บทที่ 484 สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโรงเรียน
บทที่ 484 สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโรงเรียน
“ชั้นนี้เป็นห้องโถงต่อสู้กับภาพลวงตาของตนเอง!”
ซุนม่อแนะนำในขณะที่ชักมีดออกมา กรีดนิ้วของเขา
หยดเลือดตกลงบนพื้นและกระจายออกไปทันที จากนั้นไอสีแดงก็ลอยขึ้นและแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ
พอไอจางหายไป ซุนม่ออีกคนก็ปรากฏตัวขึ้น
"ว้าว!"
หลี่จื่อฉีอ้าปากค้าง
“มันดูคล้ายกันมาก!”
ทั้งอันซินฮุ่ยและจินมู่เจี๋ย แสดงสีหน้าเคร่งขรึมทันที ประเมินภาพลวงตานี้ด้วยการตัดสินอย่างมืออาชีพ
จากภายนอก ภาพลวงตานี้ดูเหมือนกับซุนม่อ แม้แต่หลี่จื่อฉีซึ่งติดต่อกับซุนม่อ บ่อยครั้งและเป็นศิษย์ส่วนตัวของเขาที่รู้จักเขาเป็นอย่างดีก็ไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างคนทั้งสองได้
ส่วนสูง คุณภาพของเส้นผม สีผม และแม้แต่เสื้อผ้าของเขาก็เลียนแบบกันอย่างสมบูรณ์แบบ
ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือภาพลวงตาไม่มีการแสดงออกใด ๆ ราวกับว่ามันใบหน้าบนไพ่
“เสี่ยวม่อม่อ”
อันซินฮุ่ยเรียก ภาพลวงตาแห่งความมืดหันศีรษะของเขาและสิ่งนี้ทำให้นางประหลาดใจมาก
“นั่นเป็นไปได้หรือ เขาตอบสนองต่อสิ่งนี้ได้หรือ?”
“อาจารย์ซุน ภาพลวงตาเหล่านี้จะหมดไปหรือไม่”
จินมู่เจี๋ยรู้สึกกังวลเล็กน้อย สมบัติลับแห่งแดนทมิฬเป็นสมบัติที่น่าอัศจรรย์และลึกลับที่สุด ถ้าภาพลวงตาเหล่านี้สามารถแทนที่คนจริงๆ ได้ มันคงน่ากลัวเกินไป
“ไม่จำเป็นต้องกังวล ภาพลวงตาเหล่านี้จะคงอยู่ได้ไม่เกินครึ่งชั่วโมง!”
ซุนม่ออธิบาย
“ใครมีสิทธิ์เหนือสิ่งก่อสร้างแห่งความมืดนี้? ข้าได้ยินมาว่าอัญมณีได้พัฒนาสติของตัวเอง มันคงไม่แย่งสิทธิ์ใช่ไหม”
จินมู่เจี๋ยระมัดระวังมาก เพราะสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของนักเรียน
“สติของอัญมณีถูกข้าฆ่าไปแล้ว ตอนนี้อำนาจสูงสุดอยู่ในมือของข้าแล้ว!”
ซุนม่อใช้เลือดของเขาเพื่อเปิดใช้งานอัญมณีภาพลวงตาแห่งความมืดและสร้างอาคารหลังนี้ ดังนั้นเขาจึงเป็นเจ้านายของอาคารนี้โดยธรรมชาติ
“พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แม้ว่าอาคารหลังนี้จะมีหน้าที่ในการดูดซับพลังปราณโดยอัตโนมัติ แต่ปราณวิญญาณในเก้าแคว้นนั้นเบาบางเกินไป นั่นเป็นเหตุผลที่จำเป็นต้องเติมหินวิญญาณอย่างต่อเนื่อง หากไม่มีหินวิญญาณ จะไม่มีการสร้างภาพลวงตาขึ้น”
ซุนม่อหัวเราะเบาๆ เขาได้ตรวจสอบข้อดีและข้อเสียอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างปลอดภัยอย่างสมบูรณ์ก่อนที่จะเริ่มสร้างอาคารหลังนี้
"ฮะ? แล้วเราควรทำอย่างไร?”
