ประกาศิตรัก : ตอนที่ 9 - อยู่ร่วมกับอาโดนิสเจ้าอารมณ์ (9)
พวกเขาเริ่มดื่มกันก่อนเกมจะเริ่ม ฤทธิ์ของไวน์ที่ดื่มเข้าไป ช่วยให้บรรยากาศและการสนทนาสนุกสนานยิ่งขึ้น
ซูซินเหยินที่ดื่มไปเล็กน้อย ยังคงเงียบขรึมและเย็นชา นอกเหนือจากการขยับตัวเล็กน้อยระหว่างเล่นไพ่ เขาก็จะนั่งนิ่งราวกับก้อนหิน คืนนั้นเขาค่อนข้างโชคดีและชนะไปสองสามเกม
แต่เมื่อเกมใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น ก็มีคนมาเคาะประตูห้อง CEO เหลียง ที่นั่งตรงข้ามกับซูซินเหยินจึงถือโอกาสนี้ออกไปเข้าห้องน้ำ เขาลุกขึ้นเปิดประตู
สาวน้อยหน้าตาน่ารักยืนอยู่ด้านนอกประตู ใบหน้าเล็กๆนั่นปกคลุมไปด้วยผมยาวดำขลับ จุดเด่นอยู่ที่ดวงตาวาวใสของเธอ
ภาพของความสดชื่นอ่อนเยาว์แบบนี้ ไม่ค่อยมีให้เห็นในโลกของธุรกิจ CEO เหลียงจึงนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะถามขึ้นว่า “ขอโทษครับคุณผู้หญิง คุณมาพบใคร?”
CEO เหลียงรู้คำตอบอยู่แล้ว เขาเชื่อว่าเธอมาที่นี่เพื่อมาหาถังยั่ว ในจำนวนผู้เล่นในคืนนี้ เขาเป็นคนที่โด่งดังในหมู่สาวๆที่สุด เขาเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น และแฟนใหม่ก็จะสวยกว่าแฟนเก่าทุกครั้ง ดังนั้น.. CEO เหลียงจึงหันไปที่ถังยั่วและตะโกนว่า “ถังยั่ว มีสาวน้อยน่ารักมา..”
แต่ก่อนที่ CEO เหลียงจะพูดจบ สาวน้อยที่ยืนอยู่หน้าประตูก็พูดแทรกขึ้นมาเบาๆว่า “สวัสดีค่ะ คือฉันมาพบคุณซูซินเหยินเขาอยู่ที่นี่หรือเปล่าคะ?”
เมื่อ CEO เหลียงได้ยินชื่อ ‘ซูซินเหยิน’ เขาก็นิ่งไปเพราะคิดว่าเขาคงฟังผิด เขาสะบัดหัวและถามเธออีกครั้งเพื่อเป็นการยืนยัน
“ซูซินเหยิน? CEO ซูน่ะเหรอ?”
CEO เหลียงกระพริบตาอยู่หลายครั้งเมื่อเธอพยักหน้า เขาหันกลับไปตะโกนว่า “ถังยั่ว.. ไม่ใช่นาย เธอมาหา CEO ซู!”
เมื่อขาไพ่ภายในห้องได้ยินว่ามีสาวน้อยหน้าตาน่ารักมาหาถังยั่ว พวกเขาต่างก็จ้องมองไปที่ประตู มีเพียงซูซินเหยินที่ไม่หันไปมอง เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ และหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น
แต่เมื่อได้ยินคนเรียกชื่อเขา ซูซินเหยินก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาหันไปมองที่ประตู และก็พบกับซ่งจิงเฉินใส่ชุดสีแดงยืนอยู่ที่นั่น
ทุกคนในห้องหยุดสับไพ่พร้อมกันอัตโนมัติ ห้องทั้งห้องจึงเข้าสู่ความเงียบ..
ซูซินเหยินจ้องมองซ่งจิงเฉินนิ่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆราวครึ่งนาที และก็ไม่สนใจเด็กสาวที่ยืนอยู่หน้าประตู แต่จู่ๆเขาก็ปิดโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นยืนช้าๆ พูดกับถังยั่วที่กำลังจดจ่ออยู่กับเกมว่า “ถังยั่ว ช่วยเล่นแทนผมสักครู่” แล้วเขาก็เดินตรงไปที่ประตู
เมื่อซูซินเหยินออกไปพร้อมซ่งจิงเฉิน บทสนทนาในห้องก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
“นี่ไม่ใช่ภาพหลอนใช่ไม๊? มีผู้หญิงมาหา CEO ซู แถมยังสวยซะด้วย...”
“ผมรู้จัก CEO ซูมาหลายปี ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเห็นว่าเขาจะมีแขกผู้หญิงสักคนเลย จะมีบ้างก็เป็นพนักงานหญิงในบริษัทเขาเท่านั้น”
“ผมยังเคยคิดว่าเขาเป็นเกย์ เพราะดูเขาไม่เป็นมิตรกับผู้หญิงสักเท่าไหร่ แต่ใครจะไปรู้ว่าเขามีเพื่อนผู้หญิงที่สวยน่ารักแบบนั้นด้วย?”
“แต่แน่ใจเหรอว่าเขาเป็นเพื่อนกันจริงๆ? ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นแบบใหนกันแน่? คู่รัก? หรือคู่นอน?”
“แต่เดี๋ยวก่อน.. ผมรู้สึกคุ้นหน้าเธอ? คุณไม่รู้สึกว่าหน้าเธอคุ้นๆบ้างเหรอ? ผมรู้สึกเหมือนเคยพบเธอที่ใหนมาก่อน..”
การตั้งข้อสังเกตุนี้ทำให้การนินทาบนโต๊ะไพ่หยุดลง แล้วเพียงอึดใจ ก็มีคนตะโกนพูดขึ้นมาว่า “พอคุณพูดแบบนี้ เธอก็ยิ่งดูคุ้นจริงๆ”
