กษัตริย์มืด บทที่ 19 อันตราย

กษัตริย์มืด

บทที่ 19 อันตราย

เมสันและเด็กอีกสองคน รวมกลุ่มกับตูเตียน

นอกจากทีมเล็กๆของตูเตียน ยังมีทีมขนาดกลางอีกสองถึงสามทีม ส่วนที่เหลือของเด็กๆลังเลใจและเลือกที่จะรวมกันเป็นกลุ่มใหญ่

กว่าสามร้อยคนแยกกันเป็นกลุ่มๆ ค่อยๆเลือนหายสู่ทะเลทราย

"ทำไมเรามุ่งหน้าไปทางนั้น? โอ้วพระเจ้าเรากำลังเดินหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์! "เมสันยกมือขึ้นเพื่อปิดใบหน้าของเขาจากแสงแดด มันผ่านมาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่ร่างกายของเขาก็เต็มด้วยเหงื่อ เหงือเขาไหลไม่หยุดเพราะความร้อน

"อืมคงจะเป็นอย่างนั้น เรากำลังมุ่งหน้าไปทางดวงอาทิตย์" เด็กอีกคนผมสีน้ำตาลกล่าวขึ้น ชื่อของเขาคือแซม เขาเป็นหนึ่งในสี่คนที่พักห้องเดียวกับเมสันและตูเตียน เขาดูธรรมดา แต่เขาเป็นเด็กขยัน เช่นเดียวกับตูเตียน เขาเป็นคนเดียวที่ดูแลรักษาเตียงของเขา

"แม้ว่าเราต้องการหลีกเลี่ยงการแข่งขัน แต่เราก็ไม่ควรทำแบบนี้" เมสัน

ตูเตียน  "ในทะเลทรายความแตกต่างของสภาพอากาศและอุณหภูมิต่างกันมาก และนี้เป็นฤดูความตายสีดำ มันเป็นช่วงอุณหภูมิสูงที่สุด อย่างไรก็ตามในตอนเย็น อุณหภูมิจะตกลงถึงระดับเดียวกับฤดู"หิมะดำ" ดังนั้นเราต้องมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกให้มากที่สุด มันจะเป็นสถานที่ที่อบอุ่นที่สุดในตอนเย็น "

ทั้งสามคนได้ยิน ตูเตียนอธิบาย เมสันกล่าว "ถ้าเราไปทางทิศตะวันออกเราสามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้กับแสงแดด แม้ในกรณีที่เราไม่สามารถหาแหล่งน้ำที่เราก็จะไม่มีอันตราย ถ้าเทียบปัญหาของความหนาวกับความร้อนในเวลากลางคืนอันใหนคุ้มกว่า? เดี่ยวฉันก็ได้รู้ว่ามันเป็นอย่างไรในเวลากลางคืน? ตอนนี้เท้าของฉันเหมือนถูกไฟเผา มันจะหนาวจริงหรอ? "

แซมและเด็กที่ชื่อซัคยังอยากรู้อยากเห็น ตอนนี้อากาศร้อนมากดังนั้นตอนกลางคืนมันจะไปเย็นได้อย่างไร?

"พวกนายจะรู้ทันทีที่มืด" ตูเตียนไม่ได้อธิบายถึงผลกระทบจากการดูดซับความร้อนของทราย ความรู้แบบนี้ไม่ได้ถูกสอนในระหว่างการศึกษาในค่ายดังนั้นการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้จะนำไปสู่ความสงสัย นอกจากนี้แนวคิดของการระบายความร้อนแบบสัตว์เลือดอุ่น  จะไม่ได้รับการยอมรับจากพวกเขาแม้ว่าตูเตียนจะพยายามอธิบาย

"น้ำมีแน่ ที่เราต้องสนใจตอนนี้คือการหลีกเลี่ยงจากการป่วย!" ตูเตียนกล่าวอย่างจริงจังเตือน เมสัน,ซัค และแซม

ซัค แซม และเมสัน รู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินคำพูดของ ตูเตียนจากปัญหาน้ำ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้ถามตูเตียน แต่สงสัยว่าเขาจะหาน้ำในทะเลทรายที่เต็มไปด้วยทรายได้อย่างไร ความเชื่อมั่นนั้นมาจากไหน?

มันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่ทีมของตูเตียนจะหายจากสายตาของทีมอื่นๆ สิ่งที่พวกเขาได้เห็นคือทรายที่ปกคลุมทรายไม่รู้จบ พวกเขาเริ่มกังวล

สิ่งเดียวที่เพื่อนร่วมทีมสามารถทำได้คือ เชื่อในการตัดสินของตูเตียน ตูเตียนไม่เคยปล่อยพวกเขาในระหว่างการฝึกในค่ายดังนั้นพวกเขาจึงหวังว่าการเลือกของตูเตียนในทะเลทรายจะถูก

"พวกนายยังคงจำได้ไหมว่าพวกเขาสอนเราเรื่องการหาน้ำในทะเลทรายอย่างไร?" ตูเตียนหยุดมองไปรอบ ๆ

"ฉันจำได้ว่าตอนแรกเราต้องมองหาทรายที่เป็นหลุ่มและขุดจนเราพบน้ำ" เมสันกล่าว

ตูเตียนยกมือขึ้นและชี้ไปที่ด้านหน้า มีเนินเขาทำจากทราย ได้รับการปกป้องจากแสงของดวงอาทิตย์เพราะมุมจากเนินเขา  เฉพาะตอนเที่ยงเท่านั้นที่แสงแดดจะทะลุผ่านทรายได้แต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น "เราจะไปที่นั่นเขาก้าวนำไปข้างหน้า

เมื่อพวกเขามาถึงเนินเขา ตูเตียนแตะทราย

มันเจ๋งมาก!!

เมสัน,ซัค และแซม รู้สึกยินดีกับสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขาก้มลงและเตรียมจะขุด

ตูเตียน "เอาผ้าพันรอบมือของคุณเพื่อกันหินบาด" จากนั้นเขาก็ฉีกผ้าและห่อมือไว้และก้มตัวลงเพื่อเริ่มขุด

เมสัน หัวเราะ: "เราโชคดีที่คุณฉลาด"

สามคนฉีกผ้าพันมือและเริ่มขุด

สามเดือนของการฝึกความอดทน เกิดการปรับปรุงความแข็งแรงทางกายภาพมากสำหรับทั้งสี่คน พวกเขาเดินมานานกว่าสี่หรือห้าไมล์ใต้ดวงอาทิตย์ แต่พวกเขาก็ยังมีพลังงานเพียงพอที่จะขุด แต่นี้ก็เป็นการเล่นการพนัน เนื่องจากในกรณีที่ไม่สามารถหาน้ำหลังจากขุดได้พวกเขาจะไม่มีแรงเหลือพอที่จะขุดหาน้ำที่อื่น

ดังนั้นแม้ ตูเตียนยังรู้สึกกลัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากขุดลึกครึ่งเมตรพวกเขายังคงสัมผัสเพียงทราย

พอเถอะ!เราควรจะย้ายไปทีอื่น. "ตูเตียนหยุดลง ถ้าพวกเราไม่เจอทรายเปียกในตอนนี้แม้ว่าจะขุดลึกสามหรือสี่เมตร มันมีโอกาสสูงที่พวกเราจะไม่พบน้ำ "เราทำได้ลึกแล้วทำไมถึงเลิกละ?" เมสันถาม

ตูเตียน ตอบด้วยใบหน้าที่เสียใจ: "เราไม่สามารถเล่นการพนันในขณะนี้  "พูดเสร็จแล้วเขาเดินต่อไปข้างหน้า

เมสัน และซัค เต็มไปด้วยความสงสัย พวกเขาไม่เต็มใจที่จะก้าวต่อ แซมลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า "ไปกันเถอะ สิ่งที่ดีนกล่าววถูกแล้ว เราไม่ควรพนันกับมัน "จากนั้นเขาก็วิ่งตามตูเตียน

เมสัน และซัค ถอนหายใจ พวกเขายกมือของพวกเขาเพื่อปัดทรายบนเข่าออก

ตอนนี้เมื่อพระเจ้าปิดประตูให้คุณเขาจะไม่เปิดอีก แต่พระองค์จะปล่อยสุนัขให้กับคุณ ทันใดนั้นซัคก็กรีดร้องเสียงดัง เขาขึ้นกระโดดสูงครึ่งเมตรและรีบวิ่งไปทาง ตูเตียน

ตูเตียน และแซม หันกลับไปหาเมสัน และซัค พวกเขาเห็นงูยาวสองเมตรเจาะออกจากทราย ผิวของมันสีน้ำตาลเกล็ดสะท้อนภายใต้แสงแดด ทุกคนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาหนาวขึ้น

"วิ่ง!" ตูเตียนเป็นคนแรกที่รู้สึกตัว เขาตะโกนและวิ่งหนี

สมาชิกทีมคนอื่นๆ พยายามตามให้ทัน

เมสันตื่นตระหนก เท้าของเขาสะดุด ‘ตุบ’เขาก็ล้มบนพื้นทราย

ตูเตียน กำลังวิ่งอยู่ข้างหน้า แต่เมื่อเขาได้ยินเสียงเขามองย้อนกลับ

เขาเห็นเมสัน อยู่บนพื้นและมีระยะห่างระหว่างเมสัน กับงูแค่สิบเมตร งูกำลังบิดตัวราวกับว่ายน้ำบนพื้นทราย สถานการณ์เริ่มตึงเครียดเขาหันกลับไปทางเมสันและรีบวิ่งไปช่วยเขา

แซม และ ซัครู้สึกลังเล พวกเขายังได้เห็นเมสันล้มลง พวกเขาเห็นงูที่คลานมาและใบหน้าของพวกเขากลายซีดมากและพวกเขาลังเล

เมื่อตูเตียนวิ่งถึงเมสัน ตูเตียนคว้าเมสันและตระคอก"ลุกขึ้น!!!!

เมสันลุกขึ้นเขามองย้อนกลับไป ห่างสองหรือสามเมตรระหว่างเขากับงู ถ้างูเร็วกว่านี้ ก็จะสามารถที่แดกร่างกายของเขา  เมสันกลัวเขารีบถอยหลัง

ทันใดนั้นงูก็กระโดดไปทางเมสันมันเปิดปากเห็นคมเขี้ยวอันเงาวับ

 

 

FB หลบบอสแปล