จินมู่เจี๋ย เริ่มกังวล เนื่องจากกฎของโลก เมื่อหินวิญญาณถูกนำมาจากทวีปทมิฬไปยังเก้าแคว้น พลังปราณปราณวิญญาณในหินจะลดลงทันที
แน่นอนว่ามีสิ่งอำนวยความสะดวกในการอนุรักษ์พวกมันด้วย อย่างไรก็ตาม สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดนี้มีราคาแพงมากและไม่ใช่สิ่งที่สถาบันจงโจวในปัจจุบันสามารถจ่ายได้
ในอดีต สถาบันจงโจวยังมีสายแร่หินวิญญาณอยู่บ้าง แต่เมื่อพวกมันหมดพลังนอกจากผลกระทบที่ลดลงแล้ว ก็ไม่มีทรัพยากรใหม่อีกต่อไป
“ข้าไม่สามารถอธิบายได้ แต่ไม่ต้องกังวล ข้าจะรับผิดชอบเอง”
ซุนม่อหัวเราะ
จินมู่เจี๋ยมองไปที่ซุนม่ออย่างสงสัย (เจ้าจะดูแลมันอย่างไร? เจ้าสามารถคายหินวิญญาณออกมาได้หรือ?)
“เชื่อใจซุนม่อ!”
อันซินฮุ่ยกังวลมากเกี่ยวกับอาคารของเขา ดังนั้นนางจึงต้องมาดูมันทุกวัน ดังนั้น นางจึงรู้ว่ามีการใช้หินวิญญาณไปกี่ก้อนในการสร้างโรงฝึกภาพลวงตานี้
หินวิญญาณเหล่านี้ถูกชีเซิ่งเจี่ย และคนอื่นๆ นำมาจากบ้านพัก
แม้ว่าอันซินฮุ่ยจะรู้สึกอยากรู้อยากเห็นอย่างมากถึงขนาดฆ่าแมวได้ แต่นางก็อดกลั้นไว้ ไม่ยอมสอดรู้สอดเห็นถึงแก่นแท้ของเรื่อง ท้ายที่สุด นี่เป็นความลับของซุนม่อ
“เรามาสู้กันไหม”
ซุนม่อยิ้มและชกไปที่หัวของภาพลวงตา
วูบบ!
ภาพลวงตาหลบและปรากฏขึ้นด้านหลังซุนม่อ เหวี่ยงกำปั้นทุบออกไปทางด้านหลังศีรษะของซุนม่อ
“ภาพลวงตาเหล่านี้มีความสามารถในการต่อสู้แบบเดียวกับคนจริงๆ”
ซุนม่ออธิบาย
จินมู่เจี๋ยและอันซินฮุ่ยไม่สามารถทนได้อีกต่อไป พวกนางกรีดนิ้วของพวกเขาและภาพลวงตาก็ปรากฏขึ้นทันที จากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กัน
“จะไม่ลองดูหน่อยเหรอ?”
ซุนม่อมองไปยังไข่ดาวน้อย
“ข้าไม่เอา!”
หลี่จื่อฉีไม่สนใจการต่อสู้ นางกวักมือเรียกและเมื่อซุนม่อย่อตัวลง นางเข้าไปใกล้หูของเขาและกระซิบว่า
“อาจารย์ แม้ว่าเราจะมีหินค่อนข้างมาก แต่พวกมันคงจะหมดลงถ้ายังเป็นเช่นนี้ต่อไป!”
เมื่อโรงฝึกภาพลวงตาถูกใช้งาน สิ่งก่อสร้างที่น่าทึ่งเช่นนี้จะต้องมีผู้คนล้นหลามทุกวันอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ยิ่งมีคนมากเท่าไหร่ หินวิญญาณก็ยิ่งหมดเร็วขึ้นเท่านั้น
ซุนม่อจะต้องเป็นคนออกเงินเพื่อสิ่งนั้น
“เรามีมังกรวิญญาณสัญจรอยู่ด้วย เราจะขาดหินวิญญาณหรือไม่? สิ่งที่ลำบากเพียงอย่างเดียวคือการขุดและขนย้ายพวกมัน”
ซุนม่อขมวดคิ้ว เขาสามารถตั้งประตูเคลื่อนย้ายได้ที่นี่ แต่คนที่ขนย้ายหินวิญญาณจะต้องไว้ใจได้
“เราใช้หุ่นได้!”
