บทที่ 550 วิธีการสอนของซุนม่อ
บทที่ 550 วิธีการสอนของซุนม่อ
เมื่อครูกำลังบรรยาย มันไม่ง่ายเหมือนการพูดว่าพวกเขาต้องการจะสอนอะไรในการบรรยาย พวกเขาต้องพิจารณาว่าจะกระตุ้นความสนใจของนักเรียนและทำให้พวกเขาสนใจได้อย่างไร ทั้งหมดนี้จำเป็นต้องใช้ทักษะและการฝึกฝน
ซุนม่อสอนมาเกือบสิบปีและสั่งสมประสบการณ์มากมาย ในเวลาเดียวกัน เขาก็มีเนตรทิพย์ระดับบรรพชนและเคล็ดการนวดโบราณระดับปรมาจารย์ ดังนั้น เขาจึงมั่นใจได้เสมอว่าจะไม่มีช่วงเวลาที่แห้งแล้งในเนื้อหาการบรรยายของเขา
ตราบใดที่นักเรียนมาฟังการบรรยายของซุนม่อ พวกเขาก็จะได้รับการรู้แจ้ง สำหรับสิ่งที่พวกเขาได้รับจริงนั้นจะต้องขึ้นอยู่กับความสามารถในการเข้าใจของพวกเขาเอง
ต่อมาซุนม่อก็เข้าใจสถานการณ์ในห้องเรียนอย่างสมบูรณ์
นักเรียนที่มาจากชนเผ่ากลุ่มน้อยในภูเขามีปรสิตในลำไส้เนื่องจากการกินอาหารของชนเผ่า และสิ่งนี้ส่งผลต่อการฝึกปรือของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ
ซุนม่อปฏิบัติต่อเขาโดยใช้เคล็ดกระตุ้นโลหิตเพื่อบังคับให้เขาสำรอกปรสิตเหล่านั้นออกมา ทำให้ทั้งโรงบรรยายรู้สึกตกตะลึง หลังจากนั้นเสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วทั้งชั้น
ชายหนุ่มอีกคนที่ได้รับบาดเจ็บจากการซ้อมประลองเมื่อสองปีก่อนโดยไม่รู้เรื่องนี้ และคิดว่าการฝึกปรือของเขาช้าเพราะพรสวรรค์ของเขาธรรมดา ในท้ายที่สุด หลังจากที่ซุนม่ออธิบายและรักษาเขา เขาก็มีความก้าวหน้าในทันที
มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งที่มีใจไม่เด็ดเดี่ยวพอและไม่เด็ดขาดเกินไป ซุนม่อใช้คำแนะนำล้ำค่าตักเตือนเขาโดยตรง จากนั้นเขาใช้ประทับวิญญาณ และมอบแก่นแท้ของเรื่องราวที่ให้กำลังใจแก่เขา ทำให้เขามุ่งมั่นที่จะต่อสู้อีกครั้ง
…
หลังจากที่ได้เห็นผลทันทีจากการแนะนำของเขา บรรยากาศของทั้งห้องเรียนก็ดีมาก ในที่สุดนักเรียนก็ปรบมือไม่หยุดหย่อน พวกเขายกมือขึ้นและหวังว่าซุนม่อจะเลือกพวกเขาเพื่อที่เขาจะได้ตอบคำถามของพวกเขา
หลี่รั่วหลานนั่งที่ตำแหน่งเดิมของนางและจ้องมองทุกอย่างอย่างตกตะลึง นิ้วหัวแม่มือและนิ้วของนางที่จับปากกาหมึกซึมได้แข็งค้างไปแล้ว
นางไม่รู้ว่าจะจดอะไรดี!
หลี่รั่วหลานเป็นคนที่เคยไปโรงเรียนที่มีชื่อเสียงหลายแห่งเพื่อสัมภาษณ์อาจารย์มาก่อน และนางเคยเห็นอาจารย์ระดับสูงหลายคนบรรยาย แต่แม้แต่มหาคุรุระดับ 4 ดาวและ 5 ดาวเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถกระตุ้นความหลงใหลอันแรงกล้าเช่นนี้จากนักศึกษาในระหว่างการบรรยายได้
ไม่ใช่แค่ความสามารถในการสอนของเขาเท่านั้น รูปแบบการสอนของซุนม่อนั้นแตกต่างอย่างมากจากผู้คนในยุคนี้ อย่างน้อยที่สุดในยุคนี้ที่การเคารพอาจารย์เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่เน้นหนัก นักศึกษาส่วนใหญ่จะนั่งตัวตรงนิ่งๆ เวลาเข้าเรียน ไม่กล้าแม้แต่จะผายลมออกมา
แต๊ง! แต๊ง!
ระฆังดังขึ้น
“เอาล่ะ การบรรยายยุทธเวชกรรมจะสิ้นสุดลงแล้ว!”
ซุนม่อยิ้มเล็กน้อย และเก็บสื่อการสอนของเขา จากนั้นเขาก็โค้งคำนับเล็กน้อย
"ขอบคุณทุกคน!"
"อ๋า? ทำไมจบเร็วจัง?”
“อาจารย์ ช่วยขยายเวลาการบรรยายให้นานขึ้นอีกหน่อยได้ไหม?”
“ข้าต้องการย้ายโรงเรียนเป็นโรงเรียนจงโจว พวกเจ้ารู้ไหมว่าข้าต้องทำตามขั้นตอนอะไรบ้าง?”
นักเรียนกระซิบกันและพูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่งภายใต้ดวงอาทิตย์ โดยสรุปแล้ว พวกเขาต้องการเพียงสิ่งเดียว - พวกเขาต้องการได้รับคำแนะนำจากซุนม่อ
ตามกฎแล้วนักเรียนจะไม่รู้ที่มาของซุนม่อก่อนที่การสอบจะสิ้นสุดลง อย่างไรก็ตาม ซุนม่อมีชื่อเสียงมากเกินไป และยุทธเวชกรรมก็เป็นไพ่ตายที่เขาครอบครองอย่างมีเอกลักษณ์ ดังนั้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้รายงานต้นกำเนิดของเขา แต่นักเรียนบางคนก็เดาได้แล้ว
“สถาบันจงโจวยินดีต้อนรับทุกคนเข้ามาและเรียนรู้ อย่างไรก็ตามการออกไปศึกษาดูงานเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ดังนั้นข้าหวังว่าทุกคนจะพิจารณาเรื่องนี้อย่างรอบคอบ”
ซุนม่อโน้มน้าวใจ
“อาจารย์หวัง นี่มันผิดกฎใช่ไหม?”
หลังจากที่ผู้ตรวจสอบได้ยินซุนม่อเปิดเผยที่มาของเขา เขาก็ขมวดคิ้วและหันไปหาผู้ตรวจสอบหลัก
“มันสำคัญหรือไม่ว่ามันเป็นไปตามหรือขัดต่อกฎ?”
ผู้ตรวจสอบหลักถามกลับ ถ้าใครดูบรรยากาศปัจจุบันที่นี่ ดูเหมือนว่าเขาจะผ่านการโหวตที่สมบูรณ์แบบ เมื่อเผชิญหน้ากับเด็กใหม่ที่มีอนาคตไร้ขอบเขต แม้ว่าผู้ตรวจสอบหลักจะเป็นคนปัญญาอ่อน แต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะยุ่งกับซุนม่อ
หลี่รั่วหลานมองไปที่นักเรียนที่เข้าแถวและเริ่มลงคะแนน ทันใดนั้นนางก็รู้สึกอยากเล่นตลกและให้คะแนนต่ำแก่ซุนม่อ อย่างไรก็ตามในที่สุดนางก็อดทนต่อแรงกระตุ้นได้
ติง!
คะแนนความประทับใจจากหลี่รั่วหลาน +100 เป็นกันเอง (150/1,000).
…
หลังจากทานอาหารเย็นง่ายๆ และพักผ่อนอย่างรวดเร็ว ซุนม่อก็เริ่มทบทวนการบรรยายของเขาในชั้นเรียนและจำลองกระบวนการสอนในชั้นเรียน พอเกือบหกโมงเย็น เขาเข้าไปในอาคารเรียนอีกครั้ง
เสียงระฆังดังขึ้นเป็นระยะๆ ซุนม่อเข้าไปในห้องเรียนและพบว่าสามแถวสุดท้ายในห้องเรียนเต็มไปด้วยมหาคุรุแล้ว
ชุยซุ่นเต๋อผู้ตรวจสอบหลักรู้สึกปวดหัว ตามกฎแล้ว มหาคุรุเหล่านี้ควรตระเวนไปตามสถานที่และเลือกการบรรยายที่พวกเขาชอบมากที่สุดก่อนเข้าห้องเรียนเพื่อนั่งลงคะแนนเสียง
ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดมาถึงห้องบรรยายของซุนม่อ
การทำเช่นนั้น ผลการทดสอบของผู้เข้าสอบคนอื่นๆ จะไม่น่าดูอย่างแน่นอน ยิ่งกว่านั้น ผู้เข้าสอบที่สอบผ่านอาจสอบตกเพราะขาดคะแนนเสียง
ไม่มีวิธีแก้ปัญหา นี่เป็นความโชคร้ายของพวกเขาที่สอบร่วมกับอัจฉริยะ
อย่างไรก็ตามชุยซุ่นเต๋อก็เข้าใจความคิดของพวกเขาเช่นกัน การบรรยายของซุนม่อ มีความเป็นตัวแทนที่สูงมาก เพียงแค่ฟังสักระยะหนึ่งและเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้นก็สามารถช่วยพวกเขาได้เช่นกัน
ถ้าพวกเขาพลาดที่นี่ พวกเขาคงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไปที่สถาบันจงโจว หากพวกเขาต้องการฟัง
ทุกคนเป็นมหาคุรุและมักจะยุ่งมากทุกวัน ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะไปที่นั่น คุณภาพการบรรยายของเขาก็ไม่อาจเทียบได้กับตอนที่เขาสอบมหาคุรุระดับ 2 ดาว
“รุ่นพี่และนักเรียนทุกคน สำหรับการบรรยายนี้ ข้าจะพูดถึงการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณ”
หลังจากที่ซุนม่อทักทายพวกเขาแล้ว เขาก็ตรงเข้าจุดทันที
“ฮึ ทัศนคติของเขาดีมาก!”
หลี่รั่วหลานซึ่งนั่งแถวสุดท้ายชื่นชมโดยไม่ตั้งใจ หากเป็นมหาคุรุรุ่นเยาว์คนอื่นๆ เมื่อพวกเขาถูกมหาคุรุอีก 50 คนสังเกตพวกเขา พวกเขาคงจะประหม่าจนลิ้นพันกันเป็นส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ซุนม่อมองดูพวกเขาราวกับว่าพวกเขาเป็นเพียงหัวผักกาดเล็กๆ ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกประหม่าเลยแม้แต่น้อย
ความสามารถในการต้านทานแรงกดดันนี้ก็เหมือนกับม้าที่แข็งแกร่ง (อืม ข้าเพิ่มให้อีก 1 คะแนน!)
“ไม่ใช่ยุทธเวชกรรมเหรอ?”
มหาคุรุหลายคนขมวดคิ้ว พวกเขามาที่นี่เพราะพวกเขาได้ยินเรื่องดีๆ เกี่ยวกับวิชายุทธเวชกรรม แต่เมื่อซุนม่อเริ่มพูด พวกเขาก็จดจ่ออยู่กับการบรรยายของเขาทันที
ทักษะการบรรยายของซุนม่อเต็มไปด้วยอารมณ์ขันและเสน่ห์ คำพูดของเขาเรียบง่ายและเข้าใจง่าย ในไม่ช้า เขาก็สร้างสายสัมพันธ์กับนักเรียนและปล่อยให้ทุกคนผ่อนคลายในขณะเดียวกันก็ทำให้พวกเขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณ
ในห้องเรียน เดิมทีคนอย่างน้อยหนึ่งในสามไม่เคยสนใจเรื่องนี้เลย แต่ตอนนี้ความสนใจของพวกเขาก็เริ่มเพิ่มขึ้น
“รากฐานของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง!”
“การบรรยายของเขาไม่เลว แต่นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเกินไปสำหรับคนที่มีมาตรฐานแบบซุนม่อหรือ? ท้ายที่สุด เราต้องตัดสินเขาตามมาตรฐานของอัจฉริยะ!”
“รออีกหน่อยแล้วกัน!”
มหาคุรุเฝ้าดูซุนม่ออย่างใกล้ชิด
“ต่อไป ข้าจะวาดยันต์วิญญาณระเบิดเพลิงทุกคนโปรดระวังให้ดี!”
ซุนม่อแปะกระดาษยันต์วิญญาณบนกระดานดำ จากนั้นเขาก็หยิบพู่กันอักขรยันต์วิญญาณขึ้นมาและเริ่มวาดตามที่เขาอธิบาย
ไม่เพียงแต่นักเรียนเท่านั้น แต่แม้แต่มหาคุรุยังต้องตกตะลึงเพราะความเร็วในการวาดภาพของซุนม่อนั้นเร็วเกินไปจริงๆ ทุกการกระทำของเขา รวมถึงการวาดและการจุ่มพู่กันลงในหมึก ล้วนแสดงถึงความสง่างามของปรมาจารย์
ห้านาทีต่อมา.
บูม!
จู่ๆ พลังปราณวิญญาณก็พวยพุ่งออกมาในห้องเรียนและรวมตัวกันไปที่กระดาษยันต์วิญญาณ กลายเป็นพายุหมุนพลังปราณวิญญาณ
“นะ…นี่…”
ทุกคนในห้องเรียนตกใจหมด แม้แต่คนที่ไม่คุ้นเคยกับการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณก็ยังมีสีหน้างงงวย มันเร็วมากขนาดนั้นได้อย่างไร?
การวาดอักขรยันต์วิญญาณเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ต้องใช้ความพยายามอย่างมากไม่ใช่หรือ? ถ้าใครประมาทเลินเล่อน้อยที่สุดและวาดเส้นบิดเบี้ยวเล็กน้อย ยันต์วิญญาณทั้งหมดจะถูกทำลาย!
ทำไมซุนม่อวาดได้เร็วจัง?
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือแม้แต่พายุหมุนพลังปราณก็ยังแสดงออกมา สิ่งนี้บ่งชี้ว่าระดับของยันต์วิญญาณนี้อยู่ในระดับสูง ถ้าโชคไม่ดีก็หมายความว่าความเชี่ยวชาญของซุนม่อในการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์
“ปรมาจารย์อายุ 21 ปี? นี่ไม่น่าเชื่อไปหน่อยเหรอ?”
ชุยซุ่นเต๋อผู้ตรวจสอบหลักเป็นมหาคุรุที่มุ่งเน้นการศึกษายันต์วิญญาณ อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ สมองของเขารู้สึกเหมือนติดกาวเมื่อโลกทัศน์ของเขาพังทลายลง
“เกี่ยวกับยันต์วิญญาณนี้ ข้ายังมีเนื้อหาบางอย่างเกี่ยวกับมันที่ข้ายังไม่ได้เปิดเผย มีนักเรียนคนใดบ้างที่ค้นพบมัน?”
ซุนม่อยิ้มและเมื่อเห็นไม่มีใครพูดอะไร เขาก็เริ่มชี้ให้คนอื่นเห็น
“นักเรียนคนนี้ ทำไมเจ้าไม่ลองอธิบายดูล่ะ”
นักเรียนชายผมสั้นลุกขึ้นยืน
“อาจารย์ ท่านวาดเร็วมาก มันเร็วมากจริงๆ นอกจากนี้คุณภาพดีมาก”
"แล้วไงต่อ?"
ซุนม่อชี้ให้นักเรียนพูดต่อ
“ขะ… ขอโทษ ข้าไม่เคยเห็นยันต์วิญญาณนี้มาก่อน ข้าไม่เห็นรายละเอียดอื่นใด”
นักเรียนชายก้มหน้าลงและรู้สึกละอายใจบ้าง
“ไม่เป็นไร ถ้ารู้ทุกอย่างแล้วยังจะต้องการครูอย่างข้าไปทำไม?”
