ตอนที่ 99 เส้นทางตามหาโซอิ

สิ่งที่ฉันเห็นข้างหน้ามันก็คือเส้นทางที่แสนจะกว้างใหญ่แล้วก็ยาวไกลมากเลย ตอนแรกฉันก็นึกว่าโซอิจะอยู่ใกล้แต่ก็ไม่คิดว่าพอเปิดทางในป่าออกมันจะไกลขนาดนี้

“อย่าบอกนะว่าจะต้องไปตามไกลขนาดนั้นเลย เราจะต้องไปไกลขนาดไหนกันหรอครับถึงจะไปถึงโซอิได้”

สีหน้าที่ซีดของดาโล่ทำให้ฉันมองเห็นเลยว่าเขากำลังกังวลอยู่ ฉันก็กังวลเช่นกันแล้วก็ไม่คิดด้วยว่าโซอิจะไปไกลขนาดนั้น แต่ระยะเวลาที่ไม่นานมากนักทำไมโซอิถึงไปไกลขนาดนั้นได้ล่ะ

“อดทนไว้หน่อยนะมันไม่ไกลเท่าไหร่หรอกฉันคิดว่า ถึงยังไงเราก็ต้องไปกันไปให้ถึงตัวของโซอิให้ได้เลย”

ทางที่จะไปมันอาจจะต้องให้เลย์ช่วยอุ้มฉันลงไปหน่อยแล้ว เพราะที่เราอยู่ก็คือบนสุดของภูเขาเลย เราจะต้องเดินลงไปแต่มันจะใช้เวลานาน ฉะนั้นให้เลย์ช่วยอุ้มแล้วพากระโดดลงไปมันจะเร็วกว่าเยอะเลย

“เลย์พาฉันลงไปหน่อย พวกเราก็ลงไปกันได้แล้วทางที่จะไปต้องลงไปข้างล่างกันก่อน แต่ก็ระวังหน่อยล่ะอย่าลืมว่าที่นี่มันอันตรายมาก”

ใช่ที่แห่งนี้มันอันตรายมากเลย อันตรายจนคิดว่าเราไม่ควรมาที่นี่ด้วยซ้ำถ้ามันไม่มีเรื่องสำคัญที่จะต้องมาหรอกนะ

“ได้สิเรื่องอุ้มเธอมันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”

เลย์พูดจบเลย์ก็เดินมาหาฉันก่อนจะอุ้มฉันขึ้น จากนั้นเขาก็กระโดดลงไปจากภูเขาสูงชันนี่ ลงไปยังข้างล่างด้วยระยะเวลาที่นิดเดียว //ตุบ// เมื่อลงถึงพื้นกันเรียบร้อยแล้ว เขาก็วางฉันลงอย่างเบามือก่อนจะพากันเดินไปต่อ ฉันต้องนำหน้าทุกๆคนเพื่อจะตามจิตที่เหลือน้อยนิดของโซอิ ด้วยความที่ฉันเห็นโซอิเพียงคนเดียวฉันจึงต้องเดินนำหน้าคนอื่น แต่การเดินนำหน้าคนอื่นก็ทำให้เลย์เป็นห่วงเหมือนกัน ถึงจะอยู่ใกล้กันมากแต่การเดินนำอาจจะเจอสิ่งที่น่ากลัวก่อนใครเพื่อน หรือมีอะไรมาทำร้ายเราเร็วกว่าใครเพื่อน

“ตอนนี้เราจะต้องเดินเลาะป่าไปเรื่อยๆไปให้ถึงโซอิให้ได้เลย พอเดินเลาะป่าไปเสร็จเราคงจะถึงแล้วล่ะมั้ง ยังไงก็คงต้องลองดูก่อนล่ะนะมันคงไม่เสียหายอะไร”

ฉันพูดขึ้นก่อนจะนำทีมของพวกเราเดินไปตามทางที่แสงมันกระพริบ สิ่งที่ฉันเห็นก็คือจิตที่อ่อนมาก เหมือนกับเธอไปเจออะไรบางอย่างมาทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเอามันจึงกระพริบแบบนั้น ถ้าถามว่าฉันรู้ได้ยังไงก็อาจจะเป็นเพราะว่าตำราที่เลย์เคยให้ฉันอ่าน มันเกี่ยวกับจิตใจและสมองที่สั่งการไปในคนละแบบ อย่างเช่นใจอาจจะอยากเจอแต่ว่าสมองสั่งให้ไม่อยากเจอ มันจะเป็นแบบนี้ในบางครั้งบางคราวหรืออาจจะเป็นไปตลอด แต่ในทางที่ฉันเข้าใจโซอิกำลังเจอเหตุการณ์อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน ไม่เช่นนั้นจิตของเธอคงไม่กระพริบอ่อนขนาดนั้น ฉันจะต้องไปเจอโซอิให้ได้จะได้รู้ว่าทำไมจิตของเธอถึงเป็นเช่นนี้