บทที่ 46 ศัตรูหัวใจ !

บทที่ 46 ศัตรูหัวใจ !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

https://amnovel.com/cat.php?id=58

 

"เป็นไวน์ที่ดีจริงๆ  มันต้องเป็น 'French Lafite Red Wine ปี 92' แน่นอน " ลี่ฉิงเฟิงจิบและกล่าวยกย่อง

(ขวดละหมื่นกว่าบาท)

https://www.wine-searcher.com/find/lafite+rothschild+pauillac+medoc+bordeaux+france/1992

 

"คุณรู้ได้อย่างไรว่านี่คือไวน์ Lafite ปี 92 ?"

หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอมากยิ่งขึ้น

ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอนั้นน่าประทับใจจริงๆ เขาสามารถระบุปีและต้นกำเนิดของไวน์ได้ด้วยการจิบเพียงครั้งเดียว

เกือบทุกคนโดยทั่วไปจะไม่สามารถระบุไวน์อย่างเฉพาะเจาะจงได้จากการจิบเพียงจิบเดียวเท่านั้น เฉพาะปรมาจารย์ด้านไวน์เท่านั้นที่จะมีความสามารถเข้าถึงระดับดังกล่าวได้

"'ไวน์ Lafite ปี92 เป็นหนึ่งในไวน์ที่ดีที่สุด มันมีรสกลมกล่อมและความหวาน ... "

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มอย่างอ่อนโยนและเริ่มอธิบายถึงรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของไวน์นี้

"ฮิฮิ  ฉันกำลังคิดอยู่ว่าคุณไม่ใช่พนักงานขาย แต่เป็นเศรษฐี?"

"คุณหลิว ทำไมคิดอย่างนั้น?"

"ง่ายมาก พนักงานขายที่ไหนจะมีเงินจ่ายเพื่อไวน์  'Lafite ปี92ได้ ดังนั้นคุณจึงไม่ใช่พนักงานขาย"

"โอ้ คุณหลิว คุณเดาผิดแล้ว ฉันเป็นพนักงานขายจริงๆ รับประกันได้"

ลี่ฉิงเฟิงจิบไวน์เบาๆอีกครั้ง ใบหน้าของเขาสะท้อนถึงความเพลิดเพลินในรสชาติไวน์

'ปี 92 เป็นปีที่มีสภาพอากาศที่สบายที่สุดในฝรั่งเศส องุ่นจากปีนั้นมีกลิ่นหอมและหวานเป็นพิเศษและไวน์ที่ผลิตในปีนั้นเป็นไวน์ที่มีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์

ปี 92 'ไวน์ Lafite เป็นที่รู้จักกันในฐานะราชินีแห่งไวน์และมีชื่อเสียงที่ดีทั่วโลก

แต่ไวน์ชนิดนี้หายากมาก มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถจ่ายได้และทุกคนส่วนใหญ่มีพื้นหลังที่แข็งแกร่งและเป็นคนที่มีความสามารถ "

คุณไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม ? คุณเป็นพนักงานขายจริงๆ?" หลิวรูหยนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ใบหน้าที่สวยงามของเธอยังคงมีข้อสงสัยเล็กน้อย

"ฉันไม่เคยโกหกผู้หญิงสวยๆ "  ลี่ฉิงเฟิงยิ้มเบา ๆ และกล่าวด้วยความจริงใจ

เขาไม่ได้โกหกหลิวรูหยันจริงๆ ตอนนี้เขาเป็นพนักงานขายของบริษัท Ice Snow

 

สำหรับการดื่มไวน์ปี 92  ก็เพราะเขาเป็นราชันย์หมาป่าของทวีปและเขาเคยได้ช่วยเบอร์นาร์ดซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจไวน์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฝรั่งเศส

เพื่อเป็นการตอบแทนราชันย์หมาป่า เบอร์นาร์ดจึงให้บัตรทองคำฝังเพชรซึ่งทำให้เขาได้รับไวน์ฟรีจากคฤหาสน์ตลอดชีวิต เขาดื่มไวน์ปี 92 มากกว่าประธานที่นั่นด้วยซ้ำ

แน่นอนว่าตัวตนของเขาในฐานะราชันย์หมาป่า ไม่สามารถบอกแก่หลิวรูหยันได้

"ผู้ชายคนนี้เป็นพนักงานขายจริงๆหรือ?"

เมื่อเธอมองไปที่ดวงตาที่ดูจริงใจของลี่ฉิงเฟิง หลิวรูหยันค่อนข้างสงสัย

เห็นได้ชัดว่าไวน์ Lafite ปี 92 หายากมากและส่วนมากในตลอดมักจะเป็นของปลอม เพื่อที่จะได้ชิม Lafite ปี92 อย่างหนึ่งต้องขึ้นอยู่กับการคอนเนคชั่นและเส้นสายเป็นพิเศษ

แม้จะมีพื้นฐานที่ทรงอำนาจอย่างเช่นหลิวรูหยัน เธอยังต้องใช้สายสัมพันธ์เป็นอย่างมากเพื่อให้ได้ไวน์ Lafite ปี 92  ถ้าชายข้างหน้าเธอเป็นแค่พนักงานขายจริงๆเขาทำอย่างไร?

"คุณหลิว หมดแล้ว ฉันขออีกขวดได้ไหม?"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มบางๆ และถามด้วยความพึงพอใจ

จิบไวน์และชื่นชมความงามเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

"ฉันเหลือขวดสุดท้ายเท่านั้น แต่คุณก็ดื่มมันไปหมดแล้ว"

เมื่อได้เห็นชายคนนี้ที่ดื่มไวน์นี้ได้เร็วเท่ากับการดื่มน้ำเปล่า  หลิวรูหยันแสดงออกถึงความเศร้าใจบนใบหน้าของเธอ

นี่คือไวน์ 'Lafite ปี92,  ราชินีของไวน์แดง ไวน์ที่ดีที่สุด คุณดื่มมันเหมือนน้ำเปล่า ถ้าฉันรู้แบบนี้ฉันจะไม่เอามันออกมา

"สาวสวย แค่ไวน์ขวดเดียวเท่านั้น อย่าทำเป็นคับอกคับใจนักสิ"

"นี่ไม่ใช่ไวน์ธรรมดา มันคือไวน์ 'Lafite ปี92 เข้าใจไหม?"

"ฉันเข้าใจอย่างแน่นอนว่านี่คือราชินีของไวน์แดง มั่นใจได้ฉันจะให้เธอ 10 ขวดเลยถ้าฉันมีโอกาส"

ลี่ฉิงเฟิงรู้สึกตลกเล็กน้อยเมื่อได้เห็นภาพลักษณ์ที่เศร้าสร้อยของหลิวรูหยัน

"คุณฝันต่อไปเถอะ"

ใบหน้าที่สวยงามของหลิวรูหยันเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เธอคิดว่าลี่ฉิงเฟิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระ

"สาวงาม ขอขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจนะ ฉันไปนอนละ ลาก่อน"

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือและเดินออกจากวิลล่าที่ 14

"ช่างเป็นคนที่น่าสนใจ!"

หลิวรูหยันยิ้มอย่างมีเสน่ห์และด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามของเธอ เธอเดินกลับไปที่ห้องนอนของเธอ

ลี่ฉิงเฟิงและหลิวรูหยันเป็นเพื่อนบ้าน บ้านพวกเขาอยู่ติดกัน เขาถึงเดินกลับบ้านได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่เขากลับมาถึงบ้าน เขาพบว่าหลินซู่ได้หลับไป แต่เธอวางนมไว้บนโต๊ะให้เขา แน่นอนว่า มันเป็นนม Gold medal deluxe milk

"ภรรยาคนนี้เริ่มเป็นห่วงฉันมากขึ้นทุกวัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มและดื่มนมที่หลินซู่ได้ทิ้งไว้ให้ เขาอาบน้ำและไปนอนในห้องนอน

หลังจากจัดการเรื่องการลอบสังหารในหลายวันนี้ เขาเพลียมาก ตอนนี้เขาได้นอนหลับอย่างมีความสุข

เขาหลับสนิทยาวไม่ตื่น จนกระทั่งเก้าโมงเช้า.......