ซุนม่อแกล้ง คำพูดของเขาช่วยบรรเทาความลำบากใจที่นักเรียนชายรู้สึกได้ในทันที และทำให้ผู้ฟังระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
"อาจารย์คะ!"
เด็กสาวคนหนึ่งยกมือขึ้น หลังจากได้รับการอนุญาตจากซุนม่อ นางก็ยืนขึ้น
“ข้าเคยเห็นอักขรยันต์วิญญาณมาก่อน แต่ข้าไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน นอกจากนี้ ข้าไม่เคยได้ยินชื่อของมันเลย อาจารย์ นี่คือคาถาวิญญาณที่ท่านพบในซากปรักหักพังของทวีปทมิฬใช่หรือไม่?”
ทำไมเด็กสาวไม่ถามว่านี่เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยซุนม่อหรือไม่?
เพราะการสร้างเป็นสิ่งที่แม้แต่ปรมาจารย์ก็ยังทำไม่สำเร็จ มันยากเกินไป
หลังจากได้ยินคำนี้ สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ซุนม่อโดยตรงเพื่อรอคำตอบจากเขา ถ้ามันเป็นเรื่องจริง มูลค่าของยันต์วิญญาณนี้จะยิ่งใหญ่มาก
"ใช่!"
ซุนม่อพยักหน้า
โอว~
เกิดความโกลาหลขึ้น นักเรียนและมหาคุรุเหล่านั้นที่จดจ่อกับการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณยืดคอออกมาโดยไม่รู้ตัว ต้องการที่จะมองอย่างใกล้ชิด
ชุยซุ่นเต๋อขมวดคิ้วรู้สึกบางอย่างผิดปกติ
“เจ้าคิดอย่างไรกับยันต์วิญญาณนี้”
ซุนม่อถาม
"มันสวย มีเส้นสายที่กระชับและโค้งเรียบ บรรจุพลังปราณวิญญาณไว้มากมาย ทั้งหมดนี้สามารถแสดงว่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์แบบ”
สายตาของโจวเหมย เต็มไปด้วยความอิจฉาและความหลงใหลเล็กน้อยขณะที่นางมองไปที่ยันต์วิญญาณนี้ เมื่อไหร่นางจะสามารถวาดยันต์วิญญาณที่สวยงามเช่นนี้ได้?
ติง!
คะแนนความประทับใจจากโจวเหมย +100 การเชื่อมต่อเกียรติยศ เป็นกันเอง (100/1,000).
“มีใครอยากพูดอีกไหม? หากพวกเจ้าสามารถระบุประเด็นหลักได้ ข้าจะมอบยันต์วิญญาณนี้ให้กับเขาหรือนาง!”
ซุนม่อกวาดสายตามองผ่านผู้คน
ทันทีที่คำพูดของเขาดังขึ้น นักเรียนเหล่านั้นก็กระวนกระวายใจทันที ทุกคนยกมือขึ้นและใจร้อนอยากจะลองตอบ
นอกเสียจากว่ายันต์นี้มีต้นกำเนิดมาจากซากปรักหักพังแห่งทวีปทมิฬมันคุ้มค่ากับเงินจำนวนมากจากระดับของมัน
ซุนม่อเริ่มชี้ไปที่ผู้คน เขาชี้ไปที่คนทั้งหมดห้าคน
"เขาทำอะไรอยู่? เขาพยายามที่จะโม้?”
“นี่มันเกินไปหน่อยแล้ว!”
“แต่ยันต์วิญญาณนี้วาดได้ดีจริงๆ!”
บรรดามหาคุรุสนทนากันและกระซิบกับตัวเอง นี่เป็นเพราะนักเรียนทุกคนยกย่องยันต์วิญญาณนี้
(เจ้าคงไม่ใช่คนตื้นเขินขนาดนั้นหรอกมั้ง? ถ้างั้นข้าคงต้องหักคะแนนเจ้าแล้วล่ะ!”)
หลี่รั่วหลานรำพึง
“พอได้แล้ว!”
ซุนม่อถอนรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“คำพูดของเจ้าทั้งหมดเป็นคำพูดที่ดี แต่ให้ข้าทำข้อสรุปสุดท้ายยันต์ระเบิดเพลิงนี้เป็นของปลอมจริงๆ”
หา?
นักเรียนทุกคนมีสีหน้าตกตะลึง
“พวกเจ้าฟังไม่ผิดหรอก ยันต์วิญญาณนี้ไม่ใช่สิ่งที่มาจากซากปรักหักพังแห่งทวีปทมิฬ มันเป็นเพียงยันต์รวบรวมวิญญาณธรรมดา!”
ซุนม่อกล่าวย้ำ
โอ๊ว~
เกิดความโกลาหลขึ้น หลังจากนั้น นักเรียนที่ชมเชยและประจบเพื่อเอายันต์ก่อนหน้านี้รู้สึกเขินอายจนหน้าแดง พวกเขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการเป็นลมอย่างรวดเร็วในตอนนี้
“หืม?”
ชุยซุ่นเต๋อตกใจ หลังจากนั้นเขาก็เริ่มยิ้ม
“ฮ่าฮ่า ถูกต้อง วิธีการบรรยายแบบนี้เท่านั้นที่จะสนุก!”
มหาคุรุคนอื่นๆ ก็ตกใจเช่นกัน พวกเขาไม่คาดคิดว่าซุนม่อจะเล่นตลกกับทุกคนในสถานการณ์สำคัญเช่นนี้เมื่อเขาเข้ารับการทดสอบระดับ 2 ดาว
“อาจารย์เจ้ากำลังโกหก!”
โจวเหมยเด็กสาวที่พูดออกมาก่อนหน้านี้ยืนขึ้นและถามซุนม่อ
“ท่านกำลังทดสอบเราใช่ไหม ข้าจะไม่หลงกลของท่าน เพราะข้าจำยันต์รวมวิญญาณได้ทุกประเภทแล้ว ไม่มีอะไรแบบนี้แน่นอน!”
“ใช่ ยันต์รวมวิญญาณเป็นยันต์ที่เห็นบ่อยที่สุด เราจำรูปแบบต่างๆ ของพวกมันได้หมดแล้ว ดังนั้นในพวกมันจึงไม่มีอะไรแบบนี้!”
“อาจารย์ พวกเราเปิดโปงกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ ของท่านแล้ว!”
“ฮ่าฮ่า ต้องการที่จะหลอกลวงเรา? มันไม่ง่ายเลย!”
นักเรียนร้องออกมาทีละคน รู้สึกพึงพอใจราวกับเพิ่งเอาชนะอาจารย์ได้
“อาจารย์ ทำไมไม่ให้ข้าช่วยวาดยันต์รวมวิญญาณทุกประเภทออกมาล่ะ?”
โจวเหมยยิ้มอย่างมั่นใจในตัวเอง
“ข้าสาบานได้เลยว่าในยันต์รวมวิญญาณไม่มีอะไรแบบนี้แน่นอน!”
(ฮึ มีครูเก่งๆ มากมายคอยดูอยู่ข้างหลัง เป็นไปได้มากว่าหลังจากนี้ข้าจะต้องมีชื่อเสียงมากแน่ๆ ใช่ไหม อาจมีครูเก่งๆ สักคนที่ชื่นชอบข้าและรับข้าเป็นศิษย์ส่วนตัวก็ได้!)
“นักเรียน อย่าสาบานบนหัวของเจ้าง่ายๆ !”
ซุนม่อหัวเราะขณะที่เขามองดูกระบนใบหน้าของโจวเหมย
“อย่างไรก็ตาม ข้าสาบานได้เลยว่านี่คือยันต์รวบรวมวิญญาณประเภทหนึ่ง เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงมั่นใจมาก”
ซุนม่อยักไหล่
“เพราะข้าสร้างมันขึ้นมา!”
ในทันที ทุกคนในห้องเรียนรู้สึกราวกับว่าอากาศหนาวในฤดูหนาวเพิ่งพัดเข้ามาเต็มแรง ทุกคนตกตะลึงขณะมองไปที่ซุนม่อ
