บทที่ 257 ซวนเจี้ยนเจิ้นเหริน… เหนี่ยจวิน
บทที่ 257 ซวนเจี้ยนเจิ้นเหริน… เหนี่ยจวิน หญิงสาวในชุดแดงยืนอยู่บนบันได มองชายชราในชุดเทาอย่างเงียบๆ ดวงตาที่สวยงามมีแววสะท้อนใจ นางคือเหมยซีเหยา นางรับผิดชอบการต้อนรับแขกของโรงเตี๊ยมแปดทิศมานานหลายร้อยปี ถือว่าได้เห็นอะไรมามาก แค่คิดเล็กน้อย นางก็สามารถแยกแยะตัวตนของชายชราผู้นี้ออก เขาเป็นถึงปรมาจา...
