บท 2-3: ฝ่ายธุรกิจการจัดการ 3, ผู้จัดการคนใหม่ (2-3)
บท 2: ฝ่ายธุรกิจการจัดการ 3, ผู้จัดการคนใหม่ (2)
หลายหน้าต่างของอาคารยังคงสว่างอยู่ในเวลานี้ ถนนมีการจราจรไม่มากนักและคนเดินไปรอบ ๆ
ไม่สามารถบอกได้ว่ากำลังจะไปหรือออกจากที่ทำงานผู้คนรีบเดินไปตามถนนในตอนเช้า
บนม้านั่งหน้าร้านสะดวกซื้อมีคนดื่มกาแฟ เนคไทที่แขวนหลวมผมยุ่ง ๆ และข้างๆเขามีกระเป๋าเดินทาง มันอาจเป็นกิจวัตรประจำวันสำหรับเขา
ผมไม่แน่ใจว่าผมรู้สึกกระวนกระวายหรือตื่นเต้น อย่างไรก็ตามรู้สึกดี นักศึกษาทหารคนทำงานนอกเวลาและผู้สมัครงานนี่ไม่ใช่งานครึ่งเดียวที่ผมมีมาจนถึงปัจจุบันผมกลายเป็นลูกจ้างจริง
ไปที่ออฟฟิศออกจากสำนักงานและดื่มกาแฟในขณะที่กำลังพูดถึงประเด็นต่างๆทั่วโลกกับเพื่อนร่วมงานในช่วงพักฟื้นของเราพนักงานประเภทนั้น การจัดเรียงของสมาชิกคนหนึ่งของสังคม เป็นคนทำงาน
ผมจะซื้อรถทันทีที่ผมประหยัดเงิน
ลักษณะเฉพาะของ W & U ในระหว่างอาคารที่คล้ายกันจับตาผม ตรงหน้าประตูกระจกผมตรวจสอบลักษณะที่ปรากฏของผมอีกครั้ง ผมสวมชุดสูทที่พี่ชายซื้อให้ผมเป็นของขวัญที่สำเร็จการศึกษาคอตตาร์และลูกเดือยที่แม่ซื้อมา ความรู้สึกดีๆและความประทับใจที่ทำให้รูปลักษณ์ของพนักงานใหม่ได้รับการตรวจสอบจากหลานชายและน้องสาวของผม
ผมคิดถึงการเผชิญหน้าสั้น ๆ ที่ผมมีกับตัวเองที่มีอายุมากกว่าในความฝัน เมื่อเทียบกับเขาปัจจุบันผมดูเลอะเทอะ ผมมองมากขึ้นและมีคุณค่าในความฝันของผม
CEO ของ บริษัท จัดการที่ประสบความสำเร็จ คนที่มีอำนาจ
ตัวตนปัจจุบันของผมห่างไกลจากการปรากฏตัวในความฝันของผม ดีอาจเป็นเพราะเห็นได้ชัดว่าเป็นความฝัน
ตั้งแต่ผมยังเด็กผมก็ชอบภาพยนตร์และละคร และผมรักนักแสดงที่อาศัยอยู่ในโลกนี้ เมื่อตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยมผมก็เต็มไปด้วยห้องบัตรและโปสการ์ดของนักแสดงและนักแสดงหญิงและนักแสดงชาวเกาหลีและนานาชาติ ในโรงเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยผมได้เติมเต็มแกลเลอรี่ภาพของโทรศัพท์ของผมกับพวกเขา แม้กระทั่งตอนที่ผมเป็นทหารตู้เก็บของผมเต็มไปด้วยนักแสดงหญิงมากกว่ากลุ่มสาว ๆ
ผมรักพวกเขาและผมปรารถนาที่จะเป็นส่วนหนึ่งของโลกของพวกเขา
ในโลกแห่งความบันเทิง
เป็นตัวเลือกที่ชัดเจนเมื่อผมตัดสินใจเข้าร่วมในโลกนี้
เหตุผลว่าทำไมผมถึงเลือกที่จะเป็นผู้จัดการแทนคนดังเพราะบุคลิกของผม แทนที่จะเป็นจุดเด่นผมพบว่าการพัฒนาคนที่น่าสนใจมากขึ้นซึ่งจะยืนอยู่ในจุดสนใจนั้นน่าสนใจมากขึ้น แม้ในขณะที่ดูภาพยนตร์และละครผมพบว่าตัวเองจดจ่ออยู่กับตัวละครที่สนับสนุนมากกว่าตัวละครหลัก ๆ อักขระที่ย้ายภายในเรื่องขณะที่ไม่ได้รับความสนใจ
ด้วยมือทั้งสองข้างของผมเองผมต้องการสร้างดาวเด่นที่จะได้รับการยอมรับไม่เพียงภายในเกาหลี แต่ทั่วโลก
ภายใน W & U ผมสามารถเรียนรู้และได้รับประสบการณ์ขณะทำงานในทีมผู้บริหาร เมื่อผมโตขึ้นผมจะปลดปล่อยตัวเองออกจาก บริษัท กับนักแสดงและนักแสดงหญิงของผมและเริ่มต้น บริษัท จัดการของตัวเองและกลายเป็นซีอีโอเป็นคนที่ผมอยู่ในฝันของผม
นั่นคือความทะเยอทะยานของผม
วันนี้ผมสามารถทำขั้นตอนแรกสู่ฝันของผมได้
ผมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะเปิดประตูและเดินเข้ามาไม่มีใครอยู่ที่นั่น มันมืดแม้กระทั่งสีดำ มีเพียงแสงกะพริบในทิศทางที่ผมกำลังมุ่งหน้าไป
ผมควรจะไปชั้นอะไร?
ขณะที่ผมเดินเข้าหาหน้าลิฟต์ผมได้ยินเสียงของหญิงสาวที่กำลังฮัมเพลงอยู่ที่ไหนสักแห่ง
โอ้พระเจ้า. ผมอาจจะมีอาการหัวใจวาย ชิทริงโทนของผมเป็นซาวด์จากภาพยนตร์สยองขวัญที่ผมประทับใจในช่วงฤดูร้อน ผมไม่คิดว่าเพลงนี้น่ากลัว ใครโทรมาในตอนเช้านะ?
ขณะที่ผมดึงโทรศัพท์ออกจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก
"สวัสดี?"
คุณจอนซุนวูที่ควรจะเริ่มทำงานวันนี้ใช่มั้ย?
"ใช่ครับ.”
ผมโค้งคำนับหัวของผมออกจากนิสัย
- ผมชื่อคิมฮยอนโจ ผมเป็นหัวหน้าทีมผู้บริหาร 3 คุณอยู่ไหน?
"ผมเพิ่งมาถึงครับ แต่ผมควรจะไปชั้นไหน?"
ผมอยู่ที่พื้นลานจอดรถใต้ดินชั้น2 ผมจะไปพบคุณที่นั่น เราต้องออกไปทันที
"ครับผมเข้าใจแล้ว. ผมจะไปถึงที่นั่นทันที "
ผมรีบขึ้นลิฟต์ กระจกติดกับประตูสะท้อนให้เห็นใบหน้าของผม หน้าแข็งทื่อและกังวล ผมต้องการสร้างความประทับใจ
ผมพยายามยิ้มขณะมองกระจก เขาจะไม่คายบนใบหน้าที่ยิ้มแย้ม[1]
ขณะที่ผมมาถึง ชั้นใต้ดิน 2 ผมได้ยินเสียงบีบแตร ชายคนหนึ่งออกมาจากรถตู้สีดำ คุณสมบัติโดดเด่นบางอย่างโดดเด่น
ครั้งแรกเขาผอมและสั้น ร่างผอมของเขาทำให้เขาดูเหมือนนักเรียนจากไกล
ในทางตรงกันข้ามเขาก็มีรูปร่างหน้าตาไม่ค่อยดี ผมไม่แน่ใจว่าเขาเพียงแค่ไม่โกนหนวดหรือถ้าเขาไม่โกนหน่อย แต่ผมก็เห็นสะดุ้งที่คาง เขามีรอยคล้ำที่เหยียดลงไปที่คางของเขา ดูเหมือนเขาจะผ่านความยากลำบากทุกประเภทเพื่อที่จะกลายเป็นผู้จัดการเก๋า
ผมไม่ได้คาดหวังว่าผู้บังคับบัญชาของผมจะเหมือนเทวดา แต่เขาดูเหมือนจะไม่มีบุคลิกที่ดี
ขณะที่ผมมองไปที่ฮยอนโจเขาเหลือบมองผมราวกับว่าเขากำลังสแกนผม
"คุณจอนซุนวู?"
"ใช่ครับ พูดกับผมตามสบายเลยครับหัวหน้า "
"ตอนนี้สบายกว่านี้มาก"
ดูเหมือนเขาไม่สบายใจ
นอกจากนี้ความเป็นจริงเขากล่าวว่าสำหรับตอนนี้ดูเหมือนเป็นบิตแปลก
"แต่ ... คุณใส่ชุดสูท? ไม่มีใครเตือนคุณให้แต่งกายอย่างสบายใจเท่าที่คุณจะได้ทำงานอยู่ในทุ่งนาใช่มั้ย? "
“... ไม่มีครับ”
ผมเพิ่งได้รับข้อความเกี่ยวกับเวลาและสถานที่ที่จะเดินทางไปในวันแรกของผม
เนื่องจากเป็นวันแรกของการทำงานผมจึงใช้เวลาในการตัดสินใจว่าจะสวมอะไร แต่มองไปที่ฮยอนโจเขาสวมแจ็คเก็ตและกางเกงยีนส์ เขายังสวมหมวก เขาแต่งตัวตรงข้ามที่สมบูรณ์แบบของผม
ผมรีบถอดเน็คไทและสอดไว้ในกระเป๋า
ฮยอนโจโกะเกาหลังศีรษะ
"ชุดสูทและชุดเดรส ... ถ้าคุณทำงานกับเด็กเหล่านั้นคุณต้องวิ่งไปรอบ ๆ เพื่อดูแลพวกเขาตลอดทั้งวันและตลอดเวลาที่คุณต้องรอพวกเขาตลอดทั้งคืนภายในรถตู้ แต่คุณจะไม่สามารถทำงานได้อย่างถูกต้องตามความเหมาะสม เริ่มพรุ่งนี้แต่งตัวสบาย ๆ ขึ้น อ่าแม้ว่าผมจะพูดอย่างสบาย ๆ ผมก็จะฆ่าคุณถ้าคุณใส่กางเกงขายาวและรองเท้าแตะส่งเสียงดังเอี๊ยด "
ผมถึงวาระ การปรากฏตัวครั้งแรกของผมแย่แค่ไหน?
"สบาย แต่ไม่เลอะเทอะ คุณเข้าใจนะ? "
"ครับ ผมเข้าใจครับ ... "
"มีคนแต่งตัวดีแต่งตัวอย่างถูกต้องสำหรับงาน."
มองไปที่ผม ฮยองโจโบกมือให้เขา เมื่อผมหันกลับไปผมเห็นชายคนหนึ่งที่ดูคล้ายกับวัยของผม เขารีบเดินออกมาจากลิฟต์และเดินไปทางเรา คนที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่ยินดีที่จะตอบเมื่อคุณขอคำแนะนำ ใบหน้าที่ดูเหมือนจะยิ้มแม้ว่าจะไม่ได้จริงๆก็ตาม
"ยินดีที่ได้รู้จัก. ผมชื่อจอยกุนยอง "
"ผมจองซูนวู สวัสดี."
"เยี่ยมมากที่ได้พบคุณ"
หลังจากจับมือแล้วฮยอนโจก็มองทั้ง กุนยอง และผม
"ระหว่างคุณสองคนผมได้ยินว่าใครมีประสบการณ์ กุนยองใช่มั้ย?"
กุนยอง พยักหน้า
"พูดตามสบาย น่าอับอายที่จะบอกว่าผมมีประสบการณ์ ผมทำงานพาร์ทไทม์ภายใต้การดูแลของผู้จัดการแบล็คเม็ตเป็นเวลา 3 เดือน ผมขับรถตู้เพียงเท่านั้น แต่ทำงานหนัก ๆ และหยุดคนจากการถ่ายภาพ แต่นั่นก็ทั้งหมด "
"ยังดีอยู่ อ้าคุณก็ควรจะรู้จักฮยองโฮจุน หัวหน้าลีโฮจุน "
"ผมได้พบเขาสองสามครั้ง."
ความมืดมน ขณะที่ผมได้ยินก็มาหาผม กลุ่มเด็กหนุ่มที่ประสบความสำเร็จจาก W & U ซึ่งเป็นกลุ่มไอดอล ChoTongLeong พวกเขาถูกเรียกว่า Blackout บริษัท ที่เขาทำงาน part-time เป็นเวลา 3 เดือนนี้
ช่างมัน ดูเหมือนทุกอย่างคดเคี้ยวตั้งแต่เริ่มแรก ชุดที่ผมใช้เวลามากในการถูกปฏิเสธและเพื่อนร่วมงานใหม่ที่ผมถูกนำมาเปรียบเทียบกับประสบการณ์ 3 เดือนแล้ว
ถ้าผมไม่ระวังเขาอาจจะจำได้ว่าเป็นคนเก่งรวดเร็วฉลาดและได้รับการคัดเลือกใหม่ และผมเป็นคนช้าและไม่เต็มใจของการรับสมัครใหม่
"ก่อนอื่นคุณทั้งสองได้รถตู้ เราจำเป็นต้องดึงพวกเขาพาพวกเขาไปที่ร้าน[2]และปล่อยพวกเขาออกจากการซ้อมแผนงานเพลงโดย 7 โมงเช้า ลองพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดเฉพาะเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการของเรามี.
ผมรู้สึกไม่ดีที่รู้ว่าแปลกอะไรที่เขาพูด
แน่นอนฮยอนโจนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับและ กุนยอง นั่งข้างๆเขา ผมขยับอย่างรวดเร็วขณะที่ผมนั่งอยู่ที่เบาะหลัง ผมรีบถอดแจ็คเก็ตและผลักมันลงในกระเป๋าของผมคลายปุ่มของผมบนเสื้อและพับแขนขึ้นไปที่ข้อศอกของผม มันเป็นเพียงแล้วชุดของผมดูสบายขึ้นเล็กน้อย
ขณะที่รถตู้เข้าทางหลวงเราเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดเพิ่มเติม
รายละเอียดที่ทำให้ผมตกใจ
"ตั้งแต่วันนี้ กุนยอง และ ซุนวูจะรับผิดชอบกลุ่มเนปจูน พวกเขาเป็นกลุ่มสาว 4 คนที่ออกมาเมื่อต้นปีที่แล้ว คุณเคยได้ยินพวกเขาไหม?
"ครับ ผมฟังอัลบั้มเดี่ยวของพวกเขาเมื่อไม่นานมานี้ "
กุนยอง ตอบได้ทันที
"ปฏิกิริยาไม่ได้ดูเหมือนว่าไม่ดี."
"ไม่เลว? ซิงเกิ้ลก็หล่นจากชาร์ททันทีและหายตัวไป "
"จริงๆ? เนื่องจากสมาชิกในกลุ่มต่างก็สวยพวกเขามักพูดถึงในชุมชนออนไลน์ที่ผมพูดต่อไป "
"เป็นเช่นนั้นเหรอ? พวกเขาสวยจริงๆ ตั้งแต่ตอนแรกที่เราเป็นหนึ่งใน บริษัท ที่ดูแลนักแสดงและนักแสดงหญิงเมื่อเราตัดสินใจที่จะสร้างกลุ่มสาว ๆ เราก็ตัดสินใจที่จะเลือกศิลปินเหล่านั้นด้วยการปรากฏตัว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่มีทักษะ พวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้เข้ารับการฝึกอบรมเป็นเวลานานใน บริษัท อื่น เราคิดถึงตลาดต่างประเทศก่อนที่จะเลือกพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถพูดภาษาอื่นได้ เนื่องจากพวกเขามีพื้นฐานอยู่แล้วหากพวกเขาทำอะไรได้พวกเขาจะไปไกล แต่การตีนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงสองปีที่ผ่านมา พวกเขาโชคร้ายเพียงหรือเราไม่ได้มีประสบการณ์เพียงพอกับการวางแผน ... "
ผมไม่สามารถตัดการสนทนาของพวกเขาได้ ผมหายไปอย่างสิ้นเชิง
กลุ่มสาวเนปจูนซึ่งออกมาเมื่อสองปีก่อน ผมอยู่ในความดูแลของกลุ่มสาว ๆ แทนที่จะเป็นนักแสดงหรือนักแสดงหญิง
สิ่งที่ผมได้ยินจากความฝันของผมกำลังเป็นจริงพวกเขากำลังเกิดขึ้นจริงๆ เรื่องนี้เกิดขึ้นได้จริงหรือ? นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นอย่างไร? เดจาวู?
"แล้วนายซุนวูละ? นี่เป็นครั้งแรกที่คุณเคยได้ยินเรื่องนี้หรือไม่? "
ผมได้พูดกับฮยองโจผ่านกระจกมองหลัง
"อา ... ครับ"
เพราะการตอบช้าของผมเขาคลิกลิ้นของเขา
"ถ้าคุณมองหลังคุณและค้นหาไฟล์ดัชนีคุณจะเห็นว่ามีโพรไฟล์ทั้งหมดของพวกเขา ใช้เวลาสักอัน เนื่องจากใช้เวลาประมาณ 15 นาทีสำหรับเราที่จะมาถึงที่พักของพวกเขาลองดูที่นี่ หรือค้นหาออนไลน์ คุณต้องรู้จักชื่อและใบหน้าของตัวเองก่อนที่จะพบปะกับพวกเขา "
"ครับ"
ขณะที่ผมยกไฟล์ดัชนีมีหนังสือเล่มเล็ก ๆ สองเล่ม ผมหยิบหนังสือเล่มเล็กเล่มหนึ่งออกมา แม้ว่าผมยังคงสับสนเล็กน้อยมือของผมย้ายโดยอัตโนมัติ
"ดังนั้น กุนยอง, คุณมีพี่น้องหรือไม่?"
"ผมมีพี่ชายและน้องชายคนหนึ่ง ผมอายุมากที่สุดเป็นอันดับสอง "
"อาผมยังอายุมากที่สุดเป็นอันดับสอง มักจะมั่นใจตนเองและรวดเร็วฉลาด สำหรับงานนี้คุณภาพที่คุณต้องการมากที่สุด ได้แก่ ความมุ่งมั่นและความรวดเร็ว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะอยู่กับผู้หญิง 4 คนตลอดทั้งวัน คุณมีพี่น้องกันไหม?
"ใช่. ผมมีพี่ชายคนโต "
"คุณอายุน้อยที่สุด? คิดอย่างนั้น "
คิดอย่างไร?
ใจของผมเริ่มต้น
ตอนนี้ผมกำลังทำอะไรอยู่? เดจาวู หรือไม่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะคิดถึงความฝันของผม ฮยองโจเริ่มคิดถึงผมเป็นเรื่องตลก ถ้าผมไม่ได้สร้างความประทับใจแรกตอนนี้ผมจะมีชีวิตที่น่าสังเวชอยู่ข้างหน้า
ผมกังวลว่าชีวิตของผมจะเต็มไปด้วยความยากลำบากในขณะที่ผมทำลายความประทับใจของผมในวันแรก
[1]สุภาษิตเกาหลีหมายถึงคุณไม่รังเกียจคนที่ปฏิบัติกับคุณอย่างดี
[2]ร้านหมายถึงร้านเสริมสวยที่ดาราได้รับผมและแต่งหน้าทำ
บท 3: ฝ่ายธุรกิจการจัดการ 3, ผู้จัดการคนใหม่ (3)
ไม่ผมไม่สามารถปล่อยให้มันเป็นเช่นนี้ได้ ผมไม่สามารถปล่อยให้การเตรียมการทั้งหมดของผมเสียไป
"มีพี่ชายอายุมากกว่าผม10ปี"
ฮยองโจถอนหายใจขณะที่ได้ยินคำพูดของผม
"ดังนั้นคุณอายุน้อยที่สุดโดยช่องว่างอายุมาก เป็นคนสุดท้องที่มีความแตกต่างอายุมากเช่นคุณต้องมีอากาศเน่าเสียสวยขึ้น แล้วงานแบบนี้จะเป็นเรื่องยากสำหรับคุณ ... "
มันเป็นความเข้าใจผิดกัน
คุณต้องได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ทุกคนต้องมีนิสัยเสียคุณ ผมสามารถบอกคุณได้ว่าเป็นแบบนายแบบเพียงแค่มองไปที่คุณ คุณอาจไม่กล้า
ความคิดเห็นเช่นนี้ ผมได้ยินมากมายในกองทัพ
อย่างไรก็ตามผมพบว่าไม่เป็นธรรมนี้
"พี่ชายของผมแต่งงานตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนมัธยม"
“?”
"ในปีต่อไปเมื่อน้องสาวของผมเดินเข้าไปในคลินิกตั้งครรภ์พวกเขาพบว่าเธอกำลังตั้งครรภ์แฝดสี่ “
"อะไรนะ…"
ผมยังคงจำวันที่ชีวิตของเราถูกพลิกคว่ำลง มันยากที่จะบอกได้ว่าพี่ชายของผมที่เงียบและหมองคล้ำเป็นปลาแห้งหัวเราะหรือร้องไห้
พ่อแม่พวกเขากล่าวว่าวิกฤตชีวิต ฮะฮ่าฮ่า ...
ฮยองโจและ กุนยอง มองมาที่ผมด้วยสายตากว้าง
"น้องสาวของผมในกฎหมายกำลังวางแผนที่จะลาออกจากงานของเธอที่จะมุ่งเน้นไปที่ทารก แต่เด็กเธอไม่สามารถออกได้ พวกเขาต้องการทั้งรายได้ของพวกเขาเพื่อแทบจะครอบคลุมค่าใช้จ่ายของเด็ก "
"นะ นั่นคือความจริง กับแฝดสี่เพียงค่าใช้จ่ายของผ้าอ้อมและอาหารก็ไม่น่าเชื่อแล้ว. "
"ดังนั้นในที่สุดเด็กถูกทิ้งไว้กับแม่ของผม แต่เธอไม่สามารถดูแลพวกเขาด้วยตัวเอง"
“อ้า...”
"ดังนั้นผมจึงจบลงด้วยการช่วยเหลือ ในช่วงเรียนชั้นมัธยมผมใช้เวลาเปลี่ยนผ้าอ้อมและคลายความรู้สึกของพวกเขาระหว่างโรงเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยผมเป็นคนเลี้ยงเด็กอย่างต่อเนื่องเป็นอย่างมาก เนื่องจากร่างกายของผมมีกลิ่นของทารกอยู่ตลอดเวลาชื่อเล่นของผมเคยเป็น 'จอนจุมม่า [1]' ฮ่า ๆ ๆ ๆ .”
“เอ่อ ...”
"เป็นความจริงที่ผมเป็นคนสุดท้อง แต่ผมไม่ได้เติบโตขึ้นด้วยการรักษาแบบนี้"
"อืม... คุณต้องอดทนมากทีเดียว ถ้าคุณเลี้ยงดูเด็กทั้งสี่คนการดูแลสมาชิกของกลุ่มสาว ๆ จะต้องไม่มีอะไรให้คุณ "
มันเป็นไปตามแผน
ด้วยเหตุนี้ผมจึงสามารถหลีกเลี่ยงความรู้สึกแรกที่ไม่ดีในฝันของผมได้ ในบางวิธีก็เป็นความโล่งใจ ถ้าผมไม่มีความฝันแบบนั้นสิ่งเดียวที่ผมคิดตอนนี้คงเป็น 'กลุ่มสาว ๆ ? ดังนั้นผมจะทำอย่างไร?
แต่ผมก็มึนงง
ผมรู้สึกตกใจและมึนงงโดยที่ผมได้รับมอบหมายให้เป็นกลุ่มหญิงสาว อย่างไรก็ตามผมไม่สามารถเลิกเพราะผมไม่พอใจ
W & U เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในบรรดา บริษัท ที่ผมเลือก
เมื่อเทียบกับ บริษัท อื่นแล้วเงินเดือนเป็นสิ่งที่ดีและมีมากที่จะเรียนรู้จากวิธีที่พวกเขาพยายามที่จะพัฒนาตัวเองในตลาดต่างประเทศในขณะที่การบัญชีสำหรับความล้มเหลว
เหนือสิ่งอื่นใดระบบการโปรโมตสำหรับผู้จัดการถนนมีความเป็นระบบและมีเสถียรภาพมากขึ้น นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุด ในบรรดา บริษัท ที่มีการเข้าชมหรือพลาดมีข่าวลือว่าผู้จัดการทีมอาจขับรถมาหลายปีโดยไม่มีการส่งเสริม
ไม่มีการรับประกันใด ๆ ว่าถ้าผมเลิกผมจะสามารถหางานที่ดีขึ้นได้และนับตั้งแต่ที่ได้มีการตัดสินใจแล้วจะไม่เป็นการดีที่จะต้องตรวจสอบสาขาดนตรีและความบันเทิงก่อนหน้านี้ นักแสดงหลายคนก็จะปรากฏตัวในรายการบันเทิงต่างๆ ในขณะที่ได้รับมอบหมายให้เป็นกลุ่มหญิงสาวผมสามารถได้รับประสบการณ์และอาจมีโอกาสได้รับมอบหมายให้เป็นนักแสดงในภายหลัง
อาจ ...
ผมเลือกโปรไฟล์สำหรับเนปจูน
กลุ่มสาว การออกเสียงที่ไม่คุ้นเคยกลิ้งออกจากลิ้นของผม กลุ่มหญิงสาวที่ผมรู้จักคือคนที่มีชื่อเสียงอย่างไม่น่าเชื่อหรือคนที่ผมเห็นในกองทัพ นอกเหนือจากนั้นผมรู้ว่ามีเพียงไม่กี่คนที่ปรากฏในภาพยนตร์หรือละครหลายเรื่อง
ในบรรดาไม่มีเนปจูน
หลังจากที่กลุ่มเด็ก Blackout ก้าวขึ้นไปสู่วงการบันเทิงแล้วนี่เป็นกลุ่มไอดอลที่สอง W & U ใส่หัวใจและจิตวิญญาณของพวกเขาไว้ กลุ่มสาว 4 คน พวกเขาออกมาเมื่อ 2 ปีก่อน
สมาชิกแต่ละคนมีลักษณะที่จะต้องรับผิดชอบต่อภาพลักษณ์ของกลุ่ม
มองไปที่รูปโปรไฟล์ของพวกเขาพวกเขาทั้งหมด สาวงามที่แต่ละคนมีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ผมพยายามจะดูว่าผมเคยเห็นมาก่อนหรือไม่ แต่จะทำให้สายตาของผมเบลอเท่านั้น หลังจากอ่านหน้าสุดท้ายอย่างรอบคอบแล้วผมได้นำโปรไฟล์เข้ากระเป๋าของผม
ผมคิดเกี่ยวกับความฝันของผมอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามความฝันที่ชัดเจนสามารถนำมาใช้อย่างยอดเยี่ยมได้หรือไม่? มันไม่ได้เป็นเหมือนผมถูกครอบงำโดยจิตวิญญาณ แม้ว่าเราจะบอกว่าผมมีส่วนร่วมในการได้รับมอบหมายให้เป็นกลุ่มไอดอลสาว แต่ก็ไม่หนาวเกินไปสำหรับผมที่จะได้รับปีแรกและชื่อด้วยใช่มั้ย?
เดี๋ยว มันอาจจะเป็น?
ขณะที่ผมกำลังค้นหาบทความเกี่ยวกับ W & U ผมสามารถมีผลงานต่ำโดยกลุ่มสาวชื่อเนปจูนและปีแรกของพวกเขา
ผมอาจจำไม่ได้แล้วบางทีมันอาจจะอยู่ในจิตใต้สำนึกของผมและแสดงออกในความฝันของผม อย่างน้อยก็น่าเชื่อถือมากกว่าความฝันที่ชัดเจน
แม้ว่าจะมองตัวเองในอนาคตที่ประสบความสำเร็จ แต่ก็คงจะไม่เลวถ้าเป็นความฝันที่ชัดเจน ...
" คุณอ่านเสร็จแล้วหรือยัง? "
"ครับ ผมอ่านทั้งหมดแล้วครับ"
หลังจากที่ขายพี่ชายของผมแล้วเสียงของฮยองโจก็นุ่มขึ้น
ทีมผู้บริหารของเรา 3 เป็นทีมที่ยากที่สุดใน W & U ทางร่างกายจิตใจและอารมณ์ ถ้าคุณทำงานที่นี่สักพักหนึ่งคุณสามารถบอกได้ คนที่แต่งตัวประหลาดนั้นกำลังจะมาถึงเมื่อคนอื่น ๆ กำลังจะเลิก "
ขณะที่อารมณ์เริ่มรุนแรงขึ้นผมก็ลุกขึ้นนั่งอย่างถูกต้อง
"ทั้งหมดที่ได้รับการสรรหาใหม่มีความฝันที่ยิ่งใหญ่ในการเป็นซีอีโอของ บริษัท ใหญ่สิ่งที่โหลดของวัยออกจากสิบเจ็ดหรือแปดจะลาออกภายในหนึ่งปี คนที่อยู่ด้านบนอาจจะชอบ 'เด็ก ๆ วันนี้ยังไม่มีพื้นฐาน' หรือ 'กลับมาในสมัยของผมมันยากมาก' ... อย่างไรก็ตามมันก็ดูสมเหตุสมผล วันนี้เกือบทุกคนเข้าร่วมหลังจากจบการศึกษาในมหาวิทยาลัยแล้ว ผมได้ศึกษาในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเพื่อเป็นคนขับรถสำหรับเด็กสาวและได้รับพวกเขา คิมบับ [2]? ทำไมพวกเขาไม่คิดอย่างนั้น "
“...”
"คุณได้รับเงินเดือนน้อยในขณะที่สุขภาพของคุณลดลงเนื่องจากคุณไม่สามารถดูแลตัวเองได้อย่างถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีผู้คนมากมายที่ชื่นชอบตำแหน่งของพวกเขา เรากำลังก้มศีรษะไว้อย่างไม่หยุดยั้งโดยกล่าวอย่างสุภาพว่าเป็นผู้ผลิตนักเขียนและผู้อำนวยการ คุณคิดอย่างแน่นอนเกี่ยวกับการเลิกสูบบุหรี่อย่างน้อยสองครั้งต่อวัน "
กุนยอง และผมแอบฟังคำพูดของเขา
เขาอ้างว่ามันยากที่จะประสบความสำเร็จในสายงานนี้หรือเปล่า?
ผมใช้ตั้งแต่ผมอยากทำงานในอุตสาหกรรมนี้ ไม่ใช่ว่าผมตัดสินใจที่จะทำตามจินตนาการของผมโดยไม่ตั้งใจ ไม่มีใครที่ไม่ทราบว่างานของผู้จัดการทำได้ยาก ผมได้ยินว่าวงการบันเทิงเป็นสถานที่ที่ถูกและสกปรกในการทำงาน
"คุณรู้หรือไม่ว่าทำไมผมถึงบอกคุณทั้งสองเรื่องนี้?"
เราอ่านตากันและกันและตอบแตกต่างกัน
"ตั้งแต่คุณเป็นผู้อาวุโสของเราดังนั้นคุณจึงต้องการให้คำแนะนำแก่เรา ... "
"เนื่องจากเราจำเป็นต้องรู้ถึงความเป็นจริงก่อนที่เราจะเผชิญ ... "
"ถ้าคุณจะเลิกเลิกลาก่อน"
“... ครับ?”
"ผมจะกลายเป็นอะไรถ้าคุณเลิกหลังจากที่ผมฝึกทั้งคุณ ผมต้องการรับสมัครพนักงานใหม่และฝึกอบรมพวกเขาอีกครั้ง ดังนั้นถ้าคุณไม่คิดว่าคุณจะสามารถรักษาให้ทันได้ให้เลิกแม้แต่วันก่อนหน้าและไปตามเส้นทางของคุณเอง ไม่อยู่ไม่แน่ใจเป็นเวลา 2 สัปดาห์หรือหนึ่งเดือนและทำให้ผมเหนื่อยมากขึ้น "
ว้าว. นี่เป็นวันแรกของผม
ผมหวังว่าพนักงานใหม่ทุกคนจะต้องไม่ได้ยินเรื่องนี้
"ถ้าคุณจะอยู่ที่ทำงานดีแล้ว?"
"ผมเข้าใจ."
"ใช่."
ผมยังไม่ได้เริ่มทำงานและผมก็เหนื่อยแล้ว หน้าอกของผมรู้สึกอึกทึกราวกับว่ามีก้อนหินก้อนใหญ่อยู่ข้างใน เราไม่ได้พูดอะไรสักคำในขณะขับรถเป็นเวลา 5 นาที
"เราถึงแล้วเป็นอพาร์ทเมนท์ขนาดเล็ก"
รถตู้หยุดอยู่หน้าอพาร์ทเม้นท์ ผมคิดว่าจะมีอะไรพิเศษเกี่ยวกับที่พักของไอดอล แต่ก็ไม่มีอะไรมากนัก
กุนยอง แสดงความคิดเห็นขณะออกจากรถตู้
"มันแตกต่างจากที่พำนักของ Blackout"
"คุณไม่สามารถเปรียบเทียบได้ พวกเขามีสตอกเกอร์ครอบงำ ถ้าพวกเขาอาศัยอยู่ในสถานที่แบบนี้ด้วยระบบรักษาความปลอดภัยที่ไม่ดีก็คงไม่เป็นระเบียบ "
"ที่จริง ... สตอกเกอร์ค่อนข้างน่ากลัวในตอนนี้."
"พวกเขาให้ผมห่ามมีอยู่ครั้งหนึ่งมีคนบอกผมว่าเมื่อพวกเขากลับถึงบ้านหลังเลิกงานพวกเขาพบแฟนในตู้เสื้อผ้าของพวกเขา มี ของมากมาย "
ผมมองไปรอบ ๆ แล้วถาม
"ผมคิดว่านปจูนไม่มีแฟนคนไหนเช่นนี้?"
"พวกเขาไม่ได้มี พวกเขาจะมีสตอกเกอร์ได้อย่างไรเมื่อพวกเขาไม่มีแม้แต่คนปกติ อย่างไรก็ตามแม้กระทั่งหลังจากที่พวกเขากลายเป็นที่นิยมแล้วกลุ่มไอดอลสาว ๆ ก็ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ยากลำบากพราะพวกสตอกเกอร์มีบางครั้งคนบ้าที่วิ่งไปสัมผัสพวกเขาในระหว่างการลงนามเหตุการณ์หรืองานเฉลิมฉลอง คนชั่วร้ายที่บิดเบือน "
ฮยองโจเข้ามาในอพาร์ตเมนต์อย่างไม่เต็มใจ กุนยอง และผมตามหลังอย่างใกล้ชิด
ตาของเราได้พบกันขณะที่ผมมองไปที่ด้านข้าง ผมรู้สึกเป็นนัย ๆ ทั้งความอึดอัดใจและความไม่พอใจ เราหัวเราะในเวลาเดียวกัน ร่องบนก้น กุนยอง กลายเป็นเด่นชัดมากขึ้น ผมรู้สึกเช่นเดียวกับครั้งแรกที่เราพบ แต่ผมรู้สึกเหมือนว่าเขามีบุคลิกที่ยอดเยี่ยม ผมสงสัยว่าเขาประทับใจอะไรผม ผมหวังว่าผมอย่างน้อยไม่ได้เป็นคนโง่เขลาในสายตาของเขา
ผมเอามือออกก่อน
"ผมอายุ 27 ปี"
“โอ้? ผมจบการศึกษาระดับมัธยมปลายปี 2551 เราควรจะพูดอย่างไม่เป็นทางการตั้งแต่เราอายุเท่ากันหรือไม่?”
"ครับ."
ผมจะต้องรู้จักเขามากขึ้น แต่ผมรู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนเลว
เราเอาลิฟต์ไปที่ชั้นห้า ฮยอนโจไม่ได้เคาะและใส่รหัสผ่านที่ประตู [3]
คลิก.
ห้องโถงยังมืดอยู่ หลังจากดิ้นรนเพื่อถอดรองเท้าผมเข้ามา บางทีอาจเป็นเพราะเป็นบ้านของกลุ่มสาว ๆ แต่ผมรู้สึกเหมือนว่าผมเดินเข้าสู่โลกที่แตกต่างไปจากเดิม
สุจริตผมรู้สึกกระวนกระวายใจ ไม่ใช่แค่ผม กุนยอง ผู้ซึ่งอยู่ข้างหลังผมแสดงสัญญาณชัดเจนว่ารู้สึกกระวนกระวายใจ
ขณะที่ฮยองโจโกะเปิดไฟห้องโถงสว่างขึ้นทันที
มันไม่ใหญ่มาก มันดูดีกว่าห้องเดียวของผม แต่ดูเหมือนว่ามันจะอัดแน่นเกินไปสำหรับสี่คน โซฟาน่ารักรอบ หมอนตัวอักษรและตุ๊กตากระจายอยู่ด้านบน พรมสีครีม มันแสดงให้เห็นร่องรอยที่ชัดเจนว่ามีเพียงสาวอาศัยอยู่ที่นี่
“สาว สสาว! ตื่นขึ้นมาและเตรียมพร้อม! เราต้องไปที่ร้านโดย 5นาที!”
ปังปัง!
ฮยองโจเคาะประตูแต่ละครั้งสองครั้ง
ประตูแรกที่เปิดอยู่ด้านซ้ายของระเบียง
"โอปป้า [4] คุณมาที่นี่เร็ว ๆจัง"
ว้าว.
ว้าว…
เหมือนเมื่อคุณดูภาพยนตร์หรือละครที่หน้าจอสดใสขึ้นเพื่อให้หน้าปัดของผู้หญิงดูสวยงามมาก มันเป็นตัวกรองความลับที่ใช้เมื่อผู้ผลิตอยากจะผลักดันนำหรือถ้ามีการแก้ไขบางอย่างที่ทำ ...
นั่นคือฉากเบื้องหน้าของผม
[1] JungJumma ถูกนำมาจาก Jung Sunwoo และ ahjumma (ภาษาเกาหลีสำหรับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว)
[2] คิมบับเป็นม้วนซูชิเกาหลี อาหารที่พบมากคุณสามารถซื้อได้ทุกที่
[3] บ้านเกาหลีวันนี้ไม่มีกุญแจ พวกเขาใช้รหัสผ่านเพื่อป้อน (Myoni เป็นคนที่อิจฉาอย่างจริงใจ)
[4] โอปป้าเป็นสิ่งที่ผู้หญิงอายุน้อยกว่าเรียกผู้ชายอายุมากกว่า
