บทที่ 224 จี้หวังเฟยโกรธเกรี้ยว, แคว้นซงโจวช่างน่าอนาถ
บทที่ 224 จี้หวังเฟยโกรธเกรี้ยว, แคว้นซงโจวช่างน่าอนาถ เมืองหลวง จวนจี้หวังเฟย หวังเฟยนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มองใบหน้าที่สง่างามและสูงส่งในกระจก แต่งหน้าอย่างประณีต แต่รอยยิ้มบนริมฝีปากกลับค่อยๆ จางหายไป นางเล่นกำไลหยกอยู่ในมือ เมื่อกำแน่น กำไลก็แตกละเอียด เศษหยกไม่สามารถทำร้ายผิวขาวเนียนของนาง...
