บทที่ 288 ความลับของศาลาไผ่
บทที่ 288 ความลับของศาลาไผ่ “เจ้าไม่ดื่มแม้แต่คำเดียว น่าเสียดายจริงๆ” สวีว่านยวิ่นเห็นว่าเสินอี้ระมัดระวัง แต่ก่อนดื่ม นางได้ยืนยันแล้วว่าน้ำชานั้นไม่มีปัญหา “ไม่มีอะไรน่าเสียดาย” เสินอี้นั่งลงในลานบ้าน สายตาดูเหมือนจะกวาดมองไปรอบๆ อย่างไม่ใส่ใจ แสงสว่างเจิดจ้า เก็บการกระจายตัวของภูมิประเทศของบ้านพ...
