บทที่ 240 ร่างทองคำสูงเจ็ดฉื่อ
บทที่ 240 ร่างทองคำสูงเจ็ดฉื่อ สิบกว่าวันผ่านไปในพริบตา อู๋เต้าอันร่างกายดูโค้งงอ เอามือไพล่หลัง เดินอยู่ในลานเจี่ย ท่าทางเขาดูเหมือนคนแก่ธรรมดาๆ ที่กำลังจะตาย วิญญาณศักดิ์สิทธิ์หลายตน เห็นเขาเดินมาก็หลบทางอย่างเงียบๆ ไม่มีใครเข้าไปทักทาย แค่มองดูเขาเดินจากไป ไม่มีสมุดปกทองคำติดตัวแล้ว แน่นอนว่าไม่จ...
