ตอนที่แล้วTWO Chapter 102 การประมูล ตอนที่ 3
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTWO Chapter 104 กองพันป้องกันเมือง

TWO Chapter 103 ฝ่ายธนูและหน้าไม้


TWO Chapter 103 ฝ่ายธนูและหน้าไม้

เมื่อการประมูลจบลง บางคนก็มีความสุข บางคนก็เสียใจ

คนที่ล้มเหลวอย่างน่าสังเวชก็คือ ตี่เฉิน เขามีเงินเกือบพันเหรียญทอง แต่ก็ไม่ชนะการประมูลอะไรเลย กลายเป็นว่าเขาได้สร้างปัญหาให้กับตัวเอง และกลายเป็นตัวตลงของงานประมูล เขาสูญเสียชื่อเสียงทั้งหมดของตนไป

อีกคนที่เศร้าก็คือ ชุนเซิ่นจุน เขามั้นใจมากว่าตัวเองจะชนะการประมูลในรายการสุดท้าย แต่โอหยางโชวก็โผล่ออกมา แล้วเอาชนะเขาในที่สุด เขากลับบ้านโดยไม่มีอะไรติดมือกลับไปเลย

คนที่โชคดีที่สุดก็คือ เฟิงฉิวฮวง เธอกำลังจะพ่ายแพ้ตี่เฉิน แต่ในช่วงเวลาที่สำคัญนั้น โอหยางโชวก็ได้ช่วยเหลือเธอ ทำให้เธอได้รับคู่มือการสร้างเกราะเหล็กฟู่ถู่

คนที่ฉลาดที่สุดก็คือ ไป๋ฮัว เธอหลีกเลี่ยงรายการหลัก และได้รับลูกประคำจิตวิญญาณไม้ไป

ส่วนคนที่ได้รับความสนใจมากที่สุด แน่นอนว่าต้องเป็นฉีเยว่หวู่ยี่ เขาเพียงคนเดียวได้รับสินค้าถึง 5 จากทั้งหมด 10 รายการ แม้แต่คู่มือการสร้างอาวุธและชุดเกราะที่แพงที่สุดเขาก็ได้มันไป เขากลายเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในงานประมูลนี้

หลังจากที่งานประมูลสิ้นสุดลง สิ่งที่เกิดขึ้นในงานก็ได้แพร่กระจายออกไปทั่วประเทศจีน ความแข็งแกร่งทางการเงินของฉีเยว่หวู่ยี่ ช่วยปกป้องตำแหน่งของเขา ในฐานะผู้นำของประเทศจีน ส่วนเรื่องที่ตี่เฉินยั่วยุโอหยางโชวก่อนหน้านี้ มันก็กลายเป็นเพียงเรื่องตลกขบขันเท่านั้น

แทบจะในทันที เนื้อหาโพสต์ในฟอรั่มก็เปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด นี่เป็นครั้งแรกที่ฉีเยว่หวู่ยี่ ออกมาแสดงความแข็งแกร่งของเขาในที่สาธารณะ นอกเหนือจากความแข็งแกร่งทางการเงินของเขา เขายังมีปฏิสัมพันธ์กับไป๋ฮัว ซุ่นหลงเตียนเซว่ และกงเฉิงซี ที่ให้เป็นที่สนใจจากหลายๆคน

สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจบงานประมูลไม่ได้มีเพียงเท่านั้น เฟิงฉิวฮวงยังได้ประกาศออกจากพันธมิตรหานตาน การต่อสู้ในระหว่างการประมูลได้ถูกเผยแพร่ และเกิดการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง ตี่เฉินหยิ่งกับสถานะผู้นำพันธมิตรมากเกินไป หลังจากที่เฟิงฉิวฮวงออกจากพันธมิตรหานตาน หลายๆคนก็สนับสนุนเธอ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นทำให้พันธมิตรหานตานแตกร้าวอีกครั้ง ผู้เล่นสันนิษฐานว่า มันคงจะอยู่ได้อีกไม่นาน

และก็ไม่ปล่อยให้ทุกคนต้องรอนาน หลังจากที่เฟิงฉิวฮวงออกจากพันธมิตรหานตานได้ไม่นาน จานหลางก็เคลื่อนไหว

เขาออกมาประกาศว่า เขาลาออกจากพันธมิตรหานตาน และประกาศอีกว่า เขาจะรับลอร์ดจากกลุ่มอุตสาหกรรมก่อสร้าง มาสร้างพันธมิตรของเขา ชื่อว่า ‘พันธมิตรโลหะโลหิต’ ครั้งหนึ่ง 6 ทรราชย์แห่งหานตานเคยได้รับยกย่องว่ายิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศจีน แต่ในปัจจุบัน พวกเขาเหลือเพียงตี่เฉินและซาโพจุ่นเท่านั้น

ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าพันธมิตรหานตานกำลังจะล่มสลาย ตี่เฉินก็ได้ประกาศออกมาอย่างไม่คาดคิดว่า หวู่ฟู่จากเมืองหินแห่งชิงตู ได้เข้าร่วมพันธมิตรหานตานแล้ว ดินแดนของหวู่ฟู่อยู่ในอันดับ 10 ในการจัดอันดับเควสการรุกรานของสัตว์ร้ายก่อนหน้านี้ ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนั้นสูงกว่าไป๋ฮัว

ด้วยการเพิ่มขึ้นของสมาชิก ทำให้พันธมิตรหานตานยังคงอยู่ต่อไป อย่างไรก็ตามการสูญเสียเสาหลักทั้ง 2 อย่างเฟิงฉิวฮวงและจานหลาง มันทำให้พวกเขาไม่สามารถแข่งขันกับพันธมิตรชุนฉิวได้

โอหยางโชวไม่ลังเล เขาได้เชิญกงเฉิงซีและซุ่นหลงเตียนเซว่เข้าร่วมพันธมิตรในทันที ภายใต้การเสนอของไป๋ฮัว พันธมิตรจึงมีชื่อว่า ‘พันธมิตรซานไห่’ และผู้นำของพันธมิตรก็คือ ฉีเยว่หวู่ยี่ พันธมิตรซานไห่ประกอบไปด้วย เมืองสอดคล้องของไป๋ฮัว, เมืองมูหลานของมู่หลายเยว่, เมืองซุ่นหลง(โหยหามังกร)ของซุ่นหลงเตียนเซว่ และเมืองสิงโตทมิฬของกงเฉิงซี

มู่หลานเยว่เพิ่งอัพเกรดดินแดนเป็นเมืองขนาดเล็กระดับ 1 และเธอมีเงินไม่ถึง 200 เหรียญทอง เธอจึงไม่ได้เข้าร่วมงานประมูล หลังจากที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบส่งจดหมายมาแสดงความยินดีกับโอหยางโชว

หลังจากการจัดตั้งพันธมิตรซานไห่ โอหยางโชวก็กล่าวว่า เมืองซานไห่จะให้ความสำคัญกับการขายดาบถัง ชุดเกราะทหารราบ รวมถึงธนูและหน้าไม้ ส่วนชุดเกราะหมิงกวงนั้นไม่ได้อยู่ในรายการ เหตุผลแรกก็คือ การสร้างมีขั้นตอนที่ซับซ้อน และเมืองซานไห่ต้องตอบสนองความต้องการของตัวเอง ดังนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะขายพวกมันออกไป, เหตุผลที่ 2 โอหยางโชวต้องการให้ทหารม้าเกราะหนักในชุดเกราะหมิงกวง เป็นกองทหารสัญลักษณ์ของเขา เขาจึงไม่ต้องการแบ่งปันมันให้กับใคร แม่แต่พันธมิตรของเขาก็ตาม

เพิ่อเป็นการป้องปราม โอหยางโชวจึงไม่ได้ซ่อนข่าวเกี่ยวกับพันะมิตรของเขา การปรากฎตัวของพันธมิตรซานไห่ ทำให้พันธมิตรหานตาน พันธมิตรชุนฉิว และพันธมิตรโลหะโลหิตตกใจ พวกเขากลายเป็นพันธมิตรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศจีน หากตี่เฉินต้องการจัดการกับกงเฉิงซี มันก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป

เพียงระยะเวลาสั้นๆ เซิร์ฟจีนก็กลายเป็นคลุมเครือ เหตการณ์ใหญ่เหล่านี้ ทำให้ผู้คนตื่นตระหนก

………………………………………………………………………………………………………

ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 4 วันที่ 1 เวลา 14.00 น.

“แจ้งเตือนระบบ : ส่วนการแลกเปลี่ยนได้ถูกเปิดทำงานอย่างเป็นทางการแล้ว ผู้เล่นโปรดดู!”

โดยผ่านส่วนนี้ ผู้เล่นสามารถนำเงินในเกมส์มาวางขายได้อย่างสะดวก แล้วพวกเขาจะได้รับเงินผ่านบัตรเครดิตของตน หลังจากที่หักค่าธรรมเนียม 2% ไปแล้ว

ด้วยการมีส่วนการลกเปลี่ยนนี้ ตี่เฉินและคนอื่นๆ จะสามารถซื้อเงินในเกมส์ได้ง่ายขึ้น โชคดีที่โอหยางโชวได้คาดการไว้แล้ว

“แจ้งเตือนระบบ : เพื่อให้สะดวกสำหรับข้อเสนอการเปิดประมูลอย่างเป็นทางการ ผู้เล่นสามารถเข้าไปในห้องประมูลเมืองหลวง หรือตลาดกลางขั้นกลางขึ้นไป สินค้าที่ถูกประมูลทั้งหมด จะถูกหักภาษี 15% ผู้เล่นโปรดดู!”

ห้องประมูล เริ่มสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่นนักผจภัยและผู้เล่นลอร์ด ผู้เล่นนักผจญภัยสามารถขายสินค้าของพวกเขา ในห้องประมูลหรือตลาดขั้นกลางขึ้นไป ไปให้กับผู้เล่นลอร์ดได้ มันจะทำให้เกิดเงินทุนหมุนเวียนในระบบมากขึ้น

ระหว่างผู้เล่นลอร์ดด้วยกัน พวกเขาสามารถใช้ระบบการค้าและการสื่อสารได้ เซิร์ฟจีนมีขนาดใหญ่ และมีภูมิอากาศที่แตกต่างกัน และผู้เล่นแต่ละคนก็มีความต้องการที่แตกต่างกัน มีคนมีความต้องการไม้ บางคนมีความต้องการหิน มันก็คือการอนุญาติให้ผู้เล่นสามารถทำธุรกิจและสามารถซื้อทรัพยากรที่พวกเขาต้องการได้ และที่สำคัญที่สุด มันถูกกว่าราคาของตลาดถึง 5%

หลังจากงานประมูล โอหยางโชวก็คำนวณเงินที่เหลือทั้งหมดของเขา ในการประมูล เขาให้เฟิงฉิวฮวงยืมไป 500 เหรียญทอง และเขาได้ใช้เงินไปอีก 6,100 เหรียญทอง ตอนนี้เขาจึงเหลือเงินทั้งหมด 1,470 เหรียญทอง เขาได้รับสินค้าทั้งหมด 5 รายการ ได้แก่ คู่มือการสร้างดาบถัง ซึ่งเขาได้มอบให้โรงผลิตอาวุธจัดการ, ตุ๊กตาตัวแทน เขาเก็บมันไว้ในถุงเก็บของของเขา และตั้งค่าให้เปิดใช้งานอัตโนมัติ, ยันต์ฝนฤดูใบไม้ผลิ เขาส่งมันไปยังเมืองฉิวซุ่ย, คู่มือการสร้างชุดเกราะปูเหริน เขามอบมันให้กับฝ่ายคลังอาวุธ

รายการสุดท้ายเป็นสิ่งที่จัดการได้ยากที่สุด นั่นคือ คู่มือการสร้างธนูและหน้าไม้ของราชวงศ์ซ่ง เพื่อผลิตธนูและหน้าไม้ กระบวนการต้องเกี่ยวข้องกับช่างไม้, ช่างตีเหล็ก, คนทำธนู และผู้มีความสามารถพิเศษด้านอื่นๆอีก ดังนั้น มันจึงจำเป็นต้องมีการสร้างหน่วยงานพิเศษ เพื่อมุ่งเน้นในการสร้างมันโดยเฉพาะ เด่นเดียวกับชุดเกราะหมิงกวง

โอหยางโชวเรียกเจ้ากรมกิจการทหาร หัวหน้าฝ่าย และผู้จัดการกิจการต่างๆที่เกี่ยวข้องมาพบ

โอหยางโชวมอบไปรอบๆ แล้วกล่าวว่า “ในระหว่างการประมูล เราได้รับสิ่งต่างๆมากมาย และเราได้รับคู่มือการสร้างอาวุธและอุปกรณ์ต่างๆที่จำเป็นมาด้วย เช่น คู่มือการสร้างชุดเกราะทหารราบ และคู่มือการสร้างธนูและหน้าไม้ เพื่อใช้คู่มือเหล่านี้ ในการสร้างข้อได้เปรียบให้เกิดขึ้นจริง เราจะทำให้สายการผลิตของทหารเสร็จสมบูรณ์ และนั้นคือสิ่งที่หัวหน้าฝ่ายและผู้จัดการทั้งหมดต้องช่วยกันทำ ดังนั้น ข้าจึงตัดสินใจจัดตั้งฝ่ายธนูและหน้าไม้ ภายใต้กรมกิจการทหาร ให้ความสำคัญกับการผลิตธนูและหน้าไม้ โรงผลิตอาวุธ, ฝ่ายคลังอาวุธ และฝ่ายธนูและหน้าไม้ จะทำงานร่วมกันเป็น 3 เสาหลักของห่วงโซ่การผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์ของทหาร”

โอหยางโชวหันไปทางเก่อหงเหลียง แล้วกล่าวว่า “เจ้ากรมเก่อ ฝ่ายธนูและหน้าไม้จะเป็นความรับผิดชอบของท่าน รวมถึงการคัดเลือกหัวหน้าฝ่ายนี้ด้วย ข้าหวังว่าภายใน 1 สัปดาห์ ฝ่ายนี้จะเริ่มดำเนินการได้”

“นายท่านไม่ต้องกังวล ข้าจะรีบทำมันให้เสร็จสมบูรณ์” เก่อหงเหลียงกล่าว

โอหยางโชวพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “ดี ขนาดของฝ่ายธนูและหน้าไม้ ต้องมีคนงานไม่น้อยกว่า 300 คน ท่านเจ้ากรมต้องกำหนดให้ผู้มีความสามารถพิเศษต่างๆ ให้ทำการฝึกอบรมเด็กฝึกงานด้วย ความต้องการของข้าคือ การให้ทหารทุกนายในกองทัพของเรามีธนู โดยทหารราบจะใช้ธนูยาว ทหารม้าจะใช้ธนูเขาสัตว์ หน้าไม่จะถูกใช้โดยทหารป้องกันเมือง โดยเฉพาะเครื่องยิงธนู(Arcuballista) เราต้องเร่งวิเคราะห์ และสร้างพวกมันให้เร็วที่สุด เพื่อติดตั้งไว้บนกำแพงเมืองของเรา ไม่นานหลังจากนี้ จะมีการต่อสู้เพื่อปกป้องดินแดน เราไม่สามารถประมาทได้ในเรื่องนี้”

“ข้าเข้าใจแล้วขอรับ”

“นอกจากนี้ เรายังต้องผลิตธนูและหน้าไม้จำนวนมากเพื่อการค้าอีกด้วย อย่างไรก็ตาม เราจำเป็นต้องมีเส้นเอ็นและเขาของวัวจำนวนมาก มันเป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว เจ้ากรมเก่อ ท่านส่งทหารบางส่วนออกไปล่าวัว เพื่อเอาสิ่งเหล่านั้นมาให้ได้อย่างต่อเนื่อง” โอหยางโชวสั่ง

เก่อหงเหลียงกล่าวอย่างมั่นใจ “นี่ไม่ใช่ปัญหา ตอนนี้กองพันทหารม้าพร้อมจะเคลื่อนพลทุกเวลา”

“ดีมาก, สูคุ มีเด็กฝึกงานกี่คนที่พัฒนาทักษะในโรงผลิตอาวุธ?” โอหยางโชวถาม

“เมื่อเดือนที่แล้ว เราได้ส่งช่างตีเหล็กขั้นต้น 20 คน ไปยังฝ่ายคลังอาวุธ ตอนนี้เรามีเด็กฝึกงาน 50 คน” ผู้จัดการโรงผลิตอาวุธสูคุนรายงาน

โอหยางโชวส่ายหัว “นั่นยังไม่เพียงพอ เดือนนี้เจ้าต้องส่งช่างตีเหล็กขั้นต้นอย่างน้อย 100 คน ไปยังฝ่ายคลังอาวุธ และส่งช่างตีเหล็กขั้นต้นอีก 30 คน ไปยังฝ่ายธนูและหน้าไม้ โดยที่โรงผลิตอาวุธจะต้องมีช่างตีเหล็กขั้นต้น 50 คน คอยทำงานอยู่ภายใน เจ้าสามารถทำตามนี้ได้หรือไม่?”

สุคุนพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “ข้าจะพยายามให้สุดความสามารถ”

“ไม่ใช่พยายามสุดความสามารถ แต่เจ้าต้องทำให้ได้ หากเจ้าขาดกำลังคน ก็ไปที่ฝ่ายทะเบียน เพื่อแจ้งให้พวกเขาทราบ ถ้าเจ้าไม้สามารถทำได้ เจ้าจะถูกไล่ออก เข้าใจหรือไม่?” โอหยางโชวกล่าวอย่างจริงจัง

“ขอรับนายท่าน ข้ารับประกันว่าภารกิจนี้จะเสร็จสมบูรณ์!”

สุดท้าย โอหยางโชวมองไปที่เจ้าโหยวฟาง จากฝ่ายโลจีสติกส์ทางทหาร แล้วกล่าวว่า “ฝ่ายโลจีสติกส์ทางทหาร ต้องประสานงานร่วมกับกรมคลังวัสดุ เกี่ยวกับความต้องการแร่ในระบบการผลิตนี้ นอกจากนี้ เจ้าต้องติดต่อกรมคลังวัสดุ ให้ค้นหาไม้ที่เหมาะสมในการทำธนูและหน้าไม้”

“ขอรับ ข้ารับประกันว่าจะจัดการมันให้เรียบร้อย!” เจ้าโหยวฟางกล่าวเสียงดัง

“ดี ทุกคนกลับไปทำงานได้แล้ว ข้าหวังว่าจะเห็นผลลัพธ์ที่ดีในอีก 1 เดือน” โอหยางโชวกล่าวจบการประชุม

“ขอรับ!!!”

แฟนเพจ : TWOแปลไทย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด