Register
แสงแดดภายนอกส่องเข้ามาในห้องในตอนเช้า และสายลมที่พัดเบาๆ ม่านผ้าโปร่งในห้อง เมื่อลมตื่นขึ้นเขามองดูฮิวจ์ที่ยังคงนอนอยู่ข้างๆ และใจของเขาก็อ่อนโยน
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตื่นขึ้นมาโดยมีแมลงตัวอื่นอยู่ข้างๆ เขาคิดว่าเขาจะไม่ชินกับมัน แต่เมื่อเปิดออกและเห็นว่าเป็นฮิวจ์ หัวใจของเขาก็หวานและหวาน เขาไม่รู้ว่าทำไม และในที่สุดก็สรุปว่านี่คือความรัก และเขาคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว
เฟิงจ้าวรู้สึกเร่าร้อนเล็กน้อยในใจเมื่อคิดถึงรูปลักษณ์ที่สวยงามของฮิวจ์บนเตียงเมื่อคืนนี้ รูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ของฮิวจ์ดึงดูดใจมากจนอดไม่ได้ที่จะขอเขาครั้วแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งฮิวจ์เหนื่อยเกินไปและผล็อยหลับไป เมื่อคืนร้อนระอุมาในเวลานี้ แต่ไม่นานลมก็ทำให้ไฟสงบลง
เขามองไปที่ฮิวจ์ข้างๆ และคิดว่าร่างกายของหนอนตัวเมียควรจะแข็งแกร่งในเรื่องนี้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าในทางกลับกัน หนอนตัวเมียจะอ่อนไหวมากในเรื่องนี้และมันง่ายที่จะเกิดอารมณ์ .
เขาจูบฮิวจ์เบาๆ ที่หน้าผาก ปัดผมไปด้านข้าง และตบหน้าอันลื่นๆ ของเขาก่อนจะลงไปชั้นล่างเพื่อทำอาหารเช้า ฮิวจ์เหนื่อยมากเมื่อคืนนี้จนเขาจะหิวเมื่อลุกขึ้น
เฟิงจ้าวที่ล้างจานเสร็จอย่างมีความสุขก็ลงไปชั้นล่างเบาๆ และเฟิงจ้าวที่ทำอาหารเช้าก็รู้สึกพึงพอใจอย่างเห็นได้ชัด ปรากฎว่าการตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าให้คู่รักเป็นเรื่องที่มีความสุขมาก! ในเวลานี้ จิตใจของเขาสงบสุข และในใจของเขา เขามีบ้านอย่างแท้จริง
…
ฮิวจ์ที่ตื่นจากการหลับใหลยังคงมึนงงอยู่เล็กน้อย หลังจากที่ความคิดของเขาค่อยๆ กลับมาที่เตียง เขาก็คิดถึงลมที่พัดเบาๆ เมื่อเช้าเมื่อคืนนี้ และใบหน้าของเขาก็แดงก่ำ
เขาไม่มีความรู้ใด ๆ ในด้านนี้ ในตอนแรกเขากลัวเล็กน้อย กลัวว่าจะทำให้หนอนตัวผู้ผิดหวังหากเขาทำผลงานได้ไม่ดี แต่เจ้านายชายของเขายังบอกตัวเองด้วยว่านี่เป็นครั้งแรกสำหรับเขา ดังนั้นเขาจึงอ่อนโยนต่อเฟิงจ้าวมาก ด้วยคำพูดและการกระทำของเขา เขาค่อยๆ เปิดใจออก เฟิงจ้าวก็ดูแลตัวเองทุกย่างก้าว จากนั้นแมลงทั้งสองก็ตกลงไปในนั้น...
เขาไม่คิดถึงมันอีกต่อไป ยิ่งคิดก็ยิ่งเขินอาย หลังจากลงบันไดเสร็จแล้ว ฮิวจ์เห็นผู้ชายฮัมเพลงจึงเดินเข้าไปอย่างเขินอาย
"ฮิวจ์ คุณตื่นแล้ว! มาทานอาหารเช้ากันเถอะ" เมื่อเห็นหนอนตัวผู้ที่สดใส มุมปากของฮิวจ์ก็กระตุกเล็กน้อย และเขาก็เข้ามาแทนที่
ตอนนี้เขาคุ้นเคยกับการนั่งอยู่คนเดียวเมื่อตัวผู้ยืนแล้ว พวกเขาไม่มีความแตกต่างเช่นเดียวกับสามีภรรยาคนอื่นๆ เฟิงเป็นสามีภรรยากันแล้ว
แต่เมื่อคืนนี้ เขาร้องขอความเมตตาอย่างชัดเจน และเฟิงจ้าวก็ตอบตกลงกับเขาด้วย แต่เขาจำการกระทำนั้นไม่ได้เลย และเขาเอาแต่พูดถึงภรรยาและภรรยาของเขาต่อไป ในเวลานั้นฮิวจ์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจำได้ว่านี่คือชื่อของโลกโบราณ
ชื่อของโลกโบราณช่างโรแมนติกเหลือเกิน...
เฟิงจ้าวส่งนมฮิวจ์: “เมื่อคืนเธอหิวคงเหนื่อยมากกินเพิ่มในตอนเช้า”
เมื่อได้ยินคำพูดของหนอนตัวผู้ หูของฮิวจ์ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และเขาก็ตอบทันทีว่า "ไม่เหนื่อยเลย เมื่อคืนคุณอ่อนโยนมาก ฉันไม่เหนื่อยเลย"
“จริงเหรอ? เฮ้ คุณชอบมันไหม?” เมื่อมองดูหนอนตัวผู้หัวเราะคิกคัก ฮิวจ์ก็รู้ว่าเขากำลังทำอะไรไม่ดี เหมือนกับหนอนตัวน้อย
“ชอบไหมฮิวจ์~”
"ใช่ ฉันชอบมัน ฉันชอบมันมาก" ฮิวจ์ทนชายตุ้งติ้งไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นไปลงทะเบียนกันเมื่อเรากินข้าวเสร็จแล้ว” เฟิงจ้าวพูดอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นฮิวจ์หน้าแดง
ฮิวจ์พยักหน้าอย่างเขินอายและเห็นด้วย
......
สังคมชาย.
หนอนทั้งสองจับมือกัน มองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม และเดินเข้าไปในสมาคมหนอนตัวผู้อย่างเหนียวแน่น
ทันทีที่คุณเข้าประตูไปจะดึงดูดความสนใจของแมลงจำนวนมาก ท้ายที่สุดแล้ว หนอนตัวผู้จะไม่มาลงทะเบียนด้วยตนเอง หนอนตัวเมียจะวิ่งขึ้นลงและลงนามในหนอนตัวผู้ในที่สุด เมื่อเห็นหนอนตัวผู้ที่นี่ในเวลานี้ อดไม่ได้ที่จะอิจฉาหนอนตัวเมียที่อยู่ข้างๆ
นี่คือสิ่งที่ฉันชอบที่จะติดตามด้วยตนเอง แมลงตัวเมียตัวนั้นควรจะเป็นราชาตัวเมีย ข้าอิจฉาแมลงตัวนี้จริงๆ!
[แมลงขี้แมลงวัน ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่นายพลที่ถ่ายทอดสดเมื่อวานนี้ ทำไมชีวิตเขาถึงดีจัง วู้ว~]
[ว้าว ไม่เพียงแต่ขอแต่งงานเท่านั้น แต่ยังนำผู้หญิงมาจดทะเบียนด้วย เฮ้ ฉันไม่อยากแต่งงานเมื่อเห็นผู้ชายของฉันด้วยซ้ำ 】
[อย่างน้อยคุณก็ยังมีผู้ชาย ฉันมาที่นี่เพื่อลงทะเบียนรักหญิง-หญิง~]
พนักงานที่ช่วยธุรกิจก็ดูถ่ายทอดสดเมื่อวานนี้ด้วย แม้ว่าเขาจะอิจฉาฮิวจ์มาก แต่เมื่อเห็นผู้ชายดีๆ แบบนี้ เขาก็คาดหวังความรักและเริ่มต้นครอบครัวใหม่ทันที
หลังจากทำงานในสมาคมชายมานานก็ได้เห็นทัศนคติของผู้ชายต่อผู้หญิงมากมาย เดิมทีเขายอมแพ้แล้ว แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าอาจเป็นเพียงชะตากรรมของเขาที่ยังมาไม่ถึง
“สวัสดี สอง ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าหนอนตัวผู้มาลงทะเบียนด้วยตัวตนอะไร” พนักงานถามด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดี ผมมาที่นี่เพื่อลงทะเบียนราชาหญิงให้กับหนอนตัวเมียของผม” แม้ว่าฮิวจ์จะรู้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่าเขาจะได้มีตำแหน่งเป็นกษัตริย์หญิง แต่เมื่อช่วงเวลานี้มาถึงจริงๆ ฮิวจ์ก็อยากจะร้องไห้ทันที โดยรู้สึกว่าเขาเป็นคนดีแค่ไหน .
เมื่อสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติกับฮิวจ์ เขาก็รู้แล้วว่าหนอนโง่ ๆ ของเขาคงกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ "ที่รัก เซ็นสิ เพื่อที่เราจะถูกกฎหมายอย่ารู้สึกว่าคุณไม่คู่ควรกับตำแหน่งราชินี ในใจผม คุณเป็นคนเดียวที่สามารถเป็นราชินีของผมได้ และคุณเป็นคนดีมาก ดีมาก อย่ารู้สึกว่าคุณไม่คู่ควรเสมอไป ฉันรักคุณจริงๆ" เฟิงจ้าวพูดพร้อมกับลูบหัวฮิวจ์เบาๆ
ฮิวจ์อดไม่ได้ที่จะพิงเฟิงจ้าวและร้องไห้เบา ๆ
“โอเค โอเค อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ ไม่งั้นตาของคุณจะบวมและดูไม่ดี” เฟิงจ้าวสัมผัสคนโง่ที่กำลังพิงไหล่เขาและหลั่งน้ำตาด้วยความรัก
เมื่อได้ยินหนอนตัวผู้บอกว่ามันไม่หล่อ ฮิวจ์ก็หยุดร้องไห้ทันที เขาไม่ได้หล่อตั้งแต่แรก และตอนนี้เขาก็น่าเกลียดไม่ได้แล้ว
ฮิวจ์สูดลมหายใจ “ท่าน เรามาลงนามกันเถอะ”
หลังจากที่แมลงทั้งสองที่ลงนามในชื่อของพวกเขาได้รับใบรับรองที่ประทับตราอย่างเคร่งขรึม ทั้งคู่ก็มองหน้ากันด้วยรอยยิ้มโง่ๆ และวางใบรับรองไว้บนหน้าอกแล้วอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก
บรรยากาศอันแสนหวานของ Xu Shi ทำให้ทุกคนติดเชื้อ และแมลงที่มาลงทะเบียนต่างก็ตั้งตารอครอบครัวที่พวกเขากำลังจะสร้าง ในบรรยากาศที่มีความสุขเช่นนี้ ประสิทธิภาพในการจัดการธุรกิจก็ดีขึ้นมาก
“ฮิวจ์ มาโพสต์เอกสารออนไลน์กันดีกว่า อิอิ ดีใจจังเลย”
ฮิวจ์ถอนหายใจอย่างอ่อนหวาน ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีหนอนตัวผู้ใดที่จะทำสิ่งที่แสดงความรักได้ หากเจ้านายของเขาทำได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะเป็นเหมือนหนอนที่ประกาศว่าเขารักเขามากแค่ไหน
เฟิงจ้าว
"มานี่ ฮิวจ์ มาถ่ายรูปแล้วส่งไปพร้อมกับใบรับรองการลงทะเบียนกันเถอะ"
ฮิวจ์ตอบด้วยความยินดี
ต้าาหลาา~ ภาพค้างในวินาทีแห่งความสุขนั้น
การรับส่งข้อมูลเครือข่ายในปัจจุบันผันผวนอย่างมาก และหน่วยงานกำกับดูแลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงรีบดูว่ามีข่าวใหญ่หรือไม่
ลองเปิดสมองดูข่าวที่พิมพ์ซ้ำอ่านอย่างเมามัน หนอนตัวผู้และตัวเมียคู่หนึ่งถือแหวนแต่งงานในมือ ถือแบบฟอร์มลงทะเบียน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มหวานชื่นสุข...
