บทที่ 236 อัจฉริยะที่หยุดอยู่กับที่
บทที่ 236 อัจฉริยะที่หยุดอยู่กับที่ หอคอยที่ดูธรรมดาๆ กลับเปล่งประกาย พื้นที่ภายในไม่ได้กว้างมาก แค่พอให้คนห้าหกคนยืนเรียงกัน สองข้างเป็นชั้นวางไม้แดง บนชั้นวางมีหยกแผ่นเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ แสงที่เปล่งออกมานั้นก็มาจากหยกแผ่นเหล่านี้ วิญญาณศักดิ์สิทธิ์กอดโครงกระดูก ยืนอยู่ด้านหลังเสินอี้ อธิบายให...
