ตอนที่ 132 อาหาร

“ถึงแล้วค่ะที่นี่คือห้องอาหารที่หรูที่สุดในนรกแห่งนี้แล้วนะคะ”

ฉันมองเข้าไปข้างในห้องโถงอาหารก่อนจะพบว่าข้างในมันกว้างใหญ่แล้วก็สวยงามมากๆเลย ฉันมองไปก็เห็นทุกๆคนกำลังนั่งรอพวกเราอยู่ แล้วโซอิก็กำลังโบกไม้โบกมือให้กับพวกเรา

“ว่าไงทำไมทุกคนถึงตื่นกันไวจังเลยล่ะ”

ฉันยิ้มให้กับทุกคนก่อนจะเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ยังว่างอยู่  จากนั้นพวกเราก็เริ่มสนทนากัน

“จริงๆไม่ได้ตื่นกันเช้าหรอกก็ตื่นมาก่อนหน้านี้ที่ท่านหญิงกับนายท่านจะตื่นนั่นแหละค่ะ”

อ๋อคือปลุกพร้อมกันแต่ห้องของเรามันปลุกช้ากว่าห้องอื่นๆสินะ

“อาหารมาแล้วค่ะทุกๆท่าน เชิญตื่นตาตื่นใจกับอาหารมื้ออลังกาลที่ส่งถึงมือของพวกท่าน และที่สำคัญเป็นการฉลองการกลับมาของนายท่านผู้สืบทอดต่อนรกแห่งนี้เลยค่ะ”

อะไรมันจะยาวขนาดนั้นเนี่ยฉันจะไม่ได้แล้วว่าเธอพูดอะไรไปบ้าง แต่ที่รู้ๆคือพอพวกเราหันไปแล้วพวกเราก็พบว่าอาหารกำลังทยอยมาที่โต๊ะของพวกเราแล้ว อาหารแต่ละอย่างดูหน้าทานมากเลย มันทำให้ฉันอดใจแทบไม่ไหวอยากจะเอามือไปหยิบมันเข้าปากแล้ว แต่ว่าต้องทำให้ตัวเองดูมีมารยาทนิดหนึ่งเพราะไม่ได้มีแต่พวกเราที่นี่ มีแม่บ้านแล้วก็มีข้ารับใช้คนอื่นๆอยู่ที่นี่เต็มไปหมด พวกเขาคอยมาต้อนรับเราแล้วก็มาดูแลเราพร้อมๆกัน

“อาหารเช้านี้เป็นอาหารที่หนักนิดหนึ่ง แต่มีประโยชน์สำหรับทุกๆคนนะคะ เชิญรับประทานได้เลยค่ะ”

พอได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างพากันกินอาหารด้วยความหิวโหย ใช่ฟังไม่ผิดหรอกด้วยความหิวโหยเพราะว่าพวกเราตั้งแต่เข้ามาที่นี่คือไม่เคยกินอิ่มเลย พอเห็นอาหารเยอะแยะเต็มโต๊ะไปหมดแบบนี้มันทำให้พวกเราอดใจตัวเองไม่อยู่จริงๆ พวกเราจะต้องกินมันเพื่อทดแทนความหิวโหยที่เคยเจอมาให้ได้เลย พวกเราต่างพากันกินไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ฉันหยิบขาไก่งวงมาแล้วก็นั่งแทะโดยไม่สนมารยาทอะไรอีกต่อไป พอได้กัดเข้าไปคำหนึ่งคือมันอร่อยมากจนทำให้ฉันน้ำตาแทบจะไหลออกมา ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้กลับมากินของอร่อยๆแบบนี้ ในตอนแรกไม่คิดว่าจะได้กินอาหารอร่อยแบบนี้แล้วนะ สุดยอดไปเลยฉันพร้อมจะลุยต่อกับสิ่งต่อไปแล้วอาหารทุกชนิดฉันจะเอาลงท้องของฉันให้หมดเลย

“อร่อยมากเลยใช่ไหมล่ะ”

เลย์หันมาถามฉันซึ่งฉันได้แต่พยักหน้าด้วยความปลื้มใจ มันอร่อยมากเลยอร่อยจริงๆ