บทที่ 486 แผนการดึงตัวมหาคุรุ
บทที่ 486 แผนการดึงตัวมหาคุรุ
“พี่สวี่ เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันคืออะไร?”
ผู้หญิงคนหนึ่งมองไปที่สวี่สวินแล้วถามยิ้มๆ
"ข้าไม่รู้!"
สวี่สวินมีภูมิต้านทานต่อรอยยิ้มของสาวๆ มานานแล้ว เขาเป็นอัจฉริยะและยังเป็นศิษย์ส่วนตัวของอันซินฮุ่ย ดังนั้นเขาจึงมีสถานะที่ดีในโรงเรียน
"เฮอะ เจ้าจะไม่รู้ได้อย่างไร เจ้าแค่ไม่อยากพูด!"
หญิงสาวทำหน้ามุ่ย ราวกับว่านางกำลังโกรธ แต่นางก็ทำท่าทางเหมือนเด็ก
สวี่สวินยิ้มและกำลังจะเดินไปที่หอประชุมเมื่อเขาได้ยินเสียงเอะอะโวยวายที่ด้านข้าง
“ชีเซิ่งเจี่ย! ข้าไม่ได้เจอเจ้ามาสองสามวันแล้ว แต่เจ้าดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้วเหรอ”
“พี่ชี คืนนี้เจ้าว่างไหม เราทานอาหารด้วยกันไหม?”
“ชีเซิ่งเจี่ย! หาเวลามาซ้อมมือกันเถอะ”
ผู้คนที่รู้จักชีเซิ่งเจี่ย ต่างก็มาทักทายเขาด้วยแรงจูงใจที่ซ่อนเร้น
จากศิษย์ทั้งหกของซุนม่อ ซวนหยวนพ่อชอบการต่อสู้ ใครก็ตามที่เข้าใกล้เขาต้องท้าต่อสู้กับเขาก่อน ถานไถอวี่ถังเป็นคนขี้โรค ปล่อยกลิ่นยาออกจากร่างกายของเขา นอกจากนี้ โดยทั่วไปแล้วเขาไม่ค่อยเอาใจใส่ผู้อื่นมาก เจียงเหลิ่งมักจะแสดงสีหน้าเหมือนตายไม่ตอบแม้แต่ครั้งเดียวแม้ว่าจะถามคำถามสิบข้อก็ตาม
หลี่จื่อฉีคุยด้วยง่าย แต่นิสัยของนางแข็งแกร่งเกินไป เห็นได้ชัดว่านางมาจากภูมิหลังที่โดดเด่น ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้ารบกวนนาง
หยิงไป่อู่ฝึกฝนอย่างต่อเนื่องไม่เต็มใจที่จะใช้เวลาทานอาหารมากๆ นางแค่รีบทานอาหารของนางโดยไม่สนใจที่จะพูดคุย
ลู่จื่อรั่วเป็นคนน่ารักและมีนิสัยที่เป็นมิตร เต็มใจช่วยเหลือผู้อื่น อย่างไรก็ตาม เมื่อเกี่ยวข้องกับซุนม่อ นางจะปฏิเสธ เพราะอาจารย์ของนางเหนื่อยมากแล้ว นางต้องไม่ปล่อยให้คนจำนวนมากมารบกวนเขาง่ายๆ .
คนเดียวที่เหลืออยู่คือชีเซิ่งเจี่ยผู้ชายที่ซื่อสัตย์ เขากลายเป็นทางลัดให้ทุกคนเข้าใกล้ ซุนม่อ
ชีเซิ่งเจี่ยรู้สึกสมองพองโต เขายิ้มอย่างเคอะเขินไม่รู้ว่าเขาควรตอบอย่างไรเขารู้สึกอยากหนีจากที่นี่จริงๆ
“เฮอะ เจ้าโชคดีเพราะเจ้าอาศัยซุนม่อได้!”
เหยียนลี่รู้สึกไม่พอใจ เขาย้ายออกจากหอพักเพราะตอนนี้ทุกคนในหอพักอยู่ฝ่ายชีเซิ่งเจี่ยและแม้แต่ผู้คนจากหอพักอื่นก็มาเยี่ยม เหยียนลี่จึงไม่สามารถยืนอยู่ที่นั่นได้อีกต่อไป
"หลังจากที่ซุนม่อสอบตกและสูญเสียความนิยม ข้าจะดูว่าเจ้าจะรักษาความเย่อหยิ่งไว้อย่างไร"
เหยียนลี่รู้สึกคาดหวัง อยากให้หลิ่วมู่ไป๋ปราบซุนม่อ
…
ในไม่ช้า หอประชุมก็เต็มไปด้วยผู้คน อย่างไรก็ตามหลังจากที่อันซินฮุ่ยยืนขึ้นบนเวที เสียงทั้งหมดก็หายไป
“เหตุผลที่เราเรียกประชุมทั้งโรงเรียนในวันนี้เพราะเรามีข่าวใหญ่ที่จะประกาศ การสอบมหาคุรุ 1 ดาวเมื่อเร็วๆ นี้ เป็นหนึ่งในการสอบที่ยากที่สุดในรอบ 50 ปี มีเพียง 600 คนเท่านั้นที่ผ่านการสอบและเก้าคนมาจากโรงเรียนของเรา”
อันซินฮุ่ยจับหินขยายเสียงและประกาศเสียงดัง ยิ่งกว่านั้น นางเล่นกลและปัดเศษของตัวเลขซึ่งจะเพิ่มอัตราการผ่าน
ในปีก่อนๆ อัตราการผ่านนี้อาจดูแย่ แต่ตอนนี้ มันดูน่าทึ่งเมื่อพิจารณาจากจำนวนผู้เข้าสอบทั้งหมด
มีโรงเรียนที่มีชื่อเสียงทั้งหมด 243 แห่งในเก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่ โดยเฉลี่ยแล้วจะมีเพียงสามคนที่สอบผ่านจากแต่ละโรงเรียน ดังนั้น จึงค่อนข้างเป็นผลดีสำหรับสถาบันจงโจวที่มีคนสอบผ่านเก้าคน
“ขอแสดงความยินดีกับมหาคุรุทั้งเก้าคนนี้!”
อันซินฮุ่ยเป็นผู้นำพร้อมเสียงปรบมือ หลังจากเสียงปรบมือสงบลง นางพูดขึ้นอีกครั้งว่า
“โรงเรียนของเราสร้างผลการสอบครั้งนี้ดีมาก ครูคนหนึ่งของเราไม่เพียงสอบได้ที่หนึ่งจากผู้เข้าสอบหลายหมื่นคนเท่านั้น แต่เขายังได้ทำลายสถิติการบรรยายสดในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา ทำให้นิยามของคำว่า 'ต้าหม่านก้วน' เปลี่ยนใหม่”
ครูและนักเรียนทุกคนเริ่มพูดคุยกันทันที
“คือหลิ่วมู่ไป๋ใช่ไหม”
“ต้องใช่ เขาเพิ่งเข้าร่วมการสอบมหาคุรุหลังจากสั่งสมประสบการณ์มาสามปี ทั้งหมดนี้ เพื่อที่จะขึ้นเป็นมหาคุรุสามดาวในหนึ่งปี มันเป็นชัยชนะที่มั่นคงสำหรับเขาที่ได้ที่หนึ่ง!”
“ทำไมจะเป็นอาจารย์ซุนไม่ได้?”
นักเรียนเริ่มโต้เถียง อย่างไรก็ตามหลิ่วมู่ไป๋มีรูปร่างหน้าตาดีและยังสอนได้นานกว่า ซุนม่อ ดังนั้นนักเรียนบางคนจึงรู้สึกว่า ซุนม่อนั้นน่าทึ่ง แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับหลิ่วมู่ไป๋
“มหาคุรุที่ได้อันดับหนึ่งคือซุนม่อ!”
อันซินฮุ่ยยิ้ม
“ใช่แล้ว มีเหตุการณ์เล็กน้อยระหว่างการสอบ และซุนม่อได้รับฉายา 'ซุนโหวตเดียว' ด้วยเหตุนี้!”
นักเรียนทุกคนประหลาดใจ จากนั้นอันซินฮุ่ยเล่าถึงการที่นักเรียนคนหนึ่งลงคะแนนเสียงแบบธรรมดาอย่างผิดพลาดเพราะเขาตื่นเต้นเกินไป จากนั้นจึงกล่าวขอโทษอย่างเปิดเผยต่อซุนม่อในที่สาธารณะ โดยขอเป็นศิษย์ส่วนตัวของซุนม่อ
“นี่จริงเหรอ?”
สวี่สวินรู้สึกประหลาดใจ นี่ไม่เกินจริงไปหน่อยเหรอ?
“มีเพียงอัจฉริยะที่ไร้เทียมทานเท่านั้นที่ทำเช่นนี้ได้ ใช่ไหม?”
“'ซุนโหวตเดียว'… ฟังดูเท่จริงๆ!”
“ข้ารู้สึกว่าหัตถ์เทวะฟังดูดีกว่า”
นักเรียนต่างปรึกษาหารือกัน นักเรียนที่แสดงการสนับสนุนอย่างแข็งขันต่อซุนม่อดูเหมือนจะแบ่งปันเกียรติของเขา พวกเขาไม่ได้ไว้วางใจคนผิด
“แน่นอนว่าครูคนอื่นๆ ก็ทำได้ดีเช่นกัน หลิ่วมู่ไป๋อยู่ในอันดับที่ 5 และกู้ซิ่วสวิน ในอันดับที่ 10 มหาคุรุคนอื่นๆ ก็อยู่ในอันดับที่ค่อนข้างสูงเช่นกัน”
อันซินฮุ่ยรู้สึกมีความสุขมากเพราะผลกาสอบของสถาบันจงโจวดีเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งซุนม่อ ได้ออกมาเป็นที่หนึ่ง!
ไม่จำเป็นต้องคิดถึงคำขวัญประชาสัมพันธ์สำหรับการรับสมัครนักเรียนในปีนี้
นักเรียนที่สนับสนุนหลิ่วมู่ไป๋ จู่ๆก็รู้สึกพูดไม่ออกหลังจากได้ยินการจัดอันดับของ หลิ่วมู่ไป๋ มันจะฟังดูน่าทึ่งและมีค่าควรแก่การโอ้อวดหากจัดในปีก่อนหน้า อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีเพียงแค่สามคนระหว่างเขา แต่มันเป็นโลกที่แตกต่าง
“ข้ารู้ว่าอาจารย์ซุนน่าทึ่งมาก!”
เซี่ยหยวนกล่าวชื่นชม
“แต่เขาไม่น่าทึ่งเกินไปหรือ?
พานอี้รู้สึกเดือดดาล
“เด็กๆ สมัยนี้เป็นสัตว์ประหลาดกันหมดแล้วเหรอ?”
“เจ้าควรจะบอกว่าอาจารย์ซุนเป็นสัตว์ประหลาด!”
ตู้เสี่ยวหัวเราะเบาๆ
ในทางกลับกันฉู่เส้าหยวน ผู้มองหาปัญหาในการบรรยายสาธารณะครั้งแรกของ ซุนม่อ รู้สึกตกตะลึง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและยิ้มอย่างเข้าใจ
ครั้งหนึ่งเขาเคยพ่ายแพ้ให้กับซุนม่อและรู้สึกอับอายขายหน้า แต่ตอนนี้ เขายอมรับมันแล้ว
ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่จะกลายเป็นก้าวย่างสำคัญของอัจฉริยะ!
…
"ไอ้บ้า!"
เหยียนลี่สาปแช่งและอดไม่ได้ที่จะจ้องมองชีเซิ่งเจี่ย (ให้ตายเถอะ ทำไมข้าถึงไม่เป็นนักเรียนของซุนม่อ ทำไมมันถึงเป็นขยะอย่างชีเซิ่งเจี่ย ถ้าไม่ใช่เพราะซุนม่อ เจ้าคงจะเลิกเรียนไปนานแล้วและคงจะทำงานเป็นคนงานใช้แรงงานให้กับเจ้าของที่ดินบางคน)
ความรู้สึกชื่นชม ความริษยา และความเกลียดชังครอบงำเหยียนลี่
…
จางฮั่นฟูนั่งอยู่ข้างๆ และดูสงบมากในตอนแรก แต่หลังจากได้ยินคำพูดของอันซินฮุ่ย เขาก็ตกตะลึง เขาหันไปมองทางหลิ่วมู่ไป๋โดยไม่รู้ตัว
หลิ่วมู่ไป๋หลบสายตาของจางฮั่นฟู
“รอก่อน ข้าจะพิสูจน์ตัวเองในการสอบมหาคุรุ 2 ดาว!”
