Chapter 240: System (3)

Chapter 240: System (3)

แอบนอลได้เอาเซ็ตเจ็ดบาปเข้าประมูล ผมได้รับมันทุกอัน แต่ผมปฎิเสธข้อตงลงเมื่อแอบนอลเสนอมัน

ไม่มีทางไหนที่จะได้เจ็ดบาปทั้งเซ็ตด้วยวิธีนี้อีกแล้ว...ตอนนี้ผมได้มันมาทั้งหมดแล้ว

‘หนึ่งในนั้นหายไป.’

ไพน์, กรีด, สล๊อค, วาธ, เอนวี่และลัท.

ผมมีพวกเขาทั้งหมดยดเว้นอย่างเดียว

ผมยังขาดกลัทโทนี่

แต่มันไม่จำเป็นที่จะต้องการกลัทโทนี่ เพราะเกราะอินฟินิตี้ได้มาแทนมันแล้ว

วาธเป็นดาบ

ไพน์เป็นถุงมือ.

สล๊อตเป็นผ้าคลุม.

กรีดเป็นเกราะและยังเป็นต่างหูสีเงิน.

ลัทเป็นเข็มขัดและเอนวี่เป็นรองเท้า

เมื่อเซ๊ตทั้งหมดมารวมกันแล้วพลังงานแปลกๆเริ่มที่จะผันผวน.

-คุณได้สวมใส่เจ็ดบาปทั้งหดม. สกิล ‘พลังแห่งการทำลายล้าง (God)’ ถูกสร้างขึ้น. เป็นสกิลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทำลายพระเจ้า มันมีอำนาจมากพอที่จะทำลายพระเจ้า

พลังแห่งการทำลายล้าง...!

ผมกำหมัดแน่น ส่วนตัวแล้วผมก็สงสัยว่าราชานรกจะฆ่าพระเจ้าอย่างไร ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะต่อสู้ได้อย่างเท่าเทียมกันเมื่ออำนาจศักดิ์สิทธิ์หมดลง.

ผมต้องการรู้รายระเอียดของพลังแห่งการทำลายล้างมากกว่านี้ และคำอธิบายก็ปรากฎออกมาอย่างรวดเร็ว.

-ชื่อ: พลังแห่งการทำลายล้าง [Power of Destruction] (God) คำอธิบาย – ทำลายพลังหนึ่งอย่างของพระเจ้าอย่างถาวร.ไม่สามารถทำซ้ำกับเป้าหมายเดิมได้. ทำลายสกิลที่อยู่ในระดับของพระเจ้าเท่านั้น. อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่ใช้พลังอุปกรณ์หนึ่งชิ้นจะถูกทำลาย. (7/7)

จริงๆ มันสามารถใช้ได้ถึง7ครั้ง แต่นั้นไม่ใช่ข้อเสียของมันจริงๆ ผมเพียงต้องการรับมือกับเดธบลิ้งเกอร์เท่านั้น พูดง่ายๆก็คือผมสามารถรับมือกับความสามารถน่ารำคาญของเดธบลิ้งเกอร์ได้

นี่...มันเป็นประโยชน์มากในากรต่อสู้ถ้าผมทำมันถูกต้อง มันเป็นที่ชัดเจนว่าราชานรกได้จัดการเรื่องนี้หลังจากที่รู้ว่ายากที่จะสู้กับพระเจ้า

‘ถ้าเขาสามารถฟื้นคืนชีพได้หล่ะก็...’

ถ้าราชานรกฟื้นคืนชีพได้จริงๆเขาคงจะฆ่าพระเจ้าได้หลายองค์

หลังจากที่ได้รวมเจ็ดบาปครบแล้วผมก็รู้แล้วว่าราชานรกไม่ชอบพระเจ้าเป็นอย่างไร.

ผมพยักหน้าและกางปีกออก

ผมบรรลุเป้าหมายและถึงเวลาที่จะถึงจุดสุดท้ายแล้ว

ผมรีบบินขึ้นไปอย่างรวดเร็วและหยุดอยู่หน้าประตูยักษ์

‘ระบบ.’

ผมวางมือบนประตู

และผลักมันเข้าไป

ตึงงงง.

อย่างไรก็ตามมันไม่ได้เปิดได้ง่ายๆ

‘มันจำเป็นต้องมีกุญแจ?’

ผมขมวดคิ้ว อย่างไรก็ตามมันต้องมีกุญแจ

การที่มันมีกุญแจซึ่งหมายความว่ามันจะต้องมีคนคอยดูแลระบบ และมันอาจเป็นไปได้ที่จะจัดการกับระบบ

ถ้าไม่มีใครสามารถสัมผัสมันได้ก็ไม่จำเป็นต้องมีกุญแจ มันเป็นระบบที่ทำโดนเดธบลิ้งเกอร์ดังนั้นมันจึงยากที่จะจินตนาการว่าจะมีใครจะแอบเข้าไป

ต้องมีวิธี

"เปิด."

คำพูดของราชา มันมีอิทธิพลต่อการควบคุม มันไม่ได้จำกัดเฉพาะสิ่งที่มีชีวิต มันอาจจะมีผลต่อวัตถุที่มีชีวิต.

-ตรวจสอบพลังศักดิ์สิทธิ์. กำลังตรวจสอบ. เข้าถึงระบบแล้ว.

จู่ๆข้อความก็ปรากฎออกมา

ผมเกิดคำถามขึ้นกับตัวเอง

โคร้งงง.

ประตูบานใหญ่เริ่มส่งเสียง

ด้านในของประตูสว่างมาก

แต่ไม่มีอะไร

มันเป็นเหมือนกับโลกที่ว่างเปล่า

‘นี่คือด้านในของระบบ?’

มันถูกออกแบบมาเพื่อให้พระเจ้าหรือใครก็ตามที่มีอำนาจพระเจ้าเท่านั้นที่ได้รับอนุญาต ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับพื้นที่ว่างเปล่าเหล่านี้.

กุสตาร์ไม่ตอบ ดิอาโบก็เหมือนกัน พวกเขาเป็นคยนอกระบบ

ระบบ- ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อบรรลุหน้าที่ๆจำเป็นการรวมตัวกันและประมวนผลตามขั้นตอนของการใช้งานต่างๆ เกี่ยวกับเป้าหมายให้แน่นอนหรือสอดคล้องมากยิ่งขึ้น.

ยัง...ผมคิดว่าคำตอบอยู่เบื้องหน้าผม.

ผมพยักหน้าตอนนี้ผมรู้แล้วว่าพื้นที่เบื้องหน้าทำอะไร

มันเป็นสถานที่รวบรวม ‘คำตอบ.’ และเป็นที่จัดเก็บข้อมูลทั้งหมด.

ระบบเกมส์ถูกสร้างขึ้นที่นี่และแอบนอลได้เรียนรู้สกิลจากเกมส์นี้

ผมไม่สามารถจะหาอะไรมาช่วยได้เลยสักอย่าง

‘รัลดาล บิกิเซล.’

ก่อนอื่นทั้งหมด ผมอยากเห็นข้อมูลสรุปเกี่ยวกับผม

แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะว่ามีข้อมูลมากมายหรือเยอะเกินไป? คราวนี้มันไม่ได้แสดงผ่านคำพูด

แต่มีสิ่งอื่นปรากฎอยู่ตรงหน้าผม

รัลดาล บิกิเซล.

วีดิโอเริ่มตั้งแต่ที่ผมเกิดมา

'ฉันยังมีพ่อแม่.’

ไม่มีดีม่อนที่เกิดมาโดยไม่มีพ่อแม่

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นผู้ให้กำเนิดผม พวกเขาเป็นดีม่อนปกติ พวกเขาเป็นดีม่อนที่พยายามหลบหนีจากสงคราม

พวกเขาหัวเราะเมื่อลูกเกิด อย่างไรก็ตามความสุขของเขาอยู่ได้ไม่นาน สงครามได้กลืนทั้งโลกดีม่อน ไม่มีที่ๆให้เขาหลบหนีอีกต่อไป

ในสงครามโลก พวกเขาทั้งสองเสียชีวิต ทารกรอดชีวิตโดยมีคนอื่นช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เขาเป็นเชลยศึกของใครสักคน...

เด็กน้อยได้โตขึ้น เขาเดินออกไปด้วยตัวคนเดียวและทำให้ชื่อของเขาได้เป็นที่รู้จัก พวกเขาเป็นความทรงจำของผม

ผมย้อนกลับไปดูความทรงจำของผมอีกครั้ง มันเริ่มหลังจากที่ผมเกิดมาไม่นานหลังจากที่ผมแข็งแกร่งขึ้น ช่วงเวลาที่ผมเป็นเด็กนั้นมันสั้นแต่มันก็น่าทึ่ง

เหมือนกับเป็นการเล่นวิดิโอจริงๆ ผมรู้สึกอยากสัมผัสพวกเขา ผมรู้สึกได้จากการเป็นทารกในอ้อมแขนของพ่อแม่ของผมสักหน่อย

ผมพูดซ้ำๆห้าครั้งก่อนที่จะส่ายหัว ใบหน้าของพ่อแม่ของผมตอนนี้ได้รับการจดจำเข้าไปในหัวของผมเรียบร้อยแล้ว แต่ผมไม่สามารถเฝ้าดูได้ต่อไป ไม่มีอะไรที่จะยึดมั่นต่ออดีต แม้ว่าผมจะย้อนเวลากับไปเป็นทารกแรกเกิดแต่ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้.

'เก็บความทรงจำ.’

ถูกต้อง ที่นี่เก็บความทรงจำไว้ทั้งหมด มันไม่แปลกที่จะเรียกว่าเป็นพื้นที่เก็บข้อมูล

'ฉันรู้ได้อย่างไร.’

บทบาทของผมคือการทำลายระบบนี้

ผมดึงเมล็ดออกมา

มันเหมือนกับทารกในครรภ์มนุษย์ แต่มีขนาดเล็กมาก

เมล็ดผู้สร้าง

เมล็ดผู้สร้างที่ไม่รู้จัก

มันไม่มีอะไร แต่มันสามารถให้กำเนิดบางอย่างได้

การปลุกบางอย่างที่ไม่รู้จักจะทำให้ระบบเกิดข้อผิดพลาดอย่างร้ายแรง

ผมวางเมล็ดผู้สร้างไว้ที่พื้น.

เมล็ดมุดลงไปที่พื้น

และ.

- ไม่รู้

- เออเร่อ

- อันตราย

- เออเร่อ

ขณะเดียวกันโลกก็เป็นสีดำ.หลังจากคำพูดที่ว่า.  ‘เออเร่อ’ และ ‘อันตราย’ หลายๆครั้ง.

ผมหันกลับไปโดยไม่ต้องกลัว

ถ้าผมมีเวลามากพอผมสามารถคับพบความจริงได้มากขึ้น แต่ผมมีเรื่องเร่งด่วน

ครึ้นๆๆ

ตึง ตึง ครึ่นนนน!

ประตูบานใหญ่เริ่มสลาย

ปราสาทของดาร์กสปิริตที่อยู่บนท้องฟ้าก็เริ่มหายไป.

ระบบกำลังรวน พลังศักดิ์สิทธิ์กำลังแพร่กระจาย คุณภาพของมันเป็นอะไรที่ผมสามารถลิ้มรสได้ด้วยตัวเอง มันเป็นความศักดิ์สิทธิ์ของเดธบลิ้งเกอร์และผมไม่สามารถดูดซึมได้ เมื่อความศักดิ์สิทธิ์เริ่มกระจายออกไป เดธบลิ้งเกอร์ก็จะตายอย่างช้าๆ.

‘มันเป็นแบบนั้น.’

เดธบลิ้งเกอร์ที่เสียความศักดิ์สิทธิ์ไปเริ่มที่จะอ่อนแรงแล้ว

แต่ถ้าพวกมันกับมาแล้วเขาจะฟื้นฟูพวกมันทั้งหมดได้ภายในครั้งเดียว.

นี่เป็นเวลาแห่งการต่อสู้

ผมจะเป็นต้องกลับไปอย่างรวดเร็ว

ผมปล้นคลังสินค้าของดาร์กสปิริต

จากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปยังสปิริตไฟผ่านรอยแยกที่เปิดอยู่

แกรแรสรออยู่ที่ทางเข้า เขากำลังเฝ้ามองผมที่ก่อปัญหากับดาร์กสปิริตแบบเรียลไทม์ เขาจ้องผมด้วยสายตาที่ประหลาดใจหลังจากที่ผมออกมา

"คุณทำทั้งหมดนั่น?”

"มันไม่ใช่เรื่องยาก เวลาผ่านไปนานเท่าไร?”

"มันผ่านไปห้าวันแล้ว.”

5วัน!

ผมไม่ได้ใช้เวลาทั้งหมดในการจับแอบนอล

ดูเหมือนกับว่าเวลาในห้องระบบกับโลกจะแตกต่างกัน คงจะไม่ดีถ้าผมจะอยู่ที่นั่นนานกว่านี้

ตอนนี้สงครามที่โลกดีม่อนน่าจะเริ่มขึ้นแล้ว

ใจของผมร้อนลนเป็นอย่างมาก

“สัญหาที่ให้ไว้กับผม แกรแรส.”

“...สัญญาเป็นสัญญา โอเค ตอนนี้ผมจะเปิดคลังของผม เอาสิ่งที่คุณต้องการไปได้เลย”

แกรแรสพูดด้วยความเจ็บปวด ผมได้ดูแลดาร์กสปิริตอย่างรวดเร็วและยังมีเมตตากับมัน

ผมยอมรับคำแนะนำของสปิริตและมุ่งหน้าไปที่คลังของเขา

แล้วผมก็เปิดกระเป๋าเวทย์และเอาทุกอย่างที่ผมคิดว่าผมสามรถใช้มันเป็นประโยชน์ได้

มีอาวุธระดับตำนาน

‘พวกเขาจะเป็นประโยชน์.’

ผมพยักหน้า นี่จะเป็นความช่วยเหลือที่ใหญ่ที่สุดของผมในสงคราม มันจะเพิ่มพลังให้กับดีม่อนหรือแม้แต่สิ่งมีชีวิตที่ใช้พวกมัน.

‘ไม่มีอะไรที่ฉันใช้ได้.’

ผมรู้สึกเศร้าเล็กน้อย อย่างไรก็ตามผมลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

เจ็ดบาปเป็นเซ๊ตไอเทม ผมไม่ต้องการอะไรอกีแล้ว

หลังจากที่กวาดของออกไปครึ่งนึงจากคลังสมบัติของเขาผมก็ออกมา

“คุณกำลังไปฆ่าพระเจ้าหรอ?”

เขาจำได้ว่าผมพูดอะไรก่อนที่จะเข้าไปโลกของดาร์กสปิริต.

“ถูกต้อง”

"จริงๆแล้วคุณก็ดูเหมือนจะฆ่าพระเจ้าได้.”

แกรแรสเชื่อมั่น กับเขาแล้วดูเหมือนว่าผมจะได้ดูแลดาร์กสปิริต5วันเต็มๆ ตาของแกรแรสส่องสว่าง

"เมื่องานของคุณเสร็จแล้วให้กลับมาที่นี่อีกครั้งผมต้องการรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณ.”

มีเหตุผลที่ผมควรจะกลับมาไหม?

แน่นอนว่าผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต

ผมหยักหน้าและหันหลังออกไป

การเดิมพันสำเร็จ

รบบที่โลกดาร์กสปิริตถูกทำลายแล้ว

ตอนนี้ระบบถูกทำลายพลังศักดิ์สิทธิ์ของเดธบลิ้งเกอร์กระจัดกระจายอยู่ทั่วทุกแห่งแน่นอนว่าเดธบลิ้งเกอร์จะไม่อยู่ในสภาพปกติ

ผมต้องทำให้มันเสร็จก่อนที่เขาจะฟื้นตัว

เป็นเวลานานมากแล้ว

เขามาหาผมและเสนอเกี่ยวกับเกมส์

ผมยินดีที่จะเข้าร่วม อย่างไรก็ตามเดธบลิ้งเกอร์เห็นว่าผู้เข้าร่วมทั้งหมดสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ตั้งแต่แรก เพื่อการทดลอง

ผมไม่ชอบส่วนนั้น แม้ว่าเขาจะเป็นพระเจ้าแต่ผมไม่ใช่หุ่นเชิดของเขา ผมเป็นอิสระและไม่มีอะไรมาควบคุมผมได้

ผมจำเป็นต้องแกะสลักความจริงไว้ในกระดูกของเขา

‘ฉันจะเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย.’

พลิกสถานการณ์.

ตอนนี้ถึงเวลาการต่อสู้ครั้งสุดท้ายแล้ว

สงครามเริ่มต้นขึ้น

ราชานรกสั่งกองทัพทั้งห้าล้านปิดล้อม

ฝ่ายตรงข้ามมีจำนวนน้อยกว่าห้าแสน

ความได้เปรียบทางจำนวนไม่สามารถที่จะพลิกสถานการณ์ได้ง่ายๆ นอกจากนี้ความคิดของดีม่อนคือการที่ต่อสู้จนหยดสุดท้ายหาได้ยากมาก

พวกสิ่งมีชีวิตที่มีพลังที่จะทำลายสิ่งต่างๆได้พริบตา

"ดีม่อนที่น่าอาย คุณได้ลืมจิตใจของคุณ ฉันเอเรียล ดิอาโบ จะลบคุณออกในวันนี้ ตระหนักถึงความผิดของคุณและตายไปซะ"

เธอใช้ดาบและเกราะที่ทำจากกระดูกของบัลร๊อค

อัศวินสีเงินตามเอเรียลกว่า100คน

ปึง ปึงงงง

การสังหารหมู่ สงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว ดีม่อนและสิ่งมีชีวิตหลายล้านตัวพุ่งเข้าใส่กัน เสียงกรีดร้องและเลือดไมไ่ด้จบลง กองทัพของเดธบลิ้งเกอร์มีพลังมาก มันไม่ใช่แค่ตัวเลข เกือบทุกดีม่อนที่มีชื่อเสียงถูกรวมกันไว้ด้วยกัน

กลุ่มของดีม่อนมักจะถูกกำหนดด้วยพลัง พวกเขาไม่ได้อ่อนแอ

"รอจนกว่าฝ่าบาทจะกลับมา"

โอเว่นยังเข้าร่วมสงคราม

เขาต้องการต่อสู้อย่างตื่นเต้นหลังจากที่รู้ว่าราชานรกเป็นคนนำกองทัพ

ตูมมมม!

เขาทักทายศัตรูที่มากกว่าด้วยโฮมุนครูสกว่า1,000ตนของกาปาราม

โฮมุนครุสนั้นก็น่าทึ่ง พวกเขาคว้าหัวของศัตรูและฉีกมันออก

มีการต่อสู้ที่อื่นอีก พวกเขาป้องกันจุดสำคัญของศัตรูและโต้กลับดั่งคลื่นสำนามิที่พัดเข้ามาและยังสู้ต่อไป

กระจกยักษ์ในปราสาทยับยั้งคำสาปของราชานรก ทหารกว่าหนึ่งแสนกำลังปกป้องมันไว้อยู่

ศัตรูก็รู้เช่นกัน ศัตรูมุ่งเป้าหมายไปที่กระจก

พวกเขาสามารถป้องกัยไว้ได้หนึ่งวัน แต่...ไม่มีเวลาพัก พันธมิตรของพวกเขาลดลงอย่างรวดเร็วและไม่มีร่องรอยว่าศัตรูกำลังจะลดลง สิ่งที่เหลือคือความพ่านแพ้

นอกจากนี้ราชานรกยังไม่ได้มีส่วนร่วม

พวกเขารู้สึกหมดหวัง อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ยอมแพ้

และวันที่สอง

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นไปบนท้องฟ้าราชานรกก็ปรากฎตัวขึ้น