ตอนที่ 11: เพื่อที่จะซื้อดาบ
เช้าวันรุ่งขึ้น หยางเทียนขับรถไปยังเขตพื้นที่เฝ้าระวังพิเศษด้านนอกเมืองเทียนเซียง
สภาพแวดล้อมภายในเมืองมีความสงบสุขอย่างสมบูรณ์ ประชาชนมีชีวิตคุณภาพชีวิตที่ดีไม่ต่างจากช่วงก่อนการระบาดของวายเอสไวรัส ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือพื้นที่ต่างๆ ถูกลดขนาดลง และไม่มีใครสามารถออกจากเมืองได้ตามต้องการ
สำหรับเขตพื้นที่เฝ้าระวังพิเศษด้านนอก มันเป็นโลกแห่งความสับสนอลหม่านที่ไร้กฏระเบียบ ตราบใดที่มีอำนาจ ก็สามารถที่จะรอดพ้นจากการถูกฆ่าได้และจะไม่ถูกเจ้าหน้าที่ของเมืองสอบสวน
หยางเทียนมาที่นี่เพื่อขายแกนอสูรระดับหนึ่งสองอันที่เขาได้รับ เพื่อที่เขาจะได้ซื้ออุปกรณ์ที่จำเป็น
หยางซง ปู่ของ หยางเทียนเป็นนักรบระดับหนึ่งที่ทิ้งอุปกรณ์ดีๆไว้เป็นจำนวนมาก
พ่อแม่ของหยางเทียนขายพวกมันส่วนหนึ่งก็เพื่อประทังชีวิต
และส่วนที่เหลือเพื่อจ่ายค่าธรรมเนียมให้กับเมือง
เพราะหากไม่ทำเช่นนั้นครอบครัวของ หยางเทียนคงจะต้องตกที่นั่งลำบากเป็นแน่ เขาอาจจะไม่สามารถเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมปลายได้
หยางเทียนคิดว่ากริชโลหะผสมที่ปู่ของเขาทิ้งไว้ให้ดูไม่เหมาะเมื่อต้องต่อสู้กับสัตว์ประหลาด อย่างกิ้งก่ารถถัง เขาต้องการการโจมตีที่มีความรุนแรงเพื่อจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด
ในเขตพื้นที่เฝ้าระวังพิเศษ รอบๆ กำแพงเมืองสูง 100 เมตร
มีเต็นท์ต่างๆ ที่ถูกใช้โดยนักผจญภัยที่เดินทางออกนอกเมือง เช่นเดียวกับคนธรรมดาที่อาศัยอยู่ที่นั่น ด้วยการที่อาศัยอยู่ในเต็นท์พวกเขาสามารถย้ายมันได้ในทันทีเมื่อถูกสัตว์ประหลาดโจมตี
ยิ่งไปกว่านั้น ในกรณีที่เต็นท์ถูกทำลายการซื้อเต็นท์ใหม่จะมีราคาที่ถูกกว่า
หยางเทียนขับรถไปรอบๆ เขตพื้นที่เฝ้าระวังพิเศษ และพบเข้ากับเต็นท์สีเขียวขนาดใหญ่ เขาเห็นผืนธงสีดำขนาดใหญ่ทั่วเต็นท์พร้อมตัวอักษรสีขาวขนาดใหญ่ที่เขียนว่า
[รับซื้อ-ขายแกนอสูร และอาวุธ ราคาพิเศษ!] โดยมีเครื่องหมายตกใจตัวมหึมาอยู่ด้านท้ายสุดของตัวอักษร
ถัดจากเต็นท์หลังใหญ่มีเต็นท์เล็กๆ ที่มีป้ายเขียนว่า [ปิดทำการเวลากลางวัน]
หยางเทียนขับรถไปที่ทางเข้าเต็นท์ใหญ่จากนั้นจึงหยิบกระเป๋าเป้ออกมา ล็อครถ แล้วจึงมุ่งหน้าเข้าไปอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เขากำลังจะเข้าไปในเต็นท์หลังใหญ่ ที่เต็นท์หลังเล็กที่อยู่ด้านข้างก็ถูกเปิดออก ชายร่างใหญ่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำยกกางเกงขึ้นมาพาดไปยังด้านหลังของตนพลันเดินหาวออกมา
ที่ด้านหลังมีผู้หญิงในชุดนอนเดินออกมาแล้วพูดขึ้นว่า “ท่าน ได้โปรดกลับมาก่อน!”
ชายร่างใหญ่หันกลับมาพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ แล้วโบกมือให้ผู้หญิงคนนั้น
หยางเทียนเพียงมองดูพวกเขาแวบหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเปิดม่านออกและเข้าไปในเต็นท์หลังใหญ่
เต็นท์หลังใหญ่นั้นเป็นตลาดอาวุธขนาดย่อมเมื่อหยางเทียนเดินเข้าไป
สิ่งที่เขาเห็นมีทำให้เขาตกตะลึงไม่น้อย ตั้งแต่ปืนพกไปจนถึงปืนไรเฟิลซุ่มยิงอันทรงพลัง
แม้แต่ปืนกลหนักแก็ตลิงกันก็ยังมี!
