Invisible(มัจจุราชไร้เงา)ตอนที่13 โลกนี้ช่างกลม(มาก)
เดี่ยวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแล้วเขาก็งัวเงียเรียกไอเท็มบางอย่างออกมานั่นก็คือไอเท็มบอกเวลาและตอนนี้ก็เป็นเวลา8โมงเช้า เมื่อวานหลังจากเดี่ยวกินข้าวอิ่มเมื่อเขาออกจากภัตตาคารแล้วเขาก็เดินเข้าร้านขายอุปกรณ์และก็ได้ซื้อไอเท็มบอกเวลาซึ่งราคาก็ 50เหรียญเงินทำให้เดี่ยวจนขึ้นอีก เขาต้องน้ำตาแทบไหลเมื่อเห็นจำนวนเงินที่เหลืออยู่ในช่องเก็บของเขา ดูท่าเขาต้องรีบหาเงินซะแล้วไม่งั้นคงต้องอดตายเป็นแน่ เมื่อเขาออกจากร้านขายอุปกรณ์แล้วเขาก็มุ่งหน้ามาโรงแรมที่เป็นห้องพักของเขาเองนั่นก็คือห้องพักที่ระบบจัดให้เขาแต่เดี่ยวกับรู้สึกไม่ค่อยยุติธรรมโรงแรมที่เขาอยู่นั้นใหญ่โตดูหรูหราแต่ทำไมห้องพักของเขายังกับรังหนูเมื่อคิดขึ้นมาเขาแทบหมดแรงเดิน เดี่ยวใช้เวลาเดินกว่า 4 ชั่วโมงกว่าจะถึงห้องพักของเขาถึงแม้จะเดินตามถนนและเพื่อนร่วมทางเยอะแยะมากมายแต่เขากับรู้สึกเหมือนกับปลาตายเดินแบบร่างไร้วิญญาณเพราะตั้งแต่เขาเกิดมาไม่เคยเดินไกลขนาดนี่(ที่จริงมีบริการรถลากด้วยม้าครับแต่ตอนนี้ทุกคนพึ่งเข้ามาในโลกใบนี้จึงต้องประหยัดเงินกันแบบสุดๆ)และเขาต้องเสียเงินซื้อน้ำดื่มอีก10เหรียญเงินโชคดีหน่อยที่เดี่ยวกินข้าวเหนียวยัดไปตั้ง2กระติบเลยทำให้เขายังไม่รู้สึกหิว และเมื่อถึงห้องพักเขาก็อาบน้ำแล้วก็โยนตัวขึ้นบนเตียงหลับเป็นตายในทันทีด้วยความเหนื่อยล้า
เดี่ยวลุกขึ้นจากเตียงแล้วก้อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเขาก็เตรียมตัวที่จากออกจากห้องแล้วเขาก็คิดถึงสิ่งหนึ่งขึ้นมาได้
"ฉิบหาย!!" เดี่ยวเรียกมีดคาร์บอนดำของเขาออกมาทันที และเมื่อเดี่ยวเห็นมันน้ำตาเขาแทบไหลพรากมีดคาร์บอนดำนั้นบิ่นเป็นรอยบาดลึกที่คมมีดจนมันเกือบจะขาดออกจากกัน!! เพราะการปะทะกับรังสีกระบี่ของจ้าวแห่งป่าสมกับที่มันเป็นบอสระดับฟ้าและก็เป็นถึงบุตร1ใน10คนของจักรพรรดิ์มารซึ่งเดี่ยวก็ไม่รู้ว่าจ้าวแห่งฟ้านั้นเก่งกว่าบอสระดับฟ้าทั่วไปมากนัก
"นี่ข้าต้องเสียเงินอีกเแล้วหรือนี่!!"เดี่ยวกึงกับสลดลงทันทีเขาเก็บมีดไว้แล้วเขาก็เดินออกจากห้องสักครู่เขาก็เดินมาถึงห้องโถงล็อบบี้ของโรงแรมซึ่งผู้คนที่นี่ก็ยังเยอะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนบรรยากาศก็ดูคึกคักแล้วเดี่ยวก็เดินไปที่เคาเตอร์ที่เป็นโชนร้านขายของกินเขาสั่งนมสดกับขนมปังปิ้งราคามันก็คือ25เหรียญเงินเดี่ยวกินมันพร้อมทั้งน้ำตาขณะที่กินอยู่เขาก็ได้ยินคนที่นั่งทานอาหารแถวนั้นพูดขึ้น
"นี่เจ้าได้อ่านประกาศจากท่านเจ้าเมืองแล้วหรือยัง?"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
"ข้าได้ดูแล้วรู็สึกว่าท่านจ้าเมืองได้สั่งให้โรงแรม ร้านค้า ร้านอาหาร ภัตตาคาร โรงเตี๊ยมในเมืองทั้งหมดและที่สาธารณะอื่นๆ ติดแผ่นประกาศนั้นให้ทั่วเลยแม้แต่ที่นี่ก็มี"ชายอีกคนพูดขึ้น
"แล้วเจ้าจะลงแข่งกับเขาไหม?"ชายคนแรกถาม
"โอย!! ข้าไม่ไหวหรอกขนาดเควสเปลี่ยนอาชีพข้ายังเกือบเอาตัวไม่รอดเลย"ชายอีกตอบ
"นั่นสินะฮ่าๆๆ" แล้วพวกมันทั้ง2ก็หัวเราะพร้อมกัน เดี่ยวแอบฟังชายทั้ง2คนคุยกันได้สักพักแล้วเขาก็รู้ได้ในทันทีว่าผู้คนที่อยู่ที่นี่ต่างก็พูดถึงเรื่องประกาศจากจวนท่านเจ้าเมือง การประลองยุทธ และของรางวัลของผู้ชนะคือเหรียญเงินและเครื่องลางแห่งสวรรค์ เดี่ยวก็นึกขึ้นได้ว่าชายคนนั้น พูดว่าที่นี่ก็มีแผ่นประกาศจากจวนท่านเจ้าเมืองแล้วเขาก็เริ่มมองหามันในทันที เดี่ยวกวาดสายตายมองหาแผ่นประกาศที่ว่าสักพักเขาก็ไปสะดุดตาที่จุดหนึ่งมีผู้คนมากกว่า15-20คนยืนมุงดูบอร์ดที่ตั้งโชว์ไว้กลางล็อบบี้ของโรงแรมเมื่อเดี่ยวทานเสร็จเขาก็เดินตรงไปในทันที เมื่อเดี่ยวเดินเข้ามาถึงเขาก็เงยหน้ามองที่แผ่นบอร์ดนั้นทันทีถึงตอนนี้คนที่มุงดูมีแค่10กว่าคนเท่านั้นทำให้เขามองมันอย่างเห็นได้ชัดเจนในบอร์ดนี้มี แผนผังโรงแรม ข้อมูลเมืองไกรลาศ สถานที่น่าเที่ยวในเมือง และอื่นๆ มีแม้กระทั่งทั้งที่เก็บระดับ แล้วเดี่ยวก็มาสะดุดตากับแผ่นกระดาษขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ขอบกระดาษเป็นสีทองแผ่นหนึ่งแล้วเขาก็อ่านมันทันที
ประกาศจากจวนท่านเจ้าเมือง
เพื่อเป็นการต้อนรับและเป็นการแสดงความยินดีกับท่านผู้กล้าทั้งหลายที่ผ่านการเข้าสู่สำนักทั้ง10สำนัก ข้าอาบูดาบีในฐานะเจ้าเมืองและตัวแทนของประชานชนทุกคนในเมืองไกรลาศแห่งนี้จึงได้จัดงานประลองยุทธของเหล่าท่านผู้กล้าขึ้นในอีก2วันข้างหน้าและเป็นการดีที่ท่านผู้กล้าทั้งหลายจะได้เปิดหูเปิดตาแลกเปลี่ยนเคล็ดวิชากันโดยการปลองยุทธนั้นไม่อาจถึงตายก็ได้หรือถึงตายก็ได้ข้าก็ได้รู้มาว่าพวกท่านนั้นเป็นอมตะสามารถฟื้นคืนชีพได้แต่ต้องแลกมาด้วยความแข็งแกร่งของพวกท่าน แน่นอนข้านั้นได้เตรียมของรางวัลให้แก่ผู้ชนะการประลองยุทธนี้ นั่นก็คือเหรียญ 1ไดมอนต์ และก็ เครื่องรางแห่งสวรรค์ ซึ่งมีเพียงชิ้นเดียวในเมืองไกลาศแห่งนี้เป็นการตอบแทน!!
เมื่อเดี่ยวอ่านประกาศจบเขาก็ตกตะลึงในของรางวัลในทันทีเหรียญ1ไดมอนต์มันทำให้คนกลายเป็นเศรษฐีน้อยๆได้เลยไหนจะเรื่องรางแห่งสวรรค์อีกถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ว่ามันมีชิ้นเดียวในเมืองแห่งนี้มันต้องเป็นของระดับตำนานอย่างแน่นอนแต่ใบหน้าของเดี่ยวก็ยังคงเรียบเฉย(กลายเป็นนิสัยของมันแล้วพวกแอบจิต ) แต่ว่าของรางวัลแบบนี้ก็ย่อมเป็นที่หมายปองของคนทุกคนเดี่ยวมีความรู้สึกว่าถ้าเขาร่วมงานประลองยุทธครั้งนี่เขาต้องเจอกับโจทย์เก่าอย่างแน่นอนแล้วเขาก็ได้ยินชาย2คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาคุยกัน
"อา!!มันเป็นอย่างนี่นี่เองมิน่าผู้คนถึงเอาแต่พูดถึงมัน"ชายคนแรกพูดขึ้น
"ข้าได้ยินข่าวหนาหูมาว่ากลุ่มผู้กวาดล้าง(พวกวิคเตอร์)หมายมั่นปั้นมือในการประลองครั้งนี้มาก"ชายคนที่สองพูดตอบโต้
"ข้าว่าต้องเป็นพวกมันแน่ที่จะชนะ ไม่มีใครกล้าเอา5เลเวลไปเสี่ยงหรอก"ชายคนแรกพูดต่อ
"อือเป็นข้าก็ไม่กล้าแต่ข้าจะไม่พลาดการประลองยุทธครั้งนี้แน่" ชายคนที่สองพูดกลับ
"โอ้วว!!จริงดิบุญเถิงเพื่อนรักข้าสุดแสนดีใจที่มีเพื่อนแบบเอ็ง"ชายคนแรกพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นตื้นตัน
"ไม่พลาดการประลองนี่คือข้าไปดูนะ"ชายคนที่สองพูดอย่างหน้าตาย
"แสรดดดดด"ชายคนแรกสบถออกมาด้วยความขุ่นเคือง
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"ชายคนที่สองหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
เดี่ยวใบหน้ายังคงเรียบเฉยแต่ในใจเขาก็อดยิ้มไม่ได้ในการสนทนาของชายทั้ง2คนเขาเองก็อยากมีเพื่อนไว้คอยพูดคุย คอยปรึกษา พูดจาหยอกล้อแบบนี้บ้างและเขาก็รู้สึกหว้าเหว่ขึ้นมาแต่ทันใดนั้น ภาพนางฟ้าแสนสวยก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของเขาใบหน้าที่งามราวเทพธิดา ผิวขาวราวกับหยกเนื้อดีและกันชนขนาดไซส์3Dของเธอทำให้เดี่ยวถึงกับใจสั่น(ขนาดไซส์ของนุ่มนุ้มคือ คัพ A เล็กสุด B ปกติสาวไทย C ตูมได้ใจ D ใหญ่น่าฟัด E ยักษ์น้อย F ยักษ์ใหญ่)แล้วเดี่ยวก็รีบสลัดความคิดนั้นออกไปเมื่อเขาเริ่มรู้ตัวว่าคิดฟุ้งซ่าน และเขาก็คิดจะเข้าร่วมงานประลองยุทธด้วยและนี่แหละคือโอกาสวันที่แวร์วูฟล์จะผงาดขึ้นมาหอนอย่างน่าเกรงขามแต่ก่อนอื่นเขาต้องหาเงินซะก่อนเดี๋ยวหนอนจะแดกก่อนที่ยังไม่ทันได้หอนและเขาต้องหาเงินซื้อาวุธใหม่ด้วยเขาเลยตัดสินใจเดินไปที่เคาเตอร์ลูกค้าสัมพันธ์(Customer Service อัยยะภาษาประกิตก็มีกับเขา)เมื่อมาถึงเขาก็ถามพนักงานที่กำลังก้มเขียนอะไรบางอย่างอยู่ที่เคาเตอร์ ซึ่งเป็นผู้หญิงสาวสวยแต่งตัวด้วยชุดกี่เพ้าสีแดงเพลิงแบบเน้นสัดส่วนทำให้คนที่มองเห็นส่วนโค้งส่วนเว้าและส่วนที่นูนออกมาถึงแม้ว่ามันจะอยู่ใต้ชุดกี่เพ้าสีแดงเพลิงนั้นมันกลับยิ่งทำให้คนที่ได้เห็นจินตนาการไปไกลถึงดาวอังคาร เดี่ยวถึงกับเกือบลืมตัวกลืนน้ำลายแต่เขาก็ยังคงรักษาบุคลิกอันเรียบเฉยของเขาได้ทัน(ชายชาตรีที่แท้จริง ใจต้องนิ่งอย่าวอกแวกกับสิ่งยั่วยุ)
"แม่นางคนสวยไม่ทราบว่าข้าพอจะหางานหรือว่ารับภารกิจจากที่ไหนได้บ้าง" เดี่ยวพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย สาวสวยในชุดกี่เพ้าสีแดงเพลิงเมื่อได้ยินเสียงเดี่ยวเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองในทันทีซึ่งหน้าของเธออยู่ห่างจากเดี่ยวแค่1ฟุตแม้เธอไม่อาจเห็นหน้าของเดี่ยวเต็มใบหน้าแต่แค่ได้เห็นเพียงส่วนบนของใบหน้าเธอถึงกลับหน้าแดงออกมาเหมือนคนเป็นไข้ในทันที พร้อมกับใจที่เต้นเหมือนจังหวะของเสียงรัวกลอง เส้นผมสีดำขลับยาวมาปิดหน้าผากเล็กน้อย คิ้วเข้มดกดำและยาวประดับไว้บนกรอบรูปตาที่คมกริบ ดวงตาที่ดูนุ่มลึก และสันจมูกที่คมโด่งดันผ้าปิดหน้าขึ้นมาเป็นสันพร้อมกับริมฝีปากที่เย้ายวนชวนให้น่าสัมผัสคู่นั้นแม้มีผ้ามาปิดไว้แต่ความน่าเสน่หายังคงทะลุผ้าออกมา
"ท่านผู้กล้าต้องไปที่อาคารที่ว่าการของเมืองคะที่นั่นมีภารกิจมากมาย ท่านสามารถไปรับได้คะ"เธอพูดด้วยท่าทีที่ดูเขินอายเล็กน้อย
"ขอบคุณมากแม่นางคนสวย" เดี่ยวพูดและเดินออกจากตรงไปทางออกของโรงแรมทันที
"โลกนี้ช่างโหดร้ายกับสาวสวยได้อย่างไรแม้เธอไม่สบายยังคงต้องมาทำงาน"เดี่ยวพึมพำกับตัวเอง ส่วนสาวสวยในชุดกี่เพ้าสีแดงเพลิงยังคงใจเต้นอยู่ไม่หาย
มื่อเดี่ยวออกมาจากโรงแรมเขาก็เปิดแผนที่ขึ้นมาทันทีและเขาก็พบว่าที่อาคารที่ว่าการเมืองห่างจากเขาถึง40กิโลเมตร!! ซึ่งมันพอๆกับระยะทางที่เขาเดินเท้ามาโรงแรมแห่งนี้ในเมื่อวาน เดี่ยวไม่ยอมเป็นเหมือนเมื่อวานอย่างแน่นอนเขาตัดสินใจใช้รถลากม้าเร็วโดยเขาต้องจ่ายเงินไปถึง2โกล เดี่ยวหน้าแห้งในทันทีเมื่อเห็นเงินที่เหลืออยู่ไม่ถึงโกลเดี่ยวซ้ำ แล้วรถลากม้าเร็วก็วิ่งมุ่งหน้าไปที่อาคารว่าการเมืองไวปานจรวด
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมงเดี่ยวก็มาถึงอาคารที่ว่าการของเมือง อาคารนี้ก็ดูใหญ่โตไม่แพ้กันกับจวนท่านเจ้าเมืองมีผู้ดนเดินเข้าเดินออกประตูกันให้วุ่นเพราะเป็นเป็นที่พวกผู้กล้าทั่วทั้งเมืองต่างก็มารับภารกิจที่เมาะสมกับตัวเองไปทำเพื่อที่จะได้ค่าตอบแทนนั่นเอง แล้วเดี่ยวก็เดินเข้าไปในทันทีเมื่อเดี่ยวเข้าไปในตัวอาคารก็พบว่ามันเป็นที่กว้างเหมือนกับห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่3ห้างมารวมกันเพราะมันมีแค่2ชั้น ระดับความอยากง่ายถูกแบ่งออกเป็นโซนๆเท่าๆกันไปเช่นโซนภารกิจระดับธรรมดาก็จะมีกระดานบอร์ดภารกิจขนาดใหญ่4บอร์ดแต่ละบอร์ดจะมีNpcคอยเป็นผู้รับส่งเควสอยู่1ตนและมีโต๊ะนั่งมากกว่า50โต๊ะและที่นั่งมากกว่า200ที่นั่งใน1โซน เดี่ยวมองดูผู้คนจำนวนมากที่ไปออกันอยู่โซนภารกิจระดับธรรมดา โซนภารกิจระดับขาวก็มีบ้างอยู่ประปราย ส่าวนโซนภารกิจระดับฟ้านั้นแทบจะนับคนได้แต่ส่วนใหญ่จะมาเป็นกลุ่มปาร์ตี้แบบนี้ก็แสดงว่าภารกิจระดับฟ้านั้นอยากเย็นเพียงไรส่วนโซนภารกิจที่เหลือนั้นไม่มีแม้แค่เงาคนจะมีแต่ก็Npcรับส่งภารกิจที่นั่งง่วงเหงาหาวนอน บ้างก็นั่งตบยุง บ้างก็หลับฟุบกับโต๊ะ
เดี่ยวตัดสินใจเดินไปที่โซนภารกิจระดับฟ้าทันทีเมื่อเดี่ยวเดินเข้าไปทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างก็หันมามองเดี่ยวเป็นตาเดียว เพราะใครที่คิดจะมารับภารกิจระดับฟ้านั้นมันต้องมีกลุ่มปาร์ตี้ แต่ไอ้บ้านนอกแต่งตัวยาจกคนนี้กับมาเพียงแค่คนเดียวนี้มันจะห้าวไปแล้วพวกเขาต่างคิดในใจ แต่เดี่ยวก็ยังคงเดินเข้าไปหาNpcรับส่งเควสด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเหมือนเขาไม่ได้สนใจผู้คนนับ50กว่าคนมองมาที่เขาคนเดียวเมื่อเดี่ยวมาถึงNpcรับส่งเควสเดี่ยวก็พูดขึ้นทันที
"ไม่ทราบว่าท่านมีภารกิจแจ่มๆให้ข้าทำบ้างไหม"
"เจ้าอ่านหนังสือไม่ออกหรือยังไง อ่านดูในกระดานแล้วเจ้าก็เลือกเอาว่าจะทำภารกิจอะไร แล้วข้าจะทำการลงทะเบียนให้" Npc ตนนั้นพูดออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายเขาไม่มองแม้หน้าของเดี่ยวด้วยซ้ำ
เดี่ยวถึงกับหน้าชาเมื่อได้ยอนคำตอบของNpc แล้วเขาก็เริ่มอ่านดูภารกิจต่างๆที่มากมายกว่า50ภารกิจให้เขาเลือก
1.สังหารนักบวชธุศิลและนำสร้อยประคำมา100เส้น รางวัล50โกล
2.สังหารโจรภูเขาและนำเขาผ้าฝ้ายหยาบมา100ชิ้นรางวัล100โกล
ภารกิจส่วนมากเป็นภารกิจเกี่ยวกับการสังหารมอนเตอร์จำนวนมากเป็นส่วนใหญ่ผู้คนเลยนิยมมารับภารกิจและไปเป็นปาร์ตี้ และสายตาของเดี่ยวก็มาสะดุดใจกับภารกิจหนึ่ง
8.สังหารตุลาการเลือด รางวัล??? เดี่ยวสนใจในภารกิจนี้เพราะเขาเดาว่ามันต้องเป็นบอสแน่นอนและของรางวัลก็เป็นปริศนามันต้องเป็นของเทพแน่ๆแล้วเดี่ยวก็พูดขึ้น
"ข้าจะขอรับภารกิจสังหารตุลาการเลือด" เมื่อNpcรับส่งภารกิจได้ยินเข้าเขาถึงกับสะดุ้งโหยงแล้วมันก็กวาดสายตามองเดี่ยวตั้งแต่หัวจรดเท้าและคนอื่นๆที่อยู่ที่นั้นต่างก็หันมามองที่เดี่ยวด้วยสายตาที่แตกต่างออกไปจากตอนแรกพวกเขาไม่นึกว่ายาจกเช่นมันจะกล้ารับภารกิจที่แสนท้าทายและอันตรายเช่นนี้ แล้วNpcรับภารกิจก็แค่นเสียงขึ้นทันที
"ฮึ!!ยาจกอย่างเจ้าคิดจะมารับภารกิจนี้ช่างฝันกลางวัน"
"ภารกิจเหล่านี้มีไว้เพื่อให้ผู้กล้า แม้ข้าจะเป็นยาจกแต่ความจริงที่ว่าข้าก็คงเป็นผู้กล้าคนหนึ่งนั้นมันไม่เคยเปลี่ยนแปลง" เดี่ยวโต้ทันทีเมื่อNpcรับส่งเควสได้ยินสีหน้าเขาก็ปั้นยากขึ้นทันทีและแล้วเขาก็ยอมให้เดี่ยวรับภารกิจสังหารตุลาการเลือดไปจนได้
"ผู้เล่นเดี่ยวได้รับภารกิจสังหารตุลาการเลือดเรียบร้อยแล้วค่ะ" ระบบดังขึ้นมาทันที ทันไดนั้นเดี่ยวก็รับรู้ถึงรังษีสังหารขึ้นที่ด้านหลังของเขาทันทีและมันพุ่งมาด้วยความรวดเร็วปานฟ้าแลบ
มีดกรีดฟ้า!! เสียงเรียกใช้เคล็ดวิชานักฆ่าดังขึ้น มันคือวิคเตอร์นั่นเอง!!
