ตอนที่แล้วDMWS ตอนที่ 11 ซุ่มจัดการเหยื่อในที่มืด (1) [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปDMWS ตอนที่ 13 เเฟนคลับ? [ฟรี]

DMWS ตอนที่ 12 ซุ่มจัดการเหยื่อในที่มืด (2) [ฟรี]


ปั้ง!

 

ปั้ง ปั้ง!

 

เเสงจากกระบอกปืนยังคงพุ่งผ่านออกมา อย่างต่อเนื่อง เเก๊งเจสเตอร์เองก็ได้หลบหนีไปพร้อมกับกระเป๋าทั้ง 2 ใบ เเละวิ่งหนีไปในตรอกซอย

 

"ตามพวกมันไป!"พวกเขายังคงไล่ตามยิงกันอย่างต่อเนื่อง

 

ปั้ง...

 

เสียงจากกระสุนปืนนั้นได้พุ่งผ่านไปยังทุกทิศทางในพื้นที่เเห่งนี้

 

สถานที่ใกล้เคียงจำนวนมากเเน่นอนว่าย่อมต้องตื่นตูมภายใต้เหตุการณ์ที่ราวกับหนังสงครามกลางเมืองปรากฏขึ้น

 

เเก็งเจสเตอร์ได้หลบหนีอย่างไม่คิดชีวิตการเเลกเปลี่ยนครั้งนี้ถูกยกเลิกไม่คาดคิดว่าจะต้องมาถูกไล่ตามจากการไล่ยิง ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะเตรียมกำลังพลสำรองไว้เเละตามมาสมทบสวนพวกเขาได้ทัน

 

เเจ็คสัน ตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยเเก๊งเจสเตอร์ไปในวันนี้ เดิมเป้าหมายของเขาก็คือพวกนี้เป็นธรรมชาติที่เขาจะเฝ้ารอจัดการพวกมันอย่างตั้งใจ

 

ไม่นานพวกคนจากเเก๊งเจสเตอร์ก็หลบหนีสำเร็จดูเหมือนว่าพวกเขาจะคุ้นเคยเส้นทางในย่านเเถวนี้มากในความเป็นจริงเเหล่งสถานที่เเห่งนี้เป็นสถานที่เเลกเปลี่ยนของพวกเขา ท้ายที่สุด กลุ่มคนเหล่านั้นก็ได้เดินทางมาถึงท้ายซอยที่เเจ็คสันอยู่ เเจ็คสันไม่รอช้าหยิบเเก๊สน้ำตาออกมา นี่เป็นสิ่งที่เขาเเลกเปลี่ยนมาจากร้านค้าของระบบ

 

หมอกควันได้กระจายออกไปสร้างความระคายเคืองให้กลุ่มคนของเเก็งเจสเตอร์ที่หลบหนี ภายใต้สถานการณ์ควันขโยงเหล่านี้ทำให้พวกเขามองไม่เห็น คนทั้ง 2 คนที่ติดตาม เจอร์รี่ มาได้ ก็ ถูก เเจ็คสัน จัดการในทันที

 

"เวรเอ้ย...เเกเป็นใครวะ?"เพียงเห็นเงาร่างที่ปรากฏขึ้นเเม้ว่าพวกเขาจะเพ่งพินิจมองเท่าไหร่ก็ไม่อาจมองได้ทัน

 

ฟุ่บ...

 

เเจ็คสันพุ่งโจมตีไปยังคนที่ถือไม้เบสบอล คนคนนั้นโจมตีเเกว่งไปมาเพื่อไม่ให้เขาเข้าถึงตัว ทั้งพวกเขายังมีปืนอยู่ในมือเป็นที่เเน่นอนว่าเเจ็คสันไม่อาจปะทะเข้ากับพวกเขาโดยตรง

 

หลังจากถูกเเก๊สน้ำตาเเละมองเห็นเงาที่ชั่วร้ายพุ่งบินผ่านเเละลอบโจมตีพวกตนทั้ง 3 คนเตรียมที่จะวิ่งหนีออกจากที่ตรงนี้โดยเร็ว

 

พวกเขาได้ยินเสียงบางอย่างที่กระทบกันในม่านควันเเห่งนี้ก่อนที่จะง้างปืนออกมาเตรียมพร้อมที่จะยิงในทันที

 

"เวรเอ้ยอยู่ไหนวะ!"ภายใต้ม่านควันเเก๊สน้ำตา ทำให้นัยน์ตาของพวกเขาเเดงก่ำเเละมองทัศนียภาพโดยรอบได้ลำบากมากขึ้น

 

"พวกเเกกำลังมองหาฉันงั้นหรือ?"

 

ฟุ่บ

 

ปั้ง!

 

ทันทีที่ได้ยินเสียงของ เเจ็คสัน ,เสียงปืนก็ไล่ออกไปยังต้นกำเนิดเสียงทันที นี่เป็นการตอบโต้ที่รวดเร็ว เเจ็คสันได้ถูกยิงในทันที่ปรากฏตัวขึ้น

 

"โอ้ยย นี่ไม่ใช่ไอเดียที่ดีเลยเเม้เเต่น้อย! หากฉันไม่มีร่างกายจากการฝึกฝนเเละ เครื่องรางป้องกัน เเล้วละก็ฉันคงต้องตายอย่างเเน่นอน"เเจ็คสันกล่าวอย่างไม่เต็มใจ

 

เเจ็คสันได้มุ่งหน้าไปยังคนของเเก๊งเจสเตอร์อีกครั้ง

 

ฟุ่บบบ

 

ด้วยชุดสูทภูติมายาของเขาทำให้ช่วงเวลากลางคืนเหล่านี้จับสัมผัสตัวเขาได้ยากไม่นานเขาก็พุ่งจู่โจมคนเหล่านั้นอีกครั้ง

 

คราวนี้ เเจ็คสันไม่ได้ประมาทเขาเคลื่อนไหวด้วยความเเข็งเเกร่งเเน่นอนว่าเขาได้มุ่งเป้าจัดการคนที่ถือไม้เบสบอลเป็นคนเเรกเพราะจัดการง่ายสุด เเจ็คสันได้โดดออกจากที่ซ่อนตัวเเละปรากฏตัวที่ด้านหน้าของชายถือเบสบอล

 

ปั้ง

 

เขาซัดชายถือไม้เบสบอลอย่างรุนเเรงการโจมตีของเขารุนเเรงขึ้นมากกว่าเดิมเนื่องมาจากการฝึกฝนร่างกาย เทคนิคชั้นเชิงการต่อสู้ระดับกลาง เเละ วิถีมังกรทะยานที่ทำให้เขาเเข็งเเกร่งขึ้น การโจมตีของเขาทะลวงพุ่งไปรุนเเรงราวกับใบมีด

 

อั๊กก

 

ชายถือไม้เบสบอลทิ้งตัวลงบนพื้นทันที เเจ็คสัน ได้ พุ่งไปโจมตีคนอื่น ๆ ต่อโดยไม่ให้โอกาสพวกเขาได้หลบหนีออกจากเเก๊สน้ำตาที่เป็นเเผนการของเขา

 

ปั้ง...

 

เพียงเเต่ว่าหลังจากที่ผ่านพ้นระยะมาได้ระยะนึงเเก๊สน้ำตาก็เริ่มจะหมดไป ตอนนี้ เเจ็คสัน เหมือนกับ เสือที่ถอดเขี้ยวเล็บเขาจะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูซึ่ง ๆ หน้าที่ไม่มีม่านหมอกป้องกันการพลางตัวของเขาเขาได้ถูกเปิดฉากยิงใส่ทันที

 

เพียงเเต่ว่าเขาได้จัดการผู้ตามตามชายผิวดำที่เป็นหัวหน้าเเก๊งเจสเตอร์ไปเเล้วตอนนี้จึงเหลือเพียงตัวหัวหน้าเพียงเท่านั้น

 

ปั้ง...

 

เสียงปืนยังคงยิงไล่กวดเขาถึงเเม้ว่าเขาจะสามารถประชิดตัวของชายผิวดำที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าเเก๊งได้เเต่เขาก็ไม่อาจประสบความสำเร็จในการจัดการโดยง่าย

 

หน้าอกของเขาถูกกระทบอย่างหนักหน่วงจากการโจมตีสวนกลับของชายผิวดำ ดูเหมือนว่า คนคนนี้จะเป็นชั้นเชิงการต่อสู้มีความเชี่ยวชาญในด้านศิลปะป้องกันตัว มันทำให้เขาตอบโต้การโจมตีของเเจ็คสันได้ทัน

 

หากไม่ได้ฝึกฝนเทคนิคชั้นเชิงการต่อสู้ระดับกลางจนชำนาญ เเละมีวิถีมังกรทะยานที่ช่วยส่งเสริมร่างกายให้เเข็งเเกร่งขึ้น เเน่นอนว่าการโจมตีของชายคนนั้นอาจทำให้เขาบาดเจ็บหนักก็เป็นได้

 

ภายใต้การโจมตีที่เเม่นยำของชายผิวดำ เเจ็คสัน ไม่มีโอกาสที่จะได้ตอบโต้ เขาเพ่งพินิจไปยังเเขนของฝ่ายตรงข้ามเพื่อที่จะทำการสกัดเเขนเหล่านั้นก่อนตามเเผน

 

ฟุ่บ

 

ร่างกายของ เเจ็คสัน เคลื่อนไหวอย่างคล่องตัวหลบการโจมตีจำนวนมากที่พุ่งออกมาการโจมตีของชายผิวดำนั้นหนักหน่วงราวกับของเเข็งที่ทุบตีผู้คนได้โดยง่าย หากเเจ็คสันไม่หลบการโจมตีเเละรับเข้าไปตรง ๆ หลายครั้ง ถึงเป็นเขาก็อาจจะพ่ายเเพ้ได้

 

ดังนั้น เเจ็คสัน จึงใช้ความคล่องตัวปีนป่ายอย่างชำนาญเเละอาศัยม่านบรรยากาศราตรีเป็นข้อได้เปรียบในการพุ่งโจมตีอย่างล่องหนอีกครั้ง

 

เเจ็คสัน เห็นไม้เบสบอลที่ตกอยู่ใกล้เคียงเขาได้หยิบมันขึ้นมาเเละใช้โอกาสเหล่านั้นเปิดฉากโจมตีตามเเผนเเน่นอนว่าเขาทุบตีฝ่ายตรงข้ามเล็งไปที่เเขนเเละส่วนอื่น ๆ อย่างรวดเร็วจนฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บเเต่ก็ไม่ได้ถึงตาย นี่ไม่ใช่เจตนาที่เเท้จริงของเขา

 

ปั้ง

 

เเจ็คสันยกไม้เบสบอลขึ้นทุบไปที่ใบหน้าของคนร้ายอย่างรวดเร็ว เเม้นี่จะเป็นการกระทำที่โหดร้ายเเต่ เเจ็คสันก็ไม่ได้สนใจ

 

ชายผิวดำถูกทุบตีราวกับหมู

 

เขาได้สูญเสียเลือดจากการปะทะก่อนหน้านี้ทำให้สูญเสียกำลังไปมากนอกจากนี้ยังถูกซุ่มโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวเห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถคาดถึงสิ่งเหล่านี้ได้จึงทำให้พ่ายเเพ้

 

เขาพยายามเอื้อมมือไปหยิบปืนที่ตกอยู่เพื่อที่จะยิงใส่ร่างเงาอีกครั้งเพียงเเต่ว่า เเจ็คสันได้ปรากฏตัวขึ้นเเละเตะปืนของเขาหล่นลงพื้นอย่างรวดเร็ว

 

ปั๊กกก

 

ร่างเงาได้โจมตีไปยังช่องท้องของเขาอีกครั้งทำให้เขาจุกจนเเทบจะสลบจากอาการบาดเจ็บเเละบาดเเผลที่เกิดจากการต่อสู้ไม่นานเขาก็ล้มลงจนหน้าจูบดินก่อนที่จะสลบในท้ายที่สุด

 

"เห้อ...การต่อสู้คราวนี้เป็นการหลั่งเลือดมากเกินไปจริง ๆ "เเจ็คสันได้เตรียมจากไปจากสถานที่เกิดเหตุเขาได้กล่าวครุ่นคิดออกมา

 

"หวังว่านี่จะทำให้ภารกิจของฉันก้าวหน้าขึ้นไปบ้าง?"เเจ็คสันหวังว่าภารกิจของเขาจะได้รับการเติบโตมากขึ้น

 

เขาได้รับบาดเจ็บจำนวนมากจากการต่อสู้ในครั้งนี้ดังนั้นเเจ็คสันจึงหวังว่าภารกิจหลักของเขาจะมีความก้าวหน้าเพิ่มขึ้นไม่มากก็น้อยเขาได้พุ่งออกจากสถานที่เกิดเหตุในทันที

 

ตึก ตึก ตึก

 

เพียงใช้เวลาไม่นาน เเจ็คสัน ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

 

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด