บทที่ 115 ขอโทษ
ประคองหร่วนเจี้ยนจงให้นั่งลง เธอจึงได้พูดต่อจากเมื่อครู่ น้ำเสียงสั่นเครือด้วยความโมโห "ได้ ใช้ไปหมดแล้วใช่ไหม โอเค! เงินหนึ่งแสนฉันจะหาวิธีเอามาให้นายเอง นายมีหน้าที่นำเงินไปที่โรงพยาบาล แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ชัด! อย่างที่สอง โดยเฉพาะอย่างที่สองนี้นายต้องจำไว้ให้ดี ฉันจะบอกนายเป็นครั้งสุดท้าย ...
