ตอนที่ 46 - ช่วยชีวิต

ตอนที่ 46 - ช่วยชีวิต

 

หลังจากขจัดความสงสัยออกไปแล้ว หน้าอกของสือเหล่ยก็หนักขึ้นมาเมื่อเขาคิดถึงโอกาสที่สามารถเลิกได้ แต่ตอนนี้ เขาทำได้แค่เลือกยอมรับความท้าทายใหม่ๆในทุกสัปดาห์

การใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยมันดูง่าย แต่สือเหล่ยรู้ว่าถ้าเขาคิดอย่างนั้นจริงๆ เขาอาจจะเป็นเหมือนชายในคืนนั้นไม่ช้าก็เร็ว

มันต้องมีความลับอื่นๆซ่อนอยู่ มันเป็นไปไม่ได้ที่บัตรสีดำจะแค่คอยเฝ้าดูคนใช้จ่ายเงินอย่างฟุ่มเฟือย ยิ่งไปกว่านนั้น ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของเงินที่ได้รับ มันจะมีช่วงเวลาที่คนนั้นๆจะไม่สามารถใช้จ่ายเงินได้ทั้งหมด

ระดับ!

ใช่แล้ว มันต้องเป็นระดับ!

สือเหล่ยต้องการทราบเป็นอย่างมากเกี่ยวกับระดับ

เมื่อก่อนคทาได้พูดถึงมัน แต่สือเหล่ยก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องที่เท่าไรนัก แต่ตอนนี้สือเหล่ยรู้แล้วว่ามันเกี่ยวข้องกับเขามาก

โควต้าได้มาถึงจำนวน 80,000 หยวนในสี่สัปดาห์ของช่วงเวลาการฝึกฝนของมือใหม่ ตอนนี้มันได้เป็นระดับอย่างเป็นทางการแล้วและเขาก็ไม่รู้ว่าโควต้าจะเป็นเท่าไร แต่จากชายคนที่ถูกสังหาร โควต้าของเขาน่าจะไม่ต่ำกว่าระดับล้านเนื่องจากเขาสามารถซื้อรถปอร์เช่ได้

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สือเหล่ยก็รีบตรวจสอบบัญชีธนาคารของเขาอย่างรวดเร็วโดยใช้มือถือและพบว่าไม่มีเงินอยู่ในนั้น แม้ว่าจะเลยช่วงเที่ยงคืนมาแล้ว แต่โควต้าของสัปดาห์นี้ก็ยังไม่มา นี่แสดงให้เห็นว่าคทาจะมีบางสิ่งที่จะอธิบายเพิ่มเติมหลังจากเข้าสู่ระดับที่เป็นทางการ

สือเหล่ยตัดสินใจที่จะเป็นฝ่ายเริ่มถามคทาก่อน เขารู้อยู่แล้วว่าคทาเป็นเพียงผู้นำสาร ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวที่จะขัดใจคนแปลกหน้าคนนี้

"ช่วงการฝึกฝนของมือใหม่คือการทดสอบว่าฉันที่ความสามารถในการเล่นเกมกับแกได้ไหม เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ฉันมีความสามารถในการทำเช่นนั้นแล้ว ดังนั้นหลังจากที่ฉันเข้าสู่ระดับที่เป็นทางการแล้ว มันจะมีความแตกต่างเหมือนกับการเล่นเกมบนเว็บไหม?"

คทาค่อนข้างขุ่นมัวและไม่พอใจกับทัศนคติของสือเหล่ยที่มีต่อมัน นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีเกิดขึ้นมาก่อนจากคนอื่นๆ

แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้ มันไม่สามารถลงโทษสือเหล่ยได้เลย

นอกจากนี้ มันยังต้องตอบคำถามของสือเหล่ยอีกด้วยซึ่งเป็นหน้าที่หนึ่งที่บัตรสีดำได้มอบให้กับมัน เช่นเดียวกับการบอกข้อมูลที่สือเหล่ยต้องรับรู้ในระดับที่เขาอยู่

"ตอนนี้เจ้าอยู่ในระดับหนึ่งแล้ว ซึ่งเป็นระดับต่ำที่สุดในระดับที่เป็นทางการ"

“ดี แล้วทั้งหมดมีกี่ระดับ?” สือเหล่ยถามอีกครั้ง

คทาตอบด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี "สำหรับระดับของเจ้าในตอนนี้ เจ้าไม่มีอำนาจที่จะรับรู้คำตอบของคำถามนี้"

"'งั้นก็บอกฉันมาถึงทุกอย่างที่ฉันสามารถรู้ได้ในตอนนี้!"

คทาสบถออกมา "ทาสบัดซบ!" แต่มันไม่สามารถพูดออกมาได้ ดังนั้นมันจึงตอบ "ทาสระดับที่หนึ่ง....."

สือเหล่ยขัดจังหวะคทาอย่างไม่ใยดีขณะที่เขาพูดออกมา "ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคำว่า 'ทาส' เป็นคำที่แกสร้างขึ้นมา แกอาจจะรู้สึกเกี่ยวข้องอะไรกับฉันเพราะแกเองก็เป็นทาสของบัตรสีดำเหมือนกัน นั่นคือแกหวังว่าฉันรวมทั้งคนอื่นๆที่มาก่อนฉัน ว่าทุกคนจะเป็นทาสของแก ฉันพูดถูกไหม? นอกจากนี้เมื่อฉันยอมรับตัวตนของฉันในฐานะทาส ฉันก็จะหวาดกลัวและร้องขอต่อแกมากเกินไปเกี่ยวกับบัตรสีดำ ดังนั้นฉันคิดว่าคำว่า 'ทาส' ดูไม่ค่อยจะเหมาะสมเท่าไร จากสิ่งที่ฉันเห็น ความสัมพันธ์ระหว่างบัตรสีดำกับฉันเป็นมากกว่าของพนักงานและนายจ้าง บัตรสีดำเป็นนายจ้างและฉันเป็นพนักงาน และที่ตรงนี้แกเป็นเพียงคนรับใช้เท่านั้น ดูฉันสิ ฉันไม่ได้เรียกแกว่าทาสแต่เรียกว่าคนรับใช้และฉันแน่ใจว่าแกรับรู้ถึงความแตกต่างระหว่างสองคำนี้ ดังนั้น กรุณาเรียกฉันว่าท่านสือนับตั้งแต่บัดนี้ไป ถ้าแกไม่เต็มใจที่จะทำแบบนั้นจริงๆ งั้นแกสามารถเรียกฉันว่าเป็นพนักงานได้"

คทาสบถออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว สือเหล่ยเองก็เพิ่งค้นพบว่าคทามีอารมณ์ที่มันสามารถก่นด่าออกมาได้แบบนี้

หลังจากที่คทาก่นด่าออกมาเสร็จ มันก็ได้เปลี่ยนวิธีการเรียกสือเหล่ยโดยไม่มีทางเลือก "พนักงานระดับที่หนึ่งจะได้รับเงินสัปดาห์ละครั้งและโควต้ารายสัปดาห์ก็คือ 100,000 หยวน"

"แล้วระยะเวลาหล่ะ? ฉันต้องทำอะไรเพื่อที่จะได้เป็นพนักงานระดับที่สอง? โควต้าของระดับที่สองคือเท่าไร? ฉันบอกว่าฉันต้องการรับรู้ทุกๆสิ่งที่ฉันสามารถรู้ได้ในตอนนี้ และแกยังไม่ได้ตอบคำถามที่ฉันถาม"

คทาพ่นลมหายใจออกมาและพูด "พนักงานอย่างเป็นทางการระดับหนึ่งไม่สามารถรับรู้รายละเอียดของพนักงานอย่างเป็นทางการระดับสองได้ ในทางทฤษฏี การเลื่อนระดับขึ้นจากระดับที่หนึ่งไประดับที่สองไม่ควรจะเป็นการใช้จ่ายเกินหนึ่งล้านหยวน ถ้าในช่วงเวลาใดช่วงเวลาหนึ่งได้รับคะแนนที่สูง อาจส่งผลให้การเลื่อนระดับไวยิ่งขึ้น"

สือเหล่ยคิดกับตัวเอง "ถ้านับเงิน 150,000 หยวนจากช่วงการฝึกฝน งั้นระยะเวลานานที่สุดที่เราจะอยู่ในระดับที่หนึ่งก็คือเก้าสัปดาห์หรือแปดสัปดาห์ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่นับเงิน 150,000 หยวนจากช่วงฝึกฝน แต่ระยะเวลาที่ยาวนานที่สุดก็คือสิบสัปดาห์ ซึ่งใกล้เคียงกับเวลาสองเดือนครึ่ง"

เวรเอ้ย ระดับเลื่อนขึ้นไวจริง ใครมันจะต้องการแบบนั้นวะเนี้ย? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากการเลื่อนระดับ และไม่รู้ว่าโควต้าจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าไร สือเหล่ยหวังจริงๆว่าจะเขาสามารถอยู่ในระดับหนึ่งไปได้ตลอดเนื่องจากเงิน 100,000 หยวนต่อสัปดาห์เป็นเรื่องค่อนข้างง่ายที่จะใช้ให้หมด

"การใช้จ่ายแบบไหนที่จะนับว่ายอดเยี่ยม?" สือเหล่ยถามด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

คทาตอบ "เหมือนกับเงิน 60,000 หยวนที่เจ้าใช้ไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว"

“60,000 หยวน? 60,000 หยวนอะไร?” แม้ว่าสือเหล่ยจะคิดถึงเงิน 60,000 หยวนที่เขามอบให้กับซุนอี้อี้เพื่อรักษาแม่ของเธอ แต่เขาก็ยังสงสัยในเงินจำนวนนี้ที่ได้จากการขอคืนเงินแล็ปท็อปอยู่

"เจ้าโง่! เจ้าคิดจริงๆเหรอว่าเงินที่เจ้าได้รับมาจากการขอคืนเงินแล็ปท็อปจะสามารถนับเป็นโควต้าได้?" เสียงของคทาผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อยเพราะในที่สุดมันก็มีโอกาสได้ด่าออกมา

สือเหล่ยขมวดคิ้วและกล่าวว่า "ฉันจำได้ว่าฉันมาถามแกเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะ แม้ว่าแกจะไม่ได้ตอบคำถามของฉันอย่างชัดเจนและตรงไปตรงมา แต่ก็ก็ยอมรับการใช้จ่ายนี้แล้ว!"

"เจ้าโง่! ในเวลานั้นเจ้ายังไม่ได้ไปขอคืนเงิน ดังนั้นมันจึงถือว่าอยู่ในโควต้า แต่หลังจากเจ้าขอคืนเงิน โควต้าก็จะถูกกู้คืน มิเช่นนั้น เจ้าคิดจริงๆเหรอว่าเจ้าจะเอาเงินของข้าไป ใช้จ่ายมันทั้งหมดแล้วก็ขอคืนเงิน จากนั้นเงินเหล่านั้นก็จะเป็นของเจ้า?"

"อ่า ...... " สือเหล่ยลูบหัวของเขาอย่างช่วยไม่ได้ นี่เป็นเช่นหลักการง่ายๆ เขาไม่สามารถคิดถึงมันได้อย่างไรกัน? เพราะเขารีบรวบรวมเงินให้เพียงพอสำหรับค่ารักษาพยาบาลของแม่ซุนอี้อี้ เขาประมาทไปจริงๆ!

"แล้วถ้าฉันซื้ออะไรบางอย่าง และขายมันด้วยการลดราคาหลังจากผ่านสัปดาห์นั้นๆไป เงินนั้นจะถูกนับรวมในโควต้าของสัปดาห์ถัดมาใช่ไหม?" สือเหล่ยถามอย่างระมัดระวัง “ยกตัวอย่างเสื้อผ้าที่ฉันซื้อมาไม่กี่สัปดาห์ก่อน ถ้าฉันขายให้เพื่อนของฉันหนึ่งพันหยวน นั่นหมายความว่าโควต้าของฉันในสัปดาห์นี้จะกลายเป็น 101,000 หยวนใช่ไหม?”

"ดูเหมือนเจ้าจะไม่ได้โง่! และไม่ใช่แค่หนึ่งพัน โควต้าจะเพิ่มขึ้นตามราคาที่ซื้อมา!" คทาหัวเราะอย่างเย็นชา

หัวใจของสือเหล่ยหล่นฮวบ เขาดีใจที่เขาถาม มิฉะนั้นเขาอาจจะมีปัญหาขึ้นมาในภายหลัง จริงๆแล้วก่อนที่สือเหล่ยจะได้รับคำตอบ เขาก็คิดว่ามันน่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะถ้าเขาสามารถทำแบบนั้นได้ เขาก็สามารถขายอะไรก็ตามที่เขาซื้อมาในสัปดาห์ถัดไป  เขาไม่เพียงแต่จะสามารถทำภารกิจได้สำเร็จ และยังเป็นการเก็บเงินให้กับตัวเองได้อีกด้วย แต่มันก็เห็นได้ชัดว่าบัตรสีดำได้ปฏิเสธความคิดนี้ของเขาไปอย่างไม่ใยดี