บทที่ 52 การเพิ่มการรับรู้แบรนด์ (อ่านฟรี)

 

"เสี่ยวหยู่ ในที่สุดก็กลับมาสักที รถยนต์เหล่านี้จะขายในราคาเท่าไหร่ มีใครหลามคนถามไถ่ราคารถยนต์แล้ว" หลี่ซื่อเฉียงกล่าว

 

"พวกเขาทิ้งรายละเอียดการติดต่อไว้หรือเปล่าครับ?" เฝิงหยู่ถาม

 

"ใช่ แต่ทำไมเธอไม่ยอมให้พวกเราขายรถยนต์ออกไปละ? ยิ่งเก็บไว้อยู่กับตัว ราคาจะไม่ตกลงหรือ?" หลี่ซื่อเฉียงถาม

 

เฝิงหยู่ชำเลืองมองหลี่หลี่ซื่อเฉียงและกล่าวว่า "ใครบอกครับ? คนพวกนั้นเสนอราคามาแล้วนี่ครับ ราคาค่อนข้างสูงเลยไม่ใช่เหรอครับ? "

 

จากเงื่อนไขของเฝิงหยู่ รถยนต์ทุกรุ่นจะต้องมีการทาสีตกแต่งใหม่ เพราะเฝิงหยู่ต้องการดันราคาขายของรถยนต์เหล่านี้ให้สูงขึ้น!

 

ณ ช่วงเวลานี้รถยนต์หรูในประเทศจีนที่ดังๆจะเป็นสองยี่ห้อนี้คือรถเบ้นเมอเซเดสและ BMW แต่ก็พึ่งจะได้รับความนิยมในประเทศจีนเท่านั้น. โตโยต้าก็พึ่งขยายตลาดจากทางใต้ไปทางเหนือ. รุ่นที่นิยมมากที่สุดคือโตโยต้าคราวน์

 

ยี่ห้อรถยนต์อื่นๆยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักในประเทศจีน ไม่ใช่ว่าจะไม่มีรถหรูขายในท้องตลาด แต่มีคนจำนวนน้อยที่รู้จัก อย่าง Rolls-Royce รถหรูที่เฝิงหยู่นำเข้าจากอังกฤษยังพอเป็นที่รู้จักบ้าง แต่ยี่ห้ออื่นๆแทบไม่เป็นที่รู้จักเลย

 

คนร่ำรวยในประเทศจีนช่วงเวลานี้ซึ่งเป็นเศรษฐีใหม่ พวกเขาไม่ได้รับการศึกษาสูงมาก ไม่รู้จักสิ่งที่เรียกว่าว่ารถหรู แต่พวกเขาชื่นชอบการเปรียบเทียบและอวดโม้

ถึงแม้จะรถยนต์นำเข้าในประเทศจีนจำนวนมาก แต่บางครั้งพวกเขามีเงินก็ซื้อไม่ได้ และอีกอย่าง เศรษฐีใหม่ส่วนใหญ่ก็พึ่งจะมีเงิน แต่ไม่ได้มีเงินจนถึงขนาดเอามาใช้จ่ายอย่างฟุ้งเฟ้อ

 

คนเหล่านี้ต้องการรถหรูดูดีเพื่อแสดงสถานะของตน แต่ไม่สามารถซื้อรถนำเข้ามือหนึ่งได้ คนเหล่านี้คือกลุ่มเป้าหมายที่เฝิงหยู่จะเสนอขายรถมือสอง

 

"คนที่ขับรถได้ตามมาให้หมด งานของพวกนายในช่วงเวลานี้คือกินดีมีสุข ทั้งเหล้ายาอาหารตามหน้าบริษัทต่างๆ แล้วก็ไปยืนคุยโม้กับผู้คน " เฝิงหยู่กล่าว

 

ทุกคนต่างก็ตกตะลึง งานที่เฝิงหยู่สั่งมานี้ เป็นงานอะไรกัน?

......

 

วันนี้ มีรถสองคันที่พิเศษมากขับมาจอดที่หน้าร้านอาหารของเมืองปิง รถยนต์คันนี้รูปทรงค่อนข้างต่ำ แต่สะดุดตามาก คันหนึ่งสีฟ้าและอีกคันเป็นสีแดง. ทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองแล้วก็มองอีก

หืม มีคนสองคนลงจากรถ แล้วเริ่มโต้เถียงกัน?

 

"ขับรถยังไงไม่ทราบ ขับเป็นหรือเปล่าเนี่ย? รถยนต์คันนี้ของฉันราคาเกินล้านหยวน. จากัวร์! รู้จักไหม รถจากัวร์? นายจะจ่ายค่าชดเชยได้ไหมละ?" ชายหนุ่มสวมแว่นกันแดดลงมาจากรถคันสีฟ้า แล้วผลักชายหนุ่มที่ออกจากรถคันสีแดง ตอนที่ชายหนุ่มคนนี้พูด เขาจงใจเน้นหนักพูดเสียงดังคำว่า "จากัวร์" ถึงสองครั้ง

 

"โหยย คิดว่านายเป็นคนเดียวที่ขับรถดีๆหรือไง? รถของฉันราคาก็เกินล้านหยวน. รถโลตัส! รถสปอร์ตโลตัส! นายรู้จักไหมละ?" คนขับรถสีแดงโต้แย้งเสียงดัง

 

"รถของฉันก็เป็นรถสปอร์ต ถ้าฉันเหยียบคันเร่ง นายจะเห็นแค่แสงไฟท้ายรถเท่านั้น" ชายหนุ่มผู้ขับจากัวร์กล่าว

 

"โม้ นายพูดโอ้อวด! ในเมืองปิงนี้ ฉันยังไม่เคยเห็นรถคันไหนที่สามารถวิ่งได้เร็วกว่ารถของฉัน! ทำไม ไม่ยอมหรือไง? จะวัดกันไหมละ?" คนขับรถโลตัสกล่าว

 

"แข่งก็แข่งสิ ใครจะกลัว?" คนขับจากัวร์ตอบ

 

ทั้งสองคนพูดจบ ก็หมุนตัวขึ้นไปบนรถ แล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ในเวลาเดียวกัน รถเคลื่อนตัวออกไปดังวูม ครู่เดียวก็ขับหายไปจนมองไม่เห็นแม้แต่เงารถ!

 

ว้าว ~ ~ ~ ~

 

ผู้คนที่เห็นเหตุการณ์อยู่รอบๆอ้าปากค้างส่งเสียงตกใจ. รถนั้นรวดเร็วจริงๆ. ไม่น่าแปลกใจเลยที่มีราคามากกว่าหนึ่งล้าน. แต่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นว่ารถยนต์ทั้งสองคันนี้ไม่ติดป้ายทะเบียน

 

แต่รถหนึ่งคันราคา1 ล้านหยวน? คนโง่เท่านั้นที่จะซื้อ เงินมากมายขนาดนั้น เก็บไว้ในบัญชีไว้จ่ายเล่นๆ ก็ใช้ชีวิตได้สบายๆตลอดทั้งชีวิต

 

เป็นเวลาเหมาะเจาะที่เจ้านายใหญ่คนหนึ่งเดินออกมาจากโรงแรม ชี้นิ้วไปในทิศทางของแสงไฟท้ายรถ แล้วถามลูกน้องของเขาว่า: "!นั่นรถอะไร ขับเคลื่อนได้รวดเร็วนัก เร็วยิ่งกว่าโวลก้าของฉันเสียอีก"

 

"เจ้านาย ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมจะไปถาม" ลูกน้องของเขาตอบ

 

สักพักลูกน้องเดินกลับมา แล้วบอกกล่าวเจ้านายถึงยี่ห้อรถ คันหนึ่งเรียกว่าจากัวส์และอีกคันเรียกว่าโลตัส ทั้งสองคันเป็นรถสปอร์ต!

 

"รถสปอร์ต? เป็นชื่อที่ไม่เลวเลย ไปลองสอบถามมาสิว่าที่ไหนมีขาย และขายราคาเท่าไหร่" เจ้านายกล่าว

 

เหตุการณ์เดียวกันนี้เกิดขึ้นตามสถานที่ต่างๆในเมืองปิง รถยนต์เป็นรถที่ไม่เคยได้ยินหรือเคยเห็นมาก่อน แต่มีความสวยงาม บางคนก็มองว่าสง่างาม บางคนก็มองว่ามีเกียรติ บ้างก็คิดว่าหรูหรา และบางส่วนก็คิดว่าดูมีพลังอำนาจ

 

พวกเขาแทบจะไม่เคยเห็นรถเหล่านี้ในเมืองปิงมาก่อน  แต่จากข้อโต้แย้งระหว่างคนขับรถ พวกเขาจึงได้รับรู้ว่ารถเหล่านี้เป็นรถหรูนำเข้า และมีราคาแพงจนต้องร้องขอชีวิต

 

มีบางคนที่ชื่นชอบความโอ้อวด เขาได้ส่งคนไปสอบถามตามสถานที่ต่างๆ พวกเขาอยากจะรู้ว่าใครเป็นเจ้าของรถยนต์เหล่านี้ และจะหาซื้อได้จากที่ไหน หากพวกเขาซื้อรถยนต์เหล่านี้มาขับ คนอื่นๆจะได้รู้ว่าพวกเขาร่ำรวย!

 

ในช่วงเวลาสามวันติดต่อกัน เฝิงหยู่ส่งพนักงานของเขาออกไปในช่วงบ่ายและช่วงเย็นเพื่อป่าวประกาศให้รถยนต์ของเขาเป็นที่รู้จัก

 

ในช่วงบ่ายของวันที่สาม ในที่สุดก็มีคน"หลุดปาก" กล่าวว่า บริษัทการค้าไท่หัวขายรถยนต์เหล่านี้!

 

บริษัทการค้าไท่หัว?

 

คนทุกคนที่ต้องการที่จะซื้อรถยนต์เหล่านี้  ต่างเสาะหาบริษัทการค้าไท่หัว ตอนนี้ข่าวในแวดวงเริ่มแพร่กระจาย.  รถเบ้นเมอเซเดสและ BMW แลดูธรรมดาไปเลย เพราะรถเหล่านี้เป็นรถอังกฤษ รู้จักพระราชินีอังกฤษหรอเปล่า? พระนางก็นั่งรถแบบนี้?

 

......

 

"ที่นี่คือบริษัทการค้าไทหัวใช่ไหม?"

 

"คุณมาหาใคร" อู๋จื้อกางถาม

 

"ฉัน จ้าวติ่งไท่ เป็นผู้จัดการทั่วไปของโรงงานเสื้อผ้าติ่งไท่  นี่เป็นนามบัตรของฉัน" จ้าวติ่งไท่กล่าว

 

"โรงงานเสื้อผ้า? พวกเราไม่ได้ต้องการซื้อเสื้อผ้า" อู๋จื้อกางกล่าว และพยายามเชิญให้จ้าวติ่งไท่ออกไป

 

"เอ๊ะเอ่อ ฉันไม่ได้มาขายเสื้อผ้า ได้ยินมาว่า บริษัทการค้าไท่หัวของเธอมีรถยนต์ของอังกฤษ ให้ฉันดูหน่อยได้ไหม?" จ้าวติ่งไท่ตอบ

 

"คุณรู้ได้อย่างไร? แต่ทางเรามีรถจำนวนไม่มากนัก มีคนหลายคนกำลังดูอยู่ ต้องรอให้พวกเขาดูเสร็จก่อน" อู๋จื้อกางกล่าว

 

"ไม่ได้นะ น้องชาย ฉันจะซื้อทันที จะจ่ายเงินสดก็ได้" จ้าวติ่งไท่กล่าว

 

วันก่อน เขาไปเจรจาธุรกิจกับผู้จัดการจังหวัดในใกล้เคียง แต่พอผู้จัดการคนนั้นเห็นรถของเขาเป็นรถ FSO (Fabryka Samochodow Osobowych) เขาก็จากไปทันที. ทั้งยังพูดว่าจ้าวติ่งไท่ไม่สามารถซื้อรถดีดีมาขับได้เลยด้วยซ้ำ ก็หมายความว่าการเงินของเขาไม่มั่นคง!

 

ผู้จัดการคนนั้นขับรถในประเทศผลิตอย่าง Audi 100 เท่านั้น แต่คุยโวเสียจริง!

 

จ้าวติ่งไท่สอบถาบมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว บริษัทการค้าไท่หัวนำเข้ารถหรูมือสองที่ใหม่80เปอร์เซ็น หลังจากปรับปรุงตกแต่งเพิ่มแล้วก็เหมือนรถใหม่ไม่มีผิด ถึงแม้เขาจะซื้อรถหรูนำเข้ามือสอง แต่หากเขาไม่พูด จะมีใครรู้?

 

เมื่อเป็นเช่นนั้น พอคนอื่น ๆเห็นรถที่เขาขับ พวกเขาจะรู้ว่าบริษัทของเขามั่นคงทางการเงิน แล้วถ้าคนอื่นไม่ทราบยี่ห้อของรถคันนี้ละ? ไม่ต้องกังวลหรอก ขอเพียงพวกเขาเลียบเคียงถาม ก็จะได้รู้ว่ารถคันนี้ราคาเกินล้านหยวน

 

อู๋จื้อกางจึงพาจ้าวติ่งไท่ไปโรงงานเครื่องยนต์ซึ่งเป็นสถานที่ที่ทำการประกอบรถยนต์โดยเฉพาะ เฝิงหยู่ได้สั่งไว้แล้วว่าให้พาคนเหล่านี้ไปตอน 02:00 ในช่วงบ่าย อย่าช้าเกินไป หรือเร็วเกินไป  ให้คนเหล่านี้รู้ว่ามีคนอื่นๆอีกหลายคนที่สนใจในรถของพวกเขา. นี้เพื่อป้องกันไม่ให้ คนเหล่านี้กดราคา

 

ในตอนแรก คนที่มาก็เหมือนๆกับจ้าวติ่งไท่ ต้องการต่อรองกดราคา ราคารถยนต์มือสองทำไมยังขายแพงได้อีก? คันหนึ่งราคาน่าจะอยู่ที่ 500,000หยวน?

 

แต่พนักงานบริษัทการค้าไท่หัวไม่หลงกลง่ายๆ  ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะซื้อก็ต้องมีคนอื่น ๆที่เต็มใจจะจ่ายในราคานี้ ให้พวกเขาทดลองขับรถดูหน่อย จะได้รู้แก่ใจว่ารถดีจริงหรือเปล่า ถึงไม่ซื้อก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร คนรอซื้อยังต่อคิวยาว

 

จากที่พวกเขาเห็น บริษัทการค่าไทหัวค่อนข้างหนักแน่น คงไม่หลอกลวงพวกเขา ช่างมันเถอะ ซื้อเลยก็แล้วกัน!

 

รถเหล่านี้ยังคงถูกกว่ารถนำเข้าอย่างเมอเซเดส พอลองขับดูแล้วก็ไม่เลวเลย ทั้งภายในภายนอกดูใหม่เอี่ยมเหมือนรถมือหนึ่งก็ไม่ปาน จะมีใครรู้ได้ว่ารถเหล่านี้เป็นรถมือสอง?

 

ก็เป็นเช่นนี้ ในวันแรกจงใจให้คนแปดคนมาดูรถในเวลาเดียวกัน ทั้งหมดต่างก็ซื้อรถทันที บัญชีของบริษัทการค้าไท่หัวจึงมีเงินสดเพิ่มอีก 4 ล้านหยวน!

 

วันถัดมา พวกเขาขายรถออกได้เจ็ดคัน และวันที่สามขายรถได้ห้าคัน พอถึงวันที่สี่รถส่วนที่เหลือขายออกไปหมดแล้ว รวมถึงโตโยต้าคราวน์ก็ถูกขายไปจนหมด เหลือเพียงแลนด์โรเวอร์หนึ่งคันที่มีสภาพดีที่สุด ซึ่งเฝิงหยู่ตั้งใจจะเก็บ ไว้สำหรับตัวเอง

พอเห็นธุรกิจนี้ทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ เฝิงหยู่จึงโทรหาจีหลี่เหลียนเคอเพื่อถามว่ารถยนต์ชุดที่สองจะมาถึงเมื่อไหร่?