บทที่ 147 ซูหลิงซิวที่หัวใจสลาย

บทที่ 147 ซูหลิงซิวที่หัวใจสลาย

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

 

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

 

อะไรนะ? กาน้ำชาไม้ไผ่นี้เป็นของหมั้นสำหรับซูหลิงซิว ? ฉิงเฟิงพูดไม่ออก

ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมซูหลิงซิวถึงรู้สึกไม่พอใจเมื่อเขาพูดถึงกาน้ำชา มันเป็นของหมั้นของเธอ

ฉิงเฟิงก็รู้สึกไม่ดีต่อสาวงามคนนี้ ของหมั้นไม่เพียงแต่เป็นของปลอมแต่มันมีสารเคมีที่เป็นอันตรายที่ทำร้ายคุณปู่ของเธออีกด้วย เธอต้องหัวใจสลายแน่นอน

ตามที่คาดไว้ หน้าตาของซูหลิงซิวซีดเซียวและเธอดูเศร้า

หลานชายของซ่งชูฉิง, ซ่งซีเต๋าเติบโตมาพร้อมกับเธอ พวกเขาสนิทกันมาก เธอไม่ได้คาดคิดเลยว่าเขาจะมอบกาน้ำชาปลอมให้เป็นของหมั้น เธออยากจะตะโกนใส่เขา

"ฉันขอโทษ เมื่อกี้ฉันเข้าใจผิดคุณไป ฉันขอโทษจริงๆ"

ซูหลิงซิวระงับความเศร้าของเธอและโค้งคำนับขอโทษลี่ฉิงเฟิง

คำพูดของเธอไม่ประติดประต่อคงเป็นเพราะเธอรู้สึกแย่กับฉิงเฟิง คิดว่าเขาเป็นคนไม่ดี นอกจากนี้เขายังอ้างว่ากาน้ำชาเป็นของปลอมและทุบมันเป็นชิ้นๆอีก

แต่ตอนนี้ซูหลิงซิวรู้แล้วว่ากาน้ำชาเป็นของปลอมและฉิงเฟิงได้ช่วยชีวิตคุณปู่ของเธอด้วยการทุบกาน้ำชา เธอรู้สึกขอบคุณและขอโทษ

เมื่อเผชิญหน้ากับคำขอโทษของซูหลิงซิว ฉิงเฟิงก็ยิ้มเบาๆและมองไปที่สาวงามคนนี้ด้วยความชื่นชม

มันไม่เป็นไร คนเราสามารถทำผิดพลาดได้ตราบเท่าที่รู้และปรับปรุงแก้ไขตัวเอง

แม้ว่าซูหลิงซิวจะไม่พอใจฉิงเฟิงก่อนหน้านี้แต่มันก็เป็นเพราะเธอไม่รู้จักเขา เขาชื่นชมว่าเธอรู้ข้อผิดพลาดของตัวเองและกล่าวขอโทษเขา

"ไม่เป็นไร ตราบเท่าที่คุณไม่ได้ขอให้ฉันชดใช้ค่าเสียหายให้กับกาน้ำที่แตก"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดติดตลก คำพูดของเขาช่วยทำให้ซูหลิงซิวลดความเศร้าในใจ

ซูหลิงซิวกล่าวว่า กาน้ำชาเป็นของเก่าล้ำค่าจากราชวงศ์ชิงและฉิงเฟิงจะไม่สามารถชดใช้ได้หากทำแตก เธอไม่ได้คาดคิดว่ากาน้ำชาจะเป็นของปลอมและไร้ค่า

ซูหยุนชางลูบเคราของเขาด้วยความโล่งใจเมื่อเขาเห็นว่าซูหลิงซิวดูมีความสุขขึ้น

เขากังวลว่าหลานสาวของเขาจะไม่สบายใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะผ่อนคลายลงหลังจากได้ยินเรื่องตลกของฉิงเฟิง

ซูหยุนชางได้ชื่นชอบฉิงเฟิงมากขึ้นกว่าเดิมในขณะนี้

แค้ก แค้ก!

ทันใดนั้น ซูหยุนชางก็ไอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณสองคนกำลังขอโทษกันอยู่ที่นี่จนลืมฉันไปแล้วหรือ?"

"คุณปู่ ฉันขอโทษ ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันที่ทำให้ความเย็นสะสมอยู่ในร่างกายของปู่ ทำให้ไหล่และแขนของปู่เจ็บมาเป็นเวลานาน"

ใบหน้ารูปไข่ของซูหลิงซิวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เธอรู้สึกผิดมาก

เธอรู้ดีว่าเป็นเพราะข้อเสนอของซ่งชูฉิง ทำให้ปู่ของเธอต้องทนทุกข์ทรมาน

"เด็กโง่ ไม่ใช่ความผิดของเธอ แม้แต่ฉันก็ไม่ได้คาดคิดว่ากาน้ำไม้ไผ่นี้เป็นของปลอม"

ซูหยุนชางลูบหัวซูหลิงซิวและปลอบโยนเธอ

เขารู้ว่าซูหลิงซิวไม่สมควรถูกตำหนิ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกาน้ำชาไม้ไผ่ พวกเขายังคงต้องการที่จะตรวจสอบว่าคนที่ให้ของขวัญนี้มา รู้หรือไม่ว่ามันเป็นของปลอม

บางที ซ่งชูฉิงอาจจะไม่ทราบก็ได้ว่ากาน้ำชานี้เป็นของปลอมและได้มาจากคนอื่นอีกที หรือไม่ก็ เขาอาจจะรู้ว่ามันเป็นของปลอมแต่ก็ยังจงใจให้มันเป็นของขวัญแก่เขา

ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไรก็ตาม เมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยถูกฝังอยู่ในหัวใจของซูหยุนชางเรียบร้อยแล้ว

"ฉิงเฟิง ขอบคุณสำหรับการรักษาอาการเจ็บป่วยของฉันและช่วยฉันค้นพบกาน้ำชาที่เป็นอันตราย"

"ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอกประธานซู นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรทำ"

"ใช่ คุณได้ช่วยฉันมามากมาย ฉันไม่มีอะไรจะพูด เอาละไปบริษัท Ice Snow กันเถอะ"

ซูหยุนชางยิ้มเล็กน้อยและกล่าว

เขารู้ว่าฉิงเฟิงมาที่นี่เพื่อเชิญชวนให้เขาไปเป็นนักออกแบบเครื่องประดับของบริษัท Ice Snow ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้ว เขาก็จำเป็นต้องไปที่บริษัท Ice Snow เสียที

"ยอดไปเลย ขอบคุณมากประธานซู" ฉิงเฟิงขอบคุณอย่างจริงใจ ถ้าซูหยุนชางสามารถเป็นนักออกแบบเครื่องประดับให้บริษัท Ice Snow ได้  เขาก็จะถือว่าบรรลุภารกิจที่หลินซู่มอบหมาย

ซูหยุนชางเป็นประธานสมาคมโบราณวัตถุของเมืองทะเลตะวันออกและเป็นที่เคารพอย่างสูง บริษัทขนาดใหญ่จำนวนมากต้องการเชิญเขา แต่พวกเขาทั้งหมดก็ไม่ประสบความสำเร็จท ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่ประสบความสำเร็จในการเชิญซูหยุนชาง

ซูหลิงซิวขับรถพาฉิงเฟิงและซูหยุนชางไปยังบริษัท Ice Snow

ระหว่างทาง ฉิงเฟิงโทรหาหลินซู่และบอกให้เธอไปรอรับพวกเขาที่ทางเข้าบริษัท

ซูหยุนชางเป็นถึงประธานสมาคมโบราณวัตถุ แม้ว่าเขาจะมาทำงานที่บริษัท Ice Snow พวกเขายังคงต้องเคารพซูหยุนชาง