หลี่จื่อฉีแนะนำ
ไม่ต้องใช้สติปัญญาในการขนย้ายหินวิญญาณ ดังนั้นหุ่นเหล่านั้นจึงเพียงพอสำหรับงานนี้ เป็นเพียงว่าพวกเขาต้องใช้เงินจำนวนมาก เฮ้อ มันสายเกินไปสำหรับนางที่จะเรียนรู้วิชาใช้หุ่นในตอนนี้
“และเราต้องจำกัดจำนวนคนที่เข้ามาในโรงฝึกภาพลวงตา หินวิญญาณเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของเรา และก่อนที่เราจะค้นพบสายแร่หินวิญญาณใหม่ เราต้องไม่ใช้มัน เราควรใช้พลังปราณวิญญาณที่อาคารดูดซับตามปกติทุกวัน”
มีสิ่งหนึ่งที่หลี่จื่อฉีไม่ได้พูด หลังจากอันซินฮุ่ยและซุนม่อแต่งงานกัน มันก็ไม่สำคัญ
"ไม่เป็นไร!"
ซุนม่อรู้ว่าไข่ดาวน้อยกำลังทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของเขาและตกลงตามนั้น
“เจ้าสองคนสู้กันเสร็จแล้วเหรอ”
“ภาพลวงตานี้ดูน่าทึ่งมาก!”
จินมู่เจี๋ยอุทาน ถ้านางฝึกแบบนี้ทุกวัน นางก็จะพัฒนาได้อีกมาก ท้ายที่สุด เพื่อที่จะเอาชนะภาพลวงตา นางต้องรู้จักตัวเองอย่างลึกซึ้ง
ข้อบกพร่องของนางก็เป็นข้อบกพร่องของภาพลวงตาเช่นกัน
“ไปชั้นต่อไปกันเถอะ”
ทันทีที่ซุนม่อไป หลี่จื่อฉีก็ติดตามเขาทันทีเหมือนหางน้อย
ทั้งจินมู่เจี๋ยและอันซินฮุ่ยสบตากันโดยพบว่าเป็นการยากที่จะออกจากที่นี่ มันสนุกเกินไปที่จะต่อสู้กับภาพลวงตาของพวกเขาเอง
ชั้นที่สี่ยังเป็นพื้นผิวสะท้อนแสงเหมือนชั้นสาม อย่างไรก็ตาม มีเวทีสูงสามเมตร 12 แห่ง
“ในระดับนี้พวกท่านสามารถต่อสู้กับภาพลวงตาของคนอื่นได้ มันจะทำงานตราบเท่าที่ท่านหยดเลือดของอีกฝ่ายลงบนพื้น!”
ซุนม่ออธิบาย
“เลือดของอัจฉริยะจะมีมูลค่ามหาศาลในโรงเรียนของเราในอนาคต!”
จินมู่เจี๋ยพูดติดตลก
“จะมีอันตรายไหม?”
อันซินฮุ่ยกังวลใจ
“ไม่ ถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ พวกเขาก็แค่กระโดดออกจากเวทีประลอง ภาพลวงตาจะไม่ไล่ตามพวกเขาแล้ว!”
เนตรทิพย์ได้รับรายละเอียดทั้งหมดแล้ว
“ข้าจะไปทดสอบมัน!”
จินมู่เจี๋ยมองไปที่ซุนม่อ
“ให้ข้ายืมเลือดของเจ้าสักหยด!”
ซุนม่อรู้สึกอยากจะตอบว่า 'ข้ามีนมสด เจ้าต้องการมันไหม? เป็นประเภทที่สามารถสาดใส่หน้าเจ้าและมีผลทำให้สวยได้!'
“อย่าขี้เหนียวมาก!”
จินมู่เจี๋ยคว้าข้อมือของซุนม่อและดึงมัน
“ข้าจะกรีดล่ะนะ ?”
“ทำไมไม่ใช้ของข้า?”
อันซินฮุ่ยพยายามเกลี้ยกล่อมนาง
“ข้าเคยต่อสู้กับเจ้ามาก่อน!”
