนตรงหน้า

[ระบบแจ้งเตือน: การโอนสิทธิ์หัวหน้ากิลด์ การโอนสิทธิ์หัวหน้าปาร์ตี้]

“ยุคต่อไปเป็นของคุณ”

โรดส์ปล่อยมือ น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งปราศจากความลังเล

“ไม่มีปัญหา โรดส์”

จอมเวทย์พยักหน้า ไม่ช้า เขาพูดออกมาอีกครั้ง

“ได้ ในฐานะหัวหน้ากิลด์คนใหม่และในฐานะหัวหน้าปาร์ตี้ ผมขอสั่งให้คุณนำศึกครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย”

“ตาแก่หลิว?”

เมื่อได้ยินคำตอบกลับมา โรดส์ส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้ จอมเวทย์ร่างบางยิ้มและตบไหล่ของโรดส์

“คุณเป็นคนเริ่มยุคนี้ คุณก็ควรจะเป็นคนจบมันด้วย โรดส์ นี่แหละดีแล้ว”

“….”

โรดส์เงียบ เขามองไปยังสหายของเขาที่อยู่ไม่ไกล พวกเขาพร้อมและรอรับคำสั่งตามปกติ

จากนั้นโรดส์ยกดาบขึ้นและชี้ไปด้านหน้า

“เตรียมพร้อม!!”

อย่างที่คาดไว้ มังกรแห่งความว่างเปล่าแข็งแกร่งมาก

โรดส์เคยต่อสู้กับบอสระดับสูงกว่าเกือบทั้งหมดใน Dragon Soul Continent รวมถึงในตัวเสริมอื่นๆ แต่ไม่มีบอสตัวไหนลำบากเท่า มังกรแห่งความว่างเปล่า ที่อยู่ตรงหน้าเขาแม้แต่น้อย รูปแบบการโจมตีของมันซับซ้อนมากและเป็นแบบสุ่ม ความเสียหายของมันรุนแรงกว่าบอสทุกตัว ไม่ต้องพูดถึงความเร็วในการตอบสนองและการป้องกันที่เทียบได้กับ Class S

ฮึก...! เป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะ...

โรดส์ถือดาบและกัดฟัน มองดูมอนสเตอร์ตรงหน้าเขา การต่อสู้มาถึงจุดสูงสุด เขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว แต่ถึงกระนั้น HP ของโรดส์แทบจะว่างเปล่า ไฟเตือนสีแดงดังกระพริบบนหน้าจออย่างต่อเนื่อง มันเตือนว่าพลังชีวิตของเขากำลังจะหมด

แล้วมังกรแห่งความว่างเปล่าล่ะ?

ขณะที่พวกเขามอง HP ซึ่งกันและกัน เขาสามารถเห็นได้ว่าดวงตาของมังกรนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทันใดนั้นโรดส์รู้สึกแปลกๆ เขาสามารถรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของมังกร ในฐานะที่มันเป็นบอสไร้พ่ายที่ทรงพลังที่สุดในเกมส์ ตอนนี้มันกำลังตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันเขา มันต้องรู้สึกแย่มาก

งั้นฉันจะไปพร้อมกับแก

เมื่อคิดได้ โรดส์ยกแขนซ้ายขึ้น

เสียงนกร้องดังขึ้น ดาบของโรดส์ระเบิดเปลวเพลิงออกมา มันแปรสภาพกลายเป็นวิหคเพลิงบินขึ้นสู่ท้องฟ้า โดยหัวของมันกลับลงและพุ่งเข้าหามังกรแห่งความว่างเปล่า การเผชิญหน้ากับการโจมตีจากด้านบนของโรดส์ มังกรแห่งความว่างเปล่าคำรามดังขึ้นอย่างน่ากลัว มันยกขาและตะปบกรงเล็บไปด้านหน้า

“!!!”

ทันใดนั้น โรดส์รู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังสั่นอย่างรุนแรง พลังรุนแรงก่อตัวขึ้น เมื่อวิหคเพลิงร้องออกมาด้วยความโศกเศร้าและสลายไปในทันที แต่ก่อนที่มันจะสลายไป มันสร้างแรงระเบิดครั้งใหญ่ที่เชื่อมต่อเข้ากับมังกรแห่งความว่างเปล่าได้สำเร็จ มังกรแห่งความว่างเปล่าถูกแรงระเบิดใส่กรงเล็บ ขาหน้าของมันถูกระเบิดฉีกเป็นชิ้นๆ

หลังจากเวลาผ่านไป ประตูแห่งความว่างเปล่าเปิดออก

โรดส์กัดฟัน ไฟแจ้งเตือนสีแดงยังกระพริบอยู่และสีเข้มขึ้นเรื่อยๆ เพื่อเตือนให้เขาทราบว่าความเสียหายที่เขาได้รับมาถึงจุดวิกฤตแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาไม่สนใจอะไรอีกต่อไป นี่เป็นโอกาสสุดท้าย เขาอาจจะชนะหรือพ่ายแพ้ เขายกดาบในมือขึ้นและวิ่งไปด้านหน้า มังกรแห่งความว่างเปล่ากำลังฟื้นฟูพละกำลัง  มันคำรามและตวัดกรงเล็บของมันอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่โรดส์ขว้างดาบในมือของเขาออกไป

สายฟ้าฟาด เปิดใช้งาน

ดาบของเขาส่องแสงสว่างเจิดจ้าแทงเข้าไปที่หน้าอกของมังกร โรดส์มองดูและเห็นสายฟ้าเสียบทะลุกรงเล็บมังกรแห่งความว่างเปล่าที่ถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดของมันอย่างง่ายดาย

มังกรแห่งความว่างเปล่าคำรามออกมาอย่างเจ็บปวด จากนั้นกรงเล็บขนาดใหญ่ของมันบดขยี้ร่างของโรดส์ในทันที

แสงสีแดงอยู่ด้านหน้าเขาทำให้การมองเห็นของเขาผิดเพี้ยน โรดส์ไม่สนใจทุกสิ่งตรงหน้าเขาอีกต่อไป แต่ในมุมระบบเขามองเห็นได้อย่างชัดเจน

[ขอแสดงความยินดีกับกิลด์สตาร์ไลท์ที่ได้รับการสังหารบอสครั้งแรกในดันเจี้ยนมังกรแห่งความว่างเปล่า ความชั่วร้ายอันเป็นนิรันดร์ถูกกำจัดออกไปแล้ว]

[ตัวละครได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและกำลังจะตายในไม่ช้า]

ในที่สุดมันก็จบ

ขณะที่เขากำลังมองดูหน้าต่างของระบบ โรดส์ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

และในเวลาเดียวกัน แสงสว่างถูกส่องมายังร่างของเขา และวาร์ปเขาไปยังลานเกิดใหม่

ในขณะที่แสงสีขาวพุ่งทะลุท้องฟ้าที่มืดมิดและแสงสว่างกระจายตัวออกมา

ผู้เล่นที่เกิดใหม่ต่างวิ่งไปมา แม้ว่าผู้เล่นคนอื่นทั่วทั้งโลกจะโกรธกิลด์สตาร์ไลท์ของที่ทำลายสถิติของพวกเขาอีกครั้ง ผู้คนทั้งหมดจ้องมองไปยังลานเกิดใหม่และกำลังรอให้โรดส์ปรากฏตัว

แต่ด้านบนของหน้าจอประกาศของระบบกระพริบขึ้น

[ระบบแจ้งเตือน : ผู้เล่น ‘โรดส์’ ออฟไลน์]

ผู้เล่นในตำนานที่สามารถเอาชนะได้ถึง 3 ยุคสมัยได้หายตัวไป