หลิ่วมู่ไป๋ไม่ต้องการมา แต่เขาก็ยังต้องมา เพื่อให้เขาจำความล้มเหลวนี้ได้ผ่านความลำบากใจในการยอมรับความด้อยกว่าของเขาและทำการเปลี่ยนแปลงอย่างกล้าหาญ
"เป็นไปได้อย่างไร?"
จางฮั่นฟูพึมพำโดยไม่รู้ตัว
“รองอาจารย์ใหญ่จาง ท่านพูดอะไร?”
อันซินฮุ่ยจ้องมาทางเขาทันที
“ข้า… ข้าบอกว่าอาจารย์ซุนทำได้ดีมาก!”
หลังจากที่จางฮั่นฟูพูดเช่นนั้น เขาก็รู้สึกโกรธมากกัดฟันแน่นจนฟันแทบหัก นับตั้งแต่ซุนม่อมาถึง ก็ไม่มีอะไรเป็นไปด้วยดีสำหรับเขา
จากนั้นมีพิธีมอบรางวัลเล็กๆ อันซินฮุ่ยมอบของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เป็นการส่วนตัวเพื่อแสดงความยินดีกับมหาคุรุระดับ 1 ดาวคนใหม่ทั้งเก้าคน
ซุนม่อรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อยเพราะเขากำลังมองดูคะแนนความประทับใจจำนวนมากที่อยู่ตรงหน้าเขา!
ติง!
“ขอแสดงความยินดี เจ้าได้รับคะแนนประทับใจทั้งหมด 51,021 คะแนน!”
มีผู้คนมากกว่า 10,000 คนเข้าร่วม ทุกคนยกเว้น 27 คน ต่างมีส่วนสร้างความประทับใจ ซุนม่อได้รับคะแนนมากมายจากพวกเขา
“ดูเหมือนว่าข้าต้องทำงานเรื่องใหญ่เพื่อให้ได้คะแนนความประทับใจมากมาย!”
ซุนม่อค้นพบทางลัด
ติง!
“ขอแสดงความยินดี เมื่อเจ้าได้รับ 50,000 คะแนนประทับใจในครั้งเดียว เจ้าจะได้รับรางวัลพิเศษเป็นหีบสมบัติทองหนึ่งใบ!”
ซุนม่อพอใจ
“ต่อไป เราจะเชิญเจ้าของสถิติใหม่สำหรับสถิติต้าหม่านก้วน, หัตถ์เทวะซุนม่อ มาแบ่งปันประสบการณ์ของเขากับทุกคน!”
อันซินฮุยล้อเล่น
"อย่างไรก็ตาม ตอนที่ซุนม่อกำลังบรรยายอยู่นั้น เขาช่วยมหาคุรุระดับสี่ดาวได้เลื่อนระดับพลังได้ทันที!"”
“อาจารย์ใหญ่ นี่เป็นการกระทำปกติของอาจารย์ซุนไม่ใช่หรือ?”
"ถูกต้อง! ไม่ต้องแปลกใจ!"
“ชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของหัตถ์เทวะจะแผ่ขยายไปทั่วเก้าแคว้นในที่สุดหรือไม่?”
นักเรียนตื่นเต้นมาก พวกเขารู้สึกโชคดีจริงๆ ที่มีครูที่น่าทึ่งเช่นนี้อยู่ในโรงเรียนของพวกเขา
ซุนม่อหยิบหินขยายเสียงจากนาง
“พูดตามตรง ข้ารู้สึกดีมากที่ได้เป็นที่หนึ่ง มีสาวสวยชอบข้า บุคคลสำคัญชื่นชมข้า และอาจารย์ใหญ่หลายคนตามดึงตัวข้า ชีวิตข้าจะราบรื่นต่อจากนี้ไป!”
ซุนม่อยักไหล่
"ฮ่าฮ่า!"
นักเรียนหัวเราะออกมา อาจารย์ซุนเป็นคนมีอารมณ์ขันเช่นกัน!
“ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะปีนขึ้นไปด้านบนเพราะทิวทัศน์ที่นี่ดีมาก!”
ซุนม่อยิ้ม
“ทุกคน ข้าจะรอพวกเจ้าอยู่ตรงนี้!”
ชิ้ว!
รัศมีสีทองแผ่ขยายออกไปทั่วทั้งหอประชุม
กราวววววว!
นักเรียนเริ่มปรบมือ นอกจากนี้ เนื่องจากผลกระทบของคำแนะนำล้ำค่าทำให้ตอนนี้พวกเขามีพลังมากขึ้นและมีเป้าหมายใหม่อีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน พวกเขารู้สึกว่าซุนม่อจริงใจมากเพราะคำแนะนำล้ำค่าได้ปะทุขึ้น นี่แสดงให้เห็นว่าเขาหวังและรู้สึกว่าทุกคนมีโอกาสที่จะปีนป่ายขึ้นไปถึงจุดสูงสุด!
“รัศมีของเขาใหญ่มาก!”
มหาคุรุหลายคนอุทาน ซุนม่อสมควรได้รับชื่อเสียงของเขาจริงๆ
“เอาล่ะ ทุกคนนั่งลง!”
ซุนม่อกดมือซ้ายลง
ชู่ว!
หอประชุมที่จุคนกว่า 10,000 คนเงียบลงทันที
“ต่อไป ข้าจะแบ่งปันแผนสามปีสำหรับโรงเรียนของเรา!”
ซุนม่อมีสีหน้าเคร่งขรึม
“ตอนนี้เราเป็นโรงเรียนชั้นสามแล้ว แต่เพื่อที่จะอยู่ในระดับนี้อย่างมั่นคงและมุ่งมั่นเพื่อสู่ระดับสอง เราต้องการให้พวกเจ้าแสดงผลงานที่เป็นแบบอย่างออกมา บดขยี้โรงเรียนอื่นในการแข่งขันรวม
“พวกเจ้าไม่รู้สึกมั่นใจเกินไปเหรอ? ไม่เป็นไร เพื่อให้พวกเจ้าบรรลุเป้าหมายนี้ ไม่เพียงแต่โรงเรียนจะสร้างอาคารแห่งความมืดพิเศษเท่านั้น แต่เรายังจะต้องใช้เงินจำนวนมหาศาลในการสรรหามหาคุรุระดับสูง มาสอนที่โรงเรียนของเรา!”
นักเรียนต่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำนี้ ท้ายที่สุด ใครจะไม่อยากเข้าเรียนในชั้นเรียนของครูที่ดี ในทางกลับกัน หัวใจของมหาคุรุสั่นไหวและรู้สึกถึงแรงกดดันที่พุ่งเข้าหาพวกเขาในทันที
“ตราบใดที่พวกเจ้าโดดเด่นพอ เจ้าจะสามารถรับคำแนะนำจากมหาคุรุได้!”
ซุนม่อยิ้ม
“ดังนั้น ข้าจึงคิดสิ่งที่เรียกว่า 'แผนการดึงตัวมหาคุรุ' ในภายหลัง โรงเรียนจะมีระบบการลงคะแนนสำหรับทุกคน รับกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วเขียนชื่อมหาคุรุ อยากได้ก็โหวต ข้าจะไปดึงตัวมหาคุรุที่มีคะแนนโหวตสูงสุด!”
“จะเป็นใครก็ได้รวมทั้งรองเซียนด้วย?”
นักเรียนคนหนึ่งตะโกนออกมาอย่างกล้าหาญ
“เจ้าไม่ได้ทำให้ข้าลำบากใช่ไหม?”
ซุนม่อหยอกล้อว่า
“เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะดึงตัวรองเซียน แต่ก็ไม่น่ามีปัญหาที่จะเชิญพวกเขามาบรรยายสาธารณะสักสองสามครั้ง”
นักเรียนรู้สึกกระวนกระวายใจ คงจะดี หากได้เข้าร่วมบทเรียนของรองเซียนและได้รับประสบการณ์มากขึ้น!
"โอหัง!"
จางฮั่นฟูมองไปที่ซุนม่ออย่างดูถูก เมื่อบุคคลถึงระดับของรองเซียน เงิน ความช่วยเหลือ และกฎเกณฑ์ทางโลกจะไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ซุนม่อไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเชิญพวกเขาให้การบรรยาย
“เงียบ ข้ายังมีเรื่องอื่นที่จะประกาศ!”
ซุนม่อกดมือซ้ายลงและห้องประชุมก็เงียบลงอีกครั้ง แม้แต่จางฮั่นฟูก็รู้สึกอิจฉาในอิทธิพลของเขา