แม้ว่าจินมู่เจี๋ยจะกดกริชเข้ากับนิ้วของ ซุนม่อแล้ว แต่นางก็ไม่ได้กรีดมัน
"เอาไปเถอะ!"
ซุนม่อยอมแพ้
“ข้ารู้ว่าอาจารย์ซุนเป็นคนใจกว้างที่สุด”
จินมู่เจี๋ย หัวเราะเบาๆ และนิ้วของนางอดไม่ได้ที่จะออกแรงบีบกระดูกข้อมือของ ซุนม่อ (โอ้โห รูปร่างของกระดูกนี้สมบูรณ์แบบมากและมีความเหนียวเป็นเลิศด้วย ข้ารู้สึกอยากตัดมันเอาไปเป็นของสะสมของข้าจริงๆ!)
“พี่จิน!”
อันซินฮุ่ยเห็นว่าสายตาของจินมู่เจี๋ยไม่ถูกต้องก็รีบร้องเรียก นางรู้ว่าเพื่อนสนิทของนางคนนี้มีงานอดิเรกที่น่ากลัวอะไร
“ข้าขอโทษ ข้าคิดเพลินไปหน่อย!”
จินมู่เจี๋ย ยิ้มและรับหยดเลือดจากซุนม่อ จากนั้นนางก็กระโดดขึ้นเวที
เลือดหยดลงและภาพมายาปรากฏขึ้น
เป๊าะ เป๊าะ เป๊าะ!
จินมู่เจี๋ย ปรบมือไม่หยุด
“ว้าว เสียงกระดูกที่กระทบกันฟังดูดีมาก!”
จินมู่เจี๋ยหลับตาเล็กน้อย สนุกกับมันมาก ทันใดนั้นนางก็คว้านิ้วแห่งภาพมายาของซันแล้วงออย่างแรง
แคร็ก!
“เสียงนี้ดีที่สุด!'
จินมู่เจี๋ยคิดเรื่องนี้ในขณะที่นางชกไปที่ซี่โครงของภาพลวงตา จากนั้นนางก็จับแขนข้างหนึ่งของมันแล้วงออย่างแรง
แคร็ก!
แขนของมันหัก
"สมบูรณ์แบบ!"
จินมู่เจี๋ยต้องการทดสอบภาพลวงตา แต่ลืมเกี่ยวกับความตั้งใจแรกเริ่มของนาง นางพยายามเอาชนะภาพลวงตาและฟังเสียงกระดูกหัก
ติง!
คะแนนความประทับใจจาก จินมู่เจี๋ย +100 ความเคารพ (4,630/10,000)
“…”
ริมฝีปากของซุนม่อกระตุก แม้ว่าจินมู่เจี๋ยกำลังตื่นเต้นกับภาพลวงตา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกประหม่าอย่างมากราวกับว่าลูกป๋องแป๋งของเขากำลังเจ็บปวด แม้แต่ก้นของเขาก็ขมิบแน่นขึ้น
“อาจารย์ซุน ขึ้นไปชั้นต่อไปกันเถอะ!”
อันซินฮุ่ยไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป
“ใช่ พวกเจ้าควรขึ้นไปก่อน ข้ากำลังสนุก เอ่อ ข้าจะทดสอบความสามารถในการต่อสู้ของภาพลวงตานี้ต่อไป!”
จินมู่เจี๋ยไล่พวกเขาออกไป
(เจ้ากำลังจะบอกว่าเจ้ากำลังสนุกกับตัวเองใช่มั้ย นิสัยเสีย!)
หลี่จื่อฉีดูประหลาดใจ นางไม่คาดคิดมาก่อนว่าอาจารย์จินซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังและเป็นคู่รักในฝันของทุกคนกลับกลายเป็นซาดิสต์ที่ชอบทรมานผู้อื่น
“สิ่งนี้ยอมรับไม่ได้! ข้าต้องไม่ให้นางแตะต้องอาจารย์!”
ไข่ดาวน้อยตัดสินใจปกป้องร่างอาจารย์ของนาง
ชั้นห้าเป็นห้องโถงสีดำอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ภายในมีเสาหิน 32 เสา มีรูปสลักนูนต่ำมากมาย
“คู่ต่อสู้ในระดับนี้คือคนที่เคยปรากฏตัวในโรงฝึกภาพลวงตาแห่งความมืดมาก่อน”
ซุนม่ออธิบาย
"จริงๆ?"
อันซินฮุ่ยรู้สึกประหลาดใจ ก่อนที่ประตูเซียนจะค้นพบโรงฝึกภาพลวงตาแห่งความมืด พระเจ้าเท่านั้นทรงทราบดีว่ามีคนที่น่าทึ่งมากมายได้เสี่ยงภัยและเสียชีวิตที่นั่น ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาสูงมาก หากพวกเขาสามารถประลองกับพวกเขาได้ แม้แต่มหาคุรุก็ยังพัฒนาได้อย่างมาก นับประสาอะไรกับนักเรียน
สิ่งใดที่แสวงหาได้ยากที่สุดในโลกนี้
เป็นคู่ซ้อมที่น่าทึ่งที่สุด ท้ายที่สุด แม้แต่คนที่อยู่ในระดับเดียวกับซุนม่อก็ไม่สามารถทำหน้าที่เป็นคู่ซ้อมให้กับนักเรียนคนอื่นๆ ได้ ยกเว้นลูกศิษย์ส่วนตัวของเขา
"จริงๆ อัญมณีจะเลือกภาพลวงตาที่เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของข้าสำหรับข้า!”
เป๊าะ!
ซุนม่อดีดนิ้ว
ทันทีที่คำพูดสุดท้ายของซุนม่อจบลง หมอกสีดำก็ปรากฏขึ้นบนประติมากรรมนูนของเสาหินต้นหนึ่ง ควบแน่นเป็นภาพลวงตาแห่งความมืดทันที
ซุนม่อพุ่งออกไป
ปัง ปัง ปัง
ทั้งสองคนต่อสู้กันทันที
อันซินฮุ่ย ตื่นเต้นมากจนนางไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แม้แต่ริมฝีปากของนางก็ยังสั่น นี่เป็นการสร้างระดับสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโรงเรียนอย่างแน่นอน มันอาจกลายเป็นจุดสังเกตในเมืองจินหลิง
ด้วยโรงฝึกภาพลวงตาแห่งความมืดนี้ ความดึงดูดใจของสถาบันจงโจวสำหรับอาจารย์และนักเรียนที่ยอดเยี่ยมจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ตึกแบบนี้ใครจะไม่อยากได้
(ซุนม่อ การที่เจ้าให้โรงเรียนมากเกินไป ข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างไร?)
ติง!
คะแนนความประทับใจที่ดีจากอันซินฮุ่ย +500 ความเคารพ (9,600/10,000).
“ระดับนี้จะเปิดให้เฉพาะมหาคุรุเท่านั้น!”
อันซินฮุ่ยตัดสินใจทันทีเพราะนางนึกถึงปัญหาอื่น วิทยายุทธ์ที่แสดงโดยภาพลวงตาเหล่านี้เป็นของเจ้าของดั้งเดิม บางส่วนอาจเป็นวิทยายุทธ์สาปสูญ
“เฮ้อ น่าเสียดายที่การเรียนรู้มันจะยากเกินไป”
อันซินฮุ่ยถอนหายใจ ท้ายที่สุดแล้ววิชาหลายอย่างไม่สามารถเรียนรู้ได้จากการเฝ้าดูอีกฝ่ายแสดงเพียงไม่กี่ครั้ง มิฉะนั้น คลังวิทยายุทธ์ของสถาบันจงโจว อาจขยายได้
“โอว.. แม่เจ้า มันแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ซุนม่อเกือบพลาดท่าในขณะที่เขาต่อสู้กับภาพลวงตา เขาอดไม่ได้ที่จะเปิดใช้งานเนตรทิพย์ของเขา
ภาพลวงตาแห่งความมืด ระดับที่สามของขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ วิทยายุทธ์ระดับเซียน พระสูตรหัวใจโพธิสัตว์
“ไอ้บ้า!”
ซุนม่อสาปแช่ง (นี่ถือว่าอยู่ในระดับเดียวกับข้า? อัญมณีลวงตา เจ้าต้องเข้าใจผิดเกี่ยวกับคำนี้ใช่ไหม เดี๋ยวก่อน วิทยายุทธ์ระดับเซียน?)
ซุนม่อมีความคิดใหม่
