บทที่ 19 CEO ที่โง่เขลา

บทที่ 19 CEO ที่โง่เขลา

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

 

 

แค่ก แค่ก

หลังจากนั้นไม่นาน ฉิงเฟิง ก็ไอแล้วตื่นขึ้นมา เขาเปิดตาเล็กน้อย

เขายังคงรู้สึกอ่อนแอมากแม้กระทั่งหลังจากพักผ่อนสักพักเพราะเขาเสียเลือดมากไป

"เฮ้   คุณตื่นแล้ว ?"

หลินซู่ รู้สึกโล่งใจขณะขยี้ดวงตาของเธอ

ใช่แล้ว  ฉิงเฟิง พยักหน้าของเขา เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อหน้าภรรยาของเขา

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาควรจะหย่ากันไปแล้ว แต่พวกเขาพบกับการลอบสังหารในระหว่างทางและจำเป็นต้องกลับมาบ้าน  นี่มันวันโชคร้ายอะไรกัน

"ฉันทำซุปโสมไว้สำหรับคุณ รอแปปนะ"

หลินซู่ ไม่รู้จะพูดอะไรกับ ฉิงเฟิง ขณะที่เธอวิ่งไปเอาซุปโสมจากห้องครัว

Wtf (ย่อมาจาก what the fuck)?  นี่คือโสมใช่ไหม

ฉิงเฟิง สงสัยเกี่ยวกับก้อนสีดำในชาม เขารู้สึกว่าความเข้าใจเรื่องราวบนโลกของเขากำลังพังทลาย

เดี๋ยวนะ โสมควรจะเป็นสีเหลืองหรือสีขาวไม่ใช่เหรอ?

แล้วไอ้ก้อนดำเมี่ยมสีดำนี่มันคืออะไร ?

"อืม....... ขอโทษนะ ฉันทำมันไหม้

หลินซู่ ก้มศีรษะลงด้วยความอับอาย เธออยากมุดลงไปในรู ณ ตอนนี้เลย

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำโสม เธอไม่ได้ใส่น้ำให้เพียงพอและหลับไปในขณะที่โสมกำลังเดือดซึ่งเป็นเหตุให้มันไหม้

ไหม้?

ฉิงเฟิง กลอกตาของเขาและไม่รู้ว่าตอบสนองต่อเธอยังไงดี

คุณทำให้ส่วนผสมที่แพงขนาดนี้ไหม้ได้อย่างไร? คุณโง่เหรอ?

"ฉัน ... โง่?" หลินซู่ มองไปที่ ฉิงเฟิง และถามอย่างเอียงอาย

"ถูกต้อง"  ฉิงเฟิงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรเลยแปะป้ายคำว่า "โง่" แก่เธอโดยตรง

คำว่า "โง่" ไม่เพียงพอที่จะอธิบายตัวเธอแล้วละ  เธอสมควรได้รับคำว่า "ไม่ได้เรียนมา"

เมื่อมองไปที่โสมที่ดำเป็นเถ้าถ่าน ฉิงเฟิงไม่รู้ว่าจะกลืนมันลงได้ยังไง

หย่า

เขาจำได้ว่าวันนี้เป็นวันที่พวกเขาจะหย่ากัน เขาไม่สามารถพักอยู่ที่บ้านเธอฟรีๆโดยไม่ทำอะไรได้อีกแล้ว

"เอาละ ฉันตื่นแล้ว ไปหย่ากันได้แล้วล่ะ"

ฉิงเฟิง ขมวดคิ้วและพูดขึ้นมา

"คุณพูดอะไร?"

หลินซู่ ไม่ได้สนใจฟังสิ่งที่เขาพูด เพราะเธอยังรู้สึกผิดเกี่ยวกับการทำโสมไหม้อยู่

"ฉันพูดว่า  ไปหย่ากันเถอะ"

เขาพูดซ้ำอีกครั้ง

"หย่า?" หลินซู่ สั่นสะท้านและการแสดงออกที่ซับซ้อนปรากฏขึ้นบนหน้าที่เย็นชาของเธอ

ผู้ชายคนนี้กำลังขอหย่า นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการหรอกหรือ?

เธอสัญญาว่าจะหย่ากับชายคนนี้ในสามเดือน ขณะที่พวกเขากำลังจดทะเบียนกันในสำนักทะเบียนเมื่อสองวันก่อน

เธอรู้ว่าเธอทำร้ายความรู้สึกของเขา เมื่อตอนที่เธอให้เขานอนนอกบ้าน เมื่อตอนที่เธอคิดไปเองว่าเขาไปสปา ดังนั้นเธอตกลงในทันที ที่เขาขอหย่า

แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งเมื่อได้ยินชายคนนี้พูดออกมาอีกครั้ง?

"เจ็บ  มันเจ็บมาก" หลินซู่ รู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจเธอกำลังฉีกออก

เธอรู้ว่าเธอไม่ต้องการแยกจากชายคนนี้ในตอนนี้

เธอซาบซึ้งถึงช่วงเวลาที่ผู้ชายคนนี้เอาตัวบังกระสุนให้เธอ เธอตระหนักว่าเธอเป็นคนที่จุกจิกและมักเข้าใจเขาผิดหลายครั้งหลังจากที่พวกเขาแต่งงานกัน

นอกจากความเข้าใจผิดของเธอแล้ว เหตุผลที่ชายคนนี้ต้องการที่จะหย่าร้างเธออาจเป็นเพราะเธอโง่มากเกินไป

เป็นภรรยาจะไม่รู้เกี่ยวกับการต้มโสมได้ยังไง นี่มันไม่ได้ยากไปกว่าการต้มน้ำด้วยซ้ำ

เขาจะต้องการภรรยาที่โง่เขลาไปเพื่ออะไร ?

"คุณจะหย่ากับฉันเพราะฉันโง่เกินกว่าจะรู้วิธีต้มน้ำหรือ?" หลินซู่ถามอย่างเศร้าสร้อยด้วยใบหน้าที่ซีดของเธอ

"อ้าว คุณไม่ได้ต้องการหย่ากับฉันหรอกเหรอ ? ไม่ใช่คุณบอกว่ามันดีสำหรับเราสองคนที่จะหย่ากันเมื่อก่อนหน้านี้หรือ?" Qingfeng ถามอย่างสับสนเมื่อเห็น หลินซู่กำลังเศร้า

"คุณควรจะมีความสุขไม่ใช่เหรอ ที่ฉันทำในสิ่งที่คุณต้องการ ทำไมคุณดูเศร้า?"

"นี่คุณไม่ได้จะหย่าเพราะฉันโง่?"

"แน่นอนไม่ใช่"

"เข้าใจแล้ว"

หลินซู่ยิ้มเหมือนดอกไม้บานเมื่อเธอได้รับคำตอบจากฉิงเฟิง ซึ่งทำให้ ฉิงเฟิงประหลาดใจ

เขาตระหนักว่าภรรยาของเขางดงามมากเมื่อเธอยิ้ม

โดยปกติข้อกำหนดสองข้อหากต้องการหย่ากัน ประการแรกจะต้องเป็นความยินยอมจากทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะหย่าขาดความสัมพันธ์ ประการที่สองฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจยื่นคำร้องหย่าร้างต่อศาลได้หากทั้งคู่แยกกันอยู่นานเกินกว่า 2 ปี

นอกจากนี้พวกเขายังต้องนำใบสำคัญการสมรส หนังสือเดินทางและบัตรประจำตัวประชาชนติดตัวไปด้วย

หลินซู่ ได้ตัดสินใจแล้ว เธอจะไม่หย่าหรือแยกจากชายคนนี้

เธอวางแผนที่จะซ่อนใบทะเบียนสมรสของเธอและบอกเขาว่ามันสูญหายไปที่ไหนสักแห่งเพื่อที่จะไม่สามารถหย่าได้

"ตอนนี้คุณได้รับบาดเจ็บ  กินโสมก่อนแล้วเราค่อยคุยเรื่องการหย่าทีหลังเมื่อคุณฟื้นตัว"

หลินซู่ ยกริมฝีปากขึ้นและส่งโสมให้กับ ฉิงเฟิง อีกครั้ง

หลินซู่ กลับไปเป็นผู้หญิงที่เย็นชาอีกครั้งหลังจากเธอตัดสินใจได้แล้ว

แม้ว่าโสมจะไหม้ แต่ ฉิงเฟิง ต้องกินมันเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ หลินซู่ ทำอาหารสำหรับผู้ชาย

"ราชินีน้ำแข็ง?"

ฉิงเฟิง ปิดปากเมื่อเผชิญหน้ากับท่าทางที่เปลี่ยนไปของผู้หญิงคนนี้ ท่าที่ไม่แยแสของเธอคนนี้  แผ่กระจายความรู้สึกที่หนาวเย็นออก

เขาไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถเปลี่ยนท่าทีจากหมีน้อยที่สำนึกผิดมาเป็นราชินีน้ำแข็งได้ในทันที

ความไม่แยแสและหยิ่งยโสเป็นคำอธิบายที่ดีที่สุดสำหรับ หลินซู่ ขณะที่เธออยู่ในสภาพปกติของเธอ

ฉิงเฟิง กลั้นใจของเขาและกินโสมไหม้ๆ

"โสมนี้ ... แปลกประหลาดและดูน่าเกลียดแท้"

ฉิงเฟิง สาบานกับพระเจ้าว่าโสมนี้เป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดที่เขาเคยกินมาในชีวิตของเขาเพื่อให้ห่างไกล ภรรยาที่เย็นชาคนนี้เป็นเชฟที่โคตรเทพ...

อย่างไรก็ตามโสมดูเหมือนจะทำงานแม้ว่าจะมีรสชาติแย่

ฉิงเฟิง รู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มอุ่นขึ้นทันทีหลังจากกินโสมเสร็จ แผลของเขาเจ็บน้อยลงและใบหน้าของเขาเริ่มฟื้นตัวขึ้น เขาไม่รู้สึกวิงเวียนอีกต่อไป

ตอนนี้เขาสามารถยืนขึ้นได้แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะสามารถเรียกพละกำลังทั้งหมดกลับคืนมาได้ภายในวันเดียวด้วยการฟื้นตัวที่รวดเร็วแบบนี้

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

มีคนโทรหา หลินซู่ เธอรับโทรศัพท์ทันทีหลังจากที่เธอเห็นหวานชิวโทรมา

"ผู้อำนวยการเซี่ย มีเรื่องอะไรหรือ?"

"บอสคะ บริษัทเฉินได้มาที่นี่และพวกเขาต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับข้อตกลง มูลค่า30,000,000 เหรียญกับเรา"

"ฉันจำได้ว่าคุณเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ใช่มั้ย  คุณจัดการได้เลย"

"แต่เจ้านายพวกเขาบอกเราว่า พวกเขาจะต้องคุยกับบอสเท่านั้นมิฉะนั้นพวกเขา

จะไปหาบริษัทอื่น "

"เอาล่ะ  ฉันกำลังไป"

หลินซู่ วางโทรศัพท์อย่างเย็นชา

"พักอยู่กับบ้านนะ  ผู้อำนวยการเซี่ย โทรมาและฉันต้องไปที่บริษัทเดี๋ยวนี้"

หลินซู่กล่าวด้วยความรู้สึกผิดในสายตาของเธอและรีบออกจากบ้านทันที

ตามจริงแล้วเธอตั้งใจที่จะอยู่ดูแล ฉิงเฟิง ที่บ้าน แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกเพราะเธอต้องไปจัดการกับดีลใหญ่โตนี้

"ภรรยาที่เย็นชาของฉันบอกว่าเธอกำลังจะไปไหนนะ?"

ฉิงเฟิง ตกใจเมื่อเห็น หลินซู่ กำลังจะออกไป

ในอดีต หลินซู่ มักจะไม่สนใจเขาและจะไม่บอกให้เขารู้ว่าเธอจะไปที่ไหนแม้ว่าจะไปบริษัทก็ตาม

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอบอกเขาว่าเธอจะไปไหน โคตรมหัศจรรย์!