ซูหลิงซิวขับรถ BMW สีแดงและมาถึงทางเข้าของบริษัท Ice Snow ภายในครึ่งชั่วโมง

หลินซู่สวมชุดสูทสีน้ำเงิน เธอยืนอยู่ที่ทางเข้าของบริษัท Ice Snow และจ้องมองไปข้างหน้าอย่างตั้งใจ

ฉิงเฟิงได้โทรหาเธอและบอกว่าซูหยุนชางจะมาถึงในไม่ช้า ดังนั้นเธอจึงมารอที่หน้าทางเข้าเพื่อต้อนรับเขาด้วตัวเอง

 

ดวงตาของหลินซู่กระพริบด้วยความโกรธเมื่อเธอเห็นซูหลิงซิวและฉิงเฟิงเดินออกมาจากรถ BMW

หลินซู่ไม่รู้จักซูหลิงซิว  เธอขอให้ฉิงเฟิงพาซูหยุนชางมา ทำไมเขาเชิญสาวสวยมา ?

"ฉิงเฟิงทำไมคุณถึงพาผู้หญิงมาที่นี่?" หลินซู่ถามด้วยความไม่พอใจ

"หือ ?" ฉิงเฟิงรู้ว่าหลินซู่คงเข้าใจอะไรผิดบางอย่างเมื่อเขาเห็นเธอแสดงอาการโกรธ

ทุกวันนี้ประธานหลินกลายเป็นคนหวาดระแวงมากขึ้น มันทำให้เขาพูดไม่ออกและเป็นทุกข์

"ประธาน เธอคือซูหลิงซิว เธอเป็นหลานสาวของซูหยุนชาง" ฉิงเฟิงได้แนะนำซูหลิงซิวให้หลินซู่ได้รู้จัก

หลินซู่มองไปที่ซูหลิงซิวด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยินคำแนะนำจากฉิงเฟิง เธอเคยได้ยินชื่อซูหลิงซิวมาแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่หลินซู่ได้พบกับเธอ

"ฉันขอให้คุณเชิญประธานซูหยุนชาง ทำไมคุณถึงเชิญหลานสาวของเขามา?" หลินซู่คิดว่าการกระทำของฉิงเฟิงเป็นแปลกๆ

เธอต้องการตัวซูหยุนชาง ไม่ใช่หลานสาวของเขา

"ประธานซูอยู่เบาะหลังเขาจะมาถึงที่นี่ในไม่นาน"

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและชี้ไปที่เบาะหลังรถ

ป้ง!

ซูหยุนชางเปิดประตูและเดินออกมาจากรถ เขาเดินด้วยพละพลังและความแข็งแรงตั้งแต่ที่เขาฟื้นตัวจากอาการป่วยของเขา

"ประธานซู ขอต้อนรับสู่บริษัท Ice Snow"

ใบหน้าของหลินซู่เริ่มสวยขึ้นและเธอก็พูดกับซูหยุนชาง

"ประธานหลินพวกเราเจอกันอีกแล้ว" ซูหยุนชางหัวเราะและพูดกับหลินซู่

ทั้งสองเคยพบกันครั้งหนึ่งที่ห้องจัดเลี้ยงการกุศลของบริษัทหลิว

"ใช่แล้ว ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ประธานซู มาที่บริษัท Ice Snow โปรดเข้ามา" หลินซู่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์และเชิญซูหยุนชางเข้ามาที่ออฟฟิศ

ซูหยุนชางและซูหลิงซิวเดินอยู่ด้านหน้าขณะที่หลินซู่และฉิงเฟิงเดินอยู่ด้านหลัง

"ภรรยา ฉันได้เชิญซูหยุนชางมาให้กับบริษัทแล้ว  คืนนี้ฉันไม่จำเป็นต้องคุกเข่าลงบนกระดานซักผ้าแล้วใช่มั้ย ?"

ฉิงเฟิงเดินมาข้างๆหลินซู่และถามด้วยเสียงต่ำ