บทที่ 244: หลบหนี
จู่ ๆ ต้นไม้ที่อยู่ด้านข้างพวกเขาก็ล้มลง ไป๋เซิ่งเสวี่ยที่เห็นภาพตรงหน้าก็รู้สึกใจหาย แต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว นางก็ถูกดึงให้วิ่งไปข้างหน้า นางจึงหันมองไปยังร่างที่วิ่งอยู่ตรงหน้าด้วยความงุนงง ปัง! ต้นไม้ใหญ่อีกต้นล้มขวางทางทั้งคู่ เด็กหญิงที่เหม่อลอยมองเด็กชายจึงมีสติกลับมาทันที พร้อมกับที่นางตื่นตะล...
