บทที่ 437/2 เก้าดอกเซียนแท้
"ภัยพิบัติสวรรค์ไม่ได้สลายไปแล้วหรือ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?" ทุกคนวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น จนกระทั่งหนีออกมาจากบริเวณเบาะสมาธินับร้อยลี้ หลุดพ้นจากขอบเขตเมฆพิบัติทำลายล้าง จึงค่อยๆ หยุดพัก เมื่อพวกเขาหันกลับไปมอง ก็พบว่าศูนย์กลางของเมฆพิบัติทำลายล้างนี้ คือเด็กหนุ่มผู้นั้น มองจากที่สูงในระยะไกล มุมมองนี้ย...