"เหี้ยแล้ว ! ฉันไปทำงานสายแล้ว"

มองไปที่ดวงอาทิตย์ที่กำลังขึ้นสูง ลี่ฉิงเฟิงก็เสียใจ ไม่คาดคิดว่าเขาจะนอนยาวขนาดนี้

เขารีบลุกขึ้นล้างหน้าและแปรงฟันและพบขนมปัง ถ้วยนมถั่วเหลืองบนโต๊ะที่เห็นได้ชัดว่าหลินซู่ทิ้งไว้ให้เขา

"ดีจังที่มีภรรยา"

ลี่ฉิงเฟิงอุทานออกมา แม้ว่าหลินซู่จะไม่ได้นอนห้องเดียวกันกับเขา อย่างน้อยเธอก็ยังห่วงใยเขา วางนมไว้ให้เขาดื่มในตอนกลางคืนและขนมปัง นมถั่วเหลืองในตอนเช้า

เขารีบกินขนมปังและนมถั่วเหลืองเสร็จแล้วโบกรถแท็กซี่และรีบมุ่งหน้าไปยังบริษัท Ice Snow

เมื่อลี่ฉิงเฟิงมาถึงบริษัท Ice Snow เขาพบว่ามีกุหลาบจัดวางอยู่ข้างนอกอาคาร กุหลาบ 999 ดอก สวยและน่าหลงใหล

"ว้าววว, นายน้อยเฉินโรแมนติกมาก เขาวางดอกกุหลาบมากมายที่ประตูเพื่อจีบ CEO หลินซู่"

"ถ้าฉันเป็นหลินซู่ ฉันจะแต่งงานกับนายน้อยเฉิน"

"ฉันก็ต้องการที่จะแต่งงานกับเขา เขาไม่เพียงหล่อเหลา แต่ยังเป็นทายาทรุ่น2ของตระกูลเฉินอีกด้วย"

ฝูงชนรอบ ๆ ได้พูดคุยและสรรเสริญนายน้อยเฉิน

ไอ้เวร..

กล้าดียังไงมาเกี้ยวภรรยาฉัน?

ใบหน้าของลี่ฉิงเฟิงเปลี่ยนไปอย่างมาก ความโกรธพุ่งเข้าสู่ศีรษะของเขา "นี่มันตบหน้ากันชัดๆ"

ใครจะไปทนได้

"ลูกพี่เฟิง, คุณเพิ่งมาทำงาน?"

ทันใดนั้นมีเสียงทักทายดังขึ้นมาในขณะที่ลี่ฉิงเฟิงกำลังจะคลั่ง

เขาหันกลับไปและพบว่ามันเป็นเจ้าอ้วนลั่วเฮา

"เจ้าอ้วนบอกฉันที ดอกกุหลาบพวกนี้มันอะไร?"

ลี่ฉิงเฟิงพูดอย่างหงุดหงิดและถามอย่างไม่เป็นมิตร

"พี่เฟิง นี่เป็นของนายน้อยเฉิน  นายน้อยเฉินต้องการที่จะตามจีบCEO หลินซู่"

"เจ้าอ้วน ฉันขอถามหน่อย ใครคือนายน้อยเฉิน?"

"พี่เฟิง นายน้อยเฉินมีชื่อว่าเฉินไห่หยาง, เขาเป็นนายน้อยตระกูลเฉิน"

ลั่วเฮาเหลือบมองลี่ฉิงเฟิงด้วยความไม่เข้าใจว่าทำไมฉิงเฟิงถึงโกรธ

"เจ้าอ้วนนายกล้าร่วมมือกับฉันทำลายดอกกุหลาบเหล่านี้ไหม?"

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองที่ลั่วเฮาและพูดเบา ๆ

"ลูกพี่เฟิง ทำไม่ได้นะ  เฉินไห่หยางเป็นหนึ่งในสี่นายน้อยของเมืองทะเลตะวันออกเขามีอิทธิพลเป็นอย่างมาก"

ท่าทางของลั่วเฮาเปลี่ยนไปและพูดห้ามฉิงเฟิงทันที

นายน้อยทั้งสี่คนของเมืองทะเลตะวันออกแต่ละคนมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและมีชื่อเสียงที่มีทรงอำนาจ เมืองทั้งเมืองจะสั่นสะเทือนถ้าพวกเขาเหยียบย่ำ

มีคนบอกว่าใครก็ตามที่ต่อต้านนายน้อยเฉินจะถูกหักขาและถูกโยนไปเลี้ยงเป็นอาหารปลาในแม่น้ำ เขาไม่อยากให้ลูกพี่ของเขาไปสี่ยง

"เจ้าอ้วน นายกลัว?"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าลั่วเฮากลัวนายน้อยเฉินมาก