บทที่ 609 จบลง, หม่นหมอง
ตบ! เสียงดังกังวานหนึ่งที ซางกวนอู๋หลิงร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกระเด็นไปไกล แก้มข้างหนึ่งบวมสูง "อ๊าาาา กล้าตีข้า ไอ้สัตว์ ไอ้ขยะ ข้าจะบอกพ่อ ข้าจะให้เจ้าตายไม่มีที่ฝัง ข้าจะทำลายตระกูลเจ้าให้สิ้น!" ซางกวนอู๋หลิงกรีดร้างอย่างบ้าคลั่ง ผมเผ้ารุ่ยร่าย ดูราวกับปีศาจ ฉึก! ร่างของเอี้ยนคลังทู่ปรากฏตรงหน้า...