นอกจากปืนแล้ว พวกเขายังมีระเบิดมือไฟฟ้าที่มีขนาดและรูปร่างที่แตกต่างกันอีกด้วย
ซึ่งอาวุธเหล่านี้นั้นเป็นของที่คนทั่วไปใช้ ซึ่งในระหว่างการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด
ก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนัก มีเพียงการโจมตีแบบเป็นกลุ่มเท่านั้นที่มีประโยชน์ในสถานการณ์เช่นนี้
เหตุผลก็คือ ปืนต้องใช้กระสุนเป็นจำนวนมาก ทันทีที่กระสุนถูกยิงออกไป พวกมันก็จะเป็นได้แค่เศษโลหะที่ไร้ประโยชน์ นอกจากนี้สำหรับสัตว์ประหลาด ที่เคลื่อนไหวรวดเร็วเหล่านี้ ที่มีผิวหนังหนาดั่งเกราะ กระสุนธรรมดาจึงไม่สร้างความเสียหายได้มากนัก
ด้วยเหตุนี้เหล่านักรบจึงนิยมใช้ดาบโลหะผสมแทน
ดาบโลหะผสมที่ผลิตในยุคนี้แตกต่างจากยุคที่ปู่ของหยางเทียนใช้อย่างมาก อาวุธโลหะผสมแบบใหม่ถูกหลอมรวมกับองค์ประกอบที่เรียกว่า 'YT' ซึ่งทำมาจากกระดูกของสัตว์ประหลาด ทำให้คุณภาพของอาวุธโลหะผสมสูงขึ้นอย่างมาก โลหะผสมธรรมดาไม่สามารถเปรียบเทียบได้ทั้งในด้านความแข็งและความยืดหยุ่น
หยางเทียน ต้องการดาบโลหะผสมYTนี้อย่างมาก แต่เขาไม่มั่นใจว่าเงินหนึ่งล้านหยวน จากการขายแกนอสูรระดับหนึ่งทั้งสองชิ้นจะเพียงพอซื้อดาบแบบนั้นได้ไหม
นอกเหนือจากปืนแล้ว สินค้าที่มีจำนวนมากที่สุดที่แสดงอยู่บนชั้นวางก็คือดาบโลหะผสม ขณะที่หยางเทียนขึ้นไปดูดาบ ชายผมสั้นในชุดพรางก็เดินเข้ามา เขายิ้มและถามว่า “ว่าไงพี่ชายอยากจะขายหรือซื้องั้นเหรอ? ร้านเราขายราคาถูกที่สุดในย่านนี้แล้ว”
“คุณรับซื้อ แกนอสูรเหรอ?” หยางเทียนพูดอย่างตรงไปตรงมา
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายผมสั้นก็ตกตะลึงเล็กน้อย เขาตอบด้วยรอยยิ้มว่า “แน่นอน!
มันมีเขียนไว้ด้านนอก! ตามกฎแล้ว เราซื้อแกนอสูรระดับหนึ่งในราคาชิ้นละ 500,000 หยวน ไม่ว่าจ่าเป็นเงินสดหรือโอนเงินผ่านธนาคารก็ย่อมได้”
เขาพูดถึงเรทราคาของแกนอสูรระดับหนึ่ง เพราะเขาไม่คิดว่าชายหนุ่มอย่างหยางเทียนจะมีแกนอสูรไว้ในครอบครอง
“ฉันต้องการขายสองอัน โอนเงินผ่านธนาคาร!” หยางเทียนพยักหน้า
ชายคนนั้นอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง 'สองชิ้นเลยอย่างงั้นเหรอ! นี่ช่างเยี่ยมไปเลย! ทันทีที่เขากลับมาสู่ความเป็นจริง เขาก็ลากหยางเทียนไปที่เคาน์เตอร์พร้อมพูดว่า “ตามกฎของร้านของเรา หากการซื้อขายครั้งแรกมีมูลค่าหนึ่งล้านขึ้นไป คุณจะกลายเป็นสมาชิกวีไอพีของเราในทันที ทุกสิ่งที่คุณซื้อในอนาคตจะได้ส่วนลด 20%…”
ขณะที่เขาพูดเขาก็พาหยางเทียนไปที่เคาน์เตอร์
มีหญิงสาวคนหนึ่งผมยาวและมีทรวดทรงอันน่าทึ่ง เธอขยิบตาให้ หยางเทียนขณะที่เขามาถึงเคาน์เตอร์
หยางเทียนถอดกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาออกและมอบแกนอสูรระดับหนึ่งสองอันพร้อมกับบัตร
ธนาคารของเขา
เขารู้ว่าการทำธุรกิจในเขตพื้นที่เฝ้าระวังพิเศษนั้นมีความปลอดภัย เนื่องจากผู้คนส่วนใหญ่ที่นี่มีความซื่อสัตย์และการโกงแทบไม่เคยเกิดขึ้น
โดยเฉพาะกับลูกค้าวีไอพี
คนประเภทหยางเทียนที่สามารถนำแกนอสูรระดับหนึ่งสองอันมาเพื่อแลกกับหนึ่งล้านหยวน
ถือเป็นระดับวีไอพี
ที่ด้านหลังเคาน์เตอร์หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทร หลังจากหยิบแกนอสูรทั้งสองขึ้นมาเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าเป็นของจริง ชายผมสั้นก็พยักหน้าให้หญิงสาวคนนั้น
หญิงสาวคนนั้นหยิบบัตรธนาคารของ หยางเทียนขึ้นมาและเริ่มทำการถ่ายโอนข้อมูลบนคอมพิวเตอร์ ไม่นานหลังจากนั้น หยางเทียนก็ได้รับข้อความจากธนาคารทางโทรศัพท์มือถือของเขา ซึ่งระบุว่าเขาได้รับเงินโอนหนึ่งล้านหยวนเรียบร้อยแล้ว
จากนั้น หยางเทียนก็ดูในโทรศัพท์มือถือของเขาเพื่อตรวจสอบบัญชีธนาคาร หลังจากแน่ใจว่าทุกอย่างลงตัวแล้ว เขาก็พยักหน้าด้วยความดีใจ
“พี่ชาย ยินดีที่ได้ทำธุรกิจร่วมกัน! หากมีโอกาส อย่าลืมติดต่อพวกเราด้วย!” ทันทีที่เขาพูด เขาก็ขยิบตาให้ หยางเทียนและเดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของหยางเทียนว่า “คืนนี้หญิงสาวคนนี้เป็นของคุณ”
หยางเทียน ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเชิงปฏิเสธและถามต่อว่า “ฉันอยากซื้อดาบโลหะผสม YT คุณมีของเหลืออยู่ไหม?”
“ทำไมจะไม่มีละ! แต่ว่าตอนนี้เรามีเหลือแค่เล่มเดียวเพราะมีน้อยคนที่สามารถใช้อาวุธนี้ได้ ขอเวลาสักครู่” ชายคนนั้นตอบกลับอย่างรวดเร็ว
เขาเดินไปด้านหลังเคาน์เตอร์และดึงกล่องสี่เหลี่ยมยาวออกมาจากด้านล่าง เมื่อเปิดกล่องออก เขาก็ยกดาบยาวในฝักสีดำขึ้นมา
“โลหะผสมYT ทั่งต่าว ราคา 1 หนึ่งล้านหยวนและส่วนลด 20% สำหรับคุณลูกค้าวีไอพี ของเรา ลดเหลือเพียง 800,000 หยวน” ชายผมสั้นพูดหลังจากยื่นดาบให้หยางเทียน
ในขณะนั้น หญิงสาวที่อยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์หลังจากลงทะเบียนบัตรวีไอพี ของหยางเทียนเรียบร้อย ก็ส่งคืนให้กับเขา
หยางเทียนรู้ว่าคงจะต่อรองราคามากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ดังนั้นเขาจึงตกลงยืนยันราคา จากนั้นเขาถือฝักดาบในมือข้างหนึ่งและใช้มืออีกข้างหนึ่งเพื่อดึงใบดาบออกมาอย่างระมัดระวัง
ดาบเล่มนี้มีสีขาวราวกับหิมะ มีผิวเรียบไม่สะท้อนแสงและมีสีที่คล้ายกระดูกของสัตว์
เนื่องจากใบดาบมีความหนาแน่นที่สูง ทำให้รู้สึกหนักเมื่อถืออยู่ในมือ หยางเทียนประเมินว่าดาบเล่มนี้น่าจะมีน้ำหนักอย่างน้อย 20 กิโลกรัม การที่มนุษย์ปกติจะกวัดแกว่งดาบเล่มนี้คงเป็นเรื่องยาก
ในขณะที่ หยางเทียน ดึงดาบออกจากฝัก เขาก็เอื้อมมือออกไปดึงเส้นผมจากผู้หญิงสาวคนนั้นออกมาหนึ่งเส้น แล้ววางไว้ที่คมดาบ
ทันทีที่เส้นผมสัมผัสโดนคนดาบ เส้นผมของหญิงสาวเส้นดังกล่าวก็ถูกตัดออกเป็นสองส่วนในทันที อาวุธนี้คมยิ่งกว่าอาวุธในตำนานที่กล่าวกันว่า 'ตัดผ่าเส้นผมได้เพียงลมพัด'!
ดาบทั่งต่าวเล่มนี้มีความยาว 70 เซนติเมตร ด้ามจับยาว 25 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 3.5 เซนติเมตร หยางเทียนตวัดดาบไปมาด้วยความรู้สึกประทับใจอย่างยิ่ง
