ตอนที่ 58 แฟนปลอม
ในระหว่างชั้นเรียน
เซจิเดินออกจากห้องเรียนพร้อมกับชิอากิและมิกะ ก่อนที่จะหาจุดที่เงียบเพื่อที่จะพูดคุย
"เอาล่ะ มีอะไรงั้นเหรอ?" เซจิทำท่าทางผ่อนคลายขณะที่เขาพิงผนัง
ชิอากิเหลือบไปมองที่มิกะก่อนที่จะหันไปมองเซจิ จากนั้นเธอก็จับมือทั้งสองไว้ด้วยกันและโค้งคำนับเขา
"ขอร้องล่ะ เซนโจ ช่วยแกล้งเป็นแฟนฉันที!"
"อะไร?" เซจิขมวดคิ้วขึ้น "แกล้งเป็นแฟนเธอ?"
อะไรน่ะ นี้มันเป็นสถานการณ์แบบคลาสสิกเลยนี้!
สถานการณ์แบบนี้มักจะเกิดขึ้นกับเรื่องราวที่จำเป็นจะต้องไปร่วมงานเลี้ยงหรือกิจกรรมบางอย่างทั้งวัน หรือใช้ต้องปฏิเสธที่จะหาคู่แต่งงานโดยพ่อแม่ และสถานการณ์ในปัจจุบันนี้ก็เป็นแบบนนี้...
"เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับแฟนเก่าของเธอใช่ไหม?"
"ถูกตัอง!" ชิอากิยิ้มกว้างๆ "ฉันอยากทำให้เธออิจฉาด้วยการพาแฟนหนุ่มสุดฮอตไปกับฉัน!"
เซจิกินใบ้ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดออกมา
'โอเค ใครก็ได้อธิบายให้ฉันฟังที นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!? ผู้กำกับครับผิดบทอีกแล้วเหรอ
"ฉันขอถามเธอหน่อยได้ไหม? เธอเป็นเลส... เออ... เป็นทอม? แค่ต้องการให้เธอคนนั้นอิจฉาเพราะเธอพาแฟนไปด้วยเนี่ยนะ! "
เซจิสามารถแสดงความคิดเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ได้ โดยไม่ต้องเถียงเลยว่าแปลกมากแค่ไหน
"ฉันก็ไม่รู้แน่หรอก แต่เธอบอกว่าเธอพาแฟนไปตอนเราเจอกัน ดังนั้นฉันเองก็อยากหาคู่พาไปกับฉันด้วย" รอยยิ้มของชิอากิยังคงอยู่ แต่ประกายในตาของเธอหายไป
"ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำอย่างแรกเลยคือ... นี้! อย่าทำเหมือนแฟนเป็นเหมือนสิ่งของได้ไหม!"
"มันมีอะไรแตกต่างกันมากงั้นเหรอ?"
"หมอครับ มีคนสมองผิดปกติอยู่ที่นี่ครับ!!"
หลังจากช่วงเวลาแห่งความอึดอันหายไป
"เอาล่ะ ผมเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้ว" เซจิถอนหายใจด้วยความขุ่นเคือง "เธอคนนั้นเชิญเธอไปเจอกัน แต่เธอบอกว่าเธอพาแฟนของเธอไปด้วย และเธอก็จะนำแฟนของเธอไปได้ด้วยใช่ไหม ถ้าเธอต้องการ... ใช่อะไรแบบนี้หรือเปล่า?"
"อืม"
ชิอากิไหล่ตกขณะที่เธอมีรอยยิ้มและการแสดงออกที่ซับซ้อนบนใบหน้า
"ฉันต้องการที่จะเห็นเธออีกครั้ง แต่เธอดันทำแบบนี้... ฉันไม่สนหรอกว่ามันเป็นจริงหรือไม่ ทั้งสองทาง มันทำให้รู้สึกไม่สบายใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการเป็นแฟนที่ยอดเยี่ยมที่จะทำหน้าที่เป็นโล่และดาบของฉัน บางทีเธอคงไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายความรู้สึกของฉัน แต่ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะทำร้ายฉันแน่นอน ดังนั้นฉันจะทำร้ายเธอบ้าง! "
ชิอากิซ้ำคำว่า "ทำร้าย" สามครั้งในประโยคเดียว เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกยังไงคำเชิญนี้
"เธอแน่ใจหรือว่าเธอจะถูกทำร้ายเหมือนเธอตอนนี้?"
"ฉันไม่รู้ แต่ฉันจะทำมันโดยไม่นึกถึงอะไรทั้งนั้น"
การแสดงออกของชิอากิปราศจากร่องรอยแห่งความร่าเริงใดๆ แม้แต่บรรยากาศที่ผ่อนคลายปกติเกี่ยวกับเธอก็ได้หายไป เธอดูจะจริงจังกับมันมาก
การแสดงออกดังกล่าวทำให้เซจิจินตนาการว่าชิอากิตะโกนว่า "มาเลย เราแค่ทำร้ายความรู้สึกของกันและกันเอง!!" ในสถานการณ์สมมุติ
ยุ่งยากจริงแฮะ
อืม แน่นอนว่ามันเคือสไตล์ของชิอากิ
‘ไปเจอกันอีกครั้งด้วยตัวเธอเอง และพยายามที่จะแบกรับความรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจของเธอ ในขณะที่ยิ้มและทักทายแฟนเก่าของเธอ ในตอนที่มีแฟนใหม่... สถานการณ์ในแบบหนังขยะแบบนี้ไม่เหมาะกับบุคลิกของเธอเลย เธอคงทำแบบนั้นไม่ได้แน่’
ขณะที่เขาคิด เซจิก็ยิ้มให้ตัวเองและยืนขึ้นตรงๆแทนที่จะพิงผนัง
"เอาล่ะ ผมจะทำ แม้ว่าผมจะไม่แน่ใจว่าผมจะต้องถูกทำเหมือนเป็นสินค้าที่ดีก็ตาม สำหรับเรื่องการใช้งานของเธอ เอาล่ะเชิญใช้ผมได้ตามที่คุณต้องการเลยครับ!"
ผู้ชายที่ตัวสูงและหล่อเหลาพูดประโยคกล่าวด้วยเสียงที่น่าหัวเราะในน้ำเสียงของเขา เพียงแค่อย่างใดอย่างหนึ่งก็เพียงพอที่จะทำให้หัวใจเต้นของผู้หญิงหลายคนเต้นเร็วขึ้นแล้ว
ใบหน้าของมิกะแดงขึ้นขณะที่เธอฟังเรื่องที่พวกเขาพูดคุยกัน
แม้แต่แก้มของชิอากิเองก็มีแดงขึ้นด้วย
"เออ... ใช่ ขอบใจมาก" ทอมบอยคนนั้นเบี่ยงสายตาของเธอเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เห็นแววตาที่ดูส่องประกาย
'นายจะกลายเป็นโล่และดาบที่ยอดเยี่ยมสำหรับฉันเท่านั้น เซจิ มันก็แค่ดูหล่อเท่านั้น!’ ชิอากิคิดในใจซักพักก่อนจะสงบลงสักสองสามวินาที
"เธอจะได้เจอเธอเมื่อไหร่และที่ไหน?" เซจิถามรายละเอียดที่เฉพาะเจาะจง
"ฉันยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลย... ฉันจะตอบเธอว่าจะบอกภายหลังและตกลงกันว่าจะไปที่ไหนเมื่อไหร่และที่ไหน"
"โอ้ ผมจะรอให้เธอติดต่อหาผมเกี่ยวกับรายละเอียดก็แล้วกัน"
"เอาล่ะ... บอกให้รู้ด้วย เมื่อเธอว่าง ด้วยวิธีนี้ผมสามารถจัดเวลาให้สะดวกกับเธอได้"
"นอกเหนือจากที่โรงเรียนและที่ทำงาน ผมมักจะว่างเพื่อกำหนดการทำงานของผมทั้งสัปดาห์นี้... " เซจิบอกชิอากิเกี่ยวกับตารางเวลาของเขา
ชิอากิพยักหน้าหลังจากที่ได้รู้ข้อมูล
"เอาล่ะ... ฉันจะโทรหานายในคืนนี้และนัดเวลาที่จะได้เจอกัน ก่อนที่เราจะไปเจอเธอ เราต้องเตรียมอะไรบางอย่างก่อน"
"เตรียมอะไรบางอย่าง?" เซจิกระพริบตาอย่างประหลาดใจ
ชิอากิหัวเราะเบาๆ
"ก่อนที่เราจะไปที่สนามรบเราควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าอุปกรณ์ของเราอยู่ในระดับสูงสุดแล้ว"
'อย่าพูดว่าเรากำลังจะไปสู้จริงๆจะได้ไหม... '
เซจิไม่สามารถพูดออกมาดังๆได้เซจิ บางทีสำหรับชิอากิแล้วนี้อาจเป็นการต่อสู้ของเธอก็ได้... อย่างน้อยก็ด้านความรู้สึก
"เราต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง?"
"เสื้อผ้าและรูปลักษณ์ของเรา!" ชิอากิเริ่มมีความกระตือรือร้นและมีพลังมากขึ้นเมื่อพูดเรื่องแบบนี้ "เราจะไปด้วยรูปลักษณ์ที่ดีที่สุดต่อหน้าพวกเขานั่นเป็นเหตุผลที่เซนโจ นายต้องไปซื้อของกับฉัน เรากำลังจะซื้อชุดคู่กันและซื้อเสื้อผ้าที่จะช่วยเพิ่มความงดงามและความสวยของฉัน! "
ความจริงจังในคำพูดของเธอแทบจะออกมาเป็นจริง
"โอ้... " เซจิไม่สามารถต้านทานความร้อนแรงของเธอได้ "แต่... ผมไม่มีเงินมาก... "
"ฉันจ่ายเอง!" ชิอากิพูดอย่างโผงผางก่อนที่เธอจะขยับตัวเธอไปยังเพื่อนสนิทของเธอ ที่กำลังมองมาอยู่เสมอ "มิกะมากับด้วยเราด้วย แล้วบอกความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ของเธอซะ!"
"เอ๊ะ... " มิกะก็ตกเป็นเหยื่อจากความเลือดร้อนของชิอากิ และตอบกลับแบบงงๆ
"นี้เป็นความพิเศษของฉันเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า อนุญาตให้ฉันได้แสดงความสามารถที่แท้จริงของเราให้กับพวกเธอได้ชมในฐานะที่เป็นเอซของชมรมการละครเอง!"
ชิอากิเน้นความสนใจของเธอออกไปนอกหน้าต่าง ด้วยประกายไฟในดวงตาของเธอ มันดูราวกับว่าเธอกำลังส่องแสงสดใส
* แปะๆๆๆ * เซจิอดไม่ได้ที่จะตบมือช่วยสนับสนุนเธอ
* แปะๆๆๆ * มิกะเองก็ปรบมือตามอีกรอบ
ทั้งสองคนรู้สึกราวกับว่าทอมบอยอยู่หน้าพวกเขากำลังจะลงมือแสดงบนเวที
...
ต่อมาในเย็นวันนั้น
เซจิได้รับโทรศัพท์จากชิอากิ
"การต่อสู้จะเริ่มขึ้นในวันอาทิตย์เวลา 20.30 น. สถานที่จะเป็นไวท์สโนว์คอฟฟี้คาเฟ่ในซิลเวอร์แวลลีย์ "
"ซิลเวอร์แวลลีย์... ผมยังไม่เคยไปที่พื้นของพวกคนรวยเลยนะ"
"เราจะไปสอดแนมที่นั่นในคืนวันเสาร์ และเราจะซื้อเสื้อผ้าที่นั่นด้วย!"
"เสื้อผ้าต้องแพงมากแน่"
"ไม่ต้องกังวล ฉันจะจ่ายเอง เรื่องนี้ฉันก็ค่อนข้างจะถนัดนะ นายก็รู้~ ถ้านายยินดี ฉันสามารถให้ค่าทำงานนายได้ด้วยนะ!"
"ขอปฏิเสธ"
"อย่าปฏิเสธฉันเร็วนักสิ อย่างน้อยก็ช่วยลังเลหน่อยก็ได้!"
"มันคงไม่ดีแน่ ถ้าผมลังเล!" เซจิโต้แย้งอย่างเด็ดขาด
จากนั้นเขาได้ยินเสียงหัวเราะของชิอากิจากโทรศัพท์ของเขา
"ฉันจะรอที่จะได้เลือกเสื้อผ้ากับนายจริงๆ... เอาล่ะ เราจะปล่อยมันไว้ก็แล้วกัน ฉันยังต้องการให้มิกะรู้ด้วยเหมือนกัน"
"อ่า โอเค" เซจิเตรียมที่จะวางสาย
"นายไม่อยากรู้หรือไง ว่าฉันทำยังไงกับมิกะ แล้วยอมให้นายเป็นแฟนฉันโดยไม่โดนคัดค้าน?" ชิอากิถามคำถามที่ไม่คาดไม่ถึง
"ฉันแค่แกล้งเป็นแฟนเท่านั้น"
"แม้ว่าจะเป็นแค่ของปลอม"
ชิอากิกำลังนอนอยู่บนเตียงหลังคาสุดหรูหราขณะคุยกับเซจิ เธอกำลังเล่นตุ๊กตาที่น่ารักขณะคุยมือถือของเธอ
"ฉันใช้มิตรภาพอันลึกซึ้งและความสนิทสนมของฉัน และใช้ถ้อยคำอ่อนโยนและริมฝีปากที่หลงใหลให้... "
"หยุด ฉันไม่ต้องการฟังเซ็กซ์โฟนหรอกนะ!"
เสียงหัวเราะของชิอากิดังขึ้นอย่างมาก
"อะไรกัน เซจิ? ไม่มีใครได้ยินอะไรหรอกน่า!"
"เออ ใช่... กับผีนะสิ! เธอต้องการให้ฉันมองหน้าเธอสองคนด้วยท่าทางแปลกๆ ในสายตาของฉันในอนาคตหรือไง?"
"แน่นอน ถ้านายพอใจ"
"นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอควรจะพูดนะ!"
ชิอากิสามารถจินตนาการได้อย่างชัดเจนว่าเซจิที่กำลังโต้แย้งอย่างรุนแรงทางโทรศัพท์มือถือของเขา นั่นเป็นเพียงแค่ความคุ้นเคยและชัดเจนในฉากของเธอเท่านั้น
การพูดกับเขาก็ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ แม้ว่าเธอจะรู้ว่าถึงเวลาที่จะต้องวางสายแล้ว และรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ต้องไป
"ถึงอย่างนั้นเรื่องนี้ก็พอแล้ว รีบไปบอกให้มิกะรู้เวลาและสถานที่ได้แล้ว ผมมีเรื่องอื่นที่ต้องทำ ดังนั้นฉันจะวางสายแล้วนะ"
อ่า เขาหนีไปแล้ว!
ชิอากิรู้สึกเบื่อหน่ายขณะที่เธอได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นหลังจากที่เซจิวางสาย
'ฉันสงสัยว่าเขาจะสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่ลึกๆในหัวใจของฉันไหม... ' ชิอากิคิดกับตัวเอง 'อืม แม้ฉันจะไม่ได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองก็ตาม... '
ขณะที่กอดตุ๊กตาแมวน่ารักเธอหมุนตัวรอบๆ บนเตียงขณะที่จ้องมองที่ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเธอรวมกับแวววาวที่เป็นประกายในตาเธอกับสิ่งที่ดูอยู่
ภาพพื้นหลังโทรศัพท์มือถือของเธอเป็นภาพเซลฟี้ที่ถ่ายร่วมกับเซจิและมิกะ
ในภาพนั้นมีผู้ชายที่หล่อเหลาอยู่ตรงกลางของทั้งสาวสวยทั้งสองคน ในขณะที่แสดงออกถึงรอยยิ้มอันอ่อนโยนเหมือนดวงอาทิตย์ของเขา ซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่